Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Πώς θα βρεις την ευτυχία επαναπρογραμματίζοντας τον εγκέφαλό σου

 Τι είναι η ευτυχία; Πώς γίνεται κανείς ευτυχισμένος; Την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα και στο πώς μπορεί να νιώθει κανείς ευτυχισμένος δίνει μία φόρμουλα.

200128-pos-tha-vreis-thn-eutuxia-epanaprogrammatizontas-ton-egkefalo-sou

Συχνά πέφτουμε στην παγίδα να σκεφτόμαστε ότι όλοι γύρω μας είναι χαρούμενοι, ενώ εμείς όχι. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν είναι συνεχώς χαρούμενος. Όλοι βιώνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους στιγμές στρες, υπερφόρτωσης ή ακόμα και απαισιοδοξίας.

Συνήθως, ρίχνουμε τις ευθύνες στα περιττά κιλά, στην αύξηση που δεν πήραμε ή στο λαχείο που δεν κερδίσαμε, καθώς πιστεύουμε ότι κατακτώντας αυτούς ή παρόμοιους στόχους θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι. Είναι όμως αυτό το κλειδί για την ευτυχία;

Βλάκας δεν είναι εκείνος που δεν έχει ευφυΐα. Βλάκας είναι εκείνος που έχει ευφυΐα, αλλά δεν τη χρησιμοποιεί (OSHO)


OI ΜΥΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΟΜΟΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ σκάλα. Η σκάλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με δύο τρόπους: Μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για να πας προς τα πάνω και μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για να πας προς τα κάτω. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ίδια σκάλα και για τους δύο σκοπούς. Το μόνο που αλλάζει, είναι η κατεύθυνση. Η σκάλα είναι η ίδια, όμως το αποτέλεσμα θα είναι τελείως διαφορετικό.

Ο άνθρωπος είναι μια σκάλα ανάμεσα στον παράδεισο και την κόλαση. Γι’ αυτό και μόνο, οι άνθρωποι καταπιέζουν, χειραγωγούν, σκοτώνουν, προσπαθούν να επιβληθούν πάνω στη φυσική ροή τής ζωής. Μόνο οι άνθρωποι είναι βλάκες – κι αυτό επειδή μπορούν να είναι και βούδες. Επειδή οι άνθρωποι έχουν ευφυΐα, γι’ αυτό και μπορούν να είναι και βλάκες. Η βλακεία δεν σημαίνει έλλειψη ευφυΐας, σημαίνει απλώς ότι δεν έχεις χρησιμοποιήσει την ευφυία σου.

Αν δεν υπάρχει καμία παρουσία ευφυΐας, δεν μπορείς να πεις για έναν άνθρωπο πως είναι βλάκας. Δεν μπορείς να πεις για ένα βράχο πως είναι βλάκας. Ο βράχος είναι βράχος και δεν τίθεται θέμα βλακείας. Μπορείς όμως να πεις για ανθρώπους πως είναι βλάκες, επειδή με τους ανθρώπους υπάρχει ελπίδα, μια ακτίνα φωτός.

Η ζωή σου στην ουσία της είναι η δυνατότητα και η δικαιοδοσία της φαντασίας σου (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ)

 

Νέκυια σημαίνει να ζήσεις ζωντανός σε όλη τη ζωή σου τη γνώση και τη λύπη του θανάτου σου εδώ στον απάνω κόσμο.

Νέκυια σημαίνει να στοχαστείς και να ζήσεις τη ζωή σου όχι μισή αλλά ολόκληρη. Με την απλή, δηλαδή και τη βέβαιη γνώση ότι ενώ υπάρχεις ταυτόχρονα δεν υπάρχεις.

«Η απαρχαίωση του ανθρώπου»

 

Για όσους επιμένουν να βλέπουν τα σκουπίδια στην τιβί...

Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από το «Die Antiquiertheit des Menschen» («Η απαρχαίωση του ανθρώπου»), opus magnum του Γερμανού φιλοσόφου Γκύντερ Άντερς.
Γραμμένο το 1956 περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια ένα μέλλον που ταυτίζεται με τις πιο ζοφερές στιγμές του δικού μας παρόντος:
«Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. Αρκεί να δημιουργηθούν εξαρτήσεις τόσο ισχυρές ώστε η ιδέα και μόνο της εξέγερσης να μην έρχεται στο μυαλό κανενός.
Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον δραστικό περιορισμό της παιδείας, προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς. [...]

Τύμβος Καστά: Η κεφαλή της Σφίγγας από την είσοδο του Τάφου για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό!


 Είχα ακούσει ότι είναι υπέροχη και ότι ο γλύπτης θα ήταν από τους καλύτερους της εποχής του.

Είχα ακούσει και ότι διατηρεί ίχνη από τα χρώματα της, όπως το κόκκινο στα μαλλιά.

Αυτό που δεν περίμενα, όταν με λαχτάρα πήγαινα προς το σημείο που την εκθέτουν για πρώτη φορά στο μουσείο της Αμφίπολης, είναι το πόσο μεγάλη είναι!

Πραγματικά έμεινα άφωνος!

Αλλά και το πόσο εμβληματική, από τα πιο όμορφα γλυπτά που έχω δει. Ίσως έπρεπε να σταθώ δίπλα της να δείτε την διαφορά, αλλά ήθελα αυτή η φωτό να της ανήκει.

Τρείς άνθρωποι χρειάστηκαν να την σηκώσουν να την βάλλουν στην νέα της θέση.

Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε έλληνες; (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ)


 «Θα σε καλέσω σ’ έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά ‘χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά ‘ναι σίγουρη.

Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο.
Θα ρωτήσουμε νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες.
Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες.
Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο· ούτε τᾶν ἢ ἐπί τᾶς, μέτρον ἂριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη· ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο .
Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας.

Γραμμική Γραφή Β'...Στη σύντοµη ζωή του ο ιδιοφυής νεαρός Μάικλ Βέντρις έδωσε στη χώρα µας 7 αιώνες περισσότερη Ιστορία!

 

Έζησε µόνο 34 χρόνια. Στη σύντοµη ζωή του ο ιδιοφυής νεαρός Μάικλ Βέντρις έδωσε στη χώρα µας 7 αιώνες περισσότερη Ιστορία! Από µικρός είχε κλίση στην εκµάθηση γλωσσών, 9 χρονών γνώριζε αρχαία ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερµανικά, πολωνικά. 

Το 1936, σε ηλικία 14 ετών, έτυχε να ξεναγηθεί από τον ανασκαφέα της Κνωσού Σερ Άρθουρ Έβανς σε µια έκθεση Μινωικής Tέχνης και εντυπωσιάζεται, ακούει για πρώτη φορά για την άγνωστη γραφή των Μινωιτών. 

Ολόκληρη η επιστηµονική κοινότητα, επηρεασµένη από το κύρος του Έβανς, δέχεται τη γνώµη του ότι δεν είναι ελληνική, αλλά ξεχωριστή γλώσσα. Του Βέντρις όµως γίνεται έµµονη ιδέα να τη διαβάσει. 

Στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο κατατάσσεται στη Βασιλική Βρετανική Αεροπορία και διαπρέπει στο να σπάζει µυστικούς κώδικες των Γερµανών. Το να λύσει το µεγάλο αίνιγµα της Γραμμμικής Β’, το αποκαλούµενο «Έβερεστ» της Αρχαιολογίας που ταλάνιζε ειδικούς πάνω από 30 χρόνια, γίνεται έμονη ιδέα του. 

Όλα είναι εφήμερα. Μα το εφήμερο ευτυχώς κρατάει για πάντα

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, κοντινό πλάνο


"Η Μαργαρίτα Καραπάνου, σε ένα μανιακό επεισόδιο που έπαθε μόλις 20 ετών, βγήκε σε ένα μπαλκόνι με σκοπό να πέσει. Φρόντισε να κλειδώσει το σπίτι για να μην μπορεί να μπει κανείς και αποφάσισε να πηδήξει μπροστά στη μητέρα της, η οποία φώναζε κάτω από το σπίτι μπροστά από έναν νεαρό ταξιτζή που τις περίμενε για να τις πάει κάπου.

Ο Μπάμπης, που οδηγούσε ταξί, κάπνιζε Καρέλια Αγρινίου και σύχναζε στις ταβέρνες του Πειραιά, σκαρφάλωσε τρεις ορόφους μέχρι το μπαλκόνι και έσωσε την Καραπάνου, χωρίς να μπορεί να πολυκαταλάβει τι σημαίνει μανιοκατάθλιψη και αφελώς θεωρώντας όλα αυτά "μαλακίες και τρέλες της ηλικίας" της είπε "θα σε πάω εγώ σε μια ταβερνούλα και θα σου περάσουν όλα".

Η Καραπάνου περιγράφει πώς μια από τις πιο συγκινητικές φράσεις της ζωής της βγήκε από εκείνο το στόμα του Μπάμπη του ταξιτζή, που την πήγε σε μια ταβέρνα στον Πειραιά να την ταΐσει μπαρμπουνάκι και ζεστό ψωμί, όταν βλέποντας την ανορεξία της Μαργαρίτας την ρώτησε "γιατί δε μου τρως, έλα να φας έλα να συνέλθεις".

Αυτό το "μου" συγκίνησε την Μαργαρίτα που φαίνεται πως εκείνο το βράδυ η ταβέρνα μεταμορφώθηκε σε ένα τόπο αποδοχής για εκείνη, σε ένα θεραπευτήριο, και άρχισε να τρώει με σχετική απόλαυση και ηρεμία.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ



Μια από τις κύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο θεραπευτής, ιδιαίτερα αν είναι σχετικά άπειρος, είναι αποτέλεσμα της εδραιωμένης αυτής συμπαθητικής σχέσης με τον πάσχοντα . Τείνει να συμβεί ό,τι θα ονομάζαμε “μεταφορά”. Ο θεραπευτής προσλαμβάνει ή αναλαμβάνει την κατάσταση της ασθένειας ή της δυσχέρειας, όχι στην πραγματικότητα αλλά συμπτωματικά. Αυτό μπορεί να τον καταστήσει ανίκανο ή τουλάχιστον να παρέμβει στην ελεύθερη δραστηριότητα της θεραπευτικής διαδικασίας.
Είναι μια θυμαπάτη και μια πλάνη και βασίζεται στην επιτευχθείσα ικανότητα του θεραπευτή να ταυτίζεται με τον ασθενή του· βασίζεται επίσης στην ανυπομονησία του και τη μεγάλη επιθυμία να φέρει ανακούφιση. Ο θεραπευτής είναι τόσο απασχολημένος με την ανάγκη του ασθενή και τόσο αποκεντρωμένος απ’ τη δική του ταυτισμένη και θετική συνείδηση, ώστε απρόσεκτα αποβαίνει αρνητικός και πρόσκαιρα απροστάτευτος. Η θεραπεία γι’ αυτό, αν ο θεραπευτής ανακαλύψει μέσα του αυτή την τάση, είναι να εργάζεται με το καρδιακό κέντρο καθώς και με το κεφαλικό κέντρο κι έτσι να διατηρεί μια σταθερή ροή θετικής ενέργειας αγάπης που να διαχύνεται στον ασθενή. Αυτή θα τον μονώσει από την ασθένεια, αλλά όχι από τον ασθενή.

Μπορούν τα σεμινάρια Πρώτων Βοηθειών να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των Εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής σε Καταστάσεις Επείγουσας Ανάγκης; - Δημοσιευμένες έρευνες σε καταστάσεις επείγουσας βοήθειας (Μέρος Τέταρτο)

 


Στην έρευνα τους οι Hahn, Noland, Rayens και Christie (2002), αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα ενός μοντέλου για τη διάδοση του Προγράμματος Εκπαίδευσης Δεξιοτήτων Ζωής (Life Skills Training - LST) στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εξετάζοντας την πιστότητα στην εφαρμογή του προγράμματος καθώς και διερεύνησαν τους παράγοντες που σχετίζονται με τη συμμετοχή στην εκπαίδευση και την εφαρμογή του προγράμματος. 

Στην μεθοδολογία, χρησιμοποιήθηκε ένα δείγμα από εκπαιδευτές (n=44) και δασκάλους (n=45) από 16 κομητείες του Kentucky των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. 

Οι εκπαιδευτικοί παρατηρήθηκαν για την εμπιστοσύνη στο περιεχόμενο και τη διαδικασία. 

Στη συνέχεια οι εκπαιδευτές και οι εκπαιδευτικοί συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για να αξιολογήσουν τους παράγοντες που σχετίζονται με την εκπαίδευση και την εφαρμογή του προγράμματος. 

Περισσότερο από το ένα τέταρτο (27%) των εκπαιδευτών έκαναν εκπαιδευτικές συναντήσεις και το 60% των εκπαιδευτικών δίδαξαν το πρόγραμμα σπουδών. 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα