Γιατί αρρωσταίνουμε;

ΓΙΑΤΙ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΜΕ; 

ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!

Για πλάκα έκανα ένα από αυτά τα χαζοτέστ που κυκλοφορούν εδώ στο fb. To τεστ θα μου απαντούσε υποτίθεται, ποιο φάρμακο χρειάζομαι. Το αποτέλεσμα ήταν να μου πει ότι το φάρμακό μου είναι να αποκτήσω φιλοδοξία! Είναι αρρώστια άραγε το να μην έχουμε καμιά φιλοδοξία;;; Και γενικά, τι είναι αυτό που μας αρρωσταίνει;

Την απάντηση την έχω βρει εδώ και χρόνια, όχι στα χαζοτέστ του fb, αλλά στα αρχαία ελληνικά κείμενα, στα λόγια του Δημόκριτου!!!

Θεωρώ τον Δημόκριτο τον σπουδαιότερο ιατρό! Τον θεωρώ τον σπουδαιότερο ιατρό, γιατί είχε καταφέρει να βρει το μυστικό της υγείας και το εφαρμόσει στον εαυτό του για να θεραπευτεί !

Αν ένας ιατρός δεν προσπαθεί να θεραπεύσει πρώτα-πρώτα τον εαυτό του, πως μπορεί να θεραπεύσει άλλους;

Τον σπουδαίο αυτόν ιατρό , τον Δημόκριτο, οι περισσότεροι τον ξέρουμε ως "ατομικό επιστήμονα" γιατί έτσι βολευόμαστε να τον ξέρουμε εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι που τα πάντα θέλουμε να τα βλέπουμε χρήσιμα από την πλευρά του οικονομικού κέρδους, ή από την πλευρά των λεγόμενων θετικών επιστημών, λες και η επιστήμη μπορεί να χωριστεί σε θετική ή όχι!

Ως σπουδαίο γιατρό γνωρίζουμε τον Ιπποκράτη.

Ο Δημόκριτος όμως θεράπευσε τον Ιπποκράτη, όπως γράφουν τα αρχαία κείμενα. Κάλεσαν λέει τον Ιπποκράτη να πάει στα Άβδηρα να θεραπεύσει τον Δημόκριτο γιατί ΟΛΟ ΓΕΛΟΥΣΕ, άρα είχε τρελαθεί!

Περιγράφει ο ίδιος ο Ιπποκράτης (σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα) τη συνάντησή του με τον Δημόκριτο.

Ο Ιπποκράτης μόλις συνάντησε τον Δημόκριτο του εξομολογήθηκε ότι αναρωτιέται μήπως ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΟΣΕΙ, αλλά δεν το αντιλαμβάνεται και αν το αντιληφθεί, από ποιον μπορεί να ζητήσει βοήθεια για θεραπεία ,αφού όλοι Σ 'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ νοσούν;

Ο Δημόκριτος απάντησε ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι και ότι η ΦΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δεν είναι λίγη και μικρή, αλλά έχει ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΟΥΤΟ!!!

-Ο κόσμος λέει όμως, Δημόκριτε, είπε ο Ιπποκράτης, ότι είσαι άρρωστος επειδή γελάς !

Και τότε ο Δημόκριτος έδωσε στον Ιπποκράτη τον πληρέστερο ορισμό για τον σπουδαιότερο παράγοντα υγείας που συμπυκνώνεται σε μια λέξη: ΕΥΘΥΜΙΑ!

Οι άνθρωποι, σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Δημόκριτου, δεν έχουν ΕΥΘΥΜΙΑ , κι εκείνος γελάει με τους ανθρώπους που εχουν υπέρμετρη ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ, και ΑΝΟΗΤΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ!!

Διαβάστε τι είπε ο Δημόκριτος στον Ιπποκράτη και δείτε γιατί αρρωσταίνουμε :

Δες! Απλά Δες!

Διαλογισμός είναι να Βλέπεις, απλά να Βλέπεις. Σαν να βρέθηκες ξαφνικά, Εδώ, Τώρα, σε πραγματικό χρόνο, σε ένα κόσμο που σου είναι παντελώς άγνωστος, και πρέπει να τον δεις, να τον αναγνωρίσεις, να δεις που είσαι, τι είναι εδώ, τι υπάρχει εδώ… Να δεις τα πράγματα όπως είναι, όπως συμβαίνουν αυτήν την στιγμή.

Απλά να Βλέπεις. Αυτό είναι όλη η ζωή, αυτό είναι όλη η γνώση, αυτό είναι όλη η εμπειρία, να Βλέπεις, να αντιδράς αυθόρμητα. Αυτή η ζωή, αυτή η στιγμή, αλλάζει κάθε στιγμή, Ρέει. Δεν μπορείς να την κρατήσεις, δεν χρειάζεται να την κρατήσεις, γιατί κάθε στιγμή είναι κάτι νέο. Ισορροπείς στην στιγμή, τρέχεις μαζί της, γίνεσαι ένα μαζί της.

