Elisabeth_in_Garden-e1373318423606
Πέρασαν 11 χρόνια από τότε που μια σπουδαία γυναίκα, η Elisabeth Kubler Rossπέθανε. Η ζωή της ήταν ένα μάθημα. Αυτό που η Elisabeth έμαθε στους γιατρούς αλλά και σε όλους εμάς, είναι να μην αντιμετωπίζουμε την αρρώστια και το θάνατο σαν κατάρες, αλλά σαν φάσεις της ζωής που, αέναη, ρέει πριν και μετά από κάθε τέτοια περίσταση.
Η φίλη Αγγελική Πλουμά, μου έγραψε: «Νίκο μου καλημέρα… δεν με ξέρεις προσωπικά αλλά παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον τη δουλειά σου. Θα ήθελα, αν μου επιτρέπεις, να συμπληρώσω στο «σαν σήμερα» την απώλεια ενός πολύ σπουδαίου ανθρώπου, της ψυχιάτρου Elisabeth Kubler Ross που επέδρασε στο ιατρικό (κι όχι μόνο) κατεστημένο με καταλυτικό τρόπο, αλλάζοντας, με τις έρευνες της τη «θεραπευτική προσέγγιση στην απώλεια και τον θάνατο».
Η ELISABETH KUBLER – ROSS είναι η μεγάλη ψυχίατρος, η γυναίκα που έκανε το καβούκι του θανάτου, κουκούλι της ζωής
της Αγγελικής Πλουμά
Σε μια κουλτούρα αποφασισμένη να σπρώξει την αρρώστια και τον θάνατο κάτω από το χαλί, εκείνη συστηματικά αψήφησε «το κοινό αίσθημα» για να τα φέρει στο φως και να τα κρατήσει εκεί ώστε να μπορούμε να τα δούμε καθαρά και να μην τα φοβόμαστε.
Παρουσίασε στο χώρο της ψυχικής υγείας ένα αξεπέραστο μοντέλο με τα στάδια για την αποδοχή του πένθους σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο ένα δρόμο, επώδυνο μεν, με διέξοδο δε, τον «δρόμο των δακρύων» όπως θα τον ονόμαζε αργότερα ο διάσημος ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Χόρχε Μπουκάι, που το ομώνυμο βιβλίο του βασίστηκε στη δική της δουλειά.