Αφεντάδες και Δούλοι

Κάπου, κάποτε, δεν υπήρχε κράτος ούτε ελεύθερος πολίτης όπως σήμερα.

Υπήρχαν οι αφεντάδες και οι δούλοι. Οι δούλοι δούλευαν στα χωράφια των αφεντάδων, φρόντιζαν τα σπαρτά, τα ζώα, έφτιαχναν τα ρούχα και τα κοσμήματα, περιποιούνταν τα σπίτια  και την πολυτέλειά τους.

Από την άλλη οι αφεντάδες, φρόντιζαν τους δούλους τους. Είχαν υποχρέωση να τους παρέχουν στέγη, να τους ταίζουν, να τους ντύνουν, να τους γιατρεύουν, να τους εκπαιδεύουν και να τους προστατεύουν απο τους επιδρομείς και τους εχθρούς.

Οι καιροί όμως δεν ήταν καλοί, ανομβρίες πολλές, παραγωγή μικρή. Οι αφεντάδες είδαν ότι δεν μπορούσαν να συντηρήσουν τους δούλους τους όπως πρώτα, γιατί θα έχαναν την πολυτέλειά τους, θα έπρεπε να περιορίσουν τα έξοδά τους και τις απαιτήσεις τους. Έτσι συγκεντρώθηκαν και λογομαχούσαν για να βρουν την λύση που και τους δούλους να μην χάσουν και τα προνόμια να κρατήσουν.

Μέσα στο χαμό ακούστηκε μία φωνή. Ελευθερία! Θα αφήσουμε τους δούλους ελεύθερους! Αν και αρχικά ξαφνιάστηκαν, διαπίστωσαν ότι η ιδέα ήταν λαμπρή. Γιατί να φροντίζουν αυτοί τους δούλους τους, όταν θα μπορούσαν να τους έχουν και να τους εκμεταλλεύονται χωρίς να τους κοστίζουν;

Έτσι την επόμενη μέρα βγήκε ο σοφός των αφεντάδων και ανακοίνωσε την ελευθερία στους δούλους. Αμέσως όλοι οι δούλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά άρχισαν να πανηγυρίζουν για το απρόσμενο δώρο της ελευθερίας τους.

Αφού τελείωσαν τα πανηγύρια, έστειλαν αντιπροσωπεία στους αφεντάδες να μιλήσουν για το μέλλον σαν ελεύθεροι ίσοι προς ίσους με τα πρώην αφεντικά τους.

Οι αφεντάδες τους ανακοίνωσαν πως θα τους πληρώνουν για την δουλειά στα χωράφια τους, αλλά θα τους κρατούσαν ένα ποσό για το σπίτι που μένουν (μιας και ανήκε στον αφέντη)..

Οι δούλοι τότε ρώτησαν και για τις άλλες παροχές.  "Μην

στεναχωριέστε" απάντησαν οι αφεντάδες, μιας και τώρα είστε  ελεύθεροι, εσείς θα επιλέγετε πως να χρησιμοποιείτε τα χρήματα που θα σας δίνουμε".

θα πληρώνετε για το φαγητό που θα σας προσφέρουμε αφού τα κτηματα και τα ζώα είναι δικά μας.

Θα πληρώνετε το νερό που πίνετε αφού τα νερά είναι στα χωράφια μας.

Θα πληρώνετε για τον ρουχισμό και τα εργαλεία σας, γιατί τα υλικά μας ανήκουν.

θα πληρώνετε για την θεραπεία σας οταν αρρωσταίνετε, γιατί οι γιατροί είναι δικοί μας...

Και από παιδεία και μόρφωση; ρώτησαν οι δούλοι, σαν ελεύθεροι θέλουμε κι εμείς μόρφωση...

Και μόρφωση θα έχετε απάντησαν οι αφεντάδες. Φυσικά μιας και δεν ξέρετε τι παιδεία να έχετε, θα σας ορίσουμε εμεις ποιά παιδεία θα έχετε και θα ορίσουμε εμείς ποιοί και τι θα σας διδάσκουν.

Ικανοποιημένοι οι δούλοι, εξέφρασαν δειλά-δειλά και την τελευταία τους επιθυμία. Και ποιός θα μας διοικεί; Θέλουμε να μας διοικούν οι δικοί μας άνθρωποι..

Εσείς θα ψηφίζετε, εσείς θα επιλέγετε, απάντησαν οι αφεντάδες, αυτούς που εμείς θα σας προτείνουμε.

Και επειδή σας αγαπάμε θα σας προστατεύουμε από τους εχθρούς κι αυτούς που επιβουλεύονται την ηρεμία σας, ώστε να μην χάνετε χρόνο απο την δουλειά σας. 

Κι αφού είσαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με την ελευθερία και τις παροχές που σας δίνουμε, θα μας δίνετε ένα μέρος των εσόδων σας (εμείς θα το καθορίζουμε), κάθε χρόνο ως ανταμοιβή των παροχών  που σας προσφέρουμε.

Τι κι αν τα λεφτά που έδιναν οι δούλοι στους αφεντάδες ήταν περισσότερα απο αυτά που έπαιρναν για να ζήσουν; Ήταν "ελεύθεροι".  Ζούσαν το όνειρο. ΕΓΙΝΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΑΦΕΝΤΑΔΕΣ.

 (ευχαριστώ Μανώλη)

bt47gr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