Μπορείς να Δεις έτσι; Να Βλέπεις έτσι; Όταν Βλέπεις, κι όταν κοιτάζεις, 

Κοίταξε αυτό που είναι, αυτό που συμβαίνει, την τάξη και την αταξία, την ομορφιά και την ασχήμια των πραγμάτων. 

Μην επικαλείσαι μνήμες, γνώσεις, εμπειρίες, για να κατατάξεις τα πράγματα, να τα κάνεις γνωστά, να φτιάξεις μια εικόνα του κόσμου… 

Κοίταξέ τα σαν να μην τα έχεις ξαναδεί, δες τα τώρα ζωντανά μπροστά σου, υπάρχουν, συμβαίνουν… τα πράγματα δεν είναι έννοιες και πληροφορίες.

 

Δες τον κόσμο ζωντανό, ελεύθερο, πραγματικό κι απλά διερεύνησέ τον. 

Ζήσε, μην κοιμάσαι μέσα στις κατασκευές της σκέψης.....

Ξύπνα!  

Μην κοιμάσαι! Μην πέφτεις σε λήθαργο! 

Ελευθερία σημαίνει να είναι κανείς φως του εαυτού του

Πρέπει να είναι κανείς φως του εαυτού του. Αυτό το φως είναι ο νόμος. Δεν υπάρχει άλλος νόμος. Όλοι οι άλλοι νόμοι κατασκευάζονται από τη σκέψη κι έτσι είναι αντιφατικοί και κομματιασμένοι. Να είναι κανείς το φως του εαυτού του σημαίνει να μην ακολουθεί το φως κάποιου άλλου, οσοδήποτε λογικό, ορθολογιστικό, ιστορικά δικαιωμένο ή πειστικό κι αν είναι. Δεν μπορείς να είσαι το φως του εαυτού σου αν βρίσκεσαι κάτω από τη σκοτεινή σκιά της αυθεντίας, του δόγματος, του συμπεράσματος. Η ηθική δε φτιάχνεται από τη σκέψη. Δεν είναι αποτέλεσμα πιέσεων του περιβάλλοντος. Δεν ανήκει στο χτες, στην παράδοση. Η ηθική είναι παιδί της αγάπης και η αγάπη δεν είναι επιθυμία και ευχαρίστηση. Η σεξουαλική απόλαυση ή η απόλαυση των αισθήσεων δεν είναι αγάπη.

Ελευθερία σημαίνει να είναι κανείς φως του εαυτού του. Μόνο τότε δεν είναι αφηρημένη έννοια, ταχυδακτυλουργία της σκέψης. Η πραγματική ελευθερία είναι ελευθερία από την εξάρτηση, την προσκόλληση, από την επιθυμία για εμπειρίες. Ελευθερία από την ίδια δομή της σκέψης σημαίνει ότι είναι κανείς φως του εαυτού του.

Η NASA γιορτάζει την άφιξη στον Δία με ένα υπέροχο φιλμ

Η NASA συνεργάστηκε με την Apple για τη δημιουργία ενός μίνι φιλμ με τίτλο "Visions of Harmony", αλλά και τραγουδιών με τους ήχους του Δία, για να γιορτάσει την άφιξη της αποστολής Juno στην τροχιά του αέριου γίγαντα, η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί, αύριο, στις 6:15 το πρωί (ώρα Ελλάδας).

Η "υπνωτική" ταινία μικρού μήκους "Visions of Harmony"εξερευνά τη σύνδεση μεταξύ της μουσικής και του διαστήματος. Δεν ξεπερνά τα εννέα λεπτά σε διάρκεια και περιέχει συνεντεύξεις με τον διευθυντή της αποστολήςJuno, Scott Bolton, αλλά και με μουσικούς όπως τηνCorinne Bailey Rae, οι οποίοι εμπνέονται από την αποστολή Juno και δημιουργούν.

Η ταινία επενδύεται μουσικά με αυτές τις δημιουργίες, από τις οποίες ξεχωρίζει εκείνη του πρώην frontman των Nine Inch Nails, Trent Reznor σε συνεργασία με τον Atticus Ross (ντουέτο βραβευμένο με Όσκαρ), στην οποίαχρησιμοποιήθηκαν δείγματα ηλεκτρομαγνητικών ήχων που εκπέμπει ο ίδιος ο Δίας, όπως ηχογραφήθηκαν από τη NASA.

Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά ανατριχιαστικό και ταυτόχρονα μαγευτικό...

Η Επινόηση Του «Καλύτερου Δυνατού Κόσμου»

Είχα γνωρίσει κάποτε έναν υπερήλικα παλαιογράφο.

