Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Οι Financial Times προτείνουν: Η πΓΔΜ να ονομασθεί «Παιονία»




Ιούνιος 27,2017. 14:18

«Σε μια εποχή που η Αθήνα και τα Σκόπια προσπαθούν εδώ και χρόνια να βρουν μια λύση αποδεκτή και από τις δύο πλευρές για το θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ (FYROM),  έχει έρθει μια ενδιαφέρουσα πρόταση από την εφημερίδα ‘Financial Times’», γράφει η ‘αλβανική ραδιοτηλεόραση’/’radio televizioniShqiptar’, στην ηλεκτρονική της σελίδα.




«Λόγω της σημασίας για την επίτευξη σταθερότητας στα Βαλκάνια, προτείνω το νέο όνομα να είναι ‘Παιονία’.

»Οι κάτοικοι θα πρέπει να είναι πού υπερήφανοι για αυτό το όνομα, γιατί σε αντίθεση με τη Μακεδονία, η Παιονία ποτέ δεν αναγνώρισε πίστη στο Μεγάλο Βασιλιά της Περσίας τον 5ο π.Χ. αιώνα», σημειώνει ο συγγραφέας Μάλκομ Σπένσερ (Malcolm Spencer) από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.

Ήλιος στον Καρκίνο* Γίνε εσύ Σπίτι για τους Άλλους*



27. 6. 2017


Να γίνεις εσύ σπίτι για τους Άλλους*

Αυτό το Σπίτι των παιδικών σου χρόνων

που ψάχνεις και νοσταλγείς

δεν υπάρχει πια*

Μπορεί και να μην υπήρξε ποτέ*

Όταν το ανακαλείς σαν κάτι μαγικό

είναι αυτήν την μαγεία μέσα σου που ανακαλείς*

Νοσταλγείς αυτό που έφερες εσύ

κι ας μην υπήρχε έξω με τον τρόπο

που το ζούσες τότε*

Μνήμη και Νοσταλγία κι Ενθύμηση*

Το Σπίτι*

Αυτό το Σπίτι του Καλοκαιριού*

Τότε που ήσουν μικρή και ξένοιαστη*

Και τα Καλοκαίρια είχαν την Μυρωδιά

των λουλουδιών όταν νύχτωνε

και την μουσική συναυλία των τζιτζικιών

το μεσημέρι,

που νόμιζες πως ήταν εξωγήινα πουλιά

αόρατα,

κι ερχόταν να πάρουν πληροφορίες

και να τις στείλουν στους από πάνω*

Τὰ λάθη δὲν σβήνονται.

Καὶ οὔτε πρέπει νὰ σβήνονται.
Ἡ ἀσθενική μας μνήμη εἶναι πολλὲς φορὲς ἡ αἰτία πολλῶν κακῶν.
Δὲν λέω πὼς πρέπει νὰ τὰ ἀναμασσοῦμε διαρκῶς…
Λέω πὼς πρέπει νὰ τὰ ἀνασύρουμε στὴν μνήμη μας, πάντα, ὅταν χρειάζεται, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ λαμβάνουμε, βασιζόμενοι στὴν ἐμπειρία καὶ στὴν γνῶσιν ποὺ μᾶς ἔδωσαν, ὅλο καὶ ὀρθότερες ἀποφάσεις.
Τὰ λάθη μας δὲν εἶναι σημάδια σὲ μαυροπίνακα, ποὺ μποροῦμε νὰ τὰ σβήσουμε. 
Τὰ λάθη μας εἶναι ἐπίπεδα σὲ κλίμακες ποὺ πρέπει νὰ ἀνεβοῦμε…
Νὰ τὰ δοῦμε ἀπὸ ἀπόστασιν καὶ νὰ τὰ κάνουμε συμμάχους μας, συμβούλους μας, συντρόφους μας…
Τὰ λάθη εἶναι φίλοι μας… 

ιδέες να σκεφτείς: ψευδαισθήσεις, ακούτε τη φωνή σας, χώρος


Έχω αναπτύξει μια αίσθηση που κοιτάζει τον κόσμο και τα γεγονότα σαν να ήταν ψευδαισθήσεις. Και σε πολλές περιπτώσεις έσωσα τη ζωή μου πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι, οι πράξεις τους και τα γεγονότα όλα είναι όνειρα, ψευδαισθήσεις.
Θυμάμαι όταν πέθαναν κάποιοι φίλοι μου. Έκανα τον εαυτό μου να πιστεύει ότι ήταν ένα όνειρο, ένα κακό όνειρο. Όταν χάσαμε όλα τα υπάρχοντά μας, σκέφτηκα ότι ήταν ένα όνειρο, ότι ονειρεύομαι. Έτσι αποφεύχθηκαν πολλές εντάσεις.
Κυριολεκτικά σκοτώνουμε τους εαυτούς μας πιστεύοντας ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι πραγματικά. Ο πατέρας μου έλεγε, "Και αυτό θα περάσει". Όταν ρώτησα τον Δάσκαλο μου αν όλα όσα συμβαίνουν και υπάρχουν μπορούν να θεωρηθούν πραγματικά, είπε: "Ναι, είναι πραγματικά, αλλά όχι πραγματικότητα". Αυτός ήταν ένας βαρύς σπόρος σκέψης για μένα να διαλογιστώ. Είναι πραγματικά αλλά όχι πραγματικότητα. Πόσο βαθυστόχαστο...
Συχνά, όταν βλέπω ανθρώπους να πενθούν, να πονούν για την απώλεια ανθρώπων, αποκτημάτων, της ελευθερίας, της ευχαρίστησης, σκέφτομαι, γιατί αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν; Όλα είναι αναλήθεια.
Είναι θαυμάσιο να αναπτύξουμε τη δύναμη της απόσυρσης σε μια άλλη διάσταση και να βλέπουμε τις χαμηλότερες διαστάσεις ως έναν κόσμο σκιών.
Μερικοί μαθητές έχουν αυτή τη δύναμη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι συνθήκες του κόσμου δεν τους χτυπούν σκληρά και ζουν και βλέπουν τις συνθήκες με την αβλάβεια της πραγματικότητας.

Αυτό θα Αλλάξει το Νου σου - Alan Watts

Αποτέλεσμα εικόνας για Αυτό θα Αλλάξει το Νου σου - Alan Watts - Ελληνικοί Υπότιτλοι/Greek Subs


Μπορείς να περπατάς, να κάθεσαι συνηθισμένα, να ξαπλώσεις στην μπανιέρα και να το καταφέρεις.

 Μπορείς να κάτσεις με την πλάτη στο κρεβάτι πριν σηκωθείς το πρωί και να το κάνεις.

Απλώς άφησε το νου σου μόνο του!

Ο πάλαι «Γέρανος» της Δήλου και νυν «Αγέρανος» της Πάρου…

Φωτογραφία του Ορεστης Πυλαρινος.
Στο ταξίδι της επιστροφής από την Κρήτη προς την Αθήνα, ο Θησέας, νικητής στον αγώνα με το Μινώταυρο,
σταματά στη Δήλο για να προσφέρει θυσία στο θεό και να αναθέσει το ξόανο της Αφροδίτης, που είχε πάρει από την Αριάδνη. Μετά τη θυσία και την ανάθεση του ξόανου, χορεύει με τους ήιθέους γύρω από τον Κεράτινο βωμό ένα χορό που και την εποχή του Πλούταρχου έλεγαν ότι χορευόταν ακόμα στη Δήλο.
Ο χορός αυτός είναι μια μίμηση: μιμούνταν τις κυκλικές κινήσεις (περιόδους) και τις διεξόδους του Λαβυρίνθου σύμφωνα με τη ρυθμική εναλλαγή των ελιγμών-αλλαγών και.των ξετυλιγμάτων του, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανώς να επρόκειτο για κάτι ευρύτερο από μια απλή κύκλια όρχηση, με αλλαγές τόσο στην κίνηση όσο και στη μουσική (μετατροπίες).
Στη συνέχεια, ο Πλούταρχος παραδίδει το όνομα του χορού αυτού, ο οποίος σύμφωνα με το Δικαίαρχο (μαθητή του Αριστοτέλη και του Θεόφραστου), που έζησε τον -4ο αι., ονομάζεται από τους Δηλίους Γέρανος, και τέλος λέει ότι ο Θησέας ίδρυσε τότε αγώνες στο ιερό νησί και το βραβείο που δόθηκε ήταν για πρώτη φορά ένα κλαδί φοίνικα.
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΘΗΣΕΥΣ 21.1
― Έκ ἐκ δὲ τῆς Κρήτης ἀποπλέων εἰς Δῆλον κατέσχε· καὶ τῷ θεῷ θύσας καὶ ἀναθεὶς τὸ ἀφροδίσιον ὃ παρὰ τῆς Ἀριάδνης ἔλαβεν, ἐχόρευσε μετὰ τῶν ἠϊθέων χορείαν ἣν ἔτι νῦν ἐπιτελεῖν Δηλίους λέγουσι, μίμημα τῶν ἐν τῷ Λαβυρίνθῳ περιόδων καὶ διεξόδων, ἔν τινι ῥυθμῷ παραλλάξεις καὶ ἀνελίξεις ἔχοντι γιγνομένην. καλεῖται δὲ τὸ γένος τοῦτο τῆς χορείας ὑπὸ Δηλίων γέρανος, ὡς ἱστορεῖ Δικαίαρχος. ἐχόρευσε δὲ περὶ τὸν Κερατῶνα βωμόν, ἐκ κεράτων συνηρμοσμένον εὐωνύμων ἁπάντων. ποιῆσαι δὲ καὶ ἀγῶνά φασιν αὐτὸν ἐν Δήλῳ, καὶ τοῖς νικῶσι τότε πρῶτον ὑπ᾽ ἐκείνου φοίνικα δοθῆναι.

Η εξελικτική πορεία ενός χορού από τα βάθη των αιώνων έως και σήμερα
Δώρο των Μουσών και των θεών, του Απόλλωνα και του Διονύσου, ήταν, κατά τον Πλάτωνα, η αρμονία και ο ρυθμός. Έμπνευση ηρώων και ημιθέων της ιστορίας και της μυθολογίας, δημιούργημα των θεών, ο χορός, η όρχηση, αιτιολογούσε την παρουσία του στη θρησκευτική και λατρευτική ζωή των αρχαίων προγόνων μας. Οι θεοί απεκάλυπταν σε λίγους εκλεκτούς την τέχνη αυτή, οι οποίοι με τη σειρά τους τη δίδασκαν στους συνανθρώπους τους. Δεν έπαυε, όμως, ο χορός ν’ αποτελεί την απόρροια της επιθυμίας των ανθρώπων να κινήσουν το σώμα τους και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, την ψυχική τους ευφορία, ακόμα και μετά από κατανάλωση αρκετής ποσότητας οίνου, σύμφωνα με ορισμένους αρχαίους συγγραφείς.
Ο χορός στην Αρχαία Ελλάδα ανήκε στο τρίπτυχο της «τέχνης των Μουσών» ή της «Μουσικής»: μουσική – ποίηση – χορός και αποτελούσε σπουδαίο παιδαγωγικό μέσο καλλιέργειας της ψυχής και όλων των ευγενών συναισθημάτων, καθώς και μέσο ανάδειξης της ωραιότητας του ανθρώπινου σώματος. Ήταν, όμως, και το κυριότερο μέσο στρατιωτικής προετοιμασίας για τη δημιουργία πολεμιστών, των οποίων οι κινήσεις πάνω στη μάχη θα έπρεπε να διακρίνονται από ακρίβεια, ρυθμό, τάξη και πειθαρχία, χαρακτηριστικά δηλαδή της χορευτικής αγωγής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, άλλωστε, αυτής της εκπαιδευτικής σημασίας του χορού είναι «το καρυατίζειν», ένα είδος όρχησης με καταγωγή τις Καρυές της Λακωνίας, το οποίο διδάχτηκαν οι Λακεδαιμόνιοι από τον Κάστορα και Πολυδεύκη, όπου οι κινήσεις και τα βήματα των πολεμιστών ρυθμίζονταν από τον ήχο του αυλού, ο οποίος έδινε το πρώτο σύνθημα για τη μάχη.
Η συνηθέστερη κατηγοριοποίηση των χορών στην αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τον Γεώργιο Ρούμπη, δημιουργεί το δίπολο των πολεμικών και των ειρηνικών χορών. Στους ειρηνικούς χορούς, και δη τους θρησκευτικούς, οι οποίοι χαρακτηρίζονταν για την ηρεμία και τη σοβαρότητά τους, κατά την τέλεση των οποίων οι χορευτές έρχονταν σε ιερή έκσταση, πιστεύοντας ότι ταυτίζονται με το πνεύμα της λατρευόμενης θεότητας, ανήκε και ο «Γέρανος», όπου χορευόταν στη Δήλο.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (Βίος Θησέα), η δημιουργία και εκτέλεση αυτού του χορού απεδίδετο στον Θησέα, ο οποίος αφού σκότωσε τον Μινώταυρο με τη βοήθεια της Αριάδνης, έκανε ένα σταθμό στη Δήλο, γυρίζοντας πίσω στην πατρίδα του. Αφού έστησε ένα ομοίωμα της Αφροδίτης, που του το είχε δώσει η Αριάδνη, χόρεψε μαζί με τους νέους και τις νέες, που είχε σώσει από τον Μινώταυρο, έναν χορό που περιελάμβανε κυματισμούς, αναδιπλώσεις, αναπτύξεις και ελικοειδείς στροφές, σε ανάμνηση των περιπετειών του στην Κρήτη. Οι σχηματισμοί αυτοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν μια μίμηση των πολύπλοκων στοών («των περιόδων και διεξόδων») του λαβύρινθου της Κνωσού και των κινήσεων του Θησέα μέσα σ’ αυτόν. Ο Πλούταρχος, επίσης, αναφέρει ότι ακόμα και στις μέρες του (1ος-2ος αιώνας μ.Χ.) οι κάτοικοι της Δήλου εξακολουθούσαν να χορεύουν τον Γέρανο. Το αγγείο του Φρανσουά (Francois) μάλιστα, ένας αττικός κρατήρας του 570 π.Χ., παριστάνει την επιστροφή του Θησέα και τον χορό των 14 νέων και νεανίδων, που τοποθετημένοι εναλλάξ και πιασμένοι απ’ τα χέρια, φορώντας εορταστικά ενδύματα, χόρευαν τον Γέρανο.

Ενισχύω την αυτοεκτίμησή μου!



Έχω διαβάσει πολλά για τις θετικές δηλώσεις και τον τρόπο που μπορούν να μας βοηθήσουν, ακόμη και να θεραπευτούμε από μία ασθένεια.

Δεν το κρύβω ότι ήμουν πολύ επιφυλακτική, στην αρχή, και δεν πίστευα ότι μπορούν να λειτουργήσουν τόσο αποτελεσματικά. Είμαι σίγουρη ότι αρκετοί από εσάς σκέφτεστε το ίδιο. Παρόλο που κατάλαβα πως οι θετικές δηλώσεις μπορούσαν να υποστηρίξουν τη θετική σκέψη, δεν πίστευα ότι μπορούσαν να αλλάξουν τα κύτταρα και τη χημεία στο σώμα μου.

Τώρα, γνωρίζω ότι η επιστήμη υποστηρίζει τη δύναμη των θετικών δηλώσεων. Οι θετικές δηλώσεις είναι μία ‘εντολή’, όπως συνηθίζω να λέω και σε όσους με ρωτούν στη διάρκεια των συνεδριών, που δίνουμε στον εγκέφαλό μας, ώστε να εστιάσει στην κατεύθυνση που εμείς ορίζουμε. Πραγματοποιούνται επανειλημμένα για να ενισχύουν τις χημικές αντιδράσεις και έτσι να δημιουργήσουν νέες συνάψεις.

Ο καθηγητής της Κλινικής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Columbia David J. Hellerstein λέει: «συνειδητοποιήσαμε ότι η ‘νευροπλαστικότητα’, η διαρκής αναδιαμόρφωση της δομής και της λειτουργίας του εγκεφάλου, συμβαίνει σε όλη μας τη ζωή. Μπορεί να επηρεαστεί από τις εμπειρίες της ζωής, τα γονίδια, τους βιολογικούς παράγοντες και από τη συμπεριφορά, καθώς και από τα μοτίβα σκέψης».

Η νευροεπιστήμη αποδεικνύει τώρα ότι οι σκέψεις μας μπορούν να αλλάξουν τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου μας.

ΓΛΥΤΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΡΕΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ!



Πήγε να προσκυνήσει τον Αλλάχ σ’ ένα τζαμί ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και λιποθύμησε. Έχασε τις αισθήσεις του, δεν είναι τίποτα σοβαρό, είπαν οι γιατροί. Τι να πούν, ότι ο σουλτάνος είναι στα τελευταία του; Δεν λέγεται αυτό. Ούτε ότι δεν είναι σε θέση πλέον να εκτελεί τα υψηλά καθήκοντά του. Να διαχειριστεί τις ευθύνες του ως εθνικός ηγέτης, λόγω του ότι έχει κλονιστεί σοβαρά, σοβαρότατα η υγεία του.

Παγκόσμια αποκλειστικότητα, γνωστή μονάχα στις μυστικές υπηρεσίες. Ο Ερντογάν έχει τελειώσει.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα