
Μη γελιέσαι, δεν είναι η μάχη Κάποιου Άλλου.
Όχι, αυτή δεν είναι η μάχη του αρχηγού, του δυνατού, του εκπαιδευμένου, του επαγγελματία, του στρατιωτικού.
Αυτή δεν είναι η μάχη του Άγνωστου Αρμόδιου.
Μη γελιέσαι, αυτή δεν είναι μια μάχη σαν όλες όσες διδάχτηκες μέχρι τώρα, όλες αυτές που -σου ΄πανε- μαζεύτηκαν στρατιώτες και αλληλοσκοτώθηκαν για μια γη, για μια κουλτούρα, για έναν θεό.
Αυτή είναι μάχη αόρατη, μάχη που δε μπορείς να δεις. Ελέγχεσαι και χειραγωγείσαι τόσον καιρό και με τέτοιους τρόπους, που πια δε βλέπεις τη μάχη. Γιατί αυτή η μάχη είναι η Μάχη για το νοητικό σου.
Η συχνότητα που παράγεις δημιουργεί σχηματισμούς, κι οι σχηματισμοί δημιουργούν κόσμους. Όποιος ελέγχει την παραγωγή συχνότητας, ελέγχει τη δημιουργία των κόσμων.
Ποιος ελέγχει τη δική σου παραγωγική μηχανή;
Κάθε σου σκέψη προκαλεί χημική αντίδραση, κι η χημεία δημιουργεί συναίσθημα. Το συναίσθημα παράγει συχνότητα, κι η συχνότητα δημιουργεί περιβάλλον.
Το να λέει κανείς λιγότερα από ό,τι είναι απαραίτητο δεν αφορά μόνο τους βασιλιάδες και τους πολιτικούς. Στους περισσότερους τομείς της ζωής, όσο λιγότερα λες, τόσο πιο βαθυστόχαστος και μυστηριώδης φαίνεσαι.
Όταν ο Άντυ Γουόρχολ ήταν νεαρός , ανακάλυψε ότι ήταν γενικά αδύνατον να πείσεις τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλεις μιλώντας τους. Σου εναντιώνονται, υπονομεύουν τις επιθυμίες σου και σε παρακούν καθαρά από σκέτη δυστροπία. Κάποτε είπε σε ένα φίλο του: «Έμαθα ότι στην πραγματικότητα έχεις περισσότερη δύναμη όταν το βουλώνεις».
Η διαδικασία μίας συνέντευξης, σίγουρα προκαλεί άγχος στον υποψήφιο υπάλληλο. Ταυτόχρονα όμως γεννά ερωτηματικά και στον διευθυντή ή τον αρμόδιο που έχει αναλάβει την διεκπεραίωση της. Αν και συνηθίζεται τα άτομα αυτά, να διαθέτουν μεγάλη εμπειρία, υπάρχουν φορές που διαστάζουν να καταλλήξουν σε μία οριστική απόφαση. Ο λόγος είναι η αμφιβολία, για το αν το ένστικτό τους, τους καθοδήγησε σωστά. Μερικοί υποψήφιοι εργαζόμενοι, δεν είναι πάντα ειλικρινείς απέναντι στους πιθανούς εργοδότες τους, ενώ κάποιοι αποδεικνύεται ότι μπορούν να είναι πολύ καλοί ψεύτες.
Ο Michael Reddington, πιστοποιημένος ιατροδικαστής και πρόεδρος της InQuasive, μιας εταιρείας που εκπαιδεύει ηγέτες σε μεθόδους αναζήτησης αλήθειας και δίνει εργαλεία για επιχειρηματικές αλληλεπιδράσεις, έδωσε μέσω του Fast Company, τρία tips, που μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε αν το άτομο που έχετε απέναντι σας ψεύδεται ή όχι.
Σε όλους έχει τύχει κάποια στιγμή, να βρεθούμε σε μία παρέα ή σε ένα επαγγελματικό meeting και να υπάρχει ένα άτομο που δεν αφήνει κανέναν να μιλήσει, μονολογώντας κυρίως για τον εαυτό του.
Αυτός ο τύπος ναρκισσισμού, σύμφωνα με ψυχολόγους και κλινικούς θεραπευτές, έχει χαρακτηριστικά που δεν υποδηλώνουν πάντα, ότι το άτομο αυτό είναι νάρκισσος. Αναφέρεται ότι οι ναρκισσιστές συνομιλίας, δεν πληρούν απαραίτητα τα κριτήρια για μία επίσημη διάγνωση ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας. Ωστόσο βρίσκονται ως συνήθως πάνω σε αυτό το φάσμα.Μερικοί ναρκισσιστές συνομιλίας, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πολύ ανήσυχοι, οπότε δεσμεύουν το άγχος τους μιλώντας για το τι είναι οικείο σε αυτούς, δείχνοντας μία συμπεριφορά που δεν τους εκπροσωπεί.
Σημάδια ναρκισσισμού στη συνομιλία:
1. Η συνομιλία είναι μονόπλευρη
Τα άτομα αυτά δεν μπορούν να απομακρυνθούν πολύ από το δικό τους θέμα στη συζήτηση και σπάνια εμπλέκουν και άλλον στη συνομιλία. Δεν είναι ποτέ πραγματικά διαπροσωπικό ή διαδραστικό. Στην ουσία γίνεται ένας μονόλογος
2. Διακόπτουν πολύ
Θα μπουν στη συνομιλία, να εκφράσουν τις απόψεις τους, ακόμα και αν χρειαστεί να διακόψουν το άτομο που ήδη λέει κάτι. Αν συμβεί αυτό περισσότερες από μία φορές, τότε είναι σαφές ότι δεν παρεμβαίνουν για να δώσουν χρήσιμες πληροφορίες, αλλά γιατί πλέον το θέμα αφορά εκείνους και κανέναν άλλον.
Ο Αμπντεραμάν ο 3ος, ο σχεδόν παντοδύναμος χαλίφης της Κόρδοβα του 10ου αιώνα έλεγε:
Για χρόνια συμβαίνουν διάφορα πράγματα γύρω σου. Καταστάσεις χρόνιες ή ακόμα και στιγμιαία γεγονότα που σε δυσκολεύουν και εσύ πνίγεσαι. Βιώνεις τόσο έντονα συναισθήματα που πολλές φορές σε κατακλύζουν και παγώνεις, αλλά εσύ επιλέγεις την σιωπή.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πληρώσουν τυχόν οικονομικές αξιώσεις που θα προκύψουν από πιθανές παρενέργειες από το εμβόλιο της AstraZeneca για τον κορωνοϊό και οι οποίες θα ξεπερνούν το ποσό που έχουν συμφωνήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση με την φαρμακευτική εταιρεία, όπως δήλωσε Ευρωπαίος αξιωματούχος στο Reuters.
Η συμφωνία αυτή υπόκειται σε διαφορετικούς όρους, με την αντίστοιχη που έχει συνάψει η Ε.Ε. με την Sanofi.
Στο τηλεοπτικό διάγγελμά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έριξε όλες τις ευθύνες στους πολίτες, λέγοντας ουσιαστικά πως, αν γίνει lockdown και υποφέρουν οικονομικά θα ευθύνονται αυτοί, ενώ θα ευθύνονται αυτοί ακόμα και αν δεν γίνει lockdown και κολλήσουν τον κορωνοϊό και πεθάνουν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του δεν έχουν καμία ευθύνη, σε καμία περίπτωση.
Είναι οι πολίτες που δεν προετοίμασαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας όλους αυτούς τους μήνες από την έναρξη της πανδημίας, είναι οι πολίτες που άνοιξαν τον τουρισμό όπως να ‘ναι και χωρίς μαζικούς ελέγχους, είναι οι πολίτες που αναγκάζονται να συνωστίζονται στα ΜΜΕ εν μέσω πανδημίας, είναι οι πολίτες που φταίνε για όλα.
Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε στο διάγγελμα και κάτι άλλο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε το εξής:
“Κυρίως, όμως, ‘lockdown’ σημαίνει κοινωνική μεροληψία. Γιατί η ακίνητη οικονομία κινητοποιεί ανισότητες.”
Όπα!
Αν θυμάμαι καλά -που καλά θυμάμαι-, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει στην ομιλία του στην 82η ΔΕΘ το 2017 πως “η κοινωνική ισότητα είναι αντίθετη στην ανθρώπινη φύση”.
Μάστορα, ρίξε το βίντεο!
Ο πόνος είναι μία πολύπλοκη δυσάρεστη υποκειμενική εμπειρία με αισθητική, συναισθηματική και κοινωνική διάσταση. Είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι δεν υπάρχουν ούτε δύο άνθρωποι που να βιώνουν τον ίδιο ακριβώς πόνο με τον ίδιο τρόπο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα μηνύματα που μεταδίδει ο πόνος στον εγκέφαλο μας ερμηνεύονται από κάθε άνθρωπο με διαφορετικό τρόπο, και γιατί τα προσωπικά βιώματα του καθενός μας χρωματίζουν τον τρόπο που βιώνουμε και εκφράζουμε τον πόνο μας.
Γιατί πονάω;