Κατά την ίδρυση της Ολλανδικής Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών, σ ένα από τα ιδρυτικά της μέλη το 1602 που κατείχε και υψηλή διοικητική θέση στην εταιρία, ήταν ο Ισαάκ λε Μερ ο οποίος το 1605, αναγκάστηκε να παραιτηθεί κατηγορούμενος από το συμβούλιο της εταιρίας για υπεξαίρεση χρημάτων. Από τότε, ο Λε Μερ, προσπάθησε με διάφορους τρόπους να ανταγωνιστεί και να σπάσει το μονοπώλιο της Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει. Το 1614, έχοντας μάθει για το ταξίδι του Πέδρο Φερνάντες δε Κέιρος ο οποίος το 1606 ανακάλυψε μια γη την οποία ονόμασε Αυστραλία του Αγίου Πνεύματος (Australia del Espirito Santo) ιδρύει στην Ολλανδική πόλη Χόoρν την Αυστραλιανή Εταιρία. Ο Φέρναντες δε Κέιρος, στην ουσία είχε ανακαλύψει το νησί Εσπίριτου Σάντου από το αρχιπέλαγος Βανουάτου και του έδωσε την ονομασία αυτή, πιστεύοντας πως είχε ανακαλύψει την Νότια Άγνωστη Γη (Terra Australis) καθώς η Αυστραλία όπως την γνωρίζουμε σήμερα, ακόμα δεν ειχε ανακαλυφθεί. Ο Λε Μερ, ονόμασε έτσι την εταιρία του με την πρόφαση να ανακαλύψει αυτή την άγνωστη γη και να κατοχυρώσει το μονοπώλιο της. Στην πραγματικότητα όμως, αποσκοπούσε να βρει έναν νέο θαλάσσιο δρόμο προς τα Νησιά των Μπαχαρικών καθώς οι διαδρομές μέσω του Ακρωτήριου της Καλής Ελπίδας και μέσω του Πορθμού του Μαγγελάνου, οι μόνες γνωστές θαλάσσιες διαδρομές της εποχής μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας, ήταν κατοχυρωμένες στην Εταιρία των Ανατολικών Ινδιών. Την αποστολή αυτή, ανέλαβε ο έμπειρος Ολλανδός θαλασσοπόρος, Βίλεμ Σχάουτεν έχοντας μαζί του τον γιο του Ισαάκ λε Μερ, Γιάκομπ.
Στις 14 Ιουνίου το 1615, ο Σχάουτεν, με το πλοίο Έεντραχτ στο οποίο ήταν πλοίαρχος και το πλοίο Χόορν, απέπλευσε από το Τέξελ της Ολλανδίας. Έχοντας διαπλεύσει τον Ατλαντικό Ωκεανό, τον Ιανουάριο του 1616 είχε φτάσει στις ακτές της Παταγονίας. Έχοντας - προφανώς - υπολογίσει σωστά την διαδρομή του, κατάφερε να φτάσει στην περιοχή, στα μέσα του καλοκαιριού του Νοτίου ημισφαιρίου. Εκεί, το πλοίο Χόορν έπιασε φωτιά με συνέπεια να καταστραφεί ολοσχερώς και το πλήρωμα του, αφού κατάφερε να σωθεί, προστέθηκε στο πλήρωμα του Έεντραχτ. Με τις καιρικές συνθήκες να είναι ευνοϊκές, κατάφερε να πλεύσει νοτιότερα από την ανατολική είσοδο του Πορθμού του Μαγγελάνου, ώστε στις 29 Ιανουαρίου του 1616, να γίνει ο πρώτος θαλασσοπόρος που πέρασε από το νοτιότερο άκρο της Αμερικής, ονομάζοντας το νοτιότερο ακρωτήριο της ηπείρου, Χόορν, προς τιμή του πλοίου που είχε καταστραφεί το οποίο είχε ονομαστεί έτσι από την Ολλανδική πόλη Χόορν που ήταν και η γενέτειρα του Σχάουτεν. Ο Σχάουτεν, μόλις είχε εκπληρώσει το βασικότερο σκέλος της αποστολής έχοντας βρει ένα τρίτο θαλάσσιο πέρασμα προς την Ασία. Το μόνο που έμενε, ήταν να φτάσει στα Νησιά των Μπαχαρικών και να κατοχυρώσει την νέα αυτή θαλάσσια διαδρομή στην Αυστραλιανή Εταιρία. Το πέρασμα αυτό, αν και δεν κατάφερε να το διαπλεύσει, το είχε ανακαλύψει το 1578 ο Άγγλος θαλασσοπόρος Φράνσις Ντρέικ από τον οποίο έχει και την σημερινή του ονομασία ως Πέρασμα του Ντρέικ, ονομασία η οποία καθιερώθηκε αργότερα από τους Βρετανούς κατά την θαλασσοκρατορία τους τον 18ο αιώνα.