8. Οι Οδηγοί μας

Δεν έχω ποτέ εργαστεί με άνθρωπο σε κατάσταση ύπνωσης, που να μην έχει έναν προσωπικό οδηγό. Μερικοί οδηγοί είναι πιο φανεροί από τους άλλους κατά τη διάρκεια των συνεδριών μας. Συνηθίζω να ρωτώ τους ανθρώπους αν βλέπουν ή αισθάνονται μία ασώματη παρουσία μέσα στο δωμάτιο. Αν όντως συμβαίνει αυτό, η τρίτη παρουσία είναι, συνήθως, ένας προστατευτικός οδηγός. Συχνά, κάποιος πελάτης μου θα αισθανθεί την παρουσία μιας ασώματης μορφής πριν δει ένα πρόσωπο ή ακούσει μια φωνή. ΄Ανθρωποι, που διαλογίζονται πολύ, είναι από τη φύση τους πιο εξοικειωμένοι με αυτά τα οράματα από κάποιον άλλον, ο οποίος δεν έχει ποτέ καλέσει τον ή την οδηγό του.

Η αναγνώριση αυτών των πνευματικών δασκάλων φέρνει τους ανθρώπους σε επαφή με μία θερμή, αγαπημένη δημιουργική δύναμη. Μέσω των οδηγών μας, αποκτούμε οξύτερη επίγνωση της συνέχειας της ζωής και της ταυτότητάς μας ως ψυχής. Οι οδηγοί είναι μορφές χάριτος στην ύπαρξή μας, γιατί αποτελούν μέρος της εκπλήρωσης του προορισμού μας.

Οι οδηγοί είναι πολυσύνθετες οντότητες, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται στο επίπεδο του διδασκάλου. Το επίπεδο επίγνωσης της ψυχής προσδιορίζει, ως ένα βαθμό, και το επίπεδο εξέλιξης του οδηγού, που την έχει αναλάβει. Στην πραγματικότητα, η ωριμότητα ενός συγκεκριμένου οδηγού έχει, επίσης, να κάνει με το αν αυτοί οι δάσκαλοι έχουν μόνο έναν ή πολλούς μαθητές υπό την καθοδήγησή τους. Οι οδηγοί από το υψηλό επίπεδο επάρκειας και άνω εργάζονται, συνήθως, με μία ολόκληρη ομάδα ψυχών τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στη Γη. Οι οδηγοί αυτοί έχουν άλλες οντότητες, που τους βοηθούν. Απ' ό,τι μπορώ να δω, κάθε ομάδα ψυχών έχει, συνήθως, έναν ή μάλλον περισσότερους νέους δασκάλους, που εκπαιδεύονται. Το αποτέλεσμα είναι ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν πάνω από έναν οδηγό να τους βοηθά.

Τα προσωπικά ονόματα, που οι πελάτες μου αποδίδουν στους οδηγούς τους, είναι από συνηθισμένα έως παράξενα, λέξεις που σχηματίζουν ευχάριστους ήχους, αλλά και αλλόκοτα. Μερικές φορές, τα ονόματα αυτά μπορούν να εντοπιστούν σε μία συγκεκριμένη προηγούμενη ζωή, όπου ο δάσκαλος έζησε μαζί μ' έναν μαθητή. Ορισμένοι πελάτες δεν μπορούν να προφέρουν το όνομα του οδηγού τους, επειδή ο ήχος του δεν μπορεί να αναπαραχθεί, παρ' όλο που τον βλέπουν καθαρά, στη διάρκεια της ύπνωσης. Λέω, τότε, σ' αυτούς τους ανθρώπους ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να κατανοήσουν το γιατί ορισμένοι οδηγοί τούς έχουν αναλάβει παρά να κατέχουν τα ονόματά τους. Πολλές φορές οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ένα γενικό προσδιορισμό για τον οδηγό τους, όπως : διευθυντής, σύμβουλος, εκπαιδευτής ή, απλά, «ο φίλος μου». Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πώς ερμηνεύουμε τη λέξη φίλος. Συνήθως, όταν ένας άνθρωπος εν υπνώσει, αναφέρεται στον πνευματικό του φίλο, μιλάει περισσότερο για μία αδελφή ψυχή ή για μία φιλική ψυχή, με την οποία σχετίζεται σε κάποια ομάδα, παρά για κάποιον οδηγό. Οι οντότητες, που είναι φίλοι μας, βρίσκονται σε επίπεδα ούτε πολύ υψηλότερα ούτε πολύ χαμηλότερα από το δικό μας. Οι φίλοι αυτοί είναι ικανοί να μας προσφέρουν ψυχική ενθάρρυνση από τον πνευματικό κόσμο, ενώ εμείς είμαστε στη Γη, και μπορούν να είναι μαζί μας ως ενσαρκωμένοι ανθρώπινοι σύντροφοι, καθώς βαδίζουμε τους δρόμους της ζωής.

Μία από τις πιο σημαντικές πλευρές του θεραπευτικού μου έργου είναι να βοηθώ τους ανθρώπους, σε συνειδητό επίπεδο, να εκτιμούν το ρόλο που παίζουν οι οδηγοί τους στη ζωή. Αυτές οι οντότητες-δάσκαλοι μάς διαπαιδαγωγούν και ανυψώνουν το πνεύμα μας με τα αριστοτεχνικά εκπαιδευτικά τους συστήματα. Ιδέες, που θεωρούμε ότι είναι δικές μας, μπορεί να προέρχονται από έναν οδηγό, ο οποίος ενδιαφέρεται για μας. Οι οδηγοί μάς τονώνουν, επίσης, κατά τη διάρκεια των περιόδων δοκιμασίας στις ζωές μας, ιδιαίτερα όταν είμαστε παιδιά και έχουμε ανάγκη από παρηγοριά. Θυμάμαι μία χαριτωμένη παρατήρηση, που έκανε μία γυναίκα όταν τη ρώτησα πότε άρχισε να βλέπει την οδηγό της σ' αυτήν τη ζωή : «Ω, όταν ονειροπολούσα», είπε, «θυμάμαι ότι η οδηγός μου ήταν μαζί μου την πρώτη μέρα που πήγα σχολείο και έτρεμα. Καθόταν πάνω στο θρανίο μου για να μου κρατάει συντροφιά και μετά μου έδειξε πώς να πάω στην τουαλέτα, επειδή φοβόμουν πολύ να ρωτήσω τη δασκάλα».

Η ιδέα των προσωποποιημένων πνευματικών όντων χρονολογείται από τους πανάρχαιους χρόνους μέχρι και τις πιο πρόσφατες ρίζες μας ως νοημόνων ανθρώπινων όντων. Ανθρωπολογικές μελέτες, στους χώρους όπου έζησαν προϊστορικοί άνθρωποι, υποστηρίζουν ότι τα τοτεμικά τους σύμβολα επικαλούνταν την ατομική προστασία. Αργότερα, πριν από περίπου 5.000 χρόνια, καθώς αναδύονταν οι πόλεις-κράτη, επίσημες θεότητες ταυτίστηκαν με τις θρησκείες των κρατών αυτών. Οι θεοί αυτοί ήταν απόμακροι και, μάλιστα, προκαλούσαν φόβο. ΄Ετσι, οι ατομικές και οι οικογενειακές θεότητες έγιναν πολύ σημαντικές σαν προστάτιδες στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Η ψυχή μιας προσωπικής θεότητας λειτουργούσε και ως φύλακας άγγελος για τον κάθε άνθρωπο ή την οικογένεια και μπορούσαν να την επικαλεστούν για θεϊκή βοήθεια, σε μία περίοδο κρίσης. Αυτή η παράδοση έχει διατηρηθεί μέχρι και στους σύγχρονούς μας πολιτισμούς.

