Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

Πειραϊκοί αστικοί μύθοι


Κάποιες φορές από την παιδική μας ηλικία ακούγαμε διάφορες ιστορίες γύρω από την περιοχή μας που τελικά εντυπώνονταν στο μυαλό μας τόσο, που μερικοί τις θεωρούσαν ήδη δεδομένες. Για άλλους οι ιστορίες αυτές παρέμειναν για πάντα απλά μύθοι. Τέτοιες ιστορίες στοιχειώνουν κάθε περιοχή, ειδικά όταν πρόκειται για περιοχές δυσπρόσιτες ή απομονωμένες.
Όταν όμως πρόκειται για πόλεις, ή για αστικά κέντρα, τότε οι μύθοι αυτοί είναι οι λεγόμενοι αστικοί μύθοι ή urban legends όπως είναι ευρύτερα γνωστοί. Οι αστικοί μύθοι δεν αναφέρονται μόνο σε παράξενες ιστορίες, φαντάσματα ή ανεξήγητα περιστατικά όπως πολλοί πιστεύουν. Αστικός μύθος είναι και μια φημολογία που διαδίδεται από στόμα σε στόμα σε μια συγκεκριμένη περιοχή και αφορά μόνο τους κατοίκους της περιοχής αυτής. Πόσες όμως τέτοιες ιστορίες με το πέρασμα του χρόνου αποδείχτηκαν ότι ήταν υπαρκτές δηλαδή ότι βασίζονταν σε υπαρκτά γεγονότα; Τι ήταν που συντέλεσε στη δημιουργία της συγκεκριμένης ιστορίας;

Ο καρχαρίας της Φρεαττύδας
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου αστικού μύθου ήταν την δεκαετία του ’70 η ύπαρξη ενός καρχαρία που καραδοκούσε έξωθεν της πλαζ Φρεαττύδας να αρπάξει κάποιο ανυποψίαστο κολυμβητή. Μάλιστα η ιστορία αυτή είχε χρωματιστεί και με επί πλέον παρεμφερείς εκδοχές όπως ότι ο καρχαρίας αυτός ήταν τεράστιος λόγω της ύπαρξης λυμάτων του παρακείμενου αντικαρκινικού νοσοκομείου που χύνονταν στη θάλασσα, τα οποία περιείχαν ραδιενεργά ισότοπα ώστε ο καρχαρίας να υπάρχει στο μυαλό των παιδιών τότε ως ένα ον απόκοσμο και μεταλλαγμένο το οποίο τρέφονταν αποκλειστικά με κολυμβητές από την συγκεκριμένη παραλία. Αν κάνουμε μια έρευνα επί της συγκεκριμένης ιστορίας τι θα μπορούσαμε να δούμε; Γιατί η ιστορία αυτή ήταν υπαρκτή για την παραλία της φρεαττύδας και όχι για την πλαζ βοτσαλάκια ή για τα βράχια της πειραϊκής ή για οποιαδήποτε άλλη περιοχή ας πούμε; Γεγονός είναι ότι η ιστορία αυτή ξεκινάει έχοντας ως βάση κάποια αλήθεια. Και η αλήθεια αυτή δεν είναι άλλη από την εμφάνιση των πρώτων θυμάτων καρχαριών που εμφανίστηκαν στον Σαρωνικό. Σύμφωνα με στοιχεία που αναφέρονται στην ιστοσελίδα του ερευνητή κ. Κουτουζη, στις 25 Ιουλίου του 1948 καρχαρίας κατασπαράζει τον δεκαεφτάχρονο Δημήτρη Βαλασάκη.

«Χτίζοντας τον παγκόσμιο απομυθοποιητή ψευδών ειδήσεων» – Η παγκόσμια ελίτ σε κρίση



Μια αλληγορική διαπίστωση αντί εισαγωγής:

Τον Αύγουστο, λένε, είναι η περίοδος που είναι παχιές οι μύγες. Ωστόσο αν έχετε προσέξει, δεν είναι τόσο ενοχλητικές όσο στην αρχή του χειμώνα. Πετούν έξω κάνοντας αυτό που είναι ταγμένες να κάνουν, αλλά αποφεύγουν να φυλακιστούν εντός μιας οικείας. Ακόμα κι αν μπουν, στην πρώτη ευκαιρία θα την κοπανήσουν. Όταν όμως αρχίσουν τα κρύα, ξέρουν ότι τα ψωμιά τους είναι τελειωμένα. Καιροφυλακτούν στα ζεστά παράθυρα και μόλις ανοίξεις κάποιο, τσουπ τρυπώνουν και με το ζόρι να την βγάλεις έξω. Αναγκάζεσαι να την εξοντώσεις. Ξέρουν ότι ο χρόνος τους τελειώνει και προσπαθούν να τον παρατείνουν σε κάποιο πιο ζεστό περιβάλλον…
Κάπως έτσι είναι και η παγκόσμια ελίτ. Ο Ζ. Μπρεζίνσκι στα τελευταία του είχε κάνει μια οδυνηρή (γι’ αυτούς) διαπίστωση: Η Παγκοσμιοποίηση δεν προχωράει όσο γρήγορα θα έπρεπε και -δυστυχώς- υπάρχει μεγάλη αφύπνιση του κόσμου.
Η αφύπνιση αυτή οφείλεται κύρια στην χρήση του Ίντερνετ και τελευταία στην ευρεία χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Σχεδιάστηκαν για να μας καθοδηγούν και να μας ελέγχουν, αλλά πάντα το μαχαίρι έχει κι άλλη κόψη, κι αυτή η άλλη μάλλον… τους έκοψε βαθιά!
Οι δυο μεγάλες μαζώξεις της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η Λέσχη Bilderberg, έδωσαν το πράσινο φως να αρχίσει να πέφτει μαύρο στο ίντερνετ. Να πάψουν τα “ελεύθερα πουλιά” στο τουίτερ να κελαηδούν και οι “αφυπνισμένες φάτσες” στο φέις να μοιράζουν άνετα την πληροφόρηση.

