Εδώ και αρκετά χρόνια, διατηρώ στο αρχείο μου στατιστικά στοιχεία για τα επίπεδα εξέλιξης των πελατών μου. Αναμφίβολα, οι αριθμοί βαραίνουν λίγο περισσότερο προς τα κάτω, επειδή οι πελάτες μου δεν αποτελούν ένα τυχαία επιλεγμένο δείγμα του πληθυσμού. Οι περιπτώσεις μου πρέπει λογικά να αντιπροσωπεύουν ψυχές στα χαμηλότερα επίπεδα εξέλιξης, γιατί αυτοί είναι οι άνθρωποι που ζητούν βοήθεια στη ζωή και είναι πιο πιθανό να έρθουν σε μένα αναζητώντας πληροφορίες.
|  |
Για όσους ενδιαφέρονται, τα ποσοστά των επιπέδων εξέλιξης των ψυχών στο σύνολο των περιπτώσεών μου είναι τα εξής: Επίπεδο I : 42%, Επίπεδο II : 31%, Επίπεδο III : 17%, Επίπεδο IV : 9% και Επίπεδο V : 1%. Προβάλλοντας τα στοιχεία αυτά σ' έναν παγκόσμιο πληθυσμό πέντε δισεκατομμυρίων ψυχών, θα ήταν ίσως αναξιόπιστο να χρησιμοποιηθεί το μικρό μου δείγμα. Παρ' όλα αυτά, μου φαίνεται πολύ πιθανό να έχουμε στη Γη μόνο λίγες εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στο Επίπεδο V.
Οι πελάτες μου υποστηρίζουν ότι οι ψυχές ολοκληρώνουν τις ενσαρκώσεις τους όταν κατακτήσουν την πλήρη ωριμότητα. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο, αναφορικά με το υψηλό ποσοστό των ψυχών στα αρχικά στάδια της εξέλιξης, είναι η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού μας και η επείγουσα ανάγκη των βρεφών για διαθέσιμες ψυχές. Ο πληθυσμός μας αυξάνεται κατά 260.000 παιδιά την ημέρα. Η ανάγκη αυτή των ανθρώπων για ψυχές σημαίνει ότι αυτές θα πρέπει λογικά να αντλούνται από μία πνευματική δεξαμενή λιγότερο εξελιγμένων οντοτήτων, οι οποίες αναζητούν περισσότερες ενσαρκώσεις για να προοδεύσουν και είναι, συνεπώς, πιο διατεθειμένες να επιστρέψουν σε μία άλλη ζωή. Είμαι ευαίσθητος στα συναισθήματα εκείνων των πελατών μου, που γνωρίζω ότι βρίσκονται στα αρχικά επίπεδα εξέλιξης. Είναι αμέτρητες οι φορές που ένας νέος πελάτης μπήκε στο γραφείο μου και είπε: «Ξέρω ότι είμαι παλιά ψυχή, αλλά φαίνεται ότι δυσκολεύομαι να τα βγάλω πέρα με τη ζωή». ΄Ολοι θέλουμε να είμαστε εξελιγμένες ψυχές, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι απεχθάνονται την ιδέα να χαρακτηριστούν αρχάριοι σε ο,τιδήποτε. Η κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Υπάρχουν πολλές μεταβλητές στο χαρακτήρα της κάθε ψυχής, ο ρυθμός της ατομικής της ανάπτυξης και οι ποιότητες του οδηγού, που την έχει αναλάβει. Το δικό μου καθήκον είναι να προσφέρω ερμηνείες σε αυτά που οι άνθρωποι μου αναφέρουν σχετικά με την πρόοδο της ψυχής τους. | |
 |
Είχα πολλές περιπτώσεις όπου ένας πελάτης ενσαρκώνεται μέχρι και 30.000 χρόνια στη Γη και εξακολουθεί να βρίσκεται στα χαμηλά επίπεδα Ι και ΙΙ. Ισχύει επίσης και το αντίθετο, για ελάχιστους όμως ανθρώπους, επειδή η μεγάλη επιτάχυνση στην πνευματική εξέλιξη είναι σπάνια. ΄Οπως συμβαίνει με κάθε εκπαιδευτικό μοντέλο, οι μαθητές βρίσκουν ορισμένα μαθήματα πιο δύσκολα από τα άλλα.
|
΄Ενας από τους πελάτες μου δεν κατόρθωσε να υπερνικήσει τη ζήλεια επί 850 χρόνια σ' ένα μεγάλο αριθμό ζωών, αλλά δεν δυσκολεύτηκε τόσο με την μισαλλοδοξία στο ίδιο χρονικό διάστημα. Κάποιος άλλος πέρασε σχεδόν 1.700 χρόνια ενσαρκωμένης κατάστασης επιζητώντας, με διάφορους τρόπους, να ασκεί έλεγχο στους ανθρώπους. Τελικά, κατέκτησε τη συμπόνια.
Η επόμενη περίπτωση δείχνει μία απόλυτα αρχάρια ψυχή. Η νεογέννητη αυτή ψυχή δεν φαίνεται να έχει ακόμα ενταχθεί σε κάποια πνευματική ομάδα, επειδή έχει ζήσει ελάχιστες προηγούμενες ζωές. Στην πρώτη της ζωή σκοτώθηκε το 1.260 π.Χ. στη Βόρεια Συρία, σε μία εισβολή των Μογγόλων. Το όνομά της ήταν Σαμπέζ, το χωριό της λεηλατήθηκε και οι κάτοικοί του σφαγιάστηκαν, όταν εκείνη ήταν πέντε ετών. | |
Περίπτωση 20
| |
Δρ. Ν: Σαμπέζ, τώρα που πέθανες και επέστρεψες στον πνευματικό κόσμο, πες μου τι νιώθεις;
Α: (φωνάζει). Εξαπατημένη! Αυτή η ζωή ήταν τόσο σκληρή! Δεν μπορούσα να μείνω. Δεν ήμουν παρά ένα μικρό κοριτσάκι που δεν μπορούσε να βοηθήσει κανέναν. Τι λάθος! Δρ. Ν: Ποιος έκανε αυτό το λάθος; Α: (με συνωμοτικό ύφος). Ο αρχηγός μου. Εμπιστεύτηκα την κρίση του, αλλά ήταν λάθος του να με στείλει σ' αυτή την σκληρή ζωή, να σκοτωθώ, πριν αρχίσει καλά καλά η ζωή μου. Δρ. Ν: Συμφώνησες, όμως, να έρθεις μέσα στο σώμα της Σαμπέζ; Α: (ταραγμένη). Δεν ήξερα ότι η Γη θα ήταν ένα τόσο απαίσιο μέρος, γεμάτο τρόμο - δεν μου είχαν δώσει όλα τα στοιχεία - όλη αυτή η ηλίθια ζωή ήταν ένα λάθος και γι' αυτό ευθύνεται ο αρχηγός μου. Δρ. Ν: ΄Εμαθες τίποτα απ' αυτή τη ζωή; | |
Α: (παύση). ΄Αρχισα να μαθαίνω να αγαπώ ... ναι, αυτό είναι υπέροχο ... τον αδελφό μου ... τους γονείς μου ... αλλά ήταν τόσο σύντομο ...
Δρ. Ν: Βγήκε τίποτα καλό απ' αυτή τη ζωή;
Α: Ο αδελφός μου ο Αχμέντ ... ότι ήμουνα μαζί του.
Δρ. Ν: Ο Αχμέντ υπάρχει στην παρούσα σου ζωή;
Α: (ξαφνικά αναπηδάει στην πολυθρόνα της). Δεν μπορώ να το πιστέψω! Ο Αχμέντ είναι ο άντρας μου ο Μπιλ - ο ίδιος άνθρωπος - πώς μπορεί ... ;
|  |
Δρ. Ν: (αφού την ηρεμώ, της εξηγώ τη διαδικασία μεταφοράς της ψυχής σε κάποιο νέο σώμα και μετά συνεχίζω). Βλέπεις τον Αχμέντ με την επιστροφή σου στον πνευματικό κόσμο, αφού πέθανες ως Σαμπέζ;
Α: Ναι, ο αρχηγός μας μάς έφερε μαζί εδώ ... που κατοικούμε.
Δρ. Ν: Ο Αχμέντ εκπέμπει το ίδιο χρώμα ενέργειας με σένα ή υπάρχουν διαφορές;
Α: (παύση). Είμαστε ... όλοι λευκοί.
Δρ. Ν: Περίγραψέ μου, τι κάνεις εδώ;
Α: Ενώ ο αρχηγός μας πηγαινο-έρχεται, ο Αχμέντ κι εγώ ... απλά δουλεύουμε μαζί.
Δρ. Ν: Τι κάνετε;
| |
Α: Ερευνούμε την ιδέα που έχουμε για τους εαυτούς μας - την εμπειρία μας στη Γη. ΄Εχω ακόμα πίκρα μέσα μου που πεθάναμε τόσο νωρίς ... υπήρχε όμως ευτυχία ... να περπατάμε στον ήλιο ... να αναπνέουμε τον αέρα της Γης ... αγάπη.
Δρ. Ν: Πήγαινε πίσω στο χρόνο, πριν να έχετε εσύ και ο Αχμέντ την κοινή σας ζωή, τότε που ίσως ήσουν μόνη. Πώς είναι όταν δημιουργείσαι;
Α: (ενοχλημένη). Δεν ξέρω ... εγώ απλά ήμουν εκεί ... με τη σκέψη ...
Δρ. Ν: Θυμάσαι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας σου, πότε άρχισες για πρώτη φορά να σκέφτεσαι σαν ένα νοήμον ον;
|  |
Α: Συνειδητοποίησα ... ότι υπήρχα ... αλλά δεν γνώριζα τον εαυτό μου σαν τέτοιο, μέχρι που μεταφέρθηκα σ' αυτό το ήσυχο μέρος μόνη μου με τον Αχμέντ.
Δρ. Ν: Λες, δηλαδή, ότι η ατομική σου ταυτότητα έγινε πιο ξεκάθαρη όταν άρχισες να αλληλεπιδράς με μία άλλη ψυχική οντότητα, εκτός από τον οδηγό σου;
Α: Ναι, με τον Αχμέντ.
Δρ. Ν: Ας παραμείνουμε στο διάστημα πριν τον Αχμέντ. Πώς ήταν τότε για σένα;
Α: Ζεστά ... τρυφερά ... ο νους μου άνοιγε ... ήταν τότε μαζί μου εκείνη.
Δρ. Ν: Εκείνη; Νόμιζα ότι ο αρχηγός σου σού εμφανιζόταν με φύλο αντρικό.
Α: Δεν εννοώ αυτόν ... κάποιος ήταν κοντά μου με την παρουσία ... μιας μητέρας και ενός πατέρα ... περισσότερο μητέρας ...
Δρ. Ν: Τι παρουσία;
Α: Δεν ξέρω ... ένα απαλό φως ... που άλλαζε μορφές ... δεν μπορώ να το συλλάβω ... μηνύματα αγάπης ... ενθάρρυνσης ...
Δρ. Ν: Αυτή ήταν η στιγμή της δημιουργίας σου σαν ψυχή;
Α: Ναι ... είναι όλα θολά ... ήταν και άλλοι ... βοηθοί ... όταν γεννήθηκα.
Δρ. Ν: Τι άλλο μπορείς να προσθέσεις για το μέρος της δημιουργίας σου;
Α: (μεγάλη παύση). ΄Αλλοι ... με αγαπούν ... είναι ένα βρεφοκομείο ... μετά φύγαμε ... κι εγώ ήμουν με τον Αχμέντ και τον αρχηγό μας.
Δρ. Ν: Ποιος σας δημιούργησε, εσένα και τον Αχμέντ;
Α: Ο ΄Ενας.
| |
 |
΄Εχω μάθει ότι υπάρχει κάτι σαν μαιευτήριο για τις νεογέννητες ψυχές. ΄Ενας πελάτης μου είπε: «Αυτό το μέρος βρίσκεται εκεί που το νηπιακό φως ρυθμίζεται σε μια διάταξη κυψελοειδούς κηρήθρας σαν αυγά που δεν έχουν επωαστεί, έτοιμα για εκκόλαψη». Στο Κεφάλαιο Τέσσερα, που αναφέρεται στις εκτοπισμένες ψυχές, είδαμε πώς οι κατεστραμμένες ψυχές μπορούν να «αναδιαμορφωθούν». Υποθέτω ότι αυτά τα κέντρα της δημιουργίας, που περιέγραψε η Σαμπέζ, έχουν την ίδια λειτουργία. Στο επόμενο κεφάλαιο, η Περίπτωση 22 θα μας εξηγήσει περισσότερα για τις πνευματικές περιοχές δημιουργίας του «εγώ», όπου η επεξεργασία της ακατέργαστης, ακαθόριστης ενέργειας μπορεί να οδηγήσει στη γένεση του Εαυτού.
|
Η Περίπτωση 20 παρουσιάζει ορισμένα σαφή χαρακτηριστικά μιας ανώριμης ψυχής. Πρόκειται για μια 67χρονη σήμερα γυναίκα, η οποία πέρασε μια ολόκληρη ζωή μέσα σε καταστροφικούς δρόμους. Δεν διακρίνεται να έχει ίχνος γενναιοδωρίας απέναντι στους άλλους ούτε και αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών της. Η γυναίκα αυτή ήρθε σε μένα αναζητώντας το γιατί η ζωή «της στέρησε την ευτυχία». Στη συνεδρία μας έμαθα ότι ο Αχμέντ ήταν ο πρώτος της άντρας, ο Μπιλ. Τον είχε εγκαταλείψει πριν από καιρό για κάποιον άλλον, τον οποίον είχε επίσης χωρίσει, επειδή ήταν ανίκανη να δεθεί με τους ανθρώπους. Δεν αισθάνεται κοντά με κανένα από τα παιδιά της. Η αρχάρια ψυχή μπορεί να ζήσει έναν αριθμό ζωών σε κατάσταση σύγχυσης και αναποτελεσματικότητας, επηρεασμένη από τη γήινη κατάσταση πραγμάτων, η οποία διαφέρει από τη συνοχή και την υποστηρικτική αρμονία του πνευματικού κόσμου.
|  |
Οι λιγότερο ανεπτυγμένες ψυχές έχουν την τάση να παραδίδουν τη θέλησή τους στις εξουσιαστικές όψεις της ανθρώπινης κοινωνίας, η κοινωνικο-οικονομική δομή της οποίας είναι υπαίτια για την καθυπόταξη ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων από τους συνανθρώπους τους. Οι αρχάριες ψυχές έχουν την τάση να καταπνίγονται από την έλλειψη ανεξάρτητης σκέψης. Κλίνουν, επίσης, προς τον εγωκεντρισμό και δεν αποδέχονται εύκολα τους άλλους όπως αυτοί είναι.
Δεν είναι στις προθέσεις μου να σχεδιάσω με εντελώς μελανά χρώματα το πορτρέτο αυτών των ψυχών, που αποτελούν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού μας - αν είναι ακριβείς οι υπολογισμοί μου για τα υψηλά ποσοστά αυτής της κατηγορίας ψυχών. Οι ψυχές σε χαμηλά επίπεδα εξέλιξης είναι, επίσης, ικανές να ζήσουν ζωές με πολλά θετικά στοιχεία. Διαφορετικά, δεν θα προχωρούσε κανείς. Δεν θάπρεπε, με κανέναν τρόπο, να στιγματίσουμε τις ψυχές αυτές, πολύ περισσότερο επειδή όλες οι ψυχές υπήρξαν κάποτε αρχάριες. | |
Αν θυμώνουμε, πικραινόμαστε και συγχυζόμαστε από τις καταστάσεις της ζωής μας, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κατέχουμε μία μη εξελιγμένη ψυχή. Η ανάπτυξη της ψυχής είναι ένα σύνθετο ζήτημα΄ όλοι προοδεύουμε σταδιακά σε μία ποικιλία από περιοχές γνώσης με ανόμοιο τρόπο. Το σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τα σφάλματά μας, να αποφεύγουμε την αυτο-απόρριψη και να έχουμε το θάρρος και την αυτάρκεια να κάνουμε συνεχείς αναπροσαρμογές στη ζωή μας.
|  |
Μία από τις πιο σαφείς ενδείξεις ότι οι ψυχές εξέρχονται από τη βρεφική κατάσταση έχουμε, όταν αυτές εγκαταλείπουν την πνευματική ύπαρξη μιας σχετικής απομόνωσης. Απομακρύνονται από τις μικρές οικογενειακές φωλιές μαζί με άλλες νεογέννητες ψυχές και τοποθετούνται σε μία μεγαλύτερη ομάδα αρχάριων ψυχών. Σ' αυτό το στάδιο έχουν λιγότερο ανάγκη από την στενή επίβλεψη και την ειδική γαλούχηση των οδηγών τους.
| |
 |
Για τις πιο νεαρές ψυχές, το να συνειδητοποιούν για πρώτη φορά ότι αποτελούν τμήμα μιας ουσιαστικής ομάδας πνευμάτων, όπως είναι και οι ίδιες, αποτελεί πηγή χαράς. Γενικά, έχω εντοπίσει ότι αυτό το σημαντικό πνευματικό γεγονός συμβαίνει στο τέλος της πέμπτης ζωής στη Γη, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που η νεογέννητη ψυχή έμεινε σε ημι-απομόνωση. Μερικές από τις οντότητες αυτών των νέων πνευματικών ομάδων είναι οι ψυχές των συγγενών και φίλων, με τους οποίους η νεαρή ψυχή έχει σχετιστεί, κατά τη διάρκεια των λιγοστών προηγούμενων ζωών της στη Γη. Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο σχετικά με το σχηματισμό μιας νέας ομάδας ψυχών, είναι ότι τα άλλα μέλη της είναι επίσης νέες ψυχές, που βρίσκονται μαζί για πρώτη φορά.
|
Στο Κεφάλαιο 7, το σχετικό με την εγκατάσταση, είδαμε πώς φαινόταν μία ομάδα ψυχών όταν η Περίπτωση 16 επανενώθηκε μαζί τους και τον τρόπο με τον οποίο μελετούσαν τις εμπειρίες της ζωής, μέσω εικονογραφημένων σκηνών. Η Περίπτωση 21 θα μας προσφέρει μία πιο λεπτομερή περιγραφή της δυναμικής της ομάδας ψυχών και του τρόπου που τα μέλη της επηρεάζονται αμοιβαία. Η ικανότητα των ψυχών να διδαχθούν ορισμένα μαθήματα μπορεί να είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη ανάμεσά τους, ανάλογα με τις κλίσεις τους, τα κίνητρά τους και την πρότερη εμπειρία από τις ενσαρκώσεις τους. Οι ομάδες είναι προσεκτικά σχεδιασμένες ώστε να παρέχουν υποστήριξη στα μέλη τους, με σεβασμό και ευαισθησία στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ταυτότητας του κάθε μέλους. Η συνοχή αυτή δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια σε ο,τιδήποτε έχουμε γνωρίσει στη Γη.
|  |
Παρ' όλο που η επόμενη περίπτωση παρουσιάζεται από την οπτική γωνία ενός μέλους μιας τέτοιας ομάδας, ο υπερσυνείδητος νους του παρουσιάζει με αντικειμενικότητα τη διαδικασία αυτών που συμβαίνουν μέσα στην ομάδα. Ο πελάτης μου θα περιγράψει μία μεγαλοπρεπή πνευματική ομάδα, προσανατολισμένη στο αντρικό φύλο. Οι τραχιές οντότητες της ομάδας αυτής συνδέονται μεταξύ τους με μία επιδειξιομανία, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ναρκισσιστική. Οι κοινές προσεγγίσεις, που οι ψυχές αυτές βρίσκουν στην ανακάλυψη της προσωπικής τους αξίας, αποτελούν και την απάντηση στο ερώτημα γιατί εργάζονται μαζί.
Η εκκεντρικότητα της συμπεριφοράς αυτών των ψυχών αντισταθμίζεται, ως ένα βαθμό, από την πνευματική γνώση του ενός για τον άλλον. Αφού η απόλυτη αλήθεια είναι γνωστή ανάμεσα στις ψυχές, σ' έναν τηλεπαθητικό κόσμο, το χιούμορ είναι απαραίτητο. Μερικοί αναγνώστες μπορεί να δυσκολεύονται να δεχθούν ότι οι ψυχές αστειεύονται μεταξύ τους για τις αποτυχίες τους, αλλά το χιούμορ είναι μια βάση και σ' αυτήν φανερώνεται γυμνή η αυτο-εξαπάτηση και η υποκρισία. | |
 |
Οι άμυνες του εγώ είναι τόσο εύκολα κατανοητές στον καθένα μέσα στις πνευματικές ομάδες, ώστε η εμφανής πρόοδος κάποιου, ανάμεσα στους φίλους της ομάδας, αποτελεί ισχυρό κίνητρο για αλλαγή. Η πνευματική «θεραπεία» συντελείται από την ειλικρινή μεταξύ τους ανταλλαγή, την αμοιβαία εμπιστοσύνη και την επιθυμία τους να προοδεύσουν μαζί με τους άλλους στο πέρασμα των αιώνων. Οι ψυχές μπορεί να πληγωθούν και χρειάζονται να περιβάλλονται από οντότητες, που νοιάζονται γι' αυτές. Η θεραπευτική δύναμη της αλληλεπίδρασης μέσα στην πνευματική ομάδα είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη.
Οι ψυχές-μέλη των ομάδων διαμορφώνουν ένα δίκτυο βασισμένο στην κριτική και την επιδοκιμασία, καθώς όλες αγωνίζονται για κοινούς στόχους. Μερικές φορές, η καλύτερη βοήθεια, που μπορώ να δώσω στους πελάτες μου, προέρχεται από πληροφορίες, τις οποίες παίρνω για την ομάδα των ψυχών τους. Οι πνευματικές ομάδες είναι ένα ουσιαστικό μέσο για την εκπαίδευση της ψυχής. Η μάθηση φαίνεται ότι επιτυγχάνεται τόσο από τους συντρόφους της ομάδας όσο και από τις ικανότητες των οδηγών, που καθοδηγούν τις ομάδες αυτές.
Στην περίπτωση που ακολουθεί ο πελάτης μου έχει μόλις ολοκληρώσει την αναβίωση της προηγούμενης ζωής του, στην οποία ήταν ένας Ολλανδός καλλιτέχνης, που ζούσε στο Άμστερνταμ. Πέθανε από πνευμονία σε νεαρή ηλικία, το 1841, μόλις είχε αρχίσει να αναγνωρίζεται η ζωγραφική του. Είχε μόλις ξαναβρεθεί με την πνευματική του ομάδα όταν ξέσπασε σε γέλια.
|
Περίπτωση 21
| |
Δρ. Ν: Γιατί γελάς;
Α: Είμαι πάλι με τους φίλους μου και μου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Δρ. Ν: Γιατί; Α: Επειδή φοράω τα φανταχτερά μου παπούτσια, αυτά με τις αγκράφες, και το ανοιχτό, πράσινο, βελούδινο σακάκι - με τις κίτρινες ρίγες στα πλάγια - τους εντυπωσιάζω με το μεγάλο μαλακό καπέλο, αυτό που φοράνε οι ζωγράφοι. Δρ. Ν: Σε πειράζουν επειδή παρουσιάζεις τον εαυτό σου φορώντας αυτά τα ρούχα; |  |
Α: Αφού το ξέρεις! ΄Ημουνα πολύ ματαιόδοξος με τα ρούχα και είχα φτιάξει΄ πραγματικά μια φινετσάτη φιγούρα σαν καλλιτέχνης στον κύκλο των καφενείων του Άμστερνταμ. Τον απολάμβανα αυτόν το ρόλο και τον έπαιζα καλά. Δεν θέλω να τελειώσει.
Δρ. Ν: Τι συμβαίνει μετά;
|  |
Α: Οι παλιοί μου φίλοι είναι γύρω μου και συζητάμε για την ανοησία της ζωής. Πειράζουμε ο ένας τον άλλον, που είναι όλα τόσο δραματικά εκεί κάτω στη Γη και εμείς όλοι παίρνουμε τη ζωή μας στα σοβαρά.
Δρ. Ν: Εσύ και οι φίλοι σου πιστεύετε ότι δεν πρέπει να παίρνετε στα σοβαρά τη ζωή στη Γη;
Α: Κοίτα, η Γη είναι μία μεγάλη σκηνή θεάτρου - αυτό το γνωρίζουμε όλοι.
Δρ. Ν: Και συμμερίζονται όλοι στην ομάδα σου αυτήν την άποψη;
Α: Βέβαια, βλέπουμε τους εαυτούς μας σαν ηθοποιούς σε μία τεράστια θεατρική παραγωγή.
Δρ. Ν: Πόσες οντότητες υπάρχουν στη δική σου ομάδα, στον πνευματικό κόσμο;
Α: (παύση). Εεε, δουλεύουμε με ... κάποιους άλλους ... αλλά είμαστε πέντε, αυτοί που έχουμε πιο στενή σχέση.
Δρ. Ν: Με ποιο όνομα σε φωνάζουν;
Α: Λ ... Λεμμ - όχι λάθος! - είναι ΄Αλλουμ ... αυτός είμαι εγώ.
Δρ. Ν: Ωραία, ΄Αλλουμ, μίλησέ μου για τους στενούς σου φίλους.
Α: (γελάει). Ο Νόρκρος ... είναι ο πιο αστείος ... τουλάχιστον ο πιο φασαριόζος.
Δρ. Ν: Ο Νόρκρος είναι ο αρχηγός της ομάδας σας;
Α: ΄Οχι, απλά είναι αυτός που φωνάζει πιο δυνατά. Είμαστε όλοι ίσοι εδώ, αλλά έχουμε τις διαφορές μας. Ο Νόρκρος είναι ωμός και ισχυρογνώμων.
Δρ. Ν: Αλήθεια, τότε πώς θα χαρακτήριζες τη συμπεριφορά του στη Γη;
Α: Ω, είναι μάλλον αδίστακτος - αλλά όχι επικίνδυνος.
Δρ. Ν: Ποιο είναι το πιο ήσυχο και ανεπιτήδευτο μέλος της ομάδας σου;
Α: (απορημένα). Πώς το μάντεψες; είναι ο Βίλο.
Δρ. Ν: Αυτή η ιδιότητά του, κάνει τον Βίλο λιγότερο αποτελεσματικό στη συνεισφορά του ως μέλους της ομάδας;
Α: Πώς σου κατέβηκε αυτή η ιδέα; Ο Βίλο κάνει μερικές ενδιαφέρουσες σκέψεις για εμάς, τους υπόλοιπους.
Δρ. Ν: Δώσε μου ένα παράδειγμα.
| |
Α: Στη ζωή μου στην Ολλανδία - το ηλικιωμένο ζευγάρι των Ολλανδών που με υιοθέτησε, όταν πέθαναν οι γονείς μου - είχε έναν υπέροχο κήπο. Ο Βίλο μού θυμίζει πόσα τους οφείλω - ότι ο κήπος ήταν το έναυσμα για τη ζωγραφική μου, να δω τη ζωή σαν καλλιτέχνης ... και αυτά που δεν έκανα με το ταλέντο μου.
Δρ. Ν: Σου μεταδίδει κι άλλες σκέψεις ο Βίλο σχετικά μ' αυτό;
Α: (θλιμμένα). ΄Οτι θα έπρεπε να έπινα και να καμάρωνα λιγότερο και να ζωγράφιζα περισσότερο. ΄Οτι η τέχνη μου είχε ... αρχίσει να αγγίζει τους ανθρώπους ... (τραβιέται προς τα πίσω), αλλά εγώ δεν σκόπευα να αφοσιωθώ στη ζωγραφική απ' το πρωί ώς το βράδυ!
Δρ. Ν: Σέβεσαι τις απόψεις του Βίλο;
Α: (με βαθύ αναστεναγμό). Ναι, ξέρουμε ότι αυτός είναι η συνείδησή μας.
Δρ. Ν: Τότε, τι του λες;
|  |
Α: Του λέω: «Ξενοδόχε, κοίτα τη δουλειά σου - κι η αφεντιά σου δεν τα πέρασε άσχημα».
Δρ. Ν: Ο Βίλο ήταν ξενοδόχος;
Α: Ναι, στην Ολλανδία. Μετείχε σε μία επιχείρηση, για το κέρδος, θα μπορούσα να πω.
|  |
Δρ. Ν: Πιστεύεις ότι ήταν λάθος του Βίλο αυτό;
Α: (μεταμελημένος). ΄Οχι ... πραγματικά όχι ... όλοι ξέρουμε ότι έμπαινε ακόμα και μέσα για να βοηθήσει τους φτωχούς ανθρώπους του δρόμου, που χρειάζονταν τροφή και στέγη. Η ζωή του ήταν ευεργετική για τους άλλους.
Δρ. Ν: Υποθέτω ότι με την τηλεπαθητική επικοινωνία δεν μπορείς να συγκρατείς τα επιχειρήματά σου, όταν η απόλυτη αλήθεια είναι γνωστή σε όλους.
| |
Α: Ναι, όλοι ξέρουμε ότι ο Βίλο προοδεύει - να πάρει η ευχή!
Δρ. Ν: Σε ενοχλεί που ο Βίλο προχωρά, ίσως, πιο γρήγορα από εσάς τους υπόλοιπους;
Α: Ναι ... περνούσαμε τόσο ωραία ... (θυμάται, τότε, μία προηγούμενη ζωή με τον Βίλο, όταν ταξίδευαν μαζί σαν αδέλφια, στην Ινδία).
Δρ. Ν: Τι θα συμβεί στον Βίλο;
Α: Θα μας αφήσει σύντομα - αυτό το γνωρίζουμε όλοι - και θα συνδεθεί με τους άλλους, που κι αυτοί έχουν φύγει.
Δρ. Ν: Πόσες ψυχές έχουν εγκαταλείψει την αρχική σου ομάδα, ΄Αλλουμ;
|  |
Α: (μετά από μεγάλη παύση, με θλίψη). Ω ... ένα ζευγάρι προχώρησε ... τελικά θα τους φτάσουμε ... αλλά όχι σύντομα. Δεν έχουν εξαφανιστεί - απλά δεν βλέπουμε την ενέργειά τους τόσο συχνά.
Δρ. Ν: Πώς ονομάζονται οι υπόλοιποι της στενής ομάδας σου, εκτός από τον Βίλο και τον Νόρκρος;
Α: (φωτίζεται το πρόσωπό του). Ντούμπρι και Τρίνιαν - καλά, αυτοί οι δύο ξέρουν να το γλεντάνε!
Δρ. Ν: Ποιο είναι το πιο χαρακτηριστικό διακριτικό της ομάδας σου;
|  |
Α: (το απολαμβάνει). Περιπέτεια! ΄Εξαψη! ΄Εχουμε μερικούς κανονικούς πρωτοπόρους εδώ πέρα. (συνεχίζει βιαστικά, χαρούμενος). Ο Ντούμπρι μόλις βγήκε από μια πολυτάραχη ζωή, που ήταν καπετάνιος. Ο Νόρκρος ήταν ελεύθερος επαγγελματίας, χωρίς δεσμεύσεις. Ρουφάμε τη ζωή μέχρι το μεδούλι, γιατί έχουμε το ταλέντο να παίρνουμε όλα όσα έχει να μας προσφέρει.
Δρ. Ν: Βλέπω ότι είστε πολύ ικανοποιημένοι από τον εαυτό σας, ΄Αλλουμ.
Α: (αμυντικά). Και πού βλέπεις το κακό σ' αυτό; Η ομάδα μας δεν αποτελείται από ντροπαλές κότες, ξέρεις!
Δρ. Ν: Ποια είναι η ιστορία της ζωής του Τρίνιαν;
|  |
Α: (αντιδρά ασυγκράτητος). ΄Ηταν Επίσκοπος! Το πιστεύεις; Τι υποκρισία!
Δρ. Ν: Δηλαδή;
Α: Τι αυτοεξαπάτηση! Ο Νόρκρος, ο Ντούμπρι κι εγώ λέμε στον Τρίνιαν πως η επιλογή του, να γίνει δηλαδή άνθρωπος της εκκλησίας, δεν έχει καμία σχέση με την καλοσύνη, τη φιλανθρωπία ή την πνευματικότητα.
Δρ. Ν: Και τι σας προβάλλει νοητικά η ψυχή του Τρίνιαν για να υπερασπιστεί τον εαυτό του;
Α: Μας λέει ότι προσέφερε παρηγοριά σε πολλούς ανθρώπους.
Δρ. Ν: Και τι του ανταπαντάτε εσύ, ο Νόρκρος και ο Ντούμπρι;
Α: ΄Οτι γίνεται μαλθακός. Ο Νόρκρος του λέει ότι ήθελε χρήματα, γιατί, διαφορετικά, θα μπορούσε να ήταν ένας απλός ιερέας. Χα - έτσι του λέει - κι εγώ τα ίδια του λέω. Μπορείς να φανταστείς τι σκέφτεται ο Ντούμπρι για όλα αυτά.
Δρ. Ν: ΄Οχι, πες μου.
|  |
Α: Χμ - ότι ο Τρίνιαν διάλεξε μια μεγάλη πόλη μ' έναν πλούσιο καθεδρικό ναό - και γέμισε τις βαθιές του τσέπες μ' ένα σωρό λεφτά.
Δρ. Ν: Κι εσύ τι λες στον Τρίνιαν;
Α: Ω, εμένα μ' αρέσουν τα φανταχτερά του άμφια - κατακόκκινα - από το καλύτερο ύφασμα - το επισκοπικό δαχτυλίδι, που ήταν το αγαπημένο του - κι όλος αυτός ο χρυσός και το ασήμι γύρω του. Του ανέφερα, επίσης, ότι επιθυμεί να απολαμβάνει τις κολακείες του ποιμνίου του. Ο Τρίνιαν δεν μπορεί να κρύψει τίποτα από μας - ήθελε μία εύκολη, τρυφηλή ζωή για να καλοπερνάει.
Δρ. Ν: Εκείνος προσπαθεί να εξηγήσει τα κίνητρά του, γιατί δηλαδή επέλεξε αυτή τη ζωή;
|  |
Α: Ναι, αλλά ο Νόρκρος τον επιτιμά. Τον κατηγορεί ότι αποπλάνησε ένα νεαρό κορίτσι μέσα στο σκευοφυλάκιο. (με ευθυμία). Ναι, έγινε κι αυτό! ... Αυτή ήταν παρηγοριά στους ενορίτες. Ξέρουμε καλά ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Τρίνιαν - ένας τέλειος αγύρτης!
Δρ. Ν: Δικαιολογείται καθόλου ο Τρίνιαν στην ομάδα για τη συμπεριφορά του;
Α: (γίνεται πιο ήρεμος). Ω, τα συνηθισμένα. Παρασύρθηκε, λέει, από την ανάγκη που είχε το κορίτσι γι' αυτόν - δεν είχε οικογένεια - αυτός ένιωθε μοναξιά εξ αιτίας της επιλογής του να ζήσει μία άγαμη, εκκλησιαστική ζωή. Λέει ότι προσπαθούσε να ξεφύγει από τη συνηθισμένη ζωή, που επιλέγουμε όλοι όταν εντασσόμαστε στην εκκλησία - ότι ερωτεύτηκε το κορίτσι.
Δρ. Ν: Και πώς νιώθετε τώρα για τον Τρίνιαν εσύ, ο Νόρκρος και ο Ντούμπρι;
Α: (αυστηρά). Νομίζουμε ότι προσπαθεί να ακολουθήσει τον Βίλο (σαν ψυχή που προοδεύει), αλλά απέτυχε. Οι ευλαβείς του προθέσεις δεν τον βοήθησαν.
|  |
Δρ. Ν: ΄Αλλουμ, αντιμετωπίζεις μάλλον κυνικά τις προσπάθειες του Τρίνιαν να βελτιώσει τον εαυτό του και να κάνει αλλαγές. Πες μου ειλικρινά, πώς νιώθεις για τον Τρίνιαν;
Α: Ω, απλά τον πειράζουμε ... άλλωστε ...
Δρ. Ν: Το διασκεδάζεις λες και περιφρονείς τις καλές, ενδεχομένως, προθέσεις του.
|  |
Α: (θλιμμένα). ΄Εχεις δίκιο ... και όλοι το ξέρουμε αυτό ... αλλά βλέπεις ... ο Νόρκρος, ο Ντούμπρι κι εγώ ... ε, δεν θέλουμε να τον χάσουμε κι αυτόν απ' την ομάδα.
Δρ. Ν: Τι λέει ο Βίλο για τον Τρίνιαν;
Α: Υπερασπίζεται τις κατ' αρχήν καλές προθέσεις του Τρίνιαν και του λέει ότι έπεσε στην παγίδα της αυτο-ικανοποίησης, κατά τη διάρκεια της ζωής του στην εκκλησία. Ο Τρίνιαν επιζητά υπερβολικά τον θαυμασμό και την προσοχή.
Δρ. Ν: Συγχώρεσέ με αν κάνω κριτική στην ομάδα σας, ΄Αλλουμ, αλλά μου φαίνεται ότι αυτό είναι κάτι που το θέλετε όλοι, εκτός ίσως από τον Βίλο;
Α: Ε, και ο Βίλο μπορεί να γίνει πολύ αυτάρεσκος. ΄Ακου να σου πω, το πρόβλημά του είναι η εξαπάτηση και ο Ντούμπρι του το λέει ξεκάθαρα.
Δρ. Ν: Και ο Βίλο το αρνείται;
Α: ΄Οχι δεν το αρνείται ... λέει ότι τουλάχιστον καταβάλλει προσπάθειες.
Δρ. Ν: Ποιος απ' όλους σας είναι ο πιο ευαίσθητος στην κριτική;
| |
Α: (παύση). Ω, ο Νόρκρος υποθέτω, αλλά για όλους μας είναι δύσκολο να δεχθούμε τα λάθη μας.
Δρ. Ν: ΄Αλλουμ, πρόσεξέ με. Δεν σας ενοχλεί, μέσα στην ομάδα σας, που δεν μπορείτε να κρύψετε πράγματα ο ένας από τον άλλον - όταν αποκαλύπτονται όλα τα μειονεκτήματα μιας προηγούμενης ζωής;
Α: (παύση). ΄Εχουμε μια ευαισθησία απέναντι σ' αυτό - αλλά όχι παθολογικά. Υπάρχει μεγάλη κατανόηση μεταξύ μας εδώ. Εγώ ήθελα να προσφέρω καλλιτεχνική ικανοποίηση στους ανθρώπους και να εξελιχθώ μέσα από το νόημα της τέχνης. Οπότε, τι έκανα; Τριγύρναγα συνεχώς τα βράδια στα κανάλια του ΄Αμστερνταμ και παρασύρθηκα από τα γλέντια και τα παιχνίδια. Εκτροχιάστηκα απ' τον αρχικό μου σκοπό.
|  |
Δρ. Ν: Αν τα παραδέχεστε όλα αυτά μέσα στην ομάδα, τι είδους αντιδράσεις υπάρχουν; Για παράδειγμα, πώς βλέπετε ο ένας τον άλλον, εσύ και ο Νόρκρος;
Α: Ο Νόρκρος υποστηρίζει συχνά ότι απεχθάνομαι να αναλαμβάνω την ευθύνη για τον εαυτό μου και τους άλλους. Το πρόβλημα του Νόρκρος είναι τα πλούτη ... αγαπάει την εξουσία ... αλλά είμαστε και οι δύο εγωιστές ... μόνο που εγώ είμαι πιο ματαιόδοξος. Κανείς απ' τους δυο μας δεν δικαιούται και πολλά χρυσά αστέρια.