΄Εχουμε δύο παραδείγματα σε δύο άκρα αντίθετα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Αουμακούα είναι ένας προσωπικός θεός των Χαβαϊανών. Οι Πολυνήσιοι πιστεύουν ότι οι πρόγονοι κάποιου μπορούν να συνάψουν μία προσωπική θεϊκή σχέση (ως άνθρωποι, ζώα ή ψάρια) με μέλη μιας οικογένειας που ζουν σήμερα. Στα οράματα και στα όνειρα, ο Αουμακούα μπορεί να βοηθήσει ή να επιπλήξει έναν άνθρωπο. Στη βορειοανατολική Αμερική, οι Ιροκουά πιστεύουν ότι η εσωτερική πνευματική δύναμη ενός ανθρώπου ονομάζεται Ορέντα και είναι συνδεδεμένη με ένα υψηλό πνεύμα των Ορέντα. Αυτός ο φύλακας μπορεί να αντισταθεί στις δυνάμεις του πόνου και του κακού, που κατευθύνονται προς ένα άτομο. Η ιδέα των ψυχών, που μας παρακολουθούν και λειτουργούν ως οδηγοί, είναι μέρος της πίστης πολλών αυτόχθονων Αμερικανικών πολιτισμών.

Οι φυλές Ζούνι, νοτιοδυτικά, έχουν προφορικές παραδόσεις στη μυθολογία τους σχετικές με όντα, που έχουν θεϊκή μορφή και ατομική ύπαρξη. Ονομάζονται «δημιουργοί και κάτοχοι των δρόμων της ζωής» και πιστεύεται ότι φροντίζουν τις ψυχές. Υπάρχουν και άλλοι πολιτισμοί στον κόσμο, οι οποίοι, επίσης, πιστεύουν ότι κάποιος άλλος, εκτός από τον Θεό, τους παρακολουθεί και μεσολαβεί προσωπικά υπέρ τους. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι είχαν πάντα την ανάγκη ανθρωπόμορφων όντων, τα οποία βρίσκονται κάτω από τον ύψιστο Θεό, για να απεικονίσουν τις πνευματικές δυνάμεις γύρω τους. ΄Οταν οι άνθρωποι προσεύχονται ή διαλογίζονται, θέλουν να συνδεθούν για να εμπνευστούν από μία οντότητα, την οποία γνωρίζουν. Είναι πιο εύκολο να ζητήσεις βοήθεια από μία μορφή, η οποία μπορεί να αναγνωριστεί καθαρά από το ανθρώπινο μυαλό. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν υπέρτατο Θεό, πράγμα το οποίο, για πολλούς ανθρώπους, εμποδίζει μία άμεση επαφή. Ανεξάρτητα από τις πολλές και διάφορες θρησκευτικές τους προτιμήσεις και τη διαβάθμιση της πίστης τους, οι άνθρωποι αισθάνονται ότι αν υπάρχει ένας ύψιστος Θεός, αυτό το θείο ον είναι πολύ απασχολημένο ώστε να ασχοληθεί με τα προσωπικά τους προβλήματα. Συχνά, επίσης, οι άνθρωποι εκφράζουν την άποψη ότι δεν είναι άξιοι να έχουν μία άμεση σχέση με τον Θεό. Ως αποτέλεσμα αυτών, οι κυριότερες θρησκείες του κόσμου χρησιμοποίησαν προφήτες, που κάποτε έζησαν στη Γη, ώστε να μεσιτεύσουν γι' αυτούς στον Θεό.

Πιθανώς, επειδή ορισμένοι από αυτούς τους προφήτες ανήλθαν στη θεϊκή κατάσταση ύπαρξης, δεν είναι πια αρκετά προσωπικοί. Το λέω αυτό, χωρίς να μειώνω την ζωτικής σημασίας πνευματική επιρροή όλων των μεγάλων προφητών, που είχαν τους οπαδούς τους. Εκατομμύρια άνθρωποι αντλούν όφελος από τις διδασκαλίες αυτών των ισχυροποιημένων ψυχών, που ενσαρκώθηκαν στη Γη ως προφήτες στο ιστορικό μας παρελθόν. Και όμως, οι άνθρωποι ξέρουν μέσα στις καρδιές τους - όπως το γνώριζαν ανέκαθεν - ότι κάποιος, κάποια ατομική οντότητα, προσωπική γι' αυτούς - είναι εκεί και περιμένει να την φτάσουν.