Οι παλαιογράφοι είναι φιλόλογοι που ειδικεύονται στη μελέτη παλαιών κειμένων. Καθένας γνωρίζει καλύτερα κάποια εποχή. Άλλος τη βυζαντινή, άλλοι την ελληνιστική, άλλοι τα κείμενα της κλασικής αρχαιότητας. Είναι από εκείνους τους τύπους που παρουσιάζουν ο Ουμπέρτο Έκο και ο Νταν Μπράουν στα μυθιστορήματα τους, εκείνους που βλέπουν ένα παλίμψηστο και μπορούν να πουν πότε ακριβώς γράφτηκε και σε ποια περιοχή.

Ο παλαιογράφος Ανίκητος, έτσι ήταν το όνομα του (!), μου είχε αναφέρει πόσα αρχαία κείμενα σώζονται ολόκληρα. Είναι πραγματικά πολύ λίγα. Για τους περισσότερους αρχαίους φιλοσόφους έχουμε μόνο αναφορές σε κείμενα άλλων (όπως στους πλατωνικούς διαλόγους) ή θραύσματα – σπαράγματα (fragments).

 – Και ποια είναι τα κείμενα που διασώθηκαν; τον ρώτησα.
– Τα ποια σημαντικά.
– Με ποιανού κριτήριο;
– Με το κριτήριο εκείνων που τα αντέγραψαν, επειδή πίστευαν ότι άξιζε να το κάνουν.
– Με το κριτήριο των συγκαιρινών τους, δηλαδή.
– Και των μετέπειτα. Όπως των Αράβων.
– Ίσως τότε να υπήρξαν κάποιοι φιλόσοφοι και κάποια κείμενα, που να φαίνονταν πιο αληθή και πλήρη, τώρα, σήμερα, αν τα βρίσκαμε αυτούσια.
– Ίσως. Τότε θα αποφασίζαμε εμείς αν είναι καλύτερα ή όχι.

~~

Το πόσο αξιόπιστο είναι το κριτήριο των αρχαίων φαίνεται απ’ την ανυπαρξία σοφιστικών κειμένων.

Ακόμα και σήμερα η λέξη «σοφιστεία» παραπέμπει σε κάτι αρνητικό.

Η “ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ” ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΟΥΙΤΖΑ

Τον Φεβρουάριο του 1891 ξεκίνησαν να εμφανίζονται κάποιες διαφημίσεις στις εφημερίδες της εποχής για ένα νέο «παιχνίδι» που θα έκανε θραύση. Οι διαφημίσεις αυτές αφορούσαν το παράξενο «παιχνίδι» επίκλησης πνευμάτων, του Πίνακα Ουιτζα, μίας μαγικής συσκευής που απαντούσε σε «ερωτήσεις για το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον με φανταστική ακρίβεια». Απαντήσεις που προέρχοταν από ένα άλλο κόσμο..

Αυτή η μυστηριώδης συσκευή ήταν ένας επίπεδος πίνακας με όλα τα γράμματα της Αλφαβήτου ταξινομημένα σε δύο ημικύκλια που υπάρχουν πάνω από τους αριθμούς 0 έως 9, την λέξη «ΝΑΙ» και «ΟΧΙ» στις δύο πάνω γωνίες, το «αντίο» στο κάτω μέρος, μαζί με ένα ξύλινο δείκτη που μοιάζει με δάκρυ που έχει ενσωματωμένο ένα μικρό κενό και χρησιμοποιείται για να διασχίζει τον πίνακα Ουιτζα.

Η ιδέα της Συσκευής Ουιτζα είχε ως εξής: Δύο ή περισσότεροι άνθρωποι κάθονται πάνω από τον πίνακα, τοποθετούν τα δάχτυλά τους στον ξύλινο δείκτη, κάνουν μία ερώτηση και περιμένουν ώσπου  ο δείκτης να κουνηθεί στα γράμματα που θα σχηματίσουν την φράση – απάντηση.

Η Πραγματική Ιστορία του Πίνακα Ουιτζα

Η Πραγματική ιστορία του πίνακα Ουιτζα είναι το ίδιο μυστήρια με τον τρόπο που λειτουργεί το «παιχνίδι». Ο Ιστορικός της παράξενης συσκευής Robert Murch ερευνά την ιστορία του Πίνακα από το 1992. Όταν ξεκίνησε την έρευνά του αναφέρει πως κανείς δεν ήξερε τις καταβολές του πίνακα, κάτι που θεώρησε παράξενο.  Για την ακρίβεια ο Πίνακας Ουιτζα ξεπήδησε από την Αμερικανική εμμονή πάνω στον πνευματισμό, που ξέσπασε τον 19ο Αιώνα ερχόμενος από την Ευρώπη που ήδη υπήρχε ως έννοια για χρόνια, και η πεποίθηση πως οι Νεκροί μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς.

12 ασυγχώρητα λάθη που κάνει ο άντρας όταν ντύνεται

Το ντύσιμο δεν είναι επιστήμη, οπότε... Το νου σου!

1. Λάθος Μεγέθη
Όσο ακριβό, ποιοτικό ή καλοραμμένο κι αν είναι ένα ρούχο, αν δεν είναι στο σωστό μέγεθος πάνω σου, είναι λάθος! Αν ο σωματότυπος σου σε δυσκολεύει να βρεις τα κατάλληλα μεγέθη θα πρέπει να καταφύγεις σε custom made λύσεις. Επίσης, πάντα να προσέχεις τις λεπτομέρειες όπως το μάκρος του παντελονιού ή το fit στους ώμους.

2. Κοντομάνικο πουκάμισο με μια γραβάταΜε συγχωρείς Μύρωνα Στρατή, κάποιος έπρεπε να στο πει! Αν δεν δουλεύεις σε φαστφουντάδικο -όπου η στολή τύπου rock 'n roll είναι υποχρεωτική- απόφυγε να φορέσεις σε κάθε περίπτωση κοντομάνικο πουκάμισο με γραβάτα. Ποτέ μην τολμήσεις αυτό το συνδυασμό σε επαγγελματικό ραντεβού ακόμα και αν έξω έχει καύσωνα. 

3. Λάθος μήκος στo παντελόνι

Τα ρεβέρ επιτρέπονται μόνο όταν θέλεις να κάνεις κάποιο είδος fashion statement! Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πρέπει να πας στο ράφτη σου (και αν δεν έχεις ήδη, να βρεις έναv καλό) για να δώσει το σωστό μήκος στα παντελόνια σου. Το σωστό μήκος φαίνεται όταν είσαι καθιστός και όχι όρθιος!

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ

Ζήστε αυτό που γίνεται τώρα. 

Αποδεχθείτε τα συναισθήματά σας, όποια και εάν είναι αυτά. 

Να είσαστε όσο πιο πολύ ανθρώπινοι. 

Μην κρίνετε τόσο εύκολα και αυστηρά τους άλλους, αλλά ακόμη και τον εαυτό σας. 

Λάθη όλοι κάνουμε. 

Μην ξεχνάτε ότι εσείς αποφασίζετε ποιους θα έχετε δίπλα σας. 

Απομακρυνθείτε από τους αρνητικούς ανθρώπους, τώρα. 

Μην επιτρέπετε τις διάφορες περιστάσεις να σου υπαγορεύουν τη διάθεσή σας. 

Αλλάξτε τον τρόπο ζωή σας. 

Απολαύστε την κάθε στιγμή ξεχωριστά. 

Η τρίχα του λιονταριού

Κάποτε, σε ένα χωριό της Αιθιοπίας, μια νέα και ένας νέος
ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλον και σε λίγο παντρεύτηκαν. Για κάμποσο
διάστημα ήταν τέλεια ευτυχισμένοι από τη σχέση και την αγάπη τους. 

Σιγά σιγά όμως άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα σύννεφα: ο άντρας
κατηγορούσε τη γυναίκα ότι ξόδευε πολλά χρήματα για ψώνια. Κι αυτή του
έκανε κριτική ότι περνούσε πολύ χρόνο με τους φίλους του και την
παραμελούσε. 

Καμιά φορά νευρίαζαν πολύ, έβαζαν τις φωνές ο ένας στον
άλλον ή μπορούσαν να αφήσουν να περάσουν μέρες χωρίς να ανταλλάξουν
ούτε μια κουβέντα.

Μετά από μερικούς μήνες η νεαρή γυναίκα κατάλαβε ότι τα πράγματα
πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και αποφάσισε να ζητήσει διαζύγιο. Πήγε
στον σοφό δικαστή της πιο κοντινής πόλης και του εξήγησε την κατάσταση.

— Γιατί θέλετε να χωρίσετε; παραξενεύτηκε ο δικαστής. Δεν κλείσατε
ακόμα ούτε ένα χρόνο γάμου. Δεν αγαπάς τον άντρα σου;

— Αγαπιόμαστε αλλά δεν φαίνεται ο γάμος μας να δουλεύει.

— Τι εννοείς «δεν δουλεύει»;

— Αντιδικούμε συχνά και για το παραμικρό. Κάνει πράγματα που με
ενοχλούν. Πετάει τα ρούχα του οπουδήποτε στο σπίτι και περιμένει να του τα
μαζέψω εγώ. Γκρινιάζει με το τίποτα. Απλά φαίνεται ότι δεν μπορούμε να
ζήσουμε μαζί.

— Καταλαβαίνω, είπε ο σοφός. Αλλά έχω ένα φάρμακο που κάνει
θαύματα, που θα σας ξαναφέρει πάλι κοντά και θα σας κάνει να δείξετε όλη
την αγάπη σας.

— Το θέλω αυτό το φάρμακο. Θέλω να νιώσουμε πάλι αγαπημένοι.

— Περίμενε, είπε ο δικαστής. Για να φτιάξω αυτό το φάρμακο
χρειάζομαι μια τρίχα από τη χαίτη του λιονταριού που έχει το λημέρι του στο
φαράγγι στο απέναντι βουνό.

— Μα πώς θα μπορέσω να πλησιάσω το τρομερό λιοντάρι και να του
βγάλω μια τρίχα από την χαίτη χωρίς να με κατασπαράξει; έκανε τρομαγμένη
η νεαρή γυναίκα.

— Αυτό δεν το ξέρω δυστυχώς, είπε αυτός. Ξέρω από φάρμακα και
φίλτρα, από ανθρώπινες σχέσεις και πάθη, αλλά ομολογώ ότι από λιοντάρια
δεν ξέρω σχεδόν τίποτα.

Η γυναίκα έφυγε στενοχωρημένη. Όμως αγαπούσε τον άντρα της και
ήθελε να φτιάξει το φάρμακο που θα έσωζε τη σχέση τους. 

Αποφάσισε να δοκιμάσει τα πάντα για να πάρει μια τρίχα από το τρομερό λιοντάρι.

Ραγδαία αυξάνουν οι αυτοκτονίες σε όλο τον κόσμο. Οι γυναίκες κάνουν τις περισσότερες απόπειρες

της Βικτώριας Πολύζου, συμβουλευτικής ψυχοθεραπεύτριας

Αυξάνονται οι αυτοκτονίες στην χώρα μας, χρόνο με τον χρόνο. Η αυτοκτονία αποτελεί μια προσωπική απόφαση-επιλογή του ατόμου για τη συνέχιση της ύπαρξής του: καλείται να κρίνει εάν οι συνθήκες, εξωτερικές ή εσωτερικές, της ζωής του αξίζουν τη συνέχισή της. Το 2011 καταγράφηκαν επισήμως στη χώρα μας 477 αυτοκτονίες, εκ των οποίων οι 393 αφορούσαν άνδρες και οι 84 γυναίκες, ενώ την ίδια χρονιά οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα σημείωσαν αύξηση της τάξης του 26,52% σε σχέση με το 2010 και στην κατηγορία των γυναικών η αύξηση έφθασε το 104,8%!. 
Το 2012 οι αυτοκτονίες που αποτυπώθηκαν επισήμως ήταν 415. Το 2013 οι αυτοκτονίες που αποτυπώθηκαν επισήμως ήταν 533. Από το 2009 μέχρι το  2014, καταγράφησαν 4.840 αυτοκτονίες, στοιχεία που ανατριχιάζουν και κόβουν την ανάσα του καθενός από εμάς. Αν μάλιστα προσθέσουμε και το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας "μετατρέπουν" την αυτοκτονία σε ατύχημα για λόγους κοινωνικούς ή θρησκευτικούς, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός. Τρεις αυτοκτονίες κάθε δύο μέρες και συνολική αύξηση κατά 22% σε σχέση με τα ποσοστά του παρελθόντος. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα η οποία παραδοσιακά και επι σειρά ετών ήταν στις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά στις αυτοκτονίες. Υπάρχουν και αρκετές άλλες που είτε δεν καταγράφηκαν πουθενά είτε τελευταία στιγμή απετράπησαν με την βοήθεια της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, της αστυνομίας είτε από γιατρούς, είτε από φίλους και συγγενείς. Ένα ολόκληρο χωριό, κάθε χρόνο, σβήνει από την Ελλάδα. Η Ελλάδα, με το τεράστιο πρόβλημα υπογεννητικότητας, σκοτώνει τα παιδιά της και η πολιτεία παρακολουθεί ανάλγητα και αφήνει το φαινόμενο να εξελίσσεται αυξανόμενο. 

Τα καλύτερα και τα χειρότερα ροφήματα για αδυνάτισμα

Ποια ροφήματα έχουν πολλές θερμίδες (και ποια μπορείς να πίνεις άφοβα); Η διαιτολόγος Ελένη Παπαγιαννίδου μας δίνει τις απαντήσεις που θέλουμε.

Ευχαριστούμε την  Ελένη Παπαγιαννίδου, MmedSci, Ph.D., κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος

Το να κόψεις τη συνήθεια της… υγρής ζάχαρης είναι ίσως ο πιο εύκολος δρόμος για να αποκτήσεις επίπεδη κοιλιά. Ξέρεις ποια είναι τα καλύτερα ροφήματα για αδυνάτισμα;

Πρέπει να το παραδεχτείς: η διατροφή σου είναι υγρή και ζαχαρένια! Όχι, δε μιλάμε για τα πατατάκια που τρως αντί για δείπνο κάποιες ημέρες. Εννοούμε τις 400 θερμίδες κατά μέσον όρο την ημέρα που πίνεις με το… καλαμάκι. Μελέτη στην επιθεώρηση American Journal of Clinical Nutritionέδειξε ότι περίπου το 37% των συνολικών ημερήσιων υγρών θερμίδων προέρχονται από ροφήματα με ζάχαρη.

Ροφήματα για αδυνάτισμα που μπορείς να πιεις άφοβα:

– Τσάι

Είναι το πιο δημοφιλές ρόφημα μετά το νερό παγκοσμίως. Δεν έχει θερμίδες, ενώ σε μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι οι ενώσεις που εντοπίζονται στο πράσινο τσάι, γνωστές ως κατεχίνες, επιταχύνουν το μεταβολισμό μέχρι και για 24 ώρες – βοηθώντας σε να κάψεις περισσότερες θερμίδες. Όταν όμως προσθέτεις ζάχαρη, μειώνεις αυτά τα οφέλη για την υγεία σου.

– Καφές

Ο σκέτος είναι γεμάτος αντιοξειδωτικά και σχεδόν χωρίς θερμίδες. Εάν όμως σου αρέσει με ζάχαρη, καταναλώνεις 206 περισσότερες θερμίδες κατά μέσον όρο την ημέρα από αυτούς που τον πίνουν σκέτο. Δεν είσαι έτοιμη να αποχωριστείς τον καφέ με ζάχαρη και γάλα; Δοκίμασε σκέτο εσπρέσο ή γαλλικό καφέ με άπαχο γάλα. Εάν δε νιώθεις απόλαυση χωρίς γάλα και ζάχαρη, πρόσθεσέ τα σε μικρές ποσότητες ή προτίμησε εκδοχές με χαμηλά λιπαρά.

Γυναικεία Σεξουαλική Επιθυμία

• Ποιο είναι το πιο συχνό σεξουαλικό πρόβλημα των γυναικών;
• Είναι απαραίτητη η επιθυμία των γυναικών πριν την ερωτική πράξη;
• Ποια είναι συνήθως τα αίτια της μειωμένης γυναικείας επιθυμίας;
• Πως πρέπει όμως να αντιδρούν οι γυναίκες που βιώνουν κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα;

Ποιο είναι το πιο συχνό σεξουαλικό πρόβλημα των γυναικών;

Οι σύγχρονες επιδημιολογικές μελέτες στην Ευρώπη και την Αμερική υποστηρίζουν πως η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία είναι το πιο συχνό σεξουαλικό πρόβλημα που αναφέρουν οι γυναίκες, αφού μία στις δέκα βιώνει το πρόβλημα. Οι γυναίκες συνήθως το περιγράφουν ως σημαντική μείωση στη σεξουαλική τους επιθυμία, η οποία τους προκαλεί ενόχληση και αρνητική επίδραση στη σχέση με το σύντροφό τους. Δεν πρόκειται για ασήμαντο πρόβλημα, διότι συχνά έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, όχι μόνο της γυναίκας αλλά και του συντρόφου της και συχνά συνοδεύεται από την εμφάνιση ψυχολογικών προβλημάτων, καθώς και διαταραχών στη σχέση του ζευγαριού, που σε κάποιες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα έντονες. Η Διεθνής Εταιρεία Σεξουαλικής Ιατρικής σε πρόσφατη δημοσίευσή της (JSM, 2011) τονίζει πως πρόκειται για ένα πρόβλημα υγείας που αξίζει μεγαλύτερη προσοχή από τους επαγγελματίες υγείας.

12 εύκολοι τρόποι για να βάλεις τα φρούτα και τα λαχανικά στη ζωή σου

Γράφτηκε απο Μαρία Τουμπή / Διαιτολόγος-Διατροφ...

1. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι να αντικαταστήσεις όλα τα σνακ ενδιάμεσα των γευμάτων με φρούτα ή λαχανικά. Δοκίμασε με όσα μεταφέρονται εύκολα πχ μπανάνα ή δεν χρειάζονται καθάρισμα όπως τα κεράσια.

2. Ο φυσικός χυμός μπορεί να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική. Προσοχή όμως, γιατί συνήθως η ποσότητα που μας σερβίρουν είναι εξαιρετικά μεγάλη, οπότε περιέχει αρκετές θερμίδες. Αναλογίσου ότι αν σε έναν ανάμεικτο χυμό περιέχεται ένα πορτοκάλι, ένα μήλο και μια μπανάνα, τότε ήδη έχεις καταναλώσει 3 φρούτα σε ένα γεύμα.

3. Τα αποξηραμένα φρούτα είναι επίσης μια εύκολη λύση, και μάλιστα μπορείς να τα μεταφέρεις αλλά και να τα προμηθευτείς εύκολα. Αγόρασε αυτά που δεν έχουν προσθήκη ζάχαρης και θυμήσου οτι 2-3 μικρά αποξηραμένα φρούτα αντιστοιχούν σε ένα μεγάλο φρέσκο. Με μέτρο λοιπόν, καθώς τα σάκχαρα που περιέχουν είναι ιδιαίτερα αυξημένα.

4. Την Κυριακή φτιάξε μια φρουτοσαλάτα, πρόσθεσε χυμό πορτοκάλι και αποθήκευσέ την το ψυγείο σε σκεύος που να κλείνει αεροστεγώς. Σερβίρισε σε μπολ και απόλαυσε ένα δροσιστικό απογευματινό χωρίς ιδιαίτερο κόπο.

Παρών

Γράφτηκε απο Αντρέας Κωνσταντίνου / Διαιτολόγος-Διατροφ...

Μερικές φορές αναλογίζομαι την ποιότητα της ζωής μας. Πόσο ευχαριστημένοι είμαστε από όσα έχουμε ζήσει; Αν κάποιος μας έλεγε σήμερα ότι είναι η τελευταία μας μέρα πόσο γεμάτη θα την βαθμολογούσαμε με μια κλίμακα από το 0 έως το 10; (όπου 0 σημαίνει εντελώς άδεια και 10 σημαίνει πολύ γεμάτη). Πρόσφατα ένας εβδομηνταπεντάρης, σε μια φιλοσοφικού τύπου συζήτηση  που είχαμε για τη ζωή, μου αποκρίθηκε με σοφία και γνώση ότι «η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή γι’ αυτό αξίζει να ζεις την κάθε στιγμή». Η τετριμμένη ατάκα του παππού στάθηκε αφορμή για περισυλλογή και εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα το τελευταίο βιβλίο του ο Iρβιν Γιάλομ «Πλάσματα μιας μέρας» όπου είχα διαβάσει το εξής: «Ο φόβος που νιώθουμε για τον θάνατο είναι άμεσα συνδεδεμένος με το πόση ζωή δεν έχουμε ζήσει».

Μέσα από τα σοφά κατά τα άλλα  λόγια του παππού και του διάσημου συγγραφέα διαπίστωσα την πλήρη αποσύνδεση μας με το παρόν. Ένα παρόν μέσα στο οποίο σχεδόν δεν βρισκόμαστε ποτέ.

Τις προάλλες με επισκέφτηκε στο γραφείο μια κυρία όπου το πρόβλημα της ήταν η  μεγάλη κατανάλωση φαγητών και γλυκών αργά το βράδυ στην τηλεόραση. Γι’ αυτήν είναι η μοναδική στιγμή όπου μπορεί να ηρεμήσει. Τα παιδιά είναι για ύπνο, ο σύζυγος στην δικιά του  τηλεόραση και η ίδια αγκαλιά με ότι μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει μέσα στο  ντουλάπι. Όμως δεν έχει κάτι συγκεκριμένο να δει στην τηλεόραση. Δεν βλέπει την αγαπημένη της σειρά, ούτε κάποια ταινία που να την ενδιαφέρει. Δεν ξέρει αν προτιμάει να φάει κάτι γλυκό ή κάτι αλμυρό.

Ένας άλλος εαυτός

Δεν φοβόμαστε

Απλώς, πονάμε

            Πίσω απ' τον απέναντι τοίχο

            Ένας άλλος, ακόμη ψηλότερος μας περιμένει…

Δεν είναι ότι κρυβόμαστε

Απλώς

Πληγή τη πληγή

μαθαίνουμε ακόμη

Ν’αγαπάμε…

Διαφυγές δε χρειαζόμαστε

Είναι η αλήθεια που αρνηθήκαμε

Κι ακόμη τη χρωστάμε

            Πίσω από τον επόμενο σύντροφο

            Ένας άλλος, πιο σκληρός

 Με απουσία μας χαρακώνει…

Δεν είναι ότι θωρακιζόμαστε

Απλώς μαθαίνουμε ακόμη

Πώς είναι να ζούμε

Χωρίς την πανοπλία του εγώ

Πώς είναι να ζούμε

Χωρίς το αγορασμένο αίμα των άλλων

Να ζούμε αληθινά…

Η ενθύμηση της ζωής…

Κ

άτι που διαφοροποιεί εντελώς την περπατησιά του ανθρώπου πάνω στον πλανήτη Γη από όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα, είναι, βέβαια, ο στοχασμός του Τέλους… κοινότοπο αυτό, θα πει κάποιος. Σωστά. Ως και το Πέρας είναι ένα κοινό διανόημα, σε όλους τους λαούς, σε όλες τις εποχές. Άλυτο και αξεδιάλυτο, όμως κοινό, σχεδόν καθημερινό. Όπως περίπου τα ψώνια της εβδομάδας ή το ραντεβού με τον οδοντίατρο. Είναι κάτι που έρχεται, θα συμβεί, αδήριτη ανάγκη το θέτει στο καλεντάρι. 

Πιστεύω όμως πως συμβαίνει κάτι ακόμη. Ή καλύτερα, ο υπόγειος ποταμός αυτής της ‘επίγνωσης’ είναι κάτι άλλο. Κι αυτό είναι η ενθύμηση του τέλους. Πάει να πει, ο άνθρωπος όχι απλώς περιμένει το αναπότρεπτο να επισυμβεί που θα τον ρημάξει αλλά έχει και τη μνήμη του. Είναι απίστευτο αλλά τρέμει τη στιγμή αυτή όχι επειδή τη γνωρίζει ως βιολογική νομοτέλεια αλλά επειδή έχει μνήμη. Κι αυτό καμία σχέση δεν έχει με την θεωρία ή δοξασία των αναρίθμητων επαναγεννήσεων. Είναι κάτι άλλο. Στην πραγματικότητα, είναι το εντελώς αντίθετο!

Ο άνθρωπος δεν περιμένει τίποτε στην ουσία από τη ζωή του. ‘Κάνει σχέδια’, ‘βάζει στόχους’, ‘παλεύει για ένα καλύτερο αύριο’, ‘φροντίζει για το μέλλον του’ κι όλα αυτά τα κενά περιεχομένου βαρύγδουπα. Τα αναμασά από νεαρής ηλικίας όπως οι γονείς και οι παππούδες του. Κι όπως εκείνοι, έτσι κι αυτός, απλώς οικοδομεί στην άμμο. Και μάλιστα σε υδατώδες υπέδαφος στο οποίο δεν θεμελιώνεις ούτε βράχο.

Ο άνθρωπος δεν πιστεύει στη δύναμη της ζωής γι αυτό και την δοξολογεί αενάως. Φλυαρεί ακατάσχετα για τον μαχητικό βιταλισμό που πρέπει να έχει ο κάθε υγιής νέος, για την αισιοδοξία, το βλέμμα στο αύριο κι όχι στο χθες. Ο άνθρωπος μοιάζει με κυνηγημένο θήραμα. Κρύβεται διαρκώς, παλεύει να παραμείνει αόρατος από την ειμαρμένη, πασχίζει να αποτελέσει εξαίρεση στον τραγικό κανόνα. Τελικά το βέλος θα τον χτυπήσει με ακρίβεια χιλιοστού αλλά, ποιος ξέρει, μπορεί να αστοχήσει ο θηρευτής… μπορεί να μην τον δει… μπορεί να τον ξεχάσει, να τον αγνοήσει… αυτό πίστευε και ο Αδάμ όταν κρυβόταν απ΄το Θεό… όχι τόσο πως δεν θα τον ‘δει’. Περισσότερο πως θα τον αγνοήσει… 

οτιδήποτε προβάλλει αντίσταση στη βούλησή σου να ζήσεις, είναι φορέας θανάτου…

Ακόμα και εάν ολόκληρη η ανθρωπότητα, τα 7 ή 8 ή 108 δις ανθρώπων φανερώνονταν εμπρός σου και προσπαθούσαν να σε πείσουν πως ο δρόμος που έχεις χαράξει είναι λανθασμένος και πρέπει να τον εγκαταλείψεις, αν αυτός ο δρόμος είναι συμβατός με τη δική σου ροή, αν αυτός ο δρόμος είναι η ίδια η ροή του μυστικού υπόγειου ποταμού σου, τότε οφείλεις να αδιαφορήσεις πλήρως για όλους και όλα να την ακολουθήσεις…

Υπάρχει εντός μας μια ισχυρή αντιπολίτευση που πάντα αντιστρατεύεται οτιδήποτε κινείται προς την αθέατη και μυστική μας πηγή… αυτή η κίνηση είναι βουβή και γίνεται θορυβώδης μονάχα όταν την ανακαλύπτει ο νους… είναι οι στιγμές και οι εποχές που φτάνουμε στους κόμβους των δικών μας Υ και καλούμαστε να αποφασίσουμε ποιον δρόμο θα επιλέξουμε… 99 φορές στις 100 επιλέγει για μας η λογική, η σύνεση και η φρονιμάδα… την μια φορά που θα επιλέξουμε αγνοώντας τα όλα αυτά θα βρεθούμε είτε στην περιοχή της τρέλας είτε στην περιοχή της Απόλυτης Ευδαιμονίας… της Ποίησης, του Έρωτα, της Αθανασίας… πιθανώς όλες αυτές οι περιοχές να είναι μια και μόνη με πολλές ονομασίες…

Όταν είμαστε απόλυτα και ολοκληρωτικά ερωτευμένοι, είμαστε πολύ κοντά στις περιοχές της μυητικής επίγνωσης, είμαστε κοντά σε μια ‘φώτιση’, έχουμε την απαιτούμενη ενέργεια – κι αυτό είναι πολύ σπάνιο – για να επιχειρήσουμε το ‘άλμα’… Όμως δεν το τολμάμε τελικά και με σύνεση και… λογική επιστρέφουμε ‘στ’αβγά’ μας. Πολύ συχνά θα πιάσουμε τον εαυτό μας χωρίς ντροπή να λέει μετά από χρόνια ‘δεν ήξερα τι έκανα, είχα τρελαθεί, είχα ερωτευτεί τόσο που έχασα τον εαυτό μου’. Στην πραγματικότητα χάσαμε την μοναδική ευκαιρία να βρούμε τον εαυτό μας.