Τα “γιατροσόφια” για να κατεβάσουμε τον πυρετό

Όταν το θερμόμετρο δείχνει πάνω από 38 βαθμούς… τα «γιατροσόφια» της γιαγιάς αναλαμβάνουν δράση. Με την αλλαγή του καιρού, τα κρυολογήματα και οι ιώσεις έχουν αφήσει πολλά «θύματα» πίσω τους, με τους περισσότερους να λένε: «Δεν πέφτει με τίποτα ο πυρετός»! Πέρα από τα φάρμακα που καταπολεμούν τον πυρετό, υπάρχουν και διάφοροι παραδοσιακοί τρόποι που βοηθούν αρκετά να «ρίξετε» τα επίπεδα του πυρετού…

Συμβουλές για να κατεβάσετε τον πυρετό!

- Πάρτε αντι-πυρετικά φάρμακα μόνο όταν είναι απαραίτητο. Τα παιδιά κάτω των 18 ετών μπορούν να  χρησιμοποιήσουν φάρμακα με ακεταμινοφαίνη ή ιβουπροφένη, ενώ οι ενήλικες μπορούν να πάρουν και ασπιρίνη! Προσοχή, μερικά φάρμακα προκαλούν αλλεργίες. Για αυτό απευθυνθείτε στο γιατρό ή το φαρμακοποιό σας.

- Μην τυλίγεστε με κουβέρτες ή ζεστά ρούχα, όσο και αν κρυώνετε! Η προστιθέμενη ζέστη θα εμποδίσει την πτώση της θερμοκρασίας του σώματός σας. Ντυθείτε με άνετα ρούχα… αρκεί η θερμοκρασία του δωματίου να είναι ικανοποιητική. Αν έχετε έναν ανεμιστήρα ανοίξτε τον στο πρώτο επίπεδο… αρκεί να μη χτυπάει πάνω σας!

- Κάντε ένα χλιαρό μπάνιο (όχι κρύο) για 15 λεπτά για να πέσει η θερμοκρασία του σώματος σας σε φυσιολογικά επίπεδα. Ρυθμίστε το νερό ανάλογα με τον πυρετό σας (το πολύ στους 37 βαθμούς και το λιγότερο στους 28). Σκουπιστείτε με μια πετσέτα και μετά από λίγο βάλτε ξανά θερμόμετρο.

Η δημιουργική αξία της αυτοκαταστροφικότητας

Γράφτηκε απο Βιβή Τουφεξή Κοινωνική Λειτουργός

Όταν η καταστροφικότητα δεν έχει πάντα αρνητική χροιά όπως την έχουμεσυνηθίσει…

Γένεσις 1:27 «Δημιούργησε λοιπόν ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα…»

Η πνοή ζωής που φύσηξε ο Θεός σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο στα ρουθούνια του ανθρώπου, ήταν πνοή δημιουργίας. Γέννησης. Άρα η δημιουργικότητα δεν μπορεί παρά να αποτελεί έναν από τους πυλώνες της ύπαρξής μας. Όπως δημιουργηθήκαμε, έτσι δημιουργούμε, υποκινούμενοι από μια υπαρξιακή μας ανάγκη.

Άσχετα από τα πιστεύω του καθενός, δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει στο ότι το να δημιουργούμε κάτι από το μηδέν, μας προσφέρει απερίγραπτη ικανοποίηση: δεν είναι σπουδαίο το γεγονός ότι κάτι ξεκινά να υπάρχει από το τίποτα επειδή εγώ του έδωσα υπόσταση; Από τα πιο πολύπλοκα γεννήματα μας όπως η Τέχνη, μέχρι απλά καθημερινά πράγματα, όπως ένα πιάτο φασολάδα! Είμαστε όλοι καλλιτέχνες απλά και μόνο επειδή η δημιουργικότητα είναι κάτι που μας βγαίνει φυσικά!

Δημιουργία σημαίνει έκφραση, αλλαγή, άρα και εξέλιξη. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει, ότι κομμάτι της δημιουργικότητας είναι και η καταστροφή, μιας και το να γκρεμίσω κάτι που έχτισα είναι και αυτό κομμάτι της εξέλιξής μας. Είναι και αυτό αλλαγή, και συχνά απαραίτητη ώστε να χτιστεί κάτι καινούργιο. Άρα, δεν σημαίνει ότι η καταστροφικότητα έχει πάντα αρνητική χροιά όπως την έχουμε συνηθίσει. Να μια λέξη κλειδί, «συνήθεια». Πόσες από τις συνήθειές μας, μας βοηθούν να πλησιάζουμε περισσότερο την εσωτερική μας ισορροπία και πόσες μας εγκλωβίζουν μέσα σε ένα φαύλο κύκλο δυσλειτουργικότητας και άρα στασιμότητας;

Με το να αρχίσουμε να σπάμε μια αρνητική συνήθεια, είναι σαν να παίρνουμε μια βαριοπούλα και να γκρεμίζουμε έναν τοίχο που μας σταματάει να προχωρήσουμε: να ένα παράδειγμα θεμιτής καταστροφικότητας! Η στασιμότητα μας κάνει να υποφέρουμε γιατί δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μένουμε ακίνητοι σε ένα σημείο, να λιμνάζουμε σε λιμνούλες, γιατί το στάσιμο νερό γίνεται πηγή μόλυνσης. Έχουμε ανάγκη από καθαρό, τρεχούμενο νερό. Έτσι και το να σταματάμε να δημιουργούμε, να κινούμαστε, να αλλάζουμε, είναι σαν να απορρίπτουμε τον ίδιο μας τον εαυτό!

Αστρολογικές Προβλέψεις 2017: Η ΕΕ τραντάζεται, απειλείται η ζωή του Τραμπ, ΙSIS στα Βαλκάνια

Αστρολογικές Προβλέψεις 2017: Η Πολιτική Αστρολογία «κοιτά» στο 2017 και «βλέπει» μια χρονιά δύσκολη, γεμάτη συγκρούσεις και ανατροπές.

Μια χρονιά σημαδιακή για το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας νέας.

Ασύντακτη Πρόβλεψη

Το 2017 είναι η χρονιά του πετεινού. Στην αριθμολογία το 2017 έχει αριθμό 10, που συμβολίζει την αφετηρία και την παγκόσμια εκκίνηση. Είναι ο αριθμός αρχηγός και ηγέτης της δημιουργίας του ανθρώπου, συμβολίζει και το παγκόσμιο Φως.

Η χρονιά του πετεινού, δηλαδή το 2017, είναι μια ανατρεπτική χρονιά.

Μέσα στον χορό των εκλείψεων και των ευθυγραμμίσεων θα ταρακουνήσει τον πλανήτη, θα ανατρέψει τις ισορροπίες αλλά και έχει την προδιάθεση να φέρει αρμονία και δικαιοσύνη.

Η ενεργοποίηση του τετράγωνου Ουρανού Πλούτωνα στα τέλη της χρονιάς του πιθήκου (2016) και στην αρχή του 2017 θα προκαλέσει αναταράξεις στις οικονομίες και στην πολιτική ζωή πολλών κρατών. Οι προκλήσεις θα είναι μεγάλες.

Η έκλειψη Ηλίου στις 26 Φεβρουαρίου του 2017 στο ζώδιο των ιχθύων και η ηλιακή στις 21 Αυγούστου με το δυνατό στέλλιουμ στο ζώδιο του Λέοντα, η οποία είναι ολική -η πρώτη μετά το 1979 και η πρώτη με τον τρόπο που γίνεται μετά το 1918, σηματοδοτεί κοινωνικές εκρήξεις εξαιτίας της φτώχειας που έχει προκαλέσει η υποτιθέμενη οικονομική κρίση.

Σεισμοί και ακραία καιρικά φαινόμενα επίσης είναι πιθανά.

Το Ισραήλ θα δεχτεί ισχυρά τρομοκρατικά χτυπήματα καθώς ο Άρης στην Παρθένο βρίσκεται σε αντίθεση με τον Ποσειδώνα.

Η Ευρώπη θα σείεται από την τρομοκρατία. Η Ολλανδία επίσης θα χτυπηθεί.

Ο Άρης στον Ταύρο και ο Ουρανός στον δέκατο τον Απρίλιο στρώνει το έδαφος για ταραχές στη Δανία και στην Ιταλία. Στην Ιταλία θα έχουμε και οικονομικό χάος.

Ακροδεξιά στοιχεία θα ρίξουν λάδι στη φωτιά στη Γερμανία και στη Βρετανία.

Η Ινδία και η Αυστραλία μοιάζουν ασφαλείς.

Μόνο όταν συγχωράς, προχωράς

Με πλήγωσαν. Με πρόδωσαν. Με αδίκησαν.

Στην πορεία της ζωής μας συναντάμε ανθρώπους που με τη συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους αφήνουν στη ζωή μας σημάδια πόνου, θλίψης, απογοήτευσης, θυμού ή καμιά φορά και μίσους. Δηλητηριάζουν την ψυχή μας με αρνητικά συναισθήματα, γιατί μας πνίγει το παράπονο, η αδικία. Πραγματικά και κυριολεκτικά αυτά τα συναισθήματα μας πνίγουν με ό, τι αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό μας.

Τείνουμε να θυμώνουμε με τους ανθρώπους που μας προκάλεσαν κακό. Αυτούς που μας έθιξαν, μας πλήγωσαν, μας αδίκησαν. Στο μυαλό μας κυριαρχεί η σκέψη της εκδίκησης, της ανταπόδοσης. Θεωρούμε πως μόνο αυτό θα μας ικανοποιήσει, το να πάρουμε το αίμα μας πίσω, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Οφθαλμών αντί οφθαλμού. Να πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα. Κι όμως... Όταν κι αν φτάσει εκείνη η στιγμή, τότε μόνο συνειδητοποιούμε ότι καμιά ευχαρίστηση δεν μας προσφέρει η εκδίκηση και τίποτα δεν μπορεί να αναιρέσει όχι μόνο το κακό που μας έκανε ο άλλος, αλλά κυρίως αυτό που κάναμε στον εαυτό μας.

Ενδεχομένως περάσαμε μήνες, χρόνια με συναισθήματα θυμού και πλάνα εκδίκησης. Το μίσος πλημμύρισε την καρδιά μας και καθημερινά ζήσαμε σε κατάσταση άγχους με το μυαλό μας κολλημένο σε αρνητικές σκέψεις. Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Χάσαμε την ξενοιασιά μας, την ηρεμία μας, τη χαρά μας. Χάσαμε την υγεία μας, ψυχική και σωματική. Ποιον τιμωρήσαμε; Εκείνον; Όχι βέβαια! Τον εαυτό μας τιμωρήσαμε. Δεν φτάνει δηλαδή που κάποιος άλλος μας έκανε κακό, αλλά επιπροσθέτως κι ενώ δεν φταίγαμε σε τίποτα, εμείς οι ίδιοι κάναμε περισσότερο κακό στον εαυτό μας. Το καταστροφικό έργο που ξεκίνησε κάποιος άλλος, εμείς το ολοκληρώσαμε και μας αποτελειώσαμε.

ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ

Για να ελέγχεις τα όνειρά σου, χρειάζεται να ελέγχεις τον τρόπο που αποκοιμιέσαι...Δεν αφορά μια τεχνική ή οδηγίες χρήσης, αλλά ένα ζωτικό αξίωμα, που δεν χρειάζεται να το μάθεις. Το χρησιμοποιείς κάθε στιγμή για να επιβιώσεις....Είναι απλό, όχι όμως απλοϊκό.Ένα μωρό δεν είναι απλοϊκό κι όμως ζει χάρη σε αυτό το ζωτικό αξίωμα της διττότητας. Ξέρει τι να κάνει, γιατί παραμένει σε επικοινωνία με τον διττό του. Γι αυτό κοιμάται συνεχώς ή έστω πολύ. Μετά, δυστυχώς
του μαθαίνουμε να ζει άσχημα. "Δεν πρέπει να ονειρεύεσαι", είναι το καλύτερο που έχουμε βρει να του λέμε, για να το βάλουμε στο χορό της ζωής. Ο καλύτερος...
...δηλαδή τρόπος για να του κόψουμε τα φτερά!

Να ξαπλώνεις  για να τακτοποιήσεις τα πάντα! Είναι ο μόνος τρόπος να βγεις από το σώμα σου και να εκτοξευτείς μέσα σε εκείνο του διττού σου, που μπαίνει στο δικό σου. Έτσι, μπορείς ν' ανταλλάξεις τις σκέψεις σου με τις δικές του. Αρκεί να του αφηγηθείς τα προβλήματά σου, λέγοντάς τα στον εαυτό σου. Το σώμα σου μαθαίνει...Καταγράφει οτιδήποτε του λες...Μετά αποκοιμιέσαι και όταν ο διττός σου έρχεται σε σένα, ανακαλύπτει στο σώμα σου όλα εκείνα που μπόρεσες ή θέλησες να του αφηγηθείς.... Χάρη στον διττό σου, έχεις τη βεβαιότητα ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα. Αυτή η απόλυτη εμπιστοσύνη δεν μπορεί παρά να σε απαλλάξει από την αγωνία και το άγχος...Τι μπορεί να φοβάσαι; Αποκοιμιέσαι περιμένοντας τη λύση, χωρίς καμιά άλλη άλλη σκέψη..........

5 Βήματα Αληθινού Ευ Ζην για Γυναίκες (και όχι μόνο)

1. Μάθε τον εαυτό σου! 

Βέβαια θα πρέπει να σε προειδοποιήσω. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως η μέρα εκείνη που θα ξυπνήσεις και θα πεις: Τα έμαθα όλα για τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται να μάθω κάτι άλλο. Ουφ. Ξεμπέρδεψα! Η αυτογνωσία δεν έχει πάτωμα και δεν εχει ταβάνι. Η αυτογνωσία είναι μια διαδρομή ζωής. Ξεκίνα να μαθαίνεις όλο και καλύτερα τον εαυτό σου. Αυτό θα σου δώσει δύναμη και φτερά να πετάξεις. Θα σε απελευθερώσει. Αν χρειάζεσαι βοήθεια σχετικά με το από που να ξεκινήσεις, θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις από τα βασικά: Μάθε ποιες είναι οι κινητήριες πρωταρχικές αξίες σου. Μάθε ποια είναι η δήλωση αποστολής σου. Ποιες είναι οι κυριότερες περιοριστικές πεποιθήσεις σου και ποια είναι τα κύρια μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που επαναλαμβάνεις όταν φοβάσαι. Συζήτησε με την Coach σου και διεκδίκησε πίσω τη δύναμη που έχει η γνώση αυτών των πτυχών του εαυτού σου.

2. Αγάπησε τον.

 Τον εαυτό σου δηλαδή. Ολόκληρο. Όχι μόνο τα μέρη που σου αρέσουν. Ζούμε σε έναν πλανήτη – δίπολο. Αγαπάμε το καλοκαίρι αλλά απολαμβάνουμε και τη θαλπωρή του χειμώνα. Μας αρέσει η μέρα αλλά τη νύχτα, ξεκουραζόμαστε, μαζεύουμε δυνάμεις, κάνουμε έρωτα. Μας αρέσει η ζέστη, αλλά αναπολούμε και τις κρύες μέρες δίπλα στο τζάκι. Σου αρέσει ο φωτεινός, γελαστός εαυτός σου, όμως θέλεις να ξεφορτωθείς και να ξεμπερδέψεις μια και καλή με το πιο σκιώδες κομμάτι του. Γιατί; Γνωρίζω ότι εκεί βρίσκεται όλος ο πόνος και ο φόβος. Όμως εκεί βρίσκεται και όλη η γνώση, η ωρίμανση, η ζύμωση και η μεταμόρφωση της ψυχής σου. Εκεί βρίσκεται η γενέτειρα της διεύρυνσης της ψυχής σου. Της απελευθέρωσης σου. Της επιστροφής σου στην Α-Λήθει-α και το Φως. Αγάπησε τον εαυτό σου. Και τη φωτεινή και τη σκιώδη πλευρά του!Μάθε να ισορροπείς με τα δυο σου μέρη. Αποδέξου τα.

Το Διάστημα είναι η πηγή από την οποία πρόβαλε το καθετί.

Το Διάστημα είναι ένας ζωντανός, συνειδητός, πανταχού παρών, αιώνιος ωκεανός ηλεκτρισμού. Είναι η Π αρ ο υ σ ί α.

Το Διάστημα οραματίζεται, θέλει και διαλογίζεται.

Η ιδέα συμπυκνώνεται, γίνεται αντικειμενική και έτσι έχουμε τα εκδηλωμένα σύμπαντα.

Το Διάστημα εισπνέει και οι μορφές βαθμιαία διαλύονται όπως ένα κομμάτι πάγου στον ωκεανό. Δεν απομένει κάτι άλλο παρά μόνο Διάστημα.

Το Διάστημα είναι ενότητα.

Το Σύμπαν και κάθε ύπαρξη δεν είναι παρά φυσαλίδες μέσα στο Διάστημα.

Το παραμικρό εκδηλωμένο άτομο περιέχει μέσα του Διάστημα.

Αυτό το τμήμα του Διαστήματος είναι ο Πραγματικός Εαυτός σε κάθε εκδήλωση.

Αυτό το τμήμα του Διαστήματος είναι πηγή νόμου, αγάπης και φωτός. Είναι ο εσωτερικός πυρήνας κάθε ατόμου, ανθρώπου, ηλιακού συστήματος ή σύμπαντος.

Το Διάστημα είναι ένα. Δεν έχει ανάγκη να επικοινωνήσει. Είναι η ίδια η επικοινωνία.

Τα σώματα έχουν ανάγκη να επικοινωνούν το ένα με το άλλο, αλλά όχι το Διάστημα.

Η έννοια της Αταραξίας (Ουδετερότητας) ή της Απάθειας

…Η Αταραξία είναι εκείνη η συνειδησιακή κατάσταση που επιτυγχάνεται μόνον όταν το άτομο έρθει σε επαφή με πολύ ανώτερα επίπεδα ή κόσμους. Τα αποτελέσματα αυτής της καταστάσεως εκμηδενίζουν τα σαρκικά, τα συναισθηματικά και τα διανοητικά πάθη…

Πρόκειται για την εκδήλωση του Πνεύματος του ανθρώπου μέσα στα τρία κατώτερα σώματα ή φορείς του, δηλαδή, πρόκειται για την εκδήλωση του Πνεύματος του ανθρώπου μέσα στο Νοητικό, στο Αστρικό και στο ορατό του σώμα.
Το ανθρώπινο Πνεύμα αποστέλλει στον κατώτερο εαυτό τις δονήσεις εκείνες που καταλαγιάζουν τα κάθε είδους πάθη.

Ο άνθρωπος παύει να υποφέρει από τις θύελλες των συναισθημάτων και των σκέψεων τις οποίες δεν μπορεί να ελέγξει.

Το τσιγάρο = έλλειψη τρυφερότητας

Το τσιγάρο έχει γίνει μία «ανάγκη» σε πολλούς ανθρώπους. Μία ανάγκη η οποία μας δείχνει την έλλειψη στοργής και τρυφερότητας που ενδέχεται να έχει εισπράξει το άτομο αυτό.

Θα μου πείτε κι άλλοι άνθρωποι έχουν βιώσει έλλειψη τρυφερότητας και στοργής γιατί δεν την εκδηλώνουν με το τσιγάρο ? Μα γιατί ο κάθε εσωτερικός κόσμος και πως αποτυπώνει τα κομμάτια είναι μοναδικός.

Άλλοι την έλλειψη αυτή την εκδηλώνουν με το μασούλημα, δηλαδή μορφή βουλιμίας, άλλοι την εκδηλωνουν με ξεσπάσματα στο σώμα τους είτε το οδηγούν να έχει πάνω του χρωματιστά τατουάζ, άλλοι στα μαλλιά τους, άλλοι στο ποτό, άλλοι στον τζόγο, άλλοι στην ύλη δηλαδή να αγοράζουν πολλά και διάφορα για να καλύπτουν τα «κενά».

Όμως με το τσιγάρο θα ασχοληθούμε σε αυτό το κείμενο. Καθώς η εμφάνιση της έλλειψης τρυφερότητας, της στοργής, ίσως και ο επώδυνος «απογαλακτισμός» δηλαδή να έγινε με βία το κόψιμο της πιπίλας, του μπιμπερό να έχει φέρει στο άτομο αυτό την ψευδαίσθηση εσωτερικά και υποσυνείδητα ότι κάθε φορά που ανάβει τσιγάρο «επικοινωνεί» με αυτό το κενό του.

Αν κάνουμε μία έρευνα στην ζωή μας και όταν πάμε να ανάψουμε τσιγάρο εστιάσουμε στο ποια εσωτερική ανάγκη καλύπτουμε θα αρχίσει να μας εμφανίζεται όλο το γιατί καπνίζουμε.

Κρισναμούρτι: Για να ανακαλύψετε κάτι καινούργιο, δεν πρέπει να υπάρχει κίνηση του νου

Όταν κοιτάζετε ένα δέντρο, μπορείτε να το κοιτάξετε χωρίς τη γνώση αυτού του δέντρου με βοτανικούς όρους; Μπορείτε να το κοιτάξετε τόσο απόλυτα ώστε το διάστημα ανάμεσα σ' εσάς -τον παρατηρητή- και το παρατηρούμενο να εξαφανιστεί;

Αυτό δεν σημαίνει πως γίνεστε εσείς το δέντρο! Αλλά όταν εξαφανίζεται αυτό το διάστημα, υπάρχει το σταμάτημα του παρατηρητή, και μόνο το παρατηρούμενο παραμένει. Σ' αυτή την παρατήρηση υπάρχει αντίληψη, βλέπετε το πράγμα με ασυνήθιστη ζωντάνια, τα χρώματά του, το σχήμα του, την ομορφιά του φύλλου ή του κορμού. Όταν δεν υπάρχει το κέντρο του "εμένα" που παρατηρεί, είσαστε σε στενή επαφή μ' αυτό που παρατηρείτε.

Ὅταν ἀπασχολῷ τὸ μυαλό μου μὲ τοὺς φόβους μου…

Τότε ὅλη ἡ ἡμέρα μου, ἡ ζωή μου, ἀκόμη καὶ τὸ μέλλον μου ἀπασχολοῦνται μόνον μὲ τοὺς φόβους μου.
Δὲν ἀφήνω χῶρο γιὰ  νὰ εἰσέλθῃ τὸ νέον, τὸ ὄραμα, τὸ ὄνειρο.

Ὅταν ἡ ζωή μου εἶναι βίος, βαρὺς κι ἀσήκωτος, τότε δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῷ τὸ πῶς εἶναι νὰ ζῷ ἐλεύθερος.

Ψυχογραφώντας τους αρνητικούς ανθρώπους

Το στρες έχει κατακλύσει τη ζωή μας, ενώ πολλές έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι βλάπτει με διάφορους τρόπους την υγεία μας. Δίπλα μας ζουν και οι τοξικοί άνθρωποι και εισβάλλουν κυρίως στις ζωές των ατόμων με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Εστιάστε στις προτεραιότητές σας και απαλλαχθείτε από αυτά τα ζιζάνια. Πώς, λοιπόν, θα τους αναγνωρίσετε;

1. Εγωιστής

Η υπερηφάνεια λογίζεται πολλές φορές ως αρετή. Αλλά η αλαζονική συμπεριφορά σημαίνει ότι νιώθει κανείς ανώτερος από όλους. Όντας γύρω από κάποιον που δεν σας μεταχειρίζεται με σεβασμό, αλλά μάλλον σας υποτιμά μπορεί να αποβεί τοξικό για την προσωπική σας ανάπτυξη.

2. Ζηλιάρης

Φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι νοιάζονται περισσότερο για τις δύσκολες στιγμές σας από τις περιόδους δόξας σας. Πιστεύουν ότι εκείνοι αξίζουν την επιτυχία σας και όχι εσείς. Παρόλο που μπορεί να τους κοινωνήσετε ότι είναι μέρος της επιτυχίας σας, απλώς δυσανασχετούν για την ταπεινότητα και τη λογικής σας. Αυτός ο τύπος πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος.

3. Ο στάσιμος

Αυτοί οι τύποι έχουν έναν τρόπο να παραμορφώνουν την πρόοδό σας και να σας σέρνουν προς τα πίσω στις παλιές συνήθειες. Πιστεύουν στη στασιμότητά σας και θέλουν να είστε ο ίδιος άνθρωπος. Αυτός ο τύπος μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί, αλλά είναι άνθρωποι που είναι χρόνια στη ζωή σας ως αναπόσπαστο μέρος της. Προτού τους αποφύγετε, θα ήταν προτιμότερο να τους υπενθυμίσετε πόσο σημαντική είναι η επιτυχία για εσάς. Εάν δεν μπορούν να ζήσουν με αυτό, απλώς συνοδεύστε τους στην πόρτα εξόδου.

Πώς να προστατέψεις τον εαυτό σου από το κουτσομπολιό

Κανείς από εμάς δεν έχει ανοσία στο κουτσομπολιό. Είμαστε όλοι ένοχοι, καθώς κάποια στιγμή μιλήσαμε για κάποιον που δεν ήταν μπροστά, πισώπλατα δηλαδή. Συνήθως, αν και πολλές φορές είναι ακίνδυνο, είναι μια ωρολογιακή βόμβα που μεταφέρει φήμες, υπονοούμενα, μισές αλήθειες και βλαβερές αλήθειες. Πρέπει να μείνουμε καθαροί για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους από τις παράπλευρες απώλειές του.

~ Αλλά πώς ξέρουμε αν εκείνη τη στιγμή κουτσομπολεύουμε ή απλώς μοιραζόμαστε ειδήσεις ή ανησυχούμε για το άλλο άτομο;

~ Αν κάποιος διαδίδει φήμες για μας, πώς μπορούμε να σταματήσουμε το πρόσωπο;

Χρειάζεται δύο πράγματα: να γνωρίζετε τον τρόπο προστασίας του εαυτού σας και των άλλων από το κουτσομπολιό, και το ηθικό θάρρος να κάνετε το σωστό πράγμα.

Ο τρόπος είναι εύκολος από την αρχή

Το θάρρος να αντιμετωπίσετε κάποιον που μιλάει πίσω από την πλάτη σας ή να διακόψετε ένα κουτσομπολιό σε μία γιορτή με φίλους, οικογένεια ή συναδέλφους είναι αρχικά δύσκολο.

Στην αρχαιότητα η φήμη ήταν μία «συνεχής σύγχυση, ένας θόρυβος, μία κραυγή ή φασαρία.» Αυτή η περιγραφή είναι ακόμα και σήμερα ακριβής. Το άγχος της μετάδοσης ψευδών πληροφοριών ή η αποκάλυψη ιδιωτικών αληθειών γεμίζουν το κεφάλι με σκέψεις και ανησυχίες περισσότερο εξοργιστικές από μια συνεχή βοή κατσαρόλας.

Τα κουτσομπολιά ή οι φήμες μπορεί να είναι αληθείς ή ψευδείς. Και όταν το κάνουμε, κλέβουμε το άλλο πρόσωπο, καθώς αφαιρούμε το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και την ιδιοκτησία της δικής του ιστορίας.

Να ρουφάς αχόρταγα «μαγεία» να την κάνεις αγάπη και αυθόρμητη χαρά!

Άρθρο: Χριστίνα Ζερδεβά

Νύχτωσε κι απόψε και έτσι αποκαμωμένη όπως ήμουν από το τρέξιμο της μέρας γέρνω το κουρασμένο μου κορμί στην αγαπημένη μου πολυθρόνα δίπλα στο μεγάλο παράθυρο. Είναι τόσο αναπαυτική και ας έχει από τον καιρό φθαρεί και ας χάσκει αναιδώς κάποιο ελατήριο από κάτω. Eκεί, όταν αφήνεσαι ήρεμα, όλα κατά κάποιο τρόπο περνάνε πιο γρήγορα. Κληρονομιά βλέπεις από το πατρικό, κουβαλάει πάνω της στιγμές, εικόνες, χαρές, πίκρες… όλα τα συναισθήματα που σε συντροφεύουν μια ολόκληρη ζωή για να μην πλήττεις. Είναι η πολυθρόνα του μπαμπά! Κάτι νύχτες σαν κι αυτή παίρνω θέση και κουρνιάζω μέσα στην αγκαλιά της με ένα ποτό στο χέρι αφού έτσι μπορώ χωρίς προσπάθεια να ταξιδεύω σε μέρη αγαπημένα πίσω στο χρόνο. Αφήνω μονάχα το φως από την παλιά τη λάμπα να αχνοφέγγει κάπου στο βάθος και καρφώνω το βλέμμα μπροστά στο τοίχο σαν να δίνω έτσι κάποιο σήμα μυστικό στο νου, που σχεδόν αποκοιμισμένος, αρχίζει να χαλαρώνει και να με οδηγεί. Τότε που…

Η μητέρα βάζει την «πλάκα» στο πικάπ με ιταλικά τραγούδια για να δημιουργήσει κλίμα, φοράει το γιορτινό χαμόγελο, λίγο πιο πλατύ από το καθημερινό της –έτσι ήταν η μητέρα, σχεδόν πάντα γελαστή- τα μαλλιά της πιασμένα όμορφα προς τα πίσω με φιόγκο, στρώνει τη καθαρή της ριγέ ποδιά, αυτή με τις δαντέλλες και με τη καλή της διάθεση μπαίνει με φόρα στην κουζίνα για να μείνει εκεί μέσα με τις ώρες. Με ένα της νεύμα πονηρό με «παρασέρνει» δίχως να το καταλάβω και αναλαμβάνω βοηθός σε όλη αυτή τη γαστριμαργική πανδαισία που πρόκειται να συντελεστεί σε λίγο στη φωτεινή πεντακάθαρη κουζίνα. Με όλα τα παράξενα αντικείμενα ανα χείρας, τις κουτάλες και τα κουζινικά ξεκινάμε τη μάχη, ετοιμοπόλεμες, γεμάτες χαρά και σιγοτραγουδώντας. Η μητέρα μου προσφέρει απλόχερα τη γνώση ενώ μου φτιάχνει όμορφες θύμισες…

Η εικόνα αυτή σβήνει αλλά η αίσθηση της όσφρησης δημιουργεί άλλες, καινούργιες, αφού νιώθω τα σύννεφα από όλα αυτά τα παράξενα ευωδιαστά υλικά που έχει αραδιάσει πάνω στο τραπέζι η μαμά να ανακατεύονται παράξενα μεταξύ τους και να με τυλίγουν. Μικρές αλχημείες και μυρωδιές, δημιουργίες με άρωμα, χρώμα και γεύση μένουν αναλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου και φθάνουν μέχρι σήμερα αφού και μόνο στη θύμησή τους ξαναζωντανεύουν ως δια μαγείας αναμνήσεις που με γεμίζουν χαρά. Σκοντάφτεις πάνω τους και άθελά σου απασφαλίζεις, εκείνες τότε εκρήγνυνται χωρίς να υπολογίζουν καν τη δική σου συγκίνηση. Πιπέρια πολύχρωμα, κανέλα, μπαχάρια, γαρίφαλα, σαφράν και κόλιαντρο μαζί με μοσχοκάρυδο σου γαργαλούν νοερά τη μύτη, σε ξεσηκώνουν και ανασύρουν δίχως τελειωμό εικόνες που συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιά θα πρωτοπάρει θέση στη μνήμη για να τις ρουφήξεις ύστερα εσύ, όλες μαζί, αχόρταγα!

Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ - ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ – «ΚΑΝΕ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΣΟΥ» – Η ΜΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΑΞΗ – Η ΛΑΓΝΕΙΑ – ΤΟ ΣΕΞ – Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ – ΟΙ ΑΠΕΙΡΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΑΜΑΡΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ – ΔΕΙΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΟΦΑΝΕΣ - ΑΝΑΡΤΗΣΗ 2

«Αν λοιπόν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άσε εκεί το δώρο σου μπροστά στο θυσιαστήριο και πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου και τότε έλα και πρόσφερε το δώρο σου.
»Κάνε ειρήνη με τον αντίδικό σου γρήγορα, ενόσω είσαι καθ’ οδόν μαζί του, μήπως και σε παραδώσει ο αντίδικος στον κριτή και ο κριτής σε παραδώσει στο όργανο της τάξης και σε ρίξουν στη φυλακή. Αλήθεια σου λέω, δεν θα βγεις από εκεί έως ότου αποδώσεις και το έσχατο λεπτό» (κατά Ματθαίο Ε:23-26).

Αν και ο Θεός δεν παίρνει ο Ίδιος στα χέρια Του τα υλικά αντικείμενα που προσφέρονται σ’ Αυτόν στον ναό, λαμβάνει πράγματι την αφοσίωση της καρδιάς που προσφέρει αυτά τα δώρα. Κανείς δεν μπορεί στην πραγματικότητα να προσφέρει στον Θεό ένα δώρο από την αφθονία της δημιουργίας Του γιατί όλα τα πράγματα ανήκουν σ’ Αυτόν. Το να προσφέρει όμως κάποιος στον Θεό τα δώρα που έχουν δοθεί από Εκείνον φανερώνει μια ευγνώμονα καρδιά. Περισσότερο απ’ όλα, ο Θεός αγαπά τα δώρα της αγάπης, της γαλήνης και της αφοσίωσης που προσφέρονται μέσα στον ναό της καρδιάς ενός ανθρώπου ή μέσω του ναού της καρδιάς των άλλων.

Ο Ιησούς λοιπόν τόνισε ότι η καρδιά κάθε ανθρώπου πρέπει να γίνει αγνή αν θέλει το δώρο που προσφέρει στον Θεό να είναι μια προσφορά που να αξίζει. Η κακή πρόθεση προς έναν αποξενωμένο αδελφό αποτελεί κηλίδωση του εσωτερικού ναού της αρμονίας. Η προτροπή: «Κάνε ειρήνη με τον αντίδικό σου» δεν σημαίνει να παραβλέψει κάποιος τη φαυλότητά του ή να συμπράξει μ’ αυτήν, αλλά να καθαρίσει τον εαυτό του από τη μοχθηρία και τις κακόβουλες σκέψεις. Με το να ζητά ο άνθρωπος συμφιλίωση με τη συγχώρεση των λαθών ευχαριστεί τον Θεό μέσω αυτού που συγχωρεί και αυτού που συγχωρείται.

Η δυσαρμονία που προκύπτει από την εχθρότητα είναι ο κριτής και το όργανο της τάξης που ρίχνουν τον άνθρωπο στη φυλακή της εσωτερικής αναστάτωσης. Αλήθεια, κανένας δεν μπορεί να βγει από τη φυλακή της δυσαρμονίας αν δεν φύγει από μέσα του και το τελευταίο ίχνος («λεπτό») θυμού, δυσαρέσκειας και εκδικητικότητας. Με το να βλέπει κάποιος οποιονδήποτε ως εχθρό συσκοτίζει την παρουσία του Θεού που κατοικεί στην ψυχή εκείνου του ανθρώπου. Ένας σοφός άνθρωπος δεν χάνει τη συνειδητότητα της πανταχού παρουσίας του Θεού με το να είναι ανίκανος να Τον βλέπει μέσα σε όλους, ακόμα κι αν είναι κρυμμένος πίσω από τη θολή οθόνη του μίσους με την οποία περιβάλλει την καρδιά του ένας εχθρικός αδελφός.
«Ακούσατε ότι ειπώθηκε στους αρχαίους: “Μην μοιχεύσεις”. Εγώ όμως σας λέω ότι κάθε ένας που βλέπει γυναίκα και την επιθυμεί ήδη μοίχευσε μ’ αυτήν στην καρδιά του.
»Και αν το μάτι σου το δεξί σε σκανδαλίζει, βγάλε το και ρίξε το από πάνω σου. Διότι σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μην ριχτεί όλο το σώμα σου στην κόλαση. Και αν το δεξί σου χέρι σε σκανδαλίζει, κόψε το και ρίξε το από πάνω σου. Διότι σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μην ριχτεί όλο το σώμα σου στην κόλαση» (κατά Ματθαίο Ε:27-30).

Ο Ιησούς είπε ότι δεν είναι μόνο η σωματική πράξη της μοιχείας αμαρτωλή, αλλά σύμφωνα με τον πνευματικό νόμο ακόμα και μια λάγνα ματιά συνεπάγεται τη διάπραξη της μοιχείας στον νου. Είναι κάτι το συνηθισμένο, ειδικά στις σύγχρονες ανεκτικές κοινωνίες, οι άντρες και οι γυναίκες να ρίχνουν πονηρά βλέμματα ο ένας στον άλλον με αισθησιακές σκέψεις και πόθους. Αυτή η έλξη φαίνεται ότι κολακεύει αυτούς που τη δέχονται, μερικοί από τους οποίους μάλιστα ντύνονται κομψά ή υιοθετούν άλλου είδους τεχνάσματα για να προσελκύσουν αυτό το είδος του θαυμασμού. Δεν είναι μόνο αμαρτωλό το να ρίχνει κάποιος λάγνες ματιές, αλλά είναι επίσης λάθος να ξυπνά ηθελημένα σεξουαλικές σκέψεις στο αντίθετο φύλο και επίσης να νιώθει κολακευμένος από τέτοια προσοχή.

Τεχνολογικοί μύθοι που όλοι, σχεδόν, τους πιστεύουμε

Η τεχνολογία είναι καθημερινά στα χέρια μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι την κατανοούμε.

Για αυτό και βρίσκουν έδαφος διαφόρων ειδών «γιατροσόφια» και μύθοι που αναπαράγονται επειδή κάπου κάποτε τα ακούσαμε και μας φάνηκαν λογικά.

Ας δούμε τους πιο διαδεδομένους μύθους:

ΤΟ PRIVATE BROWSING ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΟΡΑΤΟΥΣ

Καθόλου. Αν χρησιμοποιείτε incognito mode στο Chrome ή private browsing στο Safari το μόνο που συμβαίνει είναι πως ο υπολογιστής σας δεν καταγράφει το παραμικρό ιστορικό από τις κινήσεις σας, δεν συμπληρώνει αυτόματα τα password και δεν δέχεται cookies. Όμως η ιστοσελίδα την οποία επισκέπτεστε δεν βλέπει καμία διαφορά με όποιο mode και αν τη βλέπετε. Εφόσον δεν έχετε κάποιου είδους ειδικό anonymizer ή κρυπτογράφηση, τα στοιχεία που λαμβάνει από εσάς είναι πάντα τα ίδια.

ΤΑ MAC ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΙΟΥΣ

Αυστηρά και αντικειμενικά μιλώντας, αυτό είναι αληθές. Ωστόσο δεν ισχύει για τα trojans ή άλλα malware (δεν είναι όλα τα malware ιοί). Παρά την ενσωματωμένη «γραμμή άμυνας» που έχει το λειτουργικό του, ένα Mac μπορεί να γίνει «φορέας» ενός ιού που προέρχεται από μηχάνημα Windows και να τον μεταδώσει σε ένα άλλο. Αν, μάλιστα, ο χρήστης είναι απρόσεκτος και ανοίγει χωρίς προσοχή email από αγνώστους τότε φυσικά και η ζημιά μπορεί να γίνει, οποιοδήποτε λειτουργικό και αν έχεις.

Η παιδαγωγική σημασία και χρησιμότητα της απόρριψης

Η απόρριψη, κοινώς η αδιαφορία για τα προβλήματα και τις ανάγκες μας από άτομα σημαντικά για εμάς, αλλά και γενικότερα από τον κοινώνικό μας περίγυρο, είναι μία από τις πιο επώδυνες καταστάσεις της ανθρώπινης ζωής.

Η αίσθηση ότι υπάρχει αδιαφορία για τις βασικές ανάγκες μας, ηθικές, συναισθηματικές και υλικές, μπορεί να μας τραυματίσει, να μας σημαδέψει, να γεννήσει μέσα μας αισθήματα ενοχής, αναξιότητας, θυμού, ζήλειας, οργής, κατωτερότητας και αν ένας άνθρωπος δεν έχει αναπτύξει από μικρή ηλικία επαρκή αποθέματα επιβεβαίωσης της προσώπικής του αξίας, μία απόρριψη μπορεί να φέρει όλα αυτά τα αισθήματα απαξίωσης για τον εαυτό μας στην επιφάνεια και αυτό να βλάψει ανεπανόρθωτα την προσωπική μας πρόοδο και εξέλιξη στη ζωή.

Ο άνθρωπος ο οποίος απορρίπτεται, είτε σε μία εργασία λόγω έλλειψης επαρκών προσόντων, είτε σε μία σχέση, μία φιλία, μία γνωριμία, δέχεται την απόφαση στην ουσία του ανθρώπου ο οποίος αρνείται συνεχώς μία επαφή,μία σχέδη οποιασδήποτε φύσης μαζί του.Στην ουσία,ο άνθρωπος που απορρίπτει έχει επάνω του όλη τη δύναμη για την πορεία της εκάστοτε σχέσης και ο άνθρωπος ο οποίος απορρίπτεται,απλώς τη δέχεται αγόγγυστα, χωρίς να μπορεί να αμυνθεί.

Ο άνθρωπος ο οποίος απορρίπτεται βιώνει έναν κυκεώνα συναισθημάτων έντονων, πονάει, αμφισβητεί την προσωπική του αξία και επιβάλλει τον εαυτό του στην ταπεινωτική διαδικασία να προσπαθεί να φέρει το συγκεκριμένα/τα συγκεκριμένα άτομα ξανά στη ζωή του, κάνοντας την άρνηση των συγκεκριμένων ατόμων όλο και πιο έντονη και τον πόνο του μεγαλύτερο. Τη θέση της ζήλειας και του αισθήματος αναξιότητας, διαδέχεται η ενοχή.

Ενιοτε σκαλιζω…αν ειναι ακομη εκει το Δεδομενο μου…

Κείμενο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών

---

Καμιά φορά γυρίζω πίσω την ταινία της ζωής μου για να δω σε ποιο σημείο θα μπορούσε να είχε πάρει διαφορετική τροχιά. Αλλά καμιά φορά δεν υπάρχει τίποτα να γυρίσω πίσω – η ίδια δεν το ξέρω ακόμη, αλλά τώρα γυρίζει μόνο μπροστά.

Επιχειρώ να ακινητοποιήσω την εικόνα… Κι εκεί είναι που λέω στον εαυτό μου. Αν εδώ είχα πει κάτι άλλο… αλίμονο αν είχα κάνει κάτι άλλο… θα ήταν αλλιώς τώρα.

Διαπιστώνω όμως ότι πάλι κόλλησε το σύστημα. Τα δάχτυλα αυτόματα συντονίζονται… Control + Alt + Delete… καμία αντίδραση.

Να πατάς το κουμπί τερματισμού… να μη σβήνει ούτε τώρα η οθόνη, μα είναι δυνατόν;

Όταν σταματήσει ο χρόνος είναι που νιώθεις το κενό στο ανάμεσα στο πριν και το μετά.

Και μόνο ένα συναίσθημα για να περιγράψει τη νέα συνθήκη.

Ανελέητα άδεια… με όλη τη σημασία της λέξης…

Άδεια εξαιτίας της συμπεριφοράς εκείνου που εμπιστεύτηκες με κλειστά μάτια.

Σαν άδεια σακούλα.

Χρήσιμη όταν τη γεμίζεις. Άχρηστη όταν την αδειάζεις.

Το σύνδρομο της άδειας σακούλας δεν έχει ακόμη ταξινομηθεί, μην το ψάξετε στη βιβλιογραφία… είναι δική μου επινόηση. Κουβαλά το φορτίο της και καταλήγει στα σκουπίδια όταν δεν τη χρειάζεσαι πια.

Ποιος να μου το ‘λεγε, πως θα ερχόταν μια μέρα που θα αποζητούσα με λαχτάρα να μην σκέφτομαι… να προσπαθώ να δώσω στη στιγμή κλωτσιά να μην ξανάρθει πίσω…

Ανδρικές ανασφάλειες

Άρθρο: Άννα Ζανιδάκη
Συγγραφέας

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος

---

Όλοι μας, από τη μικρή μας ηλικία, έχουμε ανάγκη από αγάπη, τρυφερότητα, ένα απλό νοιάξιμο, στοργή και να ξέρουμε πως τα αγαπημένα μας πρόσωπα θα είναι δίπλα μας σε κάθε μας δύσκολη στιγμή.

Κανείς δεν αρνείται πως όλα αυτά αποτελούν και συντελούν σε μια ομαλή ηλικιακή μετάβαση από τα μικρά μας χρόνια στη νιότη, στην εφηβεία, στη μέση ηλικία, ακόμα και στην περήφανη τρίτη ηλικία.

Το μόνο που διαφαίνεται χρόνια τώρα στη ζωή μας είναι η ανάγκη μας, έστω και η κάθε μας προσπάθεια, για συναισθήματα όμορφα που να αγγίζουν ευχάριστα τον εσωτερικό μας κόσμο, ώστε να μη γινόμαστε έρμαια μια ψυχοπαθούς εγωιστικής κατάστασης, εξαιτίας της ανάγκης για επιβεβαίωση όσο και για αποδοχή από τους άλλους ανθρώπους.

Όπως όλοι γνωρίζουμε ο σεβασμός δεν απαιτείται, κερδίζεται και μάλιστα κυρίαρχος στην όλη συμμετοχή είναι αποκλειστικά και μόνο η ποιότητα του χαρακτήρα μας και κατά πόσο θέλουμε ή όχι να στεφθούμε νικητές κι όχι ηττημένοι .

Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από μια διαδικασία σεβασμού, αποδοχής και ποτέ απομάκρυνσης και αποστασιοποίησής μας από τα διάφορα θέματα και προβλήματα που απασχολούν είτε το φιλικό μας περιβάλλον είτε το ευρύ οικογενειακό μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις αμοιβαίες ανάγκες που συνειδητά πρέπει να εκπληρώνουμε ο ένας στον άλλον, με μοναδικό στόχο και σκοπό να καταφέρουμε να επιφέρουμε τις ισορροπίες που όλοι πασχίζουμε και παλεύουμε να εδραιώσουμε.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΛΑΦΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Παντελής Χρ. Κωστής

Οικονομολόγος - Υπ. Διδάκτωρ | Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ

Από την έναρξη της κρίσης στην ελληνική οικονομία, η αντιμετώπιση του δημοσίου χρέουςαποτελούσε επίκαιρο ζήτημα, το οποίο απασχόλησε και απασχολεί δεόντως την ελληνική κυβέρνηση, τους Ευρωπαίους εταίρους, το ΔΝΤ και γενικότερα όποιον ασχολείται με θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή οικονομία.

Μέτρα που έχουν κατά καιρούς προταθεί -αλλά δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί- για την ελάφρυνση του χρέους στην ελληνική οικονομία είναι μεταξύ άλλων τα εξής:

• Ανταλλαγή υφιστάμενου χρέους με κυμαινόμενο επιτόκιο, με νέο με σταθερό επιτόκιο το οποίο θα προκύψει μέσα από μεγάλες εκδόσεις ομολόγων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης (ESM) για μεγάλη διάρκεια (π.χ. 30 έτη).
• Τα ομόλογα EFSF, που έχουν απομείνει στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, να αντικατασταθούν με 30ετή ομόλογα με σταθερό επιτόκιο.
• Μείωση του επιτοκίου στα δάνεια του 1ου και 2ου Μνημονίου.
• Μείωση του κινδύνου επιτοκίων στα δάνεια του ESM/EFSF.
• Επιμήκυνση δανείων - Εξομάλυνση της εξυπηρέτησης των δανείων του 1ου και 2ου Μνημονίου, ώστε να μειωθούν οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας.
• Επιμήκυνση δανείων - Εξομάλυνση της εξυπηρέτησης των δανείων του EFSF.
• Επαναγορά μέρους των δανείων του ΔΝΤ και των διακρατικών του πρώτου μνημονίου.
• Επιστροφή κερδών του ευρωσυστήματος από ελληνικά ομόλογα.
• Άρση του «πέναλτι» 2% στα δάνεια, περίπου 11 δις ευρώ που δόθηκαν από τον ESM/EFSF τον Δεκέμβριο 2012 για την επαναγορά ομολόγων μετά το PSI.
• Έκδοση interest rates swaps από τον ESM.
• Έκδοση swaps από το ελληνικό δημόσιο για τους εγγυημένους δανειακούς τίτλους Collateralized Loan Obligations.