Δρ. Ν: Πώς δένει με την ομάδα σας ο Ντούμπρι, με τα ελαττώματά του;
| |
Α: Του αρέσει να ελέγχει τους άλλους με το αρχηγηλίκι. Είναι γεννημένος ηγέτης, περισσότερο απ' όλους μας. ΄Ηταν καπετάνιος - πειρατής - σκληρό καρύδι. Θα ευχόσουνα να μη βρεθείς στο δρόμο του.
Δρ. Ν: ΄Ηταν απάνθρωπος;
Α: ΄Οχι, σκληρός μόνο. ΄Ηταν πολύ σεβαστός σαν καπετάνιος. Ο Ντούμπρι ήταν αμείλικτος με τους αντιπάλους του στις ναυμαχίες, αλλά φρόντιζε τους άντρες του.
Δρ. Ν: Μου είπες ότι ο Βίλο βοηθούσε τους άστεγους που είχαν ανάγκη, αλλά δεν είπες και πολλά πράγματα για τη θετική πλευρά των ζωών σας. Πήρε κανείς σας χρυσά αστέρια για αλτρουϊστικές πράξεις;
Α: (με σοβαρό ύφος). Υπάρχει κάτι ακόμα σχετικά με τον Ντούμπρι ...
Δρ. Ν: Ποιο είναι αυτό;
|  |
Α: ΄Εκανε κάτι εξαιρετικό. Μια φορά, σε μια μεγάλη θαλασσοταραχή, ένας ναύτης έπεσε από τη γέφυρα στον ωκεανό και πνιγόταν. Ο Ντούμπρι έδεσε ένα σχοινί γύρω από τη μέση του κι από την κουπαστή πήδηξε στη θάλασσα. Ριψοκινδύνεψε τη ζωή του και έσωσε ένα σύντροφο ναυτικό.
Δρ. Ν: ΄Οταν συζητάτε το περιστατικό αυτό στην ομάδα σας, πώς αντιμετωπίζετε τον Ντούμπρι;
Α: Τον επαινούμε γι' αυτό που έκανε και τον θαυμάζουμε. Καταλήξαμε όλοι στο ίδιο συμπέρασμα, ότι κανείς μας δεν θα μπορούσε να τον συναγωνιστεί σ' αυτήν τη μία, εξαιρετική πράξη θάρρους στις τελευταίες ζωές μας.
|  |
Δρ. Ν: Καταλαβαίνω. Ωστόσο, η ζωή του Βίλο στο πανδοχείο, όπου στέγαζε και σίτιζε ανθρώπους που δεν μπορούσαν να τον πληρώσουν, αντιπροσωπεύει, ίσως, μια πράξη αλτρουϊσμού, που διήρκεσε πολύ περισσότερο΄ και μόνο γι' αυτό δεν αξίζει μεγαλύτερο έπαινο;
Α: Δεκτό, και του το αποδίδουμε. (γελάει). Παίρνει περισσότερα χρυσά αστέρια από τον Ντούμπρι.
Δρ. Ν: Εσύ, δέχεσαι καθόλου επιθέσεις απ' την ομάδα για την τελευταία σου ζωή;
Α: (παύση). Χρειάστηκε να τα κάνω πλακάκια με τους χρηματοδότες για να επιβιώσω ως ζωγράφος, αλλά ήμουν καλός με τους ανθρώπους ... δεν ήταν πολύ ... μου άρεσε να δίνω χαρά. Η ομάδα μού αναγνωρίζει πως είχα καλή καρδιά.
| |
 |
Καθένας από τους πελάτες μου έχει ιδιαίτερους δεσμούς με την ομάδα ψυχών του, ανεξάρτητα από τη δομή του χαρακτήρα της κάθε μιας. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να σκέφτονται ότι οι ψυχές, οι οποίες βρίσκονται σε κατάσταση ελεύθερης ύπαρξης, είναι απαλλαγμένες από ανθρώπινα ελαττώματα. Πιστεύω ότι, στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των ομάδων ψυχών που είναι κοντά η μία στην άλλη και στα συστήματα των ανθρώπινων οικογενειών. Για παράδειγμα, βλέπω τον Νόρκρος σαν τον επαναστατημένο, αποδιοπομπαίο τράγο μέσα στη συγκεκριμένη ομάδα ψυχών, ενώ αυτός και ο ΄Αλλουμ κρατάνε λογαριασμό για τις αδυναμίες των υπολοίπων.
|
Ο ΄Αλλουμ είπε ότι ο Νόρκρος είναι, συνήθως, ο πρώτος που διερευνά ανοιχτά και εξονυχιστικά τις οποιεσδήποτε εκλογικεύσεις, με τις οποίες δικαιολογούν τους εαυτούς τους για τις αποτυχίες της προηγούμενης ζωής τα υπόλοιπα μέλη. Φαίνεται να έχει τις λιγότερες αμφιβολίες για τον εαυτό του και τη μικρότερη συναισθηματική επένδυση σε πρότυπα συμπεριφοράς. Αυτό μπορεί να προσδιορίζει τη δική του ανασφάλεια, επειδή ο Νόρκρος αγωνίζεται ίσως σκληρότερα απ' όλους για να κρατηθεί στο επίπεδο της ομάδας που προοδεύει.
| |
Υποψιάζομαι ότι ο ΄Αλλουμ θα μπορούσε να είναι η μασκότ της ομάδας (συχνά, το μικρότερο παιδί στις ανθρώπινες οικογένειες), κάνοντας συνέχεια το γελωτοποιό, κομπάζοντας και κάνοντας πλάκα με τα σοβαρά θέματα. Μερικές ψυχές, μέσα στις πνευματικές ομάδες, μου φαίνονται πιο εύθραυστες και περισσότερο προστατευμένες από τα άλλα μέλη της ομάδας. Η συμπεριφορά του Βίλο δείχνει ότι είναι ο ήρωας (ή το πρεσβύτερο μέλος της οικογένειας), με την ροπή του προς την τελειότητα. Ο ΄Αλλουμ μού έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι ο Βίλο είναι ο λιγότερο προκλητικός και ανυπάκουος της ομάδας, επειδή, εν μέρει, έχει επιτύχει τις καλύτερες επιδόσεις στις πιο πρόσφατες από τις προηγούμενες ζωές. Ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα συστήματα της ανθρώπινης οικογένειας, οι ρόλοι των μελών της πνευματικής ομάδας μπορούν να αντιστραφούν. Μου είπαν, όμως, ότι η κινητικότητα του φάσματος της ενέργειας του Βίλο μετατρέπεται σε ροζ, υποδηλώνοντας την εξέλιξή του στο Επίπεδο ΙΙ.
|  |
 |
Βάζω ανθρώπινες ετικέτες στα αιθέρια πνεύματα, γιατί, σε τελική ανάλυση, οι ψυχές που έρχονται στη Γη παρουσιάζονται μέσω ανθρώπινων χαρακτηριστικών. Εν τούτοις, στις ομάδες ψυχών δεν διακρίνω μίσος, καχυποψία ή έλλειψη σεβασμού. Μέσα σε κλίμα συμπόνιας, δεν υπάρχουν αγώνες για εξουσία ανάμεσα στους συντρόφους των ομάδων, τα μέλη των οποίων είναι ανίκανα να χειραγωγήσουν το ένα το άλλο ή να κρύψουν μυστικά. Οι ψυχές δυσπιστούν απέναντι στον εαυτό τους, όχι η μία απέναντι στην άλλη. Βλέπω όμως ψυχικό σθένος, επιθυμία και τη θέληση να συνεχίσουν να προσπαθούν μέσα στις νέες ενσαρκωμένες ζωές τους. Σε μία προσπάθεια να επιβεβαιώσω μερικές από τις παρατηρήσεις μου σχετικά με την κοινωνική δυναμική των μελών μιας πνευματικής ομάδας σ' αυτή την περίπτωση, υποβάλλω στον ΄Αλλουμ μερικές ακόμα ερωτήσεις.
|
Δρ. Ν: ΄Αλλουμ, πιστεύεις ότι η κριτική που ασκείτε μεταξύ σας είναι πάντα εποικοδομητική;
Α: Σίγουρα, δεν υπάρχει πραγματική εχθρότητα. Σπάμε πλάκα ο ένας με τον άλλο - το ομολογώ - αλλά είναι απλώς μία μορφή ... αναγνώρισης αυτού που είμαστε στ' αλήθεια και του προσανατολισμού που θα έπρεπε να έχουμε. Δρ. Ν: ΄Ετυχε ποτέ κάποιο μέλος της ομάδας σας να αναγκαστεί να νιώσει ντροπή ή ενοχή για μία περασμένη του ζωή; Α: Αυτά είναι ... ανθρώπινα όπλα ... και πολύ περιορισμένα σε σχέση μ' αυτό που νιώθουμε. Δρ. Ν: Επίτρεψέ μου να προσεγγίσω τα συναισθήματά σου ως ψυχή μ' έναν άλλον τρόπο. Νιώθεις πιο ασφαλής με την αντίδραση κάποιου μέλους της ομάδας προς εσένα, παρά κάποιου άλλου; Α: ΄Οχι, καθόλου. ΄Ολοι σεβόμαστε ο ένας τον άλλον απεριόριστα. Η μεγαλύτερη κριτική προέρχεται από μέσα μας. Δρ. Ν: ΄Εχεις καθόλου τύψεις για τη συμπεριφορά σου σε κάποια προηγούμενή σου ζωή; Α: (μεγάλη παύση). Ναι ... λυπάμαι αν πλήγωσα κάποιον ... και ... μετά τους ενημερώνω όλους εδώ για τα λάθη μου. Αλλά μαθαίνουμε. Δρ. Ν: Και τι κάνετε μ' αυτήν τη γνώση; | |
Α: Συζητάμε μεταξύ μας ... και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε κάθε φορά.
Δρ. Ν: Απ' ό,τι μου είπες νωρίτερα, σχημάτισα την εντύπωση ότι εσύ, ο Νόρκρος και ο Ντούμπρι ίσως εκφράζετε κάποια καταπιεσμένα συναισθήματα από τις αδυναμίες σας, «αδειάζοντας» ο ένας τον άλλον.
Α: (σκεπτικός). Κάνουμε κυνικές παρατηρήσεις, αλλά διαφέρουν απ' αυτές που κάνει ένας άνθρωπος. Χωρίς τα σώματά μας, αντιλαμβανόμαστε την κριτική λίγο διαφορετικά. Βλέπουμε ο καθένας ποιος πραγματικά είναι ο άλλος χωρίς άρνηση ή ζήλεια.
|  |
Δρ. Ν: Δεν θέλω να σου εκμαιεύσω κάτι, αλλά μόλις αναρωτήθηκα μήπως όλη αυτή η επιδεικτική εκκεντρικότητα, που εκδηλώνει η ομάδα σου, υποδηλώνει κρυμμένα συναισθήματα αναξιότητας.
Α: Ω, αυτό πάλι είναι κάτι άλλο. Ναι, πράγματι αποθαρρυνόμαστε ως ψυχές και νιώθουμε ανάξιοι με τις ικανότητές μας ... να συναντηθούμε με την αυτοπεποίθηση που υπάρχει μέσα μας για να βελτιωθούμε.
Δρ. Ν: ΄Αρα, ενώ έχετε αμφιβολίες για τους εαυτούς σας, θεωρείτε συγχρόνως φυσικό να κάνετε κυνικές παρατηρήσεις ο ένας στον άλλον για τα κίνητρά του.
Α: Βέβαια, αλλά θέλουμε ο ένας να αναγνωρίζει στον άλλον την ειλικρινή του πρόθεση να δουλέψει το ατομικό του πρόγραμμα. Μερικές φορές, μπαίνει στη μέση η υπερηφάνεια και χρησιμοποιούμε ο ένας τον άλλον για να το ξεπεράσουμε.
| |
Δρ. Ν: Τώρα, ΄Αλλουμ, όσο συζητάμε για το πώς τα μέλη της ομάδας σου σχετίζονται μεταξύ τους, θέλω να μου περιγράψεις την πνευματική ενέργεια από την οποία βοηθείστε όλοι σ' αυτήν τη διαδικασία.
Α: (διστάζοντας). Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να σου πω ...
Δρ. Ν: Σκέψου προσεκτικά. Δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέσο με το οποίο η ομάδα σας εναρμονίζεται με τη νοήμονα ενέργεια;
Α: (μεγάλη παύση). Α ... εννοείς τους κώνους;
Δρ. Ν: (η λέξη «κώνος» είναι καινούργια για μένα, αλλά ξέρω ότι βρίσκομαι στο σωστό δρόμο). Ναι, τους κώνους. Εξήγησέ μου τι ξέρεις γι' αυτούς σε σχέση με την ομάδα σου.
|  |
Α: (αργά). Λοιπόν, οι κώνοι πράγματι μας βοηθούν.
Δρ. Ν: Συνέχισε, σε παρακαλώ, και πες μου τι κάνει ο κώνος. Νομίζω ότι έχω ξανακούσει και παλαιότερα γι' αυτό, αλλά θέλω τη δική σου εκδοχή.
Α: Είναι σχεδιασμένος, ξέρεις, έτσι ώστε να βρίσκεται γύρω μας.
Δρ. Ν: Σχεδιασμένος με ποιο τρόπο; Προσπάθησε να γίνεις πιο σαφής.
Α: Είναι κυλινδρικός - πολύ φωτεινός - βρίσκεται πάνω μας και ολόγυρά μας. Ο κώνος είναι στενός στην κορυφή και πλατύς στη βάση κι έτσι ταιριάζει πάνω απ' όλους μας - σαν να μπαίνουμε κάτω από ένα μεγάλο άσπρο φλιτζάνι - μπορούμε να πλεύσουμε κάτω από τον κώνο έτσι ώστε να τον χρησιμοποιήσουμε.
Δρ. Ν: Είσαι σίγουρος ότι αυτό δεν είναι το θεραπευτικό ντους που βίωσες αμέσως μετά την επιστροφή σου στον πνευματικό κόσμο;
|  |
Α: Ω όχι, εκείνος ήταν πιο ατομικός εξαγνισμός - για να επισκευάσει τις ζημιές της Γης. Νόμιζα ότι ήξερες ...
Δρ. Ν: Ξέρω. Θέλω να μου εξηγήσεις σε τι διαφέρει ο κώνος από το θεραπευτικό ντους.
Α: Από την κορυφή του εκτοξεύεται προς τα κάτω η ενέργεια, σαν καταρράκτης που περνάει μέσα από ένα χωνί, προς έναν κύκλο, ο οποίος απλώνεται γύρω απ' όλους μας και μας δίνει τη δυνατότητα να συγκεντρωθούμε πραγματικά στη νοητική μας ομοιογένεια ως ομάδα.
Δρ. Ν: Και τι νιώθετε, όταν είστε κάτω από τον κώνο;
Α: Νιώθουμε όλες τις σκέψεις μας να εξαπλώνονται ... μετά έλκονται προς τα πάνω ... και επιστρέφουν ... εμπλουτισμένες με πρόσθετη γνώση.
Δρ. Ν: Αυτή η νοήμων ενέργεια βοηθά την ενότητά σας ως ομάδα, με την έννοια μιας πιο εστιασμένης σκέψης;
Α: Ναι, αυτό κάνει.
Δρ. Ν: (αντιπαρατίθεμαι σκόπιμα). Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου ΄Αλλουμ, αναρωτιέμαι αν αυτός ο κώνος κάνει πλύση εγκεφάλου στις αρχικές σας σκέψεις. Σε τελική ανάλυση, οι διαπληκτισμοί και οι διαφωνίες ανάμεσα σε σένα και τους άλλους της ομάδας σου είναι αυτό που σας διαμορφώνει ως άτομα.
| |
Α: (γελάει). Δεν μας κάνει πλύση εγκεφάλου! Δεν ξέρεις τίποτα για τη ζωή μετά το θάνατο; Μας δίνει μεγαλύτερη συλλογική επίγνωση για να δουλεύουμε μαζί.
Δρ. Ν: Ο κώνος είναι διαθέσιμος πάντοτε;
Α: Βρίσκεται εκεί όποτε τον χρειαζόμαστε.
Δρ. Ν: Ποιος χειρίζεται τον κώνο;
|  |
Α: Αυτοί που μας επιβλέπουν.
Δρ. Ν: Ο οδηγός σας;
Α: (ξεσπάει σε γέλια). Ο Σάτο; Νομίζω ότι είναι πολύ απασχολημένος με τα ταξίδια του γύρω από το κύκλωμά του.
Δρ. Ν: Τι εννοείς;
Α: Τον έχουμε στο μυαλό μας σαν διευθυντή ενός τσίρκου - έναν σκηνοθέτη - της ομάδας μας.
Δρ. Ν: Ο Σάτο συμμετέχει ενεργά στις διαβουλεύσεις της ομάδας σας;
Α: (κουνάει το κεφάλι του). ΄Οχι και τόσο - οι οδηγοί είναι πολύ πιο πάνω απ' αυτά τα πράγματα. Μας αφήνουν μόνους κατά διαστήματα και είναι εντάξει.
Δρ. Ν: Πιστεύεις ότι υπάρχει συγκεκριμένος λόγος για τις απουσίες του Σάτο;
Α: (παύση). Ω, το πιθανότερο είναι ότι βαριέται την αργή πρόοδό μας. Του αρέσει, ωστόσο, να κάνει επιδεικτικές εμφανίσεις ως τελετάρχης.
Δρ. Ν: Με ποιον τρόπο;
| |
Α: (κρυφογελώντας). Ω, να εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά μας, κατά τη διάρκεια μιας από τις συζητήσεις μας, όταν έχουν ανάψει τα αίματα - εκτοξεύοντας μπλε σπίθες - μοιάζοντας με μάγο, ο οποίος είναι ένας παντοδύναμος διαιτητής!
Δρ. Ν: Με μάγο;
Α: (εξακολουθεί να γελάει). Ο Σάτο εμφανίζεται φορώντας μακρείς χιτώνες στο χρώμα του γαλάζιου ζαφειριού κι ένα ψηλό, μυτερό καπέλο. Με τη λευκή του γενειάδα να ανεμίζει, φαντάζει υπέροχος κι εμείς τον θαυμάζουμε.
|  |
Δρ. Ν: Μου δίνεις την εικόνα ενός πνευματικού Μέρλιν.
Α: Ενός Ανατολίτη Μέρλιν, αν προτιμάς, πολύ ανεξιχνίαστου κάποιες φορές. Του αρέσει να κάνει μία μεγαλοπρεπή είσοδο με πλήρη στολή, ιδιαίτερα όταν είμαστε στη φάση που επιλέγουμε μια καινούργια ζωή. Ξέρει πόσο πολύ εκτιμάμε την ηθοποιϊα του.
Δρ. Ν: Μ' όλη αυτήν την σκηνοθεσία, αμφιβάλλω αν ο Σάτο έχει καθόλου συναισθηματική σύνδεση με την ομάδα σας ως σοβαρός οδηγός.
Α: (χλευαστικά προς εμένα). Κοίτα, ξέρει ότι είμαστε μια ζόρικη συμμορία και παριστάνει κι αυτός τον αντικομφορμιστή - είναι όμως, ταυτόχρονα, και πολύ σοφός.
Δρ. Ν: Ο Σάτο είναι επιεικής με την ομάδα σας; Δεν φαίνεται να περιορίζει και πολύ την υπερφίαλη εκκεντρικότητά σας.
Α: Ο Σάτο είναι αποτελεσματικός με μας, γιατί δεν είναι καταπιεστικός ούτε το παίζει ιεροκήρυκας. Κάτι τέτοιο δεν θα το σηκώναμε. Τον σεβόμαστε.
Δρ. Ν: Θεωρείς τον Σάτο ένα σύμβουλο, ο οποίος έρχεται πού και πού να παρακολουθήσει την κατάσταση ή σαν έναν ενεργό επιτηρητή;
Α: Θα κάνει την εμφάνισή του ξαφνικά, απροειδοποίητα, για να θέσει ένα θέμα στις συζητήσεις μας. Μετά θα φύγει και θα επανέλθει αργότερα για να ακούσει πώς σκεφτόμαστε να επιλύσουμε κάποια ζητήματα.
Δρ. Ν: Δώσε μου ένα παράδειγμα σχετικά μ' ένα μεγάλο πρόβλημα της ομάδας σας.
Α: (παύση). Ο Σάτο ξέρει ότι ταυτιζόμαστε πολύ με την ιδέα του ηθοποιού, που παίζει ρόλους στη Γη. Καυτηριάζει ... την επιπολαιότητά μας. Προσπαθεί να εκδηλώσουμε τους εαυτούς μας από μέσα προς τα έξω και όχι το αντίθετο.
Δρ. Ν: ΄Αρα, η διδασκαλία του Σάτο είναι σοβαρή, απλά ξέρει ότι σας αρέσει και να το διασκεδάζετε λιγάκι.
| |
Α: Ναιιιι, και γι' αυτό πιστεύω ότι είναι μαζί μας ο Σάτο. Ξέρει ότι χάνουμε ευκαιρίες. Μας βοηθάει να ερμηνεύουμε τις καταστάσεις που μπλέκουμε για να βγάλει από μέσα μας ό,τι καλύτερο έχουμε.
Δρ. Ν: Απ' όσα μου είπες, έχω την εντύπωση ότι η πνευματική σου ομάδα λειτουργεί σαν ένα είδος εργαστηρίου, το οποίο διευθύνεται από τον οδηγό σας.
Α: Ναι, οικοδομεί μέσα μας το ήθος και μας κρατά σε συνεχή κίνηση.
|  |
Αντίθετα με ότι συμβαίνει στις αίθουσες διδασκαλίας ή τις θεραπευτικές ομάδες στη Γη, έμαθα ότι οι δάσκαλοι-σύμβουλοι στον πνευματικό κόσμο δεν περιορίζονται στην άσκηση της ηγεσίας μιας ομάδας σε συνεχή βάση. Παρ' όλο που ο Σάτο και οι μαθητές του είναι μία πολύχρωμη οικογένεια ψυχών, υπάρχουν εδώ πολλά κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις ομάδες. Η καθοδήγηση ενός οδηγού είναι περισσότερο γονεϊκή παρά δικτατορική. Σ' αυτήν την περίπτωση, ο Σάτο είναι ένας διευθύνων σύμβουλος, ενώ, ταυτόχρονα, ούτε κτητικός είναι, ούτε εξουσιάζει την ομάδα του με το φόβο. Υπάρχει μια θερμή αποδοχή του οδηγού τους απ' αυτές τις νεαρές ψυχές και φαίνεται ότι αυτός ενθαρρύνει τις αντρικές τους τάσεις. Θα κλείσω αυτήν την περίπτωση με μερικές τελευταίες ερωτήσεις που αφορούν την ομάδα ως πνευματική μονάδα.
| |
Δρ. Ν: Γιατί η ομάδα σας έχει τόσο έντονο τον αντρικό προσανατολισμό στη Γη;
Α: Η Γη είναι ένας πλανήτης δράσης, ο οποίος ανταμείβει τη σωματική προσπάθεια και επιρροή. Τείνουμε προς αντρικούς ρόλους για να μπορούμε να αδράχνουμε τα γεγονότα και να τα διαμορφώνουμε ... να κυριαρχούμε στο περιβάλλον μας ... να μας αναγνωρίζουν.
Δρ. Ν: Και οι γυναίκες ασκούν επιρροή στην κοινωνία. Πώς πιστεύει η ομάδα σας ότι μπορεί να προοδεύσει χωρίς την εμπειρία γυναικείων ρόλων;
Α: Το ξέρουμε αυτό, αλλά έχουμε τη διακαή επιθυμία να είμαστε ανεξάρτητοι. Στην πραγματικότητα, συχνά αναλώνουμε πάρα πολλή ενέργεια για πολύ μικρό αποτέλεσμα, όμως οι γυναικείες εκφάνσεις δεν μας ενδιαφέρουν τόσο πολύ αυτή τη στιγμή.
|  |
Δρ. Ν: Αν δεν έχετε θηλυκούς συντρόφους στη στενή ομάδα σας, από πού αναζητάτε αυτές τις οντότητες για να συμπληρώσουν τη ζωή σας στη Γη;
Α: Εδώ κοντά υπάρχουν μερικοί, που ανταποκρίνονται καλύτερα σε θηλυκούς ρόλους. Εγώ τα πάω καλά με την Τζόσι - ήταν μαζί μου σε μερικές από τις ζωές μου - ο Τρίνιαν είναι συνδεδεμένος με την Νυάλα - είναι κι άλλοι ...
Δρ. Ν: ΄Αλλουμ, για να κλείσουμε τη συζήτησή μας πάνω στις πνευματικές σας σχέσεις, απάντησέ μου τι ξέρεις για την προέλευση της ομάδας σου.
Α: (μεγάλη παύση). Μπορώ ... να σου πω ... απλά, βρεθήκαμε μαζί κάποτε.
Δρ. Ν: Ναι, αλλά κάποιος πρέπει να σας έβαλε μαζί όλους εσάς με τις κοινές ιδιότητες. Πιστεύεις ότι ήταν ο Θεός;
Α: (σαστισμένος). ΄Οχι, κάποιοι χαμηλότερα από την πηγή ... οι ανώτεροι ...
Δρ. Ν: Ο Σάτο ή άλλοι παρόμοιοί του οδηγοί;
Α: ΄Οχι, ανώτεροι νομίζω ... οι σχεδιαστές ... δεν ξέρω πια.
Δρ. Ν: Λίγο πριν μου είπες ότι μερικοί από τους παλιούς σου φίλους έπαψαν να συμμετέχουν τόσο ενεργά στην ομάδα σας, λόγω της εξέλιξής τους. Αποκτάτε ποτέ νέα μέλη;
Α: Ποτέ.
Δρ. Ν: Αυτό συμβαίνει επειδή ένα νέο μέλος θα είχε πρόβλημα προσαρμογής μαζί σας;
| |
Α: (γελάει). Δεν είμαστε τόσο κακοί! Απλά, είμαστε πολύ συνδεδεμένοι νοητικά για κάποιον ξένο, που επιπλέον δεν θα είχε μοιραστεί μαζί μας τις προηγούμενες κοινές εμπειρίες μας.
Δρ. Ν: ΄Οταν συζητάτε τις κοινές προηγούμενές σας ζωές, θεωρεί η ομάδα σας ότι συνεισφέρει στη βελτίωση της ανθρώπινης κοινωνίας;
Α: (παύση). Θέλουμε η παρουσία μας σε μία κοινότητα να προκαλεί το κατεστημένο - να αμφισβητεί ο,τιδήποτε είναι γενικά παραδεκτό. Πιστεύω ότι δίνουμε ζωντάνια στις φυσικές μας ζωές - και γέλιο ...
|  |
Δρ. Ν: Κι όταν η ομάδα σας ολοκληρώσει τις απαραίτητες συζητήσεις για την πρόοδο των στόχων σας, προσβλέπετε σε μία νέα ζωή;
Α: (με ζήλο). Ω, ναιιι! Κάθε φορά που φεύγω για έναν καινούργιο ρόλο στη Γη, τους αποχαιρετώ όλους εδώ, λέγοντας «Εις το επανιδείν Μ.Θ. (μετά θάνατον)».
Η περίπτωση αυτή παρουσιάζει ένα δείγμα ψυχών με ομοιογένεια στη σκέψη και ανάγκη διόγκωσης του «εγώ», οι οποίες υποστηρίζουν και εκτιμούν αμοιβαία τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους. Εδώ βρίσκεται το κλειδί της κατανόησης για το πώς διαμορφώνονται οι ομάδες ψυχών. ΄Εχω μάθει ότι πολλές πνευματικές ομάδες έχουν υπο-ομάδες με μέλη οντότητες, η ταυτότητα των οποίων συνδέεται με ζητήματα παρόμοιας φύσης, που μπλοκάρουν την εξέλιξή τους. Ακόμα κι έτσι, οι ψυχές αυτές έχουν διαφορές ως προς τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους. Το κάθε μέλος συνεισφέρει ό,τι καλύτερο έχει για την προώθηση των στόχων, που έχουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. | |
 |
Δεν θα ήθελα να αφήσω την εντύπωση - από την Περίπτωση 21 - ότι αυτές οι λίγες ψυχές, που έχουν απομείνει σ' αυτόν τον εσωτερικό κύκλο των στενών φίλων, αντιπροσωπεύουν τα πρότυπα συμπεριφοράς του συνόλου των ψυχών της αρχικής ομάδας. ΄Οταν σχηματίζεται μία αρχική ομάδα, 15 ή 20 ψυχών, υπάρχουν συγκεκριμένες ομοιότητες στα ταλέντα και τα ενδιαφέροντά τους. Μία ομάδα υποστήριξης, όμως, είναι επίσης σχεδιασμένη βάσει των διαφορών στη διάθεση, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις. Χαρακτηριστικά, οι πελάτες μου αναφέρουν ένα μίγμα αρσενικών-θηλυκών τύπων, το οποίο απαρτίζουν ένας ή περισσότεροι από τους παρακάτω χαρακτήρες μέσα στις ομάδες τους: 1) Γενναίος, ανθεκτικός, αποφασισμένος να επιβιώσει. 2) Ευγενικός, ήσυχος, αφοσιωμένος και μάλλον αθώος. 3) Λάτρης της διασκέδασης, με αίσθηση του χιούμορ, πλακατζής και ριψοκίνδυνος. 4) Σοβαρός, αξιόπιστος, προσεκτικός. 5) Πομπώδης, ενθουσιώδης ειλικρινής. 6) Υπομονετικός, σταθερός, με αντιληπτικότητα. 7) Υπολογιστικός, αποφασισμένος, νοιάζεται για τους άλλους. 8) Καινοτόμος, πολυμήχανος, προσαρμοστικός.
|
Οι διαφορές αυτές φέρνουν ισορροπία στην ομάδα. Ωστόσο, αν μία ολόκληρη ομάδα επιδεικνύει έντονη την τάση για επιδειξιομανία ή τόλμη, το πιο συνετό μέλος της θα εκδηλώνει λιγότερο αυτά τα χαρακτηριστικά σε μία άλλη ομάδα ψυχών.
| |
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ψυχές στην Περίπτωση 21 έχουν μπροστά τους μία μακρά περίοδο εξέλιξης. Εν τούτοις, συμβάλλουν στην ευφορία και στη ζωντάνια της γης. Οι ερωτήσεις, που έκανα στη συνέχεια σ' αυτόν τον άνθρωπο, αποκάλυψαν ότι οι διαδρομές αυτών των ψυχών εξακολουθούν να διασταυρώνονται στον εικοστό αιώνα. Για παράδειγμα, ο ΄Αλλουμ είναι γραφίστας και εργάζεται, παράλληλα, επαγγελματικά ως κιθαρίστας συνεργαζόμενος με την Τζόσι, η οποία είναι τραγουδίστρια.
|  |
Το γεγονός ότι οι στενά συνδεδεμένες ψυχές σ' αυτή την περίπτωση είχαν, στις φυσικές τους ζωές, τόσο έντονο προσανατολισμό στο αρσενικό γένος δεν αφαιρεί τίποτα από την ικανότητά τους να συνδέονται με νεαρές ψυχές, στις οποίες κυριαρχεί η θηλυκή έκφραση. Οι ομάδες ψυχών περιέχουν και τα δύο φύλα. ΄Οπως έχω αναφέρει, οι πραγματικά εξελιγμένες ψυχές έχουν ισορροπήσει την προτίμηση φύλου στις επιλογές των φυσικών τους ζωών.
Η επιθυμία της εκδήλωσης της ταυτότητας του εαυτού είναι ένα σημαντικό κίνητρο για τις ψυχές, που επιλέγουν να έρθουν στη Γη για να διδαχθούν πρακτικά μαθήματα. Μερικές φορές, μία αιτία για την έλλειψη άνεσης στην ψυχή χαμηλής εξέλιξης είναι η αντίφαση που αισθάνεται στη σύλληψη του Εαυτού όταν είναι στην κατάσταση της ελεύθερης ύπαρξης της ψυχής σε σύγκριση με το πώς ενεργεί όταν είναι μέσα σε ανθρώπινα σώματα. Οι ψυχές μπορεί να μπερδευτούν με ποιον είναι στη ζωή. Η Περίπτωση 21 δεν φαίνεται να συγκρούεται πάνω σ' αυτό το θέμα, αμφισβητώ όμως το βαθμό εξέλιξης που πέτυχε ο ΄Αλλουμ στις πρόσφατες προηγούμενες ζωές του. Ωστόσο, η βασική εμπειρία της βίωσης μιας ενσάρκωσης μπορεί να αποζημιώσει, ώς ένα βαθμό, για την έλλειψη της επίγνωσης που καταγράφηκε στη συγκεκριμένη ζωή. | |
 |
Οι ατέλειες και οι ηθικές μας συγκρούσεις αναγνωρίζονται ως σφάλματα πολύ περισσότερο στον πνευματικό κόσμο παρά στη Γη. Είδαμε πώς αναλύονται διεξοδικά στον πνευματικό κόσμο οι λεπτές αποχρώσεις, που σχετίζονται με τη λήψη αποφάσεων. Τα μέλη μιας ομάδας ψυχών έχουν δουλέψει μαζί επί τόσο μεγάλο διάστημα γήινων ετών, ώστε οι ψυχές γίνονται υπόλογες μεταξύ τους και συνολικά απέναντι στην ομάδα. Αυτό ενισχύει την αίσθηση, σε όλες τις πνευματικές ομάδες, ότι ο καθένας ανήκει κάπου, πράγμα που μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι υπάρχουν διαχωριστικοί φραγμοί ανάμεσα στις ομάδες, ιδιαίτερα στις ψυχές που βρίσκονται στα χαμηλά επίπεδα εξέλιξης. Παρ' όλα αυτά, ενώ η απόρριψη και η μοναξιά είναι μέρος της ζωής κάθε ψυχής όταν αυτή βρίσκεται σε ανθρώπινη μορφή, στον πνευματικό κόσμο η ατομική μας ταυτότητα τονώνεται διαρκώς από τη θερμή κοινωνικοποίηση, που παρέχει η ομάδα.
|
Η κοινωνική δομή των ομάδων ψυχών δεν είναι ίδια με αυτήν των ανθρώπινων ομάδων στη Γη. Αν και υπάρχουν μαρτυρίες για ανά ζεύγη φιλίες, δεν έχω ακούσει τίποτα για κλίκες, αστέρες, που γίνονται πόλος έλξης ή απομονωμένες ψυχές μέσα στις ομάδες. Μου έχουν πει ότι οι ψυχές, ακόμα και όταν είναι συνδεδεμένες με μία ομάδα, περνούν κάποιο χρόνο μόνες, στη σιωπή, για να σκεφτούν. Οι ψυχές είναι αγαπημένες μεταξύ τους οντότητες, τόσο στις οικογενειακές τους σχέσεις στη Γη όσο και στην κοινωνική ζωή τους μέσα στον πνευματικό κόσμο. Και όμως, οι ψυχές μαθαίνουν πολλά από τη μοναχικότητα.
|  |
 |
Καταλαβαίνω από τους πελάτες μου, που έχουν φως αύρας λευκού χρώματος, ότι οι ψυχές στα αρχικά στάδια συχνά διαχωρίζονται από τις ομάδες τους για να δουλέψουν απλά, ατομικά, ενεργειακά προγράμματα.
Μία μάλλον νεαρή ψυχή θυμήθηκε ότι κάποτε ήταν μόνη σε κάποιο περιβάλλον, προσπαθώντας να συναρμολογήσει «ένα κινούμενο παζλ» μπερδεμένων γεωμετρικών σχημάτων - κυλίνδρων, σφαιρών, κύβων και τετραγώνων - με την ενέργεια, που παρήγαγε μόνη της. |
Αυτή η ψυχή περιέγραψε το περιβάλλον ως «πολυ-διάστατο, πολύχρωμο και ολογραφικό» και είπε: «πρέπει να μάθουμε να εντείνουμε την ενέργειά μας για να φέρουμε τα ετερόκλητα και ανακατεμένα σχήματα σε μία εστίαση, έτσι ώστε να τους δώσουμε κάποια βασική μορφή». Κάποιος άλλος πρόσθεσε: «αυτές οι ασκήσεις προσφέρουν στους Επιτηρητές πληροφορίες για τη φαντασία μας, τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητά μας κι εκείνοι μας προσφέρουν ενθάρρυνση, χωρίς να μας κρίνουν».
| |
΄Οταν είναι μόνες οι ψυχές όλων των επιπέδων, ασχολούνται με μία άλλη πολύ σημαντική δραστηριότητα. Οφείλουν να αφιερώσουν κάποιο χρόνο νοητικής συγκέντρωσης προκειμένου να βοηθήσουν τις ψυχές, που βρίσκονται στη Γη (ή σε άλλους φυσικούς κόσμους), τις οποίες έχουν γνωρίσει και έχουν νοιαστεί. Από τις πληροφορίες, που μπόρεσα να συλλέξω, οι ψυχές πηγαίνουν σ' έναν ειδικό χώρο, τον οποίο μερικοί ονομάζουν «χώρο της προβολής».
|  |
Εκεί μπαίνουν σ' ένα «ενδο-διαστασιακό πεδίο ή πεδίο ρέουσας ενέργειας χρώματος μπλε-ασημί» και εκπέμπουν προς μία γεωγραφική περιοχή της επιλογής τους. Μου έχουν πει ότι αυτή είναι μία νοητική άσκηση για να «συγκρατούν και να αποδεσμεύουν θετική δονητική ενέργεια, ώστε να δημιουργηθεί ένας ζωτικός χώρος». Αυτό σημαίνει ότι οι ψυχές ταξιδεύουν πάνω στα κύματα της σκέψης τους προς συγκεκριμένους ανθρώπους, κτίρια ή μία συγκεκριμένη έκταση γης, στην προσπάθειά τους να ανακουφίσουν ή να συντελέσουν σε μία αλλαγή.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
| |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.