O Λου Μαρίνοφ γράφει στο βιβλίο του Πλάτωνας, όχι Πρόζακ!: "Δε θα ήταν μεγάλο προνόμιο να μπορούσαμε να μιλάμε για τους φόβους μας, τα άγχη μας ή για κάθε είδους στενοχώρια μας με τα μεγαλύτερα πνεύματα της ιστορίας; Ασφαλώς θα αισθανόμασταν μεγάλη πνευματική ανακούφιση, αν κουβεντιάζαμε για τον θάνατο με τον Πλάτωνα ή με τον Καρτέσιο. Θα ανακαλύπταμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας αν ανοιγόμασταν στον Καντ, στον Αριστοτέλη ή στον Μοντεσκιέ. "
Απόφαση: η τελική επιλογή ύστερα από σκέψη και στάθμιση των δεδομένων. Έγκαιρη, καθοριστική, ειλημμένη, καταδικαστική, αμετάκλητη ή αναγνωριστική.
Μία απόφαση μπορεί να χαρακτηριστεί ανάλογα με τη χρήση των παραπάνω επιθέτων ως διαφορετική, έχει όμως σε κάθε περίπτωση ορισμένα κοινά σημεία ή στάδια. Την επιλογή ως αφετηρία, την αμφιταλάντευση πιθανώς ως μέση (ορισμένες φορές η απόφαση είναι προειλημμένη και δεν επισύρει δισταγμό) και τη λήψη αυτής καθ’ αυτής της απόφασης που αποτελεί το τελευταίο και συνάμα το πρώτο στάδιο.
Σήμερα λοιπόν, καλούμαστε να λάβουμε ορισμένες αποφάσεις, οι οποίες θα είναι αμετάκλητες. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε είναι εάν αυτές τείνουν προς την ορθή κατεύθυνση και είναι καθοριστικές (…εφόσον είναι έγκαιρες) ή είναι λαθεμένες, πιθανώς και καταδικαστικές. Αποφάσεις που θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν αφορούν το προσωπικό μας συμφέρον, αλλά το αποκαλούμενο «κοινό καλό».