΄Εχω την άποψη ότι οι οδηγοί εμφανίζονται σε ανθρώπους, που είναι ιδιαίτερα θρήσκοι, ως μορφές της ιδιαίτερης πίστης τους. Σε μια εκπομπή στην τηλεόραση, που προβλήθηκε σε εθνικό δίκτυο, ένα μικρό κοριτσάκι από μία θρησκευόμενη οικογένεια Χριστιανών υπέφερε από μία επιθανάτια εμπειρία και είπε ότι είδε τον Ιησού. ΄Οταν της ζητήθηκε να ζωγραφίσει αυτό που είδε, το κοριτσάκι ζωγράφισε έναν μπλε άντρα, χωρίς χαρακτηριστικά, που στεκόταν μέσα σ' ένα φωτοστέφανο όλο φως.

Οι πελάτες μου μού έχουν δείξει πόσο πολύ στηρίζονται και χρησιμοποιούν τους πνευματικούς τους οδηγούς, κατά τη διάρκεια της ζωής τους. ΄Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είμαστε η δική τους άμεση ευθύνη - και όχι του Θεού. Αυτοί οι πολυμαθείς δάσκαλοι παραμένουν κοντά μας, επί πολλές χιλιάδες γήινα χρόνια, για να μας βοηθήσουν στις δοκιμασίες μας, πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά τις αναρίθμητες ζωές μας. Παρατηρώ ότι, αντίθετα με ό,τι κάνουν οι άνθρωποι γύρω μας που βρίσκονται σε συνειδητό επίπεδο, οι άνθρωποι σε κατάσταση ύπνωσης δεν κατηγορούν τον Θεό για τις δυστυχίες τους στη ζωή. Συνήθως, όταν είμαστε στην ασώματη κατάσταση της ψυχής, ο προσωπικός μας οδηγός απορροφά τους κραδασμούς της όποιας δυσαρέσκειάς μας.

΄Εχω συχνά ερωτηθεί αν οι δάσκαλοι-οδηγοί ταιριάζουν με μας ή, απλά, έχουν επιλεγεί τυχαία. Είναι μία δύσκολη ερώτηση για να απαντηθεί. Φαίνεται ότι οι οδηγοί μάς αναλαμβάνουν, στον πνευματικό κόσμο, βάσει ενός οργανωμένου προγράμματος. ΄Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το προσωπικό τους εκπαιδευτικό σύστημα και οι καθοδηγητικές τους τεχνικές υποστηρίζουν την ψυχή μας και αφομοιώνονται άψογα με τη μόνιμη ταυτότητά της.

Για παράδειγμα, έχω ακούσει ότι σε κάποιους νεότερους οδηγούς, οι προηγούμενες ζωές των οποίων περιελάμβαναν την υπέρβαση ιδιαίτερα αρνητικών γνωρισμάτων του χαρακτήρα τους, ανατίθενται ψυχές με τα ίδια πρότυπα συμπεριφοράς. Φαίνεται ότι οι οδηγοί αυτοί, που έχουν συναισθηματική κατανόηση, αξιολογούνται βάσει της ικανότητάς τους να επιφέρουν θετικές αλλαγές, στις αποστολές που τους ανατίθενται.

΄Ολοι οι οδηγοί νιώθουν συμπόνια για τους μαθητές τους, οι εκπαιδευτικές τους προσεγγίσεις, όμως, ποικίλλουν. ΄Εχω διαπιστώσει ότι ορισμένοι οδηγοί βοηθούν συνεχώς τους μαθητές τους στη Γη, ενώ κάποιοι άλλοι τους ζητούν να φέρουν σε πέρας τις ασκήσεις τους με ελάχιστη φανερή ενθάρρυνση. Η ωριμότητα της ψυχής αποτελεί, φυσικά, έναν παράγοντα. Οι μαθητές, βεβαίως, που έχουν αποφοιτήσει, λαμβάνουν μικρότερη βοήθεια απ' ότι οι αρχάριοι. Βλέπω ότι εκτός από το επίπεδο εξέλιξης, και η ένταση της επιθυμίας του ατόμου είναι άλλος ένας παράγοντας, ο οποίος επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης και τη μορφή της βοήθειας, που δέχεται κανείς από τον ή την οδηγό του, κατά τη διάρκεια μιας ζωής.