Τα πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι



της Κατερίνας Ζυγουράκη
Μου αρέσουν τα πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι. Το ηλιοβασίλεμα που ακολουθεί μια όμορφη μέρα. Η ανατολή μετά από μια μεγάλη νύχτα. Ένα πεφταστέρι μια καλοκαιρινή βραδιά. Η θάλασσα την άνοιξη, ήρεμη και φουρτουνιασμένη μαζί. Η ζεστασιά του σπιτιού μου και η μυρωδιά ζεστού φαγητού. Ένα τσιγάρο μετά από μια δύσκολη μέρα. Ένα ποτήρι κρασί με έναν αγαπημένο φίλο. Γέλια μέχρι το πρωί σε ένα μπαλκόνι που βλέπει θάλασσα ως εκεί που φτάνει το μάτι. Ατελείωτες βόλτες στην παραλία. Εκδρομές με την οικογένεια ή με φίλους. Απαλή μουσική σπίτι ένα ήσυχο σαββατόβραδο. Γενέθλια και κεράκια, χρόνια που περνάνε και εμπειρίες που μαζεύονται. Άνθρωποι που έρχονται και με ταρακουνάνε που δίνουν και τους δίνω πίσω, κι ας φεύγουν κάποιοι τελικά. Ο γαλάζιος ουρανός. Μια βροχερή μέρα. Η πρώτη αμυγδαλιά μέσα στο χειμώνα. Ένα χαμόγελο. Μια γνώριμη αγκαλιά. Ένα φιλί στο μάγουλο. 
Αισθήσεις και συναισθήματα βαθιά ακόμα και αν προέρχονται από πράγματα που φαινομενικά είναι ασήμαντα ή που παίρνουμε ως δεδομένα. Μου πήρε καιρό να μάθω να τα ξεχωρίζω και μου πήρε καιρό να καταλάβω την αξία τους. Επειδή για να φτάσεις στο κομβικό αυτό σημείο να αναγνωρίζεις τι σου κάνει πραγματικά καλό, πρέπει πρώτα να περάσεις από μια απαραίτητη διαδικασία αυτογνωσίας. Για να αναγνωρίσεις το φως, πρέπει πρώτα να έχεις ζήσει στο σκοτάδι έστω για λίγο.

Ποιες ασθένειες δημιουργούνται από ψυχολογικές αιτίες


Η ασθένεια είναι ένα μήνυμα που λέει ότι κάτι κάνουμε λάθος και πρέπει επειγόντως να αλλάξουμε τις σκέψεις μας. Οι ασθένειες είναι αντανακλάσεις των εσωτερικών μας σκέψεων και συναισθημάτων. 

Το σώμα μας, μάς μιλά. Είναι ο καθρέφτης των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πεποιθήσεών μας. Μας στέλνει συνεχώς μηνύματα αρκεί να βρούμε τον χρόνο και τον τρόπο να τα ακούσουμε. Εξάλλου ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, δεν εντοπίζει τη νόσο στα όργανα. Θεωρεί πως ο άρρωστος αποτελεί ενιαία ψυχοσωματική οντότητα και ότι η αρρώστια διέπεται από φυσικούς νόμους.

Οι περισσότερες αιτίες ασθενειών είναι οι εσωτερικές συγκρούσεις και γενικά αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος, φόβος, θυμός, οργή, γκρίνια, ενοχή, θλίψη, εγωισμός, ζήλια.

Κάθε ασθένεια είναι πάντα μια κραυγή για αγάπη, αντανακλά τις πλευρές εκείνες του εαυτού που χρειάζεται να θεραπευτούν, ενώ η ουσιαστική θεραπεία έρχεται πάντα από μέσα. Όμως η εµφανιζόµενη ασθένεια, όχι µόνο δεν είναι κάποιος τυχαίος, µυστηριώδης τιµωρός, αλλά η κορυφή του παγόβουνου που ειδοποιεί έγκαιρα για το τι ακριβώς συµβαίνει βαθιά µέσα µας. Είναι η ανακούφιση της ψυχής που βρίσκει τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μας και να τραβήξει την προσοχή μας, εκφράζοντας τις ανάγκες της.

Ας δούμε κάποιες νοητικές και συναισθηματικές αιτίες δυσλειτουργιών που παρουσιάζονται στον άνθρωπο, σύμφωνα με τον χάρτη του Emotion Code του Bradley Nelson:

– Πρόβλημα στο λεπτό έντερο ή στην καρδιά: από εγκατάλειψη, απιστία, χαμό, έλλειψη αγάπης.
– Πρόβλημα στη σπλήνα ή στο στομάχι: από ανησυχία, απελπισία, αηδία, νευρικότητα.
– Πρόβλημα στο πνευμόνι ή στο παχύ έντερο: από κλάμα, αποθάρρυνση, απόρριψη, θλίψη, πόνο.
– Πρόβλημα στο συκώτι και στη χολή: από θυμό, πικρία, ενοχή, μνησικακία, πανικό, κατάθλιψη.
– Πρόβλημα στα νεφρά ή στην κύστη; από κατάκριση, τρόμο, φόβο.
– Πρόβλημα στους αδένες και σεξουαλικά όργανα: από ταπείνωση, ζήλια, πόθο, καταπίεση.

Τι σκέφτονται οι δρομείς όταν τρέχουν; Τι τους απασχολεί περισσότερο;

Ένα από τα κίνητρα για τρέξιμο, είναι ότι πολλοί ερασιτέχνες μπορούν να σκεφτούν καλύτερα τα προβλήματά τους είτε τα προσωπικά είτε τα επαγγελματικά. 
Σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες όμως, οι δρομείς και κυρίως αυτοί που τρέχουν αρκετά μεγάλες αποστάσεις επικεντρώνουν τις σκέψεις του στην απόδοσή τους, τις σωματικές τους αντοχές και το περιβάλλον στο οποίο τρέχουν.
Στην έρευνα πήρα μέρος μαραθωνοδρόμοι με εμπειρία στο τρέξιμο από 3-30 χρόνια.
Αυτό που σκέφτονταν περισσότερο ήταν ο ρυθμός και η απόσταση που κάλυπταν. Προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να διατηρήσουν το ρυθμό τους.
Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι δρομείς σκέφτονταν περισσότερο το ρυθμό και την απόσταση που διένυαν. «Κατηφόρα, πρέπει να προσέχω μην σκοντάψω. Πρέπει να κρατήσω σταθερή ταχύτητα.» ήταν μερικές από τις σκέψεις των αθλητών που καταγράφηκαν.
Οι σκέψεις αυτές δείχνουν ότι ακόμη και όταν δεν βρίσκονται σε διαγωνισμό, οι δρομείς σκέφτονται την ταχύτητα τους, την ενέργεια που καταναλώνουν και την απόσταση που πρέπει να καλύψουν.

Τόσα Χρόνια Σουρώνετε Λάθος τα Μακαρόνια σας! Είναι Απίστευτο

Τόσα Χρόνια Σουρώνετε Λάθος τα Μακαρόνια σας! Είναι Απίστευτο

Ένα tweet ήταν αρκετό για να μας ανοίξει τα μάτια και να μας κάνει να διαπιστώσουμε πως τόσα χρόνια σουρώναμε με λάθος τρόπο τα μακαρόνια μας. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Δείτε παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
Τα μακαρόνια είναι ένα από τα πιο εύκολα φαγητά που οι περισσότεροι από εμάς -και ιδίως όσοι έχουν παιδιά- τα μαγειρεύουμε τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα.
Ο τρόπος μαγειρέματός τους μέχρι σήμερα ήταν ο εξής: Ξεκινάμε βράζοντας αλατισμένο νερό σε μια κατσαρόλα. Έπειτα, μόλις βράσει το νερό, ρίχνουμε μέσα τα μακαρόνια και τα αφήνουμε να βράσουν για όσα λεπτά λέει η συσκευασία (συνήθως 8-10 λεπτά). Έπειτα τα σουρώνουμε με το σουρωτήρι στον νεροχύτη, προσθέτουμε τη σάλτσα της επιλογής μας και τα τρώμε.

Ακολούθησε τις Συμπαντικές εντολές σου

Ακολούθησε τις Συμπαντικές εντολές σου

Υπάρχουν στιγμές που απλά νιώθεις ότι ήρθε η ώρα να κάνεις κάτι άλλο ή να εξελίξεις διαφορετικά αυτό που κάνεις τώρα. Αυτό το αίσθημα έρχεται σαν ένα pop up όπως το λέω, κάτι που πετάγεται ξαφνικά μέσα στο κεφάλι σου. Είναι η ενέργεια της πρώτης ιδέας. Όταν αυτό συμβαίνει, θέλει κάποιο χρόνο να γειωθεί. Τότε αρχίζω να αλλάζω τον ρυθμό της υπάρχουσας δουλειάς. Το σώμα-Έλενα ανησυχεί αλλά η ψυχή είναι γαλήνια. Ξέρει πού πηγαίνει. Έχει συνδεθεί ήδη με τον νέο ορίζοντα.
Αλλάζω τον τρόπο που εκφράζεται το Σύμπαν μέσα από μένα συχνά. Είναι ένα εσωτερικό κάλεσμα. Είναι το pop up που πετάχτηκε, μοιάζοντας να μου λέει: «Έϊ κοπελιά, ήρθε η ώρα για αλλαγή». Κι άλλες φορές μού λέει: «Ήρθε η ώρα να αφήσεις αυτό που κάνεις».

Σε έναν τρελό κόσμο απλά να είσαι

Σε έναν τρελό κόσμο απλά να είσαι

Μην τρελαίνεσαι. Μην παίρνεις τίποτα στα σοβαρά. Ως ψυχή κατέβηκες εδώ γιατί σε κάλεσε ό,τι είχες αφήσει μισοτελειωμένο. Ο πλανήτης Γη είναι μια αρένα που οι ψυχές δοκιμάζονται με πολλούς τρόπους. Τίποτα δεν είναι εύκολο για τα σώματα των ανθρώπων. Οι προκλήσεις είναι εσωτερικές και εξωτερικές. Οι άνθρωποι σε προκαλούν, οι καταστάσεις σε προκαλούν κι εσύ προσπαθείς να είσαι. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι ο νους που όλη την ώρα βάζει υπότιτλους σε ό,τι νιώθεις, σκέφτεσαι και συμβαίνει.
Αυτό είναι γεγονός. Έτσι συμβαίνει σε όλους. Τελεία και παύλα.
Αλλά… δεν είσαι το σώμα που του συμβαίνουν όλα αυτά. Στο σώμα που αντιπροσωπεύεις κατοικεί το Σύμπαν. Είσαι το Σύμπαν. Δεν είσαι το σώμα. Δεν είσαι όλα όσα σου συμβαίνουν. Δεν είσαι αυτά που βλέπεις γύρω σου και μέσα σου.

Να είσαι ένας λαμπερός φάρος φωτός του Σύμπαντος

Να είσαι ένας λαμπερός φάρος φωτός του Σύμπαντος

Αυτή την εποχή η ανθρωπότητα βιώνει την αποκορύφωση των εγώ: όλα τα εγώ στα ανθρώπινα σώματα πανηγυρίζουν γιατί έχουν καταφέρει να κάνουν άνω κάτω τον πλανήτη. Οι λίγοι ελέγχουν πολλούς και οι πολλοί είναι τόσο βυθισμένοι μέσα στο matrix που είναι μονίμως δυστυχισμένοι.
Πολλοί σήμερα νιώθουν ένα βάρος στην καρδιά που δεν είναι δικό τους. Νιώθουν να μην έχουν όρεξη για τίποτα και τα βλέπουν όλα μάταια. Είμαστε όλοι Ένα, είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία και νιώθουμε μέχρι και τα συναισθήματα του πιο μακρινού από εμάς κατοίκου της Γης.
Το συλλογικό ασυνείδητο είναι αυτό που μάς συνδέει. Φαντάσου το σαν μια τεράστια σούπα όπου κάθε σκέψη και συναίσθημα ρίχνεται σε αυτή τη σούπα. Ο φόβος, ο έλεγχος, το σοκ του σωματικού θανάτου σε ανθρώπους και ζώα… όλα ρίχνονται εκεί. Όλα τα συναισθήματα και οι σκέψεις από όλες τις ενσαρκώσεις που περνάει η κάθε ψυχή, ρίχνονται εκεί επίσης. Όλες οι θετικές σκέψεις, η αγάπη, η γενναιότητα, το χαμόγελο, η ευγνωμοσύνη… επίσης ρίχνονται στο συλλογικό ασυνείδητο.

Γέρας


Γέρας

Κι έρχεται κείνη η στιγμή που ‘ανακαλύπτεις’ το φορτίο των αναμνήσεων… που αισθάνεσαι όσο ποτέ πριν, ολόκληρο και σχεδόν σημειακό το μνημονικό άχθος…
Και λες ξαφνικά, ‘δεν θέλω πια να είμαι εγώ… αν μπορούσα… μακάρι να γινόταν να μην ήμουν εγώ πια αλλά κάποιος άλλος…’

Αρνείσαι αυτό που είσαι; Αρνείσαι αυτό που φέρεις; Βέβαια το αρνείσαι. Σου είναι απεχθές και επώδυνο, σου είναι περιττό και ασήκωτο. Η κάθε σου στιγμή έχει μολυνθεί από ένα ‘χτες’ που δεν το θέλεις πια. Το κάθε σου βήμα μοιάζει με αυτό του κοσμοναύτη στη Σελήνη, αργό, μελαγχολικό, ασθμαίνον…

Έρχεται εκείνη η κυκλώπεια στιγμή που τα πλακώνει όλα, τα συντρίβει όλα, τα αφανίζει όλα. Σα να μην είσαι εσύ αυτός που καλείσαι να συνεχίζεις κάθε πρωί μα κάποιος που ‘έφτασε’ να γίνει εσύ… αυτός που δεν αναγνωρίζεις και αρνείσαι… εσύ που δεν αγκαλιάζεις και απορρίπτεις…

Είναι βέβαια αργά και είναι μάταιο… όλα όσα ‘έγιναν’ οδήγησαν σε αυτή την καταραμένη ‘στιγμή’ που ακούς μια νότα από κάποια μελωδία και ταράζεσαι, βλέπεις μια σκηνή από μια ταινία και κλονίζεσαι, στρίβεις σε κάποια γωνιά ενός δρόμου και ανοίγεται μπροστά σου ένας ολόκληρος κόσμος… ένας χαμένος κόσμος από φωνές, μυρωδιές και όνειρα… ένας κόσμος που μαγαρίστηκε, που ακυρώθηκε…

‘Ας μην ήμουν πια εγώ’, λες, ‘ας ξυπνούσα ένα πρωί όχι εγώ αλλά ένας άλλος…’. Κι αυτό που φοβάσαι δεν είναι πλέον ο θάνατος γιατί αυτός συνέβη εκατομμύρια φορές, εκατομμύρια στιγμές και ακολουθούν αμέτρητες ακόμα… ο θάνατος περπατούσε μαζί σου συνεχώς, σου κρατούσε το χέρι… μονάχα που ήταν πάντα μεταμφιεσμένος σε ζωή και ξεγελιόσουν…

Όλα τώρα είναι ξεκάθαρα! Γνωριζόμαστε, ξέρουμε γιατί είμαστε ικανοί


Όλα τώρα είναι ξεκάθαρα! Γνωριζόμαστε, ξέρουμε γιατί είμαστε ικανοί

20 φωτογραφίες με ανθρώπους που κάνουν τον κόσμο μας ένα καλύτερο μέρος να ζεις



Όλοι μας ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο και πολλοί από εμάς ίσως να έχουμε προσπαθήσει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Δεν είναι πολύ δύσκολο να φτιάξουμε τον κόσμο καλύτερο, αρκεί όλοι μας να δουλέψουμε μεθοδικά και πάντα να ακολουθούμε την καρδιά μας.

Ας μην καθυστερούμε ούτε λεπτό κι ας ξεκινήσουμε από σήμερα κιόλας! Εμείς στο άρθρο αυτό θα σας εμπνεύσουμε. Σας παρουσιάζουμε παρακάτω  μερικές υπέροχες φωτογραφίες ανθρώπων που κάνουν τη δουλειά τους εξαίσια και σώζουν ζωές.
  1. Οι πυροσβέστες στην Φλόριντα των Η.Π.Α.
Ένας ηλικιωμένος άνδρας στη Φλόριντα, ενώ έκοβε το γκαζόν έπαθε ξαφνικά καρδιακή προσβολή. Οι πυροσβέστες που βλέπετε, όχι μόνο τον βοήθησαν με την κατάστασή του, αλλά έμειναν πίσω στο σπίτι για να ολοκληρώσουν τη δουλειά.
  1. Ένας αστυνομικός στο Τέξας των Η.Π.Α.
Αυτός ο αστυνομικός βοηθούσε τα θύματα του τυφώνα Harvey κι εργαζόταν σκληρά για πολλές ώρες,  χωρίς να ξεκουράζεται. Το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνει από τηνεξάντληση.

Κι ἐκεῖ στὸ βάθος ἁπλῶς δές…

Κι ἐκεῖ στὸ βάθος ἁπλῶς δές...Ὑπάρχει πάντα ἡ λύσις τοῦ κάθε προβλήματος !!!
Εἶναι ἐκείνη ἡ λύσις ποὺ οὐδέποτε φανταζόμασταν..  Ἦταν πάντα ἐμπρός μας, ἀλλὰ τὴν ἔκρυβαν οἱ σκιὲς τοῦ φόβου… Κι ὁ ἴδιος ὁ φόβος ἴσως.
Γιὰ νὰ ἐμφανισθη ἡ λύσις τοῦ κάθε προβλήματος πρέπει ἡ Ἀνάγκη νὰ ἔχῃ σπρώξῃ ὅλες τὶς ἐλπίδες στὴν ἄκρη. Πρέπει τὸ ἀδιέξοδον, θεωρητικῶς, νὰ εἶναι πασιφανές.

9 εκπληκτικοί τρόποι για να φτάσετε την σύνδεση της πνευματικής σας αγάπης στο αποκορύφωμα


Η διατήρηση ενός συνεχόμενου δεσμού αγάπης μπορεί να είναι πολύ δύσκολη ακόμα και όταν οι σύντροφοι είναι δίδυμες φλόγες. Πάντα θα υπάρχουν δευτερεύοντα θέματα τα οποία θα προκαλούν προβλήματα και θα εξάπτουν τα ζευγάρια.
Οπότε, σήμερα θα μοιραστούμε μαζί σας 9 μυστικά για να ανυψώσετε την πνευματική σας σύνδεση.

1. Απελευθερώστε τις παλιές σας μνησικακίες, τώρα
Οι μνησικακίες κρατούν την ενέργεια σας κολλημένη και επίσης δημιουργούν εμπόδια. Αυτές οι μνησικακίες σας αποτρέπουν από το να καθιερώσετε έναν αληθινό δεσμό βασισμένο στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και πίστη. Το άχτι όπως και οι παλιές στιγμές θυμού μπορεί να μπλοκάρει την επαφή με τον σύντροφό σας. Αν θέλετε να ξανά ανάψετε τον έρωτα σας αφήστε τις παλιές μνησικακίες που ακόμα κουβαλάτε.

2. Επιλέξτε να δείτε τις δύσκολες καταστάσεις με μια ανώτερη αντίληψη
Πρέπει να μείνετε σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό σας. Αυτό μπορεί να γίνει με τη βοήθεια της ενσυνειδητότητας και του διαλογισμού. Είναι πολύ σημαντικό επειδή σας βοηθά να συνδεθείτε με πνεύματα, τα οποία σας λένε να απομακρυνθείτε από τις ψευδαισθήσεις και να επικεντρωθείτε στην αληθινή αγάπη.

3. Εξαλείψτε τα οικογενειακά στερεότυπα του σεξουαλικού ελέγχου
Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά οικογενειακά στερεότυπα και αρχαία πρότυπα περιέχονται στην σεξουαλικότητα. Δημιουργούν εμπόδια που κρατούν τις δίδυμες φλόγες χαμηλά σαν άγκυρα. Ο καθαρισμός των στερεοτύπων και των αρνητικών πηγών ενέργειας είναι κρίσιμος και ανοίγει την σύνδεση των διδύμων φλογών για την αγάπη τους.

Η θεραπεία του λεμονιού


Η θεραπεία του λεμονιού


Το λεμόνι που σώζει


Όλος ο κόσμος γνωρίζει σήμερα την θεραπεία με τα σταφύλια, πολλοί λίγοι όμως γνωρίζουν την θεραπεία με τα λεμόνια, η οποία εντούτοις είναι ωφελιμότατη. Ιδίως δε για τους ρευματικούς και αρθριτικούς.

Ο χυμός του λεμονιού ενεργεί επί της εκκρίσεως του ουρικού οξέος και της ουρίνης, η εντονότερη του όμως ενέργεια είναι πρωτίστως αλκαλική.


Δεν πρέπει να φανταζόμαστε ότι το λεμόνι είναι οξικό φρούτο. Η απάτη του πολύ κόσμου, προέρχεται από το κιτρικό οξύ το οποίο περιέχει. Η κιτρική αυτή όμως ουσία καίγεται εύκολα μέσα στον οργανισμό και μεταβάλετε σε αλκαλικά ανθρακούχα.

Η θεραπεία με τα λεμόνια είναι για αυτό πρωτίστως θεραπεία αλκαλοποιήσεως, ανάλογη ως προς τα αποτελέσματα της, με την χρήση της διτανθρακικής σόδας.

Πρέπει να θεωρείται μάλιστα ως ανώτερη, γιατί τα φυσικά προϊόντα απορροφούνται καλύτερα από τα χημικά και υφίστανται ευκολότερα την πρέπουσα μεταβολή εντός του οργανισμού.


Ο χυμός του λεμονιού άλλωστε δεν παρέχει μόνο κιτρικές ουσίες. Κατά την ανάλυσή του βρίσκονται και στοιχεία πικρά ως γόμα, μαλικό οξύ και δεν είναι απίθανο επιστημονικός να έχουν και τα στοιχεία αυτά την ευεργετική τους επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Όπως σε κάθε θεραπεία όμως, και στην θεραπεία του λεμονιού χρειάζεται ειδικός τρόπος.

Το να καταπίνει κανείς καθημερινά ορισμένη ποσότητα χυμού λεμονιού δεν είναι θεραπεία. Είναι συνήθεια τροφοδοτική, εξαίρετη άλλωστε.


Μία θεραπεία προϋποθέτει σημαντική λήψη του θεραπευτικού στοιχείου. 


Επιπλέον πρόκειται περί πράγματος προσωρινού, το οποίο διαρκεί ορισμένο καιρό μόνο. Την αρχίζει δηλαδή κανείς ορισμένη ημέρα και την τελειώνει ορισμένη.

Πως γίνεται η θεραπεία του λεμονιού σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα

Τα παίρνετε όλα προσωπικά και είστε πάντα θιγμένοι

Υπάρχουν απλώς κάποιοι άνθρωποι που ζουν τη ζωή τους θιγμένοι από τα πάντα. Αντί να επιτρέπουν στον εαυτό τους να ζει με αρμονία και με σεβασμό για τους άλλους, επιλέγουν να βρίσκονται «με την πλάτη στον τοίχο» σχεδόν πάντα.



Είναι ο κόσμος πάντα εναντίον τους; Όχι. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, μέσα στο λεπτό αλλά περίπλοκο κόσμο των συναισθημάτων και της προσωπικότητας, μερικοί άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να είναι μονίμως θιγμένοι.
Αντί να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους αυτούς ως ένα πρόβλημα που πρέπει να αποφύγουμε, πρέπει να καταλάβουμε τι συμβαίνει μέσα τους. Η υπερευαισθησία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η έλλειψη ψυχολογικών πόρων δημιουργεί σχήματα σκέψης που είναι υπερβολικά άκαμπτα. Κάθε λέξη, πράξη ή χειρονομία ερμηνεύεται ως προσβολή. Εκεί βρίσκεται η ουσία του προβλήματος. Αυτός ο μειωμένος εαυτός βλέπει προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν και προκαταλήψεις εκεί που δεν υφίστανται. Μερικές προσωπικότητες βλέπουν καταιγίδες εκεί που λάμπει ο ήλιος. Ας ρίξουμε μια λίγο πιο προσεκτική ματιά σε αυτό το θέμα.
ΘΙΓΜΕΝΟΙ 24 ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ, 7 ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 

Τι θα Συνέβαινε αν Δεν Μπορούσες να Πεις Ψέματα;

Δεν εύκολο να πούμε την αλήθεια και τα ψέματα έχουν επιπτώσεις. Αν όμως δεν μπορούσες να πεις ψέματα;

εν εύκολο να πούμε την αλήθεια και τα ψέματα έχουν επιπτώσεις. Αν όμως δεν μπορούσες να πεις ψέματα;

Ξαφνικά αποκαλύπτεται ένας φόνος.
Στην Κίνα του 16ου Αιώνα, σε έναν μικρό αγροτικό συνοικισμό, γίνεται μια δολοφονία.
Οι πληγές που έχει το θύμα φαίνεται να έχουν γίνει με ένα συνηθισμένο δρεπάνι για σιτηρά.
Όπως καταλαβαίνεις, κάθε αγρότης στο χωριό είναι ύποπτος. Και αυτό που είναι ακόμα πιο λογικό, είναι πως ο καθένας τους ισχυρίζεται πως είναι αθώος (τι περίεργο).
Ο τοπικός Δικαστής μαζεύει όλους τους αγρότες αφού πρώτα τους έχει ενημερώσει να φέρουν μαζί και τα δρεπάνια τους.
Εννοείται πως όταν καταφθάνουν όλοι, τα δρεπάνια τους είναι πεντακάθαρα και χωρίς ίχνος αίματος. Τα είχαν σκουπίσει.
Ο Δικαστής όμως είναι πονηρός.
Όσο περνάει η ώρα και ειδικά στην εξοχή κάτω από τον ήλιο, η ζέστη μεγαλώνει.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, κάποιες μύγες αρχίζουν να δείχνουν την προτίμηση τους σε ένα συγκεκριμένο δρεπάνι!
Η αλήθεια αποκαλύπτεται σχεδόν πάντα, με το σχεδόν να γράφεται με μεγάλη προσοχή. Απλά το πότε αποκαλύπτεται είναι μια διαφορετική ιστορία, ειδικά αν η ικανότητα να λέμε ψέματα έχει την δική της ποικιλία.

Η αυτοπειθαρχία είναι υπερτιμημένη, η επιείκεια σώζει!

Αποτέλεσμα εικόνας για Η αυτοπειθαρχία
Η υπερβολική αυτοπειθαρχία μπορεί να προκαλέσει μιζέρια.
Συγγραφέας: Oliver BurkemanΕπιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA, υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου
Η έλλειψη αυτοελέγχου σας καθιστά παρορμητικούς με τάσεις να αναλαμβάνετε παράτολμα εγχειρήματα, ωστόσο, ούτε ο υπερβολικός αυτοέλεγχος είναι ευεργετικός.
Κάθε φορά που νιώθω να με ξεπερνούν οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και οι άλλες ευθύνες, ενστικτωδώς αντιδρώ καταρτίζοντας ένα σχέδιο δράσης. Αυτό συνήθως σημαίνει το σχεδιασμό ενός αυστηρού και άκαμπτου προγράμματος εργασίας. Θα ξυπνήσω μια ώρα νωρίτερα! Δε θα «μπω» στο Twitter! Παρά το γεγονός ότι ύστερα από χρόνια εμπειρίας γνωρίζω ότι είναι αδύνατο να γράψω για περισσότερες από πέντε ώρες την ημέρα κάθε φορά, θεωρώ πως εξαιτίας της ατσάλινης θέλησής μου θα καταφέρω να συνεχίσω έως τις οκτώ ώρες. Είναι σχεδόν αξιολάτρευτο το ότι πιστεύω ειλικρινά ότι θα επιτύχω το στόχο μου παρόλο που κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί. Το φαινομενικά απύθμενο πηγάδι της αυτοπειθαρχίας μου φαίνεται πως δεν έχει περισσότερο από 300 μέτρα βάθος και οι προσπάθειές μου να αναστρέψω την τρέχουσα κατάσταση με τη δύναμη της θέλησής μου, καταλήγει σε μια καταιγίδα από τύψεις και αυτοκατηγορίες.

Τα Μηνύματα της Αντίστασης… Μήνυμα 1ον

17-064

Κάθε στιγμή είναι απλά άλλη μία εγγραφή στο Βιβλίο της Ζωής.
Το ΕΔΩ και ΤΩΡΑ πριν το καταλάβουμε έχει γίνει ήδη ΧΘΕΣ.
Το Σημείο Καμπής μεταξύ του Χθες και του Αύριο ενός ανθρώπου, είναι το Σήμερα.
Και είναι το πιο σημαντικό, γιατί είναι ΤΟ ΜΟΝΟ που ελέγχει Ο ΙΔΙΟΣ …
Όταν το μόνο που αντικρίζεις τριγύρω σου είναι μιζέρια, κατήφεια και απόγνωση, ΘΥΜΗΣΟΥ ότι υπάρχουν ασύλληπτης ομορφιάς Κόσμοι που περιμένουν να τους περπατήσεις.
… Αρκεί να σηκώσεις το βλέμμα σου στα Άστρα …

Τι ήταν το κωλόβαθρο στην Αρχαία Ελλάδα



Μερικά άγνωστα για πολλούς από εμάς  στοιχεία από τον 6ο αιώνα π.Χ. θα δούμε εδώ. Τι είναι το  κωλόβαθρον ;... Ποιο είναι το κοινό στοιχείο με την Ευρώπη  του 1441 μ.Χ. Τι είναι αυτό που πρωτοχρησιμοποίησαν οι Έλληνες 2000 χρόνια πριν από αυτούς ;

Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα στοιχείων  και τα κείμενα δείχνουν ότι το κωλόβαθρον δηλαδή το ξυλοπόδαρο άρχισε και λειτούργησε στην αρχαία Ελλάδα ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ.
Η αρχαία ελληνική λέξη ήταν κωλοβαθριστής  από το κωλόβαθρον 'ξυλοπόδαρο' ένωσιν κωλον, 'άκρον' και βάθρον, βάσης, βάθρου '. κωλόβαθρον, το ξυλοπόδαρο.-[ΕΤΥΜΟΛ. < κῶλον + βάθρον (< βαίνω), πρβλ. διά-βαθρον, υπό-βαθρον].

Τα ξυλοπόδαρα, λοιπόν σε παλαιότερες μορφές της ελληνικής γλώσσας γνωστά και ως κωλόβαθρα και κωλοβαθριστής αντίστοιχα, είναι πάσσαλοι, δοκοί ή τεχνητές προσθήκες που προσαρμόζονται στα πόδια των ανθρώπων και τους επιτρέπουν να βαδίζουν πιο ψηλά από το έδαφος. Δεν αποτελούνται απαραίτητα από ξύλο πάντα, αλλά η συστατική λέξη του ξύλου έχει επικρατήσει.

Από μια χωρική χορωδία από την πρώιμη μορφή της ελληνικής θεατρικής παράστασης όπου πέντε άνδρες σε ξυλοπόδαρα που φορούν μακρύς , μυτερούς σκούφους , προσωπεία  με γενειάδες και κορσέδες από ζωικό δέρμα, φανέλες  με φτερά ‘η και μέταλλο.

Τα μυώδη πόδια τους ισορροπούν επισφαλώς στα μικρά σκαλιά  των ξυλοπόδαρων, που υποδεικνύονται στην ζωγραφική απόδοση με απλές κινήσεις της χρωστικής ουσίας.

Σίγκμουντ Φρόιντ: άθλιος, άχρηστος, μισογύνης, σνομπ, ζηλιάρης, τρελός και μανιακός με το σεξ σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα


Τους χαρακτηρισμούς αυτούς αποδίδει όχι ένας επιστήμονας ή ψυχολόγος, αλλά ένας Αμερικανός επίτιμος διδάκτορας της Αγγλικής Φιλολογίας, ονόματι Φρέντερικ Κρους στο βιβλίο του με τίτλο «Φρόιντ: Η δημιουργία μιας Ψευδαίσθησης».
Στις 650 σελίδες του έργου του ο Κρους έρχεται να «αποδομήσει τον θρύλο» του διάσημου Αυστριακού γιατρού, που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα παρουσιάζοντάς τον ως ένα «ανίκανο τέρας» που αν και γιατρός δεν υπάκουε στον όρκο του Ιπποκράτη ότι κάθε ανθρώπινο ον αξίζει μιας αξιοπρεπούς μεταχείρισης και διαστρέβλωνε τις ιστορίες των ασθενών του για να τις προσαρμόσει στις θεωρίες του.
Ο Κρους ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα του Φρόιντ άρχισαν στην παιδική του ηλικία, όταν η οικογένειά του μετακόμισε σε μια εβραϊκή φτωχογειτονιά στη Βιέννη διαποτίζοντάς τον με την επιθυμία να πάρει αποστάσεις από τις ρίζες του και με μια ακατανίκητη δίψα για πλούτο κι δόξα. Ο Αμερικανός καθηγητής συνάγει το συμπέρασμα ότι όταν έλειπαν οι γονείς του Σίγκμουντ και άφηναν στην επίβλεψή του τα μικρότερα αδέλφια του, εκείνος κακοποιούσε σεξουαλικά τη νεότερη αδελφή του. Ήταν, λέει, ερωτευμένος με τη μητέρα του, αφού, όπως παραδέχθηκε αργότερα στο φίλο του Βίλχελμ Φλις«Βρήκα στην περίπτωσή μου το φαινόμενο να είμαι ερωτευμένος με τη μητέρα μου και να ζηλεύω τον πατέρα του και τώρα το θεωρώ ως συμβάν που σημάδεψε την πρώιμη παιδική μου ηλικία». Ο φίλος του Φρόιντ είπε αργότερα γι’ αυτόν ότι «ο άνθρωπος που διάβαζε τις σκέψεις, ουσιαστικά προέβαλλε τις δικές του σκέψεις στους άλλους.»
O Φρόιντ και η κοκαϊνη
Ο Φρόιντ ήταν ένας από τους πρώτους που εισηγήθηκαν τη χρήση της κοκαϊνης ως ιατρικό φάρμακο. Ήταν κι ο ίδιος σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του εθισμένος σ’ αυτήν και αυτό, σύμφωνα με τον Κρους, πρέπει να επηρέασε την ικανότητά του να σκέφτεται σωστά.
«Περίεργες διαγνώσεις»

12 σημάδια ότι αδικείτε τον εαυτό σας (και πώς να σταματήσετε)

12 σημάδια ότι αδικείτε τον εαυτό σας (και πώς να σταματήσετε)

«Αν συμπεριφερόσασταν στους φίλους σας με τον τρόπο που συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας ορισμένες φορές, τότε μάλλον δεν θα είχατε αρκετούς από αυτούς…»
Κάθε σχέση που έχουμε μπορεί να ειδωθεί ως μια αντανάκλαση της σχέσης που έχουμε με τον εαυτό μας και η δόμηση μιας σωστής σχέσης βασίζεται κατά πολύ πάνω μας. Με το να εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας, να ακούμε τις ίδιες μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, γινόμαστε πιο αυθεντικοί και αυτό μας δίνει την καταπληκτική ευκαιρία να νιώθουμε άνετα με τον εαυτό μας. Όμως, όταν δεν αποδεχόμαστε το ποιοι είμαστε, αυτό το προβάλλουμε πάνω σε άλλους, σαν ένα καθρέφτισμα.

Τι είναι αυτό που κάνετε λοιπόν αδικώντας τον ίδιο σας τον εαυτό;

Είστε επικριτικοί

Να θυμάστε ότι κάθε φορά που ξεσπάτε και προσβάλλετε κάποιον, είτε αυτό γίνεται πίσω από την πλάτη τους ή κατά μέτωπο, στην ουσία στρέφεστε ενάντια στον εαυτό σας. Γι’ αυτό, αντιστρέψτε τα λόγια που λέτε, επειδή αυτό που ακριβώς είπατε, είναι εκείνο που χρειάζεται να θεραπεύσετε, να αποδεχτείτε και να επεξεργαστείτε μέσα σας. Η λεκτική επίθεση ενάντια σε κάποιον, με αγενείς παρατηρήσεις, αποτελεί ένα βέβαιο σημάδι ότι δεν είστε καθόλου εντάξει με τον εαυτό σας. Ίσως είστε πολύ σκληροί μαζί του και σας λείπει η αποδοχή από τον ίδιο σας τον εαυτό. Όταν κρίνουμε αυστηρά τους άλλους, όχι μόνο φέρνουμε στο προσκήνιο πλευρές του εαυτού μας, αλλά ταυτόχρονα πληγώνουμε κάποιον άλλο, βασισμένοι στη δική μας αντίληψη για τον κόσμο, που νομίζουμε ότι είναι ίδια για όλους.

Αναζητάτε επικύρωση από άλλους

Επιθυμούμε την προσοχή και την αναγνώριση από τους άλλους, όταν κάτι μας λείπει. Ένα κενό που χρειάζεται να συμπληρωθεί και χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία και την ικανότητα ενδοσκόπησης, ώστε να κατανοήσουμε και να ελαφρύνουμε την αιτία, αναζητάμε μια εξωτερική αντίδραση. Εσείς όμως είστε η αιτία και η αντίδραση. Αυτό που ψάχνετε στον κόσμο βρίσκεται ήδη μέσα σας, ήδη γνωρίζετε την απάντηση, επειδή εσείς κάνατε την ερώτηση. Εκτιμήστε τον εαυτό σας σύμφωνα με τα δικά σας μόνο στάνταρ και θέστε τον πήχη ψηλά, γιατί το αξίζετε.

Βάζετε τον εαυτό σας τελευταίο

Κάνοντας πράγματα για άλλους μπορεί να μας δώσει χαρά και ικανοποίηση, αλλά υπάρχει και ένας θυσιασμένος εγωισμός, που δεν αντέχουμε να αγνοούμε. Όταν υποχωρούμε πολύ ως προς τον χρόνο που δίνουμε, την ενέργεια και την καλή μας πρόθεση, μπορεί να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, αλλά πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι με άδειο ντεπόζιτο, δεν πάτε πουθενά και σίγουρα χρειαζόμαστε όλοι γέμισμα.

7 Τρόποι για να Φτιάξετε την Ψυχολογία σας Κάθε Πρωί (τα Αποτελέσματα θα Είναι Θεαματικά)

7 Τρόποι για να Φτιάξετε την Ψυχολογία σας Κάθε Πρωί (τα Αποτελέσματα θα Είναι Θεαματικά)


Δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα από την υγεία και την ευτυχία. Σήμερα, λοιπόν, θα σας δείξουμε 7 υπέροχα κόλπα για να αλλάξετε τα πρωινά σας. Ακολουθήστε τα πιστά και δείτε τη ζωή σας να μεταμορφώνεται.
Έχετε παρατηρήσει πως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Δείτε, λοιπόν, τι πρέπει να κάνετε, σύμφωνα με την επιστήμη, για να βοηθήσετε τον εαυτό σας να νιώθει πιο ευτυχισμένος από την πρώτη στιγμή της ημέρας.
Κάντε κάτι για να «καλοπιάσετε» τον εαυτό σας Με το που θα ανοίξετε τα μάτια σας το πρωί σκεφτείτε για 30 δευτερόλεπτα κάτι που θα μπορούσατε να κάνετε μέσα στη μέρα σας και θα σας έφτιαχνε τη διάθεση. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι μεγάλο, ακόμα και ένα μικρό «καλόπιασμα» μπορεί να αλλάξει σημαντικά τη διάθεσή σας το πρωί. Η προσμονή του αγαπημένου σας καφέ από το αγαπημένο σας coffee shop, ένα γλυκό που λαχταράτε να φάτε καιρό, η επίσκεψη σε μια φίλη που σας έλειψε μπορεί να είναι μερικά μικροπράγματα που θα αλλάξουν την ψυχολογία σας.
Σωστό πρωινό Ξεκινήστε τη μέρα σας με ένα δυναμωτικό πρωινό που θα περιέχει υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Προτιμήστε βρώμη ή τοστ με φυστικοβούτυρο. Ρίξτε στο τοστ σας λίγη κανέλα η οποία σύμφωνα με μια έρευνα φτιάχνει τη διάθεση. Άλλη έρευνα έχει δείξει πως ο καφές (μέχρι 2 φλιτζάνια) βοηθάει, επίσης, στη διαύγεια του μυαλού. Αν δεν θέλετε να πιείτε καφέ προτιμήστε μαύρο τσάι.
Πάρτε λίγο φρέσκο αέρα Ακόμα και αν έχετε μόνο 10 λεπτά στη διάθεσή σας, βγείτε εκτός σπιτιού και κάντε έναν περίπατο στη γύρω περιοχή. Ο καθαρός αέρας μπορεί να αλλάξει εντελώς τη διάθεσή σας. Έρευνα έχει δείξει πως μετά από 5 λεπτά επαφής με φρέσκο δροσερό αέρα παρατηρείται μεγάλη αλλαγή στη διάθεση αλλά και την αυτοπεποίθηση του ανθρώπου. Η ίδια έρευνα έδειξε επίσης πως αν η βόλτα σας είναι κοντά σε νερό (λίμνη, ποτάμι, θάλασσα) τα αποτελέσματα είναι ακόμα καλύτερα.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα