ΟΙ ΑΛΩΑΔΕΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΕΙΡΑ

Οι Γίγαντες Εφιάλτης και ο Ώτος ήταν γιοι της Ιφιμέδειας, κόρης του Τρίοπα και του Ποσειδώνα. Ωστόσο ο ονομάστηκαν Αλωάδες επειδή η Ιφιμέδεια παντρεύτηκε τον Αλωέα, βασιλιά της Ασωπίας στη Βοιωτία. 

 Οι Αλωάδες μεγάλωναν κάθε χρόνο μια πήχη στο πλάτος και μια οργιά στο ύψος, και όταν έγιναν εννιά χρόνων, και ήταν εννιά πήχες στο πλάτος και εννιά οργιές στο ύψος, κήρυξαν τον πόλεμο κατά του Ολύμπου. 

Πριν το πρώτο χνούδι φυτρώσει στα μάγουλά τους, πήραν όρκο στα ύδατα της Στύγας: ο Εφιάλτης ορίστηκε να βιάσει την Ήρα, και ο Ώτος να βιάσει την Άρτεμη. Ο χρησμός έλεγε ότι δεν μπορούσαν να σκοτωθούν ούτε από θεό ούτε από θνητό. Μόνο ο Απόλλωνας κατάλαβε τη σημασία του χρησμού: Οι Αλωάδες έπρεπε να αλληλοσκοτωθούν.

Με συμβουλή του Απόλλωνα η Άρτεμις έστειλε στους Αλωάδες μήνυμα: αν τερμάτιζαν την πολιορκία τους, αυτή θα τους συναντούσε στη Νάξο και εκεί θα ενέδιδε στις περιπτύξεις του Ώτου. Ο Ώτος πέταξε από τη χαρά του, αλλά ο Εφιάλτης, που δεν είχε λάβει από την Ήρα παρόμοιο μήνυμα, ζήλεψε και θύμωσε. Άγριος καβγάς ξέσπασε στη Νάξο, όπου οι δύο Αλωάδες πήγαν μαζί.

Η διαφωνία είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της, όταν η Άρτεμις εμφανίστηκε με τη μορφή άσπρης ελαφίνας, και οι δύο Αλωάδες, αδράχνοντας τα ακόντιά τους, ετοιμάστηκαν καρφώνοντας τη να αποδείξουν ο καθένας ότι ήταν ο καλύτερος σκοπευτής. Καθώς εκείνη χύθηκε ανάμεσα τους γοργή σαν τον άνεμο, οι Αλωάδες τίναξαν τα ακόντιά τους και σκότωσαν ο ένας τον άλλον.. 

Έτσι χάθηκαν και οι δύο και επαληθεύτηκε η προφητεία. Οι ψυχές των Αλωάδων κατέβηκαν στα Τάρταρα, όπου δέθηκαν γερά σ’ ένα στύλο με κομποσκοίνια από ζωντανές οχιές. Εκεί κάθονται, πλάτη με πλάτη, και η νύμφη Στύγα κουρνιάζει ζοφερή στην κορυφή του στύλου, υπενθύμιση του άπρεπου όρκου τους. Η αλαζονία και η ασέβεια έχουν σαν επακόλουθο την αδελφοκτονία και την αιώνια καταδίκη.

ΠΗΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ , Εκδοτική Αθηνών

TheMythologists

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