Το ασθενοφόρου ήταν του τομέα ΕΚΑΒ Κορίνθου.
Νίκαια: Ασθενοφόρο συγκρούστηκε με μηχανή - Νεκρός ο οδηγός της μοτοσυκλέτας
Η Μεγάλη Σύνοδος Κρόνου με Δία είναι...
...το μυστηριώδες "άστρο" της Βηθλεέμ!!!
Αν γνωρίζουμε ότι τη βραδιά τής επόμενης Πανσελήνου θα γίνει μια μεγάλη Συναυλία στο Ηρώδειο, δεν σημαίνει ότι προβλέπουμε και περιμένουμε ένα «θαύμα», το οποίο θα αναταράξει το ουράνιο στερέωμα, προκειμένου το Φεγγάρι να μας οδηγήσει εγκαίρως εκεί όπου επιθυμούμε. Η Πανσέληνος, ως απολύτως ορισμένο και αναμενόμενο ουράνιο φαινόμενο, απλά ορίζει το ακριβές χρονικό σημείο κατά το οποίο θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση στην οποία αναφερόμαστε. Από εκεί και πέρα η γνώση είναι αυτή, η οποία μας ορίζει το μέρος όπου θα έχει πρακτική σημασία —και άρα αξία— αυτή η ουράνια «χρονομέτρηση». ...Η γνώση τής αναμενόμενης εκδήλωσης κάνει σημαντική την «αφύπνιση» του ουράνιου «χρονομέτρου» ...Δεν μας «φωτίζει» η Σελήνη, για να πάμε στο ραντεβού μας ...Η γνώση, ένας χάρτης, ένα GPS ή μια πληροφορία είναι αυτά, τα οποία μας οδηγούν στο ραντεβού μας και η Σελήνη απλά είναι το «ρολόι» που βλέπουμε, για να είμαστε βέβαιοι ότι κάνουμε αυτά που πρέπει στο σωστό χρόνο και άρα με τον σωστό τρόπο.
Γιατί ξεκινάμε, αναλύοντας το προφανές; ...Γιατί βλέπουμε καθημερινά φαινόμενα, τα οποία μας εκνευρίζουν αφόρητα ...Γιατί οι σύγχρονοι Αστρονόμοι, διαποτισμένοι απόλυτα από έναν δήθεν αγνωστικισμό μιας ισοπεδωτικής μαρξιστικής κουλτούρας —η οποία είναι κυρίαρχη στα δυτικού τύπου Πανεπιστήμια—, υποτιμάνε τους ανθρώπους των παλαιότερων γενιών και τις γνώσεις τους. Άθεοι και δαρβινιστές οι περισσότεροι απ’ αυτούς, δεν σέβονται τα αιώνια χαρακτηριστικά τού ανθρώπινου είδους και αντιμετωπίζουν τους προγόνους μας περίπου σαν «καθυστερημένους» ...Τόσο «καθυστερημένους», που θα μπορούσαν να ανήκουν σε κάποιο άλλο ζωικό είδος, όπως —πολύ εύκολα— θα «δικαιολογούσε» και ο «εξελικτικός» δαρβινισμός στον οποίο πιστεύουν. Προφανώς θεωρούν τους εαυτούς τους «βιδωμένους» στην κορυφή τής «εξέλιξης» και άρα πολύ «ανώτερους» απ’ αυτούς που αυτόκλητα αναλαμβάνουν να κρίνουν.
Έχω καθιερώσει ένα έθιμο, από τότε που ξεκίνησα αυτό το blog. Στο τέλος κάθε χρονιάς, κάθομαι μπροστά από ένα κενό αρχείο Word και ανατρέχω σε όσα συνέβησαν, σε εκείνα που μου δίδαξαν, και που μοιράστηκα ενδεχομένως και μαζί σας. Αυτή η αναδρομή με κάνει να συνειδητοποιώ κάθε φορά πως ο χρόνος δεν κυλάει απλά, και όσα γίνονται δεν είναι απαραίτητα τυχαία. Άλλωστε, καθετί εξαρτάται από τον τρόπο που ερμηνεύουμε τις καταστάσεις, κι αυτό ίσως να είναι το μόνο που ορίζει πραγματικά την ποιότητα της ζωής μας.
Οι Μάγοι, δηλαδή οι σοφοί μελετητές των ουράνιων φαινομένων, προέρχονταν από την Περσία, τη χώρα όπου οι μελέτες αυτές παρουσίασαν ιδιαίτερη άνθιση.
Ο μεγάλος Βενετός εξερευνητής Μάρκο Πόλο, ο οποίος διέσχισε αρκετές φορές την Ανατολή κατά τον 13ο αιώνα, μας άφησε μιαν ενδιαφέρουσα μαρτυρία σε σύγγραμμά του. Σε ένα από τα ταξίδια του, ο Μάρκο Πόλο πέρασε από τη Σεβάχ, μια πόλη της Βόρειας Περσίας, που δεν υπάρχει σήμερα.
Διάφοροι λόγιοι του τόπου εκείνου τον πληροφόρησαν ότι από εκεί είχαν ξεκινήσει οι Τρεις Μάγοι για το προσκύνημα του νεογέννητου Χριστού, οδηγημένοι από ένα συγκλονιστικό ουράνιο φαινόμενο με απόκοσμη λάμψη.
Ο Μάρκο Πόλο, όταν ζήτησε περισσότερα στοιχεία γύρω από το θέμα αυτό, έμαθε ότι οι Μάγοι πέθαναν στην πατρίδα τους και είδε τους τάφους τους, όπου υπήρχαν ακόμη τα σκηνώματά τους άθικτα.
Ανεξάρτητα, όμως, από όλα αυτά, οι ερευνητές του θέματος παρατήρησαν ότι υπάρχει μια αναμφισβήτητη χρονική ανακρίβεια στην ευαγγελική περιγραφή της πορείας και του προσκυνήματος των Μάγων.
Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον παγκόσμιο ολοκληρωτισμό για το παγκόσμιο Νταχάου, για τους απαγωγείς του λαών που κρατούν τον παγκόσμιο πληθυσμό όμηρο στην μεγαλύτερη κοσμοπειρατεία της Ιστορίας και στη μεγαλύτερη Παγκόσμια Αιχμαλωσία που υπήρξε από καταβολής κόσμου παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης αποφάσισε ότι τα μέτρα περιορισμού-απαγόρευσης κυκλοφορίας π.χ locldown και η υποχρεωτική μάσκα αποτελούν παραβίαση των δικαιωμάτων παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (Δημιουργείται Διεθνής Νομολογία)
Το σχολείο που ονειρεύομαι είναι αυτό που έχω εδώ κι έναν χρόνο. Είναι αυτό που με έμαθε να αγαπώ τον εαυτό μου, να τον εκτιμώ. Είναι αυτό που με δίδαξε πως μπορώ κι εγώ να περιμένω καλύτερες μέρες στη ζωή μου κι ότι δεν τέλειωσαν όλα εκείνη τη στιγμή που με έριξαν μέσα σε μια φυλακή. Εδώ οι μαθητές περιμένουμε με λαχτάρα να ξημερώσει η καινούργια μέρα για να έρθουμε στο σχολείο, κι ούτε που βγαίνουμε διάλειμμα, για να προλάβουμε να μάθουμε όλα αυτά που χάσαμε τόσα χρόνια. Κι όταν έρχονται οι γιορτές, λυπόμαστε που αναγκαζόμαστε να μένουμε μόνοι και διψασμένοι για γνώση ως τη στιγμή που το σχολικό κουδούνι θα ηχήσει ξανά στ’ αυτιά μας και η χαρά θα έρθει και θα θρονιαστεί πάλι στην καρδιά.
Το σώμα και το μυαλό μας, έχουν την ανάγκη να είναι απασχολημένα, κι αυτό αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα μακροζωίας.
Γράφει η Ελένη Κακλαμάνου
Σε περιοχές της ανατολής, κυρίως, οι άνθρωποι είναι κοντά στη φύση, κάνουν ελαφριές δραστηριότητες, σπέρνουν, θερίζουν. Δεν χρησιμοποιούν μέσα, πηγαίνουν πάντα με τα πόδια στο χωράφι τους και με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουν και το περπάτημα της ημέρας.
Αναλογιστήκαμε ποτέ πως μπορεί να χρησιμοποιούμε το αμάξι ακόμη και για 500 μέτρα; Αυτό κάθε άλλο παρά βοηθητικό μπορεί να είναι σε βάθος χρόνου. Αλλάζουμε μικρές συνήθειες και έχουμε απευθείας μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
«Ο νους έχει την τάση να γαντζώνεται στις συνήθειες κι ο μόνος τρόπος για να βγαίνει από αυτές είναι να έρχεται αντιμέτωπος με την καινούρια πληροφορία»
Όταν μια μηχανή ή μια συσκευή αρχίσουν να έχουν διακοπές, τότε κάνουν ένα σωρό θορύβους. Και το ότι οι κατασκευαστές φροντίζουν όλο και περισσότερο να κατασκευάζουν αθόρυβες συσκευές, είναι επειδή ξέρουν πολύ καλά τελειότητας.
Ο πόνος είναι ένας θόρυβος που μας προειδοποιεί ότι κάποιο από τα όργανά μας έχει αρχίσει να χαλάει. Μέσα σ’ ένα υγιές σώμα τα όργανα είναι σιωπηλά. Βεβαίως εφόσον είναι ζωντανά εκφράζονται, αλλά αθόρυβα. Η ησυχία είναι το σημάδι ότι όλα λειτουργούν σωστά μέσα στον οργανισμό. Από την στιγμή που κάτι αρχίσει να τρίζει, προσοχή! αυτό είναι η αναγγελία κάποιας αρρώστιας.
Από τη Ρίτα Βελώνη
Προσαρμοσμένα στην Πανδημία και ενός δεύτερου lockdown μέσα στο χρόνο, τα φετινά Χριστούγεννα είναι φυσιολογικό να νοιώθουμε θυμό, απογοήτευση και κυρίως ψυχολογική κόπωση, εξαιτίας της πολύμηνης «μάχης» με τον αόρατο εχθρό. Αυτά τα Χριστούγεννα, είναι δύσκολο να βρεθούμε με όσους αγαπάμε και θα πρέπει να προστατεύσουμε όλους τους ευάλωτους ανθρώπους γύρω μας. Και επειδή οι γιορτές δεν ακυρώνονται, είτε γιορτάσουμε μόνοι μας, είτε με την οικογένειά μας, οφείλουμε στον εαυτό μας λίγες στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας μέσα σε όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση.
Αν λοιπόν μπαίνοντας στην εορταστική περίοδο βιώνετε έντονα την «κατάθλιψη των ημερών» πολεμήστε τα αρνητικά σας συναισθήματα με τις παρακάτω συμβουλές αυτό-βοήθειας, που προτείνουν οι ειδικοί.
Ποιες είναι αυτές;
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βόννης, μαζί με το Αιγυπτιακό Υπουργείο Αρχαιοτήτων, αποκάλυψαν την παλαιότερη πινακίδα που περιέχει την ονομασία ενός τόπου και θεωρείται η παλαιότερη στον κόσμο.
Η επιγραφή είναι από την εποχή του σχηματισμού του αιγυπτιακού κράτους στα τέλη της τέταρτης χιλιετίας π.Χ.
Η πιο δύσκολη περιοχή για αρχαιολογική έρευνα η Ουαντί ελ Μαλίκ, ανατολικά του Ασουάν, φέρει τέσσερα ιερογλυφικά που εξηγούνται: «Τομέας Βασιλείου του Ώρου Σκορπιός» (στο κείμενο ‘Domäne des Horus-Königs Skorpion”.
«Αυτός ο ηγέτης με το όνομα« Σκορπιός» ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα στη φάση της εμφάνισης του πρώτου κράτους με εδαφική επικράτεια στον κόσμο», λέει ο αιγυπτιολόγος καθηγητής Δρ Λούντβιγκ Μόρεντζ [Dr. Ludwig D. Morenz] από το Πανεπιστήμιο της Βόννης.
Ας σταματήσουμε να μπερδεύουμε την ασυνέπεια, την απροβλεψιμότητα και την ασαφή συμπεριφορά με το πάθος μέσα σε μια σχέση.
Η ζωή θέλει προσοχή. Τα διάφορα αποφθέγματα τύπου “επειδή ζούμε μια φορά δεν έχω καταλάβει εάν θα πρέπει να τα κάνουμε όλα σωστά ή όλα λίμπα” ή “Ακολούθησε την καρδιά σου και όπου σε βγάλει ή ό,τι είναι δύσκολο αξίζει “ κλπ, είναι για να τα βλέπουμε ως λεζάντες σε φωτογραφίες στα social media ή σε αισθηματικές κομεντί και να χαμογελάμε. Σίγουρα όχι για να πορευόμαστε μ’αυτά γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο πως η ζωή θα μας εκπλήξει μάλλον δυσάρεστα.
ΠΕΡΙ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ
Αυτό το κείμενο το είχα αναρτήσει σε ένα παλιό ιστολόγιο το 2011. Είχα την ελπίδα πως δεν θα χρειαστεί να το θυμηθώ ξανά. Το αναρτώ, και όποιος καταλάβει κατάλαβε γιατί το κάνω τώρα.
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
Προσπέρασα σκεφτόμενη πως είναι ένας ακόμα άστεγος και η μόνη περιέργειά μου ήταν πως δεν είχα ξαναδεί κάποιον άστεγο στη γειτονιά μου. Δεν μένω στο κέντρο κι ακόμα δεν είχαμε δει ανθρώπους να κοιμούνται στο δρόμο. Σκέφτηκα πως μπορεί να είναι και κάποιος τυχαίος απόκληρος της ζωής που βρήκε μια γωνιά να κοιμηθεί εκεί ένα βράδυ.
Μετά από λίγες μέρες πηγαίνοντας ξανά στο ίδιο σημείο, τον είδα πάλι εκεί. Αυτή τη φορά ήταν ξύπνιος κι εικόνα που είδα μπροστά μου με άφησε άφωνη. Ήταν ένας άνθρωπος περίπου στα 55, καλοβαλμένος, φόραγε ένα τζιν κι ένα πουλόβερ πεντακάθαρα, φρεσκοξυρισμένος και φρεσκολουσμένος, είχε κάνει ένα καφάσι καρέκλα και καθόταν εκεί πίσω από τους σκουπιδοτενεκέδες πίνοντας ένα καφέ και διαβάζοντας μια εφημερίδα.
Concentration - Antonio Grambone
Τ |
ελευταία, με αφορμή κάποια γεγονότα, σκεφτόμουν πως αν υπάρχει μια ενδειξούλα –όχι αποδειξούλα πάντως- ότι είμαστε πλασμένοι από κάποιον Δημιουργό, είναι πως είμαστε κι εμείς δημιουργοί… και πως αυτό τούτο μπορεί να μην λέει σε κάποιους πολλά, όμως δεν είναι αυτονόητο… καθώς άλλωστε τίποτε δεν είναι στην ίδια τη Δημιουργία… το ότι είμαστε δημιουργοί σημαίνει αυτόματα πως όταν δεν δημιουργούμε μαραζώνουμε, παρακμάζουμε και πεθαίνουμε… σε ατομικό, συλλογικό και εθνικό ακόμα επίπεδο… δεν είναι τυχαία η παρακμή και η πτώση του ελληνιστικού κόσμου και η παράδοσή του στον άλκιμο και σφριγηλό ρωμαϊκό… δεν είναι μονάχα η στρατιωτική κατίσχυση, είναι η άρνηση να δούμε προβολικά στο χρόνο, να διανοίξουμε οδούς, δηλαδή να δημιουργήσουμε κάτι αυθεντικό… κλασικός κόσμος είναι ο κόσμος της ελληνικής τραγωδίας αλλά και του Πελοποννησιακού Μακελειού… είναι πάντως κόσμος πρωτογενούς δημιουργίας στη φιλοσοφία, στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στις επιστήμες… μετά τους στωικούς αλλά μάλλον μετά τον Αριστοτέλη δεν έχουμε πια πρωτογενή δημιουργία, έχουμε θαυμάσια έργα που μνημονεύουν ή αντιγράφουν φόρμες ενός ένδοξου χθες…
Στις 28 Νοεμβρίου, στον ουρανό, η Σελήνη και η άλως της (το φωτεινό αχνό περίγραμμά της, που εμφανίζεται κυρίως τους χειμερινούς μήνες και που προκαλείται από τη διάθλαση και την ανάκλαση του σεληνιακού φωτός πάνω στους παγοκρυστάλλους των νεφών) είχαν αυτήν ακριβώς την εικόνα. Ένας τεράστιος σκοτεινός –σχεδόν μαύρος- δακτύλιος κάλυπτε την κυρίως άλω, αφήνοντας ένα πολύ μικρό μέρος να φέγγει γύρω από τον «ζοφερό» αυτό κύκλο.
Και μπορεί η λαϊκή σοφία, όπως ορθώς γράφτηκε σε κάποιες ιστοσελίδες, να εξηγεί –ορθώς επίσης- το φαινόμενο αυτό ως προμήνυμα επερχόμενης κακοκαιρίας εντός 2 ημερών (το είδαμε ότι συμβαίνει), αλλά η συγκεκριμένη «μαύρη» άλως είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο και εξαιρετικά δυσοίωνο προάγγελμα.
Σύμφωνα με τον Ιωάννη Λυδό (βλ. φωτό με τα δύο βιβλία μου τα σχετικά με το έργο του «Διοσημείαι»), η μαύρη άλως της σελήνης δείχνει μια μεγάλη έξαρση της επιρροής του Κρόνου, κάτι εξαιρετικά δυσοίωνο, αφού ο Κρόνος πλανητικώς –και όχι μόνο- σχετίζεται με την απειλή για τον πλανήτη και τη ζωή (φανερή όσο ποτέ!), με τη φυλάκιση και τον… εγκλεισμό (τον ζούμε), τις στερήσεις, την κακοτυχία, την αυστηρότητα και κυρίως, με τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, αλλά και της κοινωνίας εν γένει! Άλλωστε, ο Κρόνος είναι ο φετινός απόλυτος έως της στιγμής κυρίαρχος, αφού ήδη από τον Ιανουάριο (12 του μηνός), έκανε μια τρομερή «επιστροφή», σε σύνοδο με τον Πλούτωνα (Θεός Πλούτων: Θεός του Άδη), πάνω στον Αιγόκερω. Τα αποτελέσματα τα είδαμε από το πρώτο τρίμηνο κιόλας του 2020! Και δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου ευχάριστα!