΄Οσον αφορά το φύλο του οδηγού, δεν μπορώ να βρω κανένα σταθερό συσχετισμό ανάμεσα στους άντρες, τις γυναίκες και τους οδηγούς τους, που εμφανίζονται με αρσενικό ή θηλυκό φύλο. Στο σύνολό τους, οι άνθρωποι αποδέχονται το φύλο, που εμφανίζει ο οδηγός τους, σαν απόλυτα φυσικό. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή τους έχουν συνηθίσει εδώ και αρκετούς αιώνες σχετικού χρόνου ως άντρες ή γυναίκες και όχι επειδή κάποιο φύλο είναι πιο αποτελεσματικό από το άλλο μεταξύ των συγκεκριμένων μαθητών και δασκάλων. Μερικοί οδηγοί εμφανίζονται με μικτό φύλο, πράγμα το οποίο παρέχει υποστήριξη σε ψυχές που είναι, πραγματικά, ανδρόγυνες. ΄Ενας πελάτης μου είπε: «Ο οδηγός μου είναι άλλοτε η Αλέξις και άλλοτε ο ΄Αλεξ, μπαίνοντας πότε στο ένα και πότε στο άλλο φύλο, ανάλογα με την ανάγκη μου για αρσενική ή θηλυκή συμβουλή». Απ' όσο μπορώ να προσδιορίσω, η διαδικασία για την επιλογή των δασκάλων είναι προσεκτικά προσδιορισμένη στον πνευματικό κόσμο. Κάθε άνθρωπος έχει τουλάχιστον έναν ανώτερο ή ένα διδάσκαλο οδηγό, ο οποίος αναλαμβάνει την ψυχή του από την απαρχή της δημιουργίας της. Πολλοί από μας αποκτούμε αργότερα και ένα νεότερο, βοηθητικό οδηγό, όπως ήταν η Κάρλα στο προηγούμενο κεφάλαιο. Στην ανάγκη μου να βρω έναν καλύτερο όρο, ονόμασα αυτούς τους μαθητευόμενους δασκάλους: οδηγούς με κατώτερη επάρκεια καθοδήγησης.

Οι μαθητευόμενοι αυτοί οδηγοί μπορεί να αρχίσουν την εκπαίδευσή τους περίπου στο τέλος του Επιπέδου ΙΙΙ, καθώς προχωρούν στα ανώτερα στάδια του μέσου επιπέδου εξέλιξης. Στην πραγματικότητα, αρχίζουμε την εκπαίδευσή μας ως βοηθητικοί οδηγοί πολύ πριν κατακτήσουμε το Επίπεδο IV. Στα χαμηλότερα επίπεδα εξέλιξης βοηθούμε κάποιους άλλους στη ζωή, όπως για παράδειγμα τους φίλους μας και, ανάμεσα στις ζωές, βοηθούμε τους φίλους μας στην ομάδα, δίνοντάς τους συμβουλές. Τα εκπαιδευτικά καθήκοντα των κατώτερων και ανώτερων οδηγών φαίνεται ότι αντανακλούν τη θέληση των διδασκάλων, οι οποίοι σχηματίζουν ένα είδος κυβερνητικού σώματος, παρόμοιου με μία επιτροπεία, επί των νεότερων οδηγών του πνευματικού κόσμου. Θα δούμε παραδείγματα για τη λειτουργία της διαδικασίας της καθοδήγησης στα Κεφάλαια Δέκα και ΄Εντεκα, τα οποία καλύπτουν περιπτώσεις περισσότερο εξελιγμένων ψυχών.

΄Εχουν, άραγε, όλοι οι οδηγοί τις ίδιες διδασκαλικές ικανότητες και αυτό επηρεάζει το μέγεθος της ομάδας, την οποία αναλαμβάνουν στον πνευματικό κόσμο; Το απόσπασμα που ακολουθεί ανήκει σε μία πεπειραμένη ψυχή, η οποία συζήτησε αυτό το θέμα μαζί μου.

Περίπτωση 17
Δρ. Ν: Είμαι περίεργος να μάθω για την αποστολή των δασκάλων στον πνευματικό κόσμο, όπως αυτή σχετίζεται με τις ικανότητές τους να βοηθούν μη ανεπτυγμένες ψυχές. ΄Οταν οι ψυχές προοδεύσουν ως οδηγοί, τους ανατίθεται ένας αριθμός ψυχών για να δουλέψουν μαζί τους; Α: Μόνο στις πιο πεπειραμένες. Δρ. Ν: Θα μπορούσα να φανταστώ ότι οι μεγάλες ομάδες ψυχών, που χρειάζονται οδηγούς, αποτελούν μεγάλη ευθύνη για έναν εξελιγμένο οδηγό - ακόμα κι αν έχει βοηθό. Α: Μπορούν να το χειριστούν. Το μέγεθος δεν έχει σημασία. Δρ. Ν: Γιατί όχι;
Α: Από τη στιγμή που αποκτάς επάρκεια και έχεις επιτυχία ως δάσκαλος, ο αριθμός των ψυχών που σου ανατίθεται δεν έχει σημασία. Μερικές ομάδες έχουν πολλές ψυχές και άλλες όχι. Δρ. Ν: Οπότε, αν έχεις ανώτερη επάρκεια καθοδήγησης και η αύρα σου είναι μπλε, το μέγεθος της τάξης που διδάσκεις δεν έχει να κάνει με τις αποστολές που σου ανατίθενται, επειδή έχεις την ικανότητα να χειρίζεσαι μεγάλους αριθμούς ψυχών;
Α: Δεν είπα ακριβώς αυτό. Πολλά εξαρτώνται από τους τύπους των ψυχών σε μια ομάδα και από την εμπειρία των ηγετών τους. Στις μεγαλύτερες ομάδες έχουν και αυτοί βοήθεια, ξέρεις. Δρ. Ν: Ποιοι αυτοί; Α: Οι οδηγοί, που ονομάζεις ανώτερους. Δρ. Ν: Οπότε, ποιος τους βοηθάει; Α: Οι επιτηρητές. Τώρα, αυτοί είναι οι πραγματικοί επαγγελματίες. Δρ. Ν: ΄Εχω ακούσει ότι τους ονομάζουν και διδασκάλους. Α: Δεν είναι κακός χαρακτηρισμός γι' αυτούς. Δρ. Ν: Τι χρώμα ενέργειας σού προβάλλουν;
Α : Είναι ... βιολετί. Σημείωση : ΄Οπως σημειώθηκε στο Σχέδιο 3, στο προηγούμενο κεφάλαιο, οι χαμηλότερες ζώνες του φάσματος ενός Επιπέδου V ακτινοβολούν μία ενέργεια χρώματος μπλε του ουρανού. ΄Οσο βαθαίνει η ωριμότητα η αύρα γίνεται πιο πυκνή, αρχικά μετατρέπεται σε βαθύ μπλε της νύχτας και, τελικά, σε βαθύ ιώδες, αντιπροσωπεύοντας την πλήρη αφομοίωση ενός διδασκάλου, που ανήλθε στο Επίπεδο VI. Δρ. Ν: Αφού φαίνεται ότι οι οδηγοί έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς τη διδασκαλία τους, ποιο είναι το κοινό τους σημείο;
Α: Δεν θα ήταν δάσκαλοι αν δεν τους διέκρινε αγάπη για την εκπαίδευση και επιθυμία να μας βοηθήσουν, ώστε να ενωθούμε μαζί τους. Δρ. Ν: Τότε, προσδιόρισέ μου γιατί οι ψυχές επιλέγονται ως οδηγοί. Πάρε ένα χαρακτηριστικό δείγμα οδηγού και πες μου τι ποιότητες έχει αυτή η εξελιγμένη ψυχή. Α: Θα πρέπει να είναι συμπονετικοί χωρίς, ωστόσο, να είναι και πολύ ελαστικοί μαζί μας. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις τα πράγματα με το δικό τους τρόπο. Δεν σε περιορίζουν επιβάλλοντάς σου τις αξίες τους. Δρ. Ν: Ωραία, αυτά είναι όσα δεν κάνουν οι οδηγοί. Αν, όμως, δεν ασκούν υπερβολικό έλεγχο στις ψυχές, ποια είναι τα σημαντικά πράγματα που κάνουν, κατά την άποψή σου;
Α: Ω ... οικοδομούν το ήθος μέσα στις ομάδες τους και ενσταλάζουν εμπιστοσύνη - όλοι ξέρουμε ότι έχουν περάσει, πολλές φορές, μέσα από τα ίδια πράγματα και οι ίδιοι. Γινόμαστε αποδεκτοί γι' αυτό που είμαστε ως άτομα και έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε τα δικά μας λάθη. Δρ. Ν: Πρέπει να πω ότι συνάντησα ψυχές, που ήταν πολύ αφοσιωμένες στους οδηγούς τους. Α: Ο λόγος είναι αυτός - γιατί δεν σε εγκαταλείπουν ποτέ. Δρ. Ν: Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σου, το πιο σημαντικό γνώρισμα κάθε οδηγού; Α: (χωρίς δισταγμό). Η ικανότητά του να δίνει κίνητρα και να ενσταλάζει θάρρος.
Η επόμενη περίπτωση προσφέρει κάποιο παράδειγμα της δράσης ενός οδηγού, ο οποίος εξακολουθεί να ενσαρκώνεται. Ονομάζεται ΄Οβα και εμφανίζει τις αρετές ενός αφοσιωμένου δασκάλου, όπως ανέφερε η τελευταία περίπτωση. Προφανώς, η αρχική του αποστολή ως οδηγού περιελάμβανε τη φροντίδα του ανθρώπου της Περίπτωσης 18, με άμεσο τρόπο, και φαίνεται ότι οι μέθοδοί του δεν έχουν αλλάξει. Η πελάτισσά μου έμεινε εμβρόντητη, όταν αναγνώρισε την πιο πρόσφατη ενσάρκωση του οδηγού της.

	Ο ΄Οβα έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως οδηγός στο παρελθόν τής πελάτισσάς μου περίπου το 50 π.Χ. Αυτή μου τον περιέγραψε σαν έναν ηλικιωμένο άντρα, που ζούσε σ' ένα χωριό της Ιουδαίας, το οποίο είχε καταληφθεί από Ρωμαίους στρατιώτες. Η Περίπτωση 18 ήταν τότε ένα νεαρό κορίτσι, το οποίο έμεινε ορφανό κατά τη διάρκεια μιας Ρωμαϊκής επιδρομής εναντίον των ντόπιων κατοίκων. Στην εναρκτήρια σκηνή αυτής της περασμένης της ζωής, είπε ότι δούλευε σε μία ταβέρνα, σε καθεστώς κυριολεκτικής δουλείας. Σαν σερβιτόρα, ο ιδιοκτήτης την χτυπούσε συνεχώς και, μερικές φορές, τη βίαζαν οι Ρωμαίοι πελάτες. Πέθανε σε ηλικία 26 ετών από την εξοντωτική δουλειά, την κακή μεταχείριση και την απόγνωση.
Στη συνέχεια έκανε από το υποσυνείδητό της την ακόλουθη δήλωση σχετικά με έναν ηλικιωμένο άντρα στο χωριό της: «Δούλευα μέρα νύχτα και ένιωθα μουδιασμένη από τον πόνο και την ταπείνωση. Αυτός ήταν ο μόνος άνθρωπος που μου φερόταν ευγενικά - που με έμαθε να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου - να έχω πίστη σε κάτι ανώτερο και ευγενέστερο από τους άγριους ανθρώπους γύρω μου».
Αργότερα, στην υπερσυνείδητη κατάσταση, η γυναίκα περιέγραψε με λεπτομέρειες τμήματα από άλλες δύσκολες ζωές της όπου ο ΄Οβα εμφανιζόταν ως έμπιστος φίλος και, μία φορά, ως αδελφός της. Σ' αυτήν την κατάσταση, είδε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν η ίδια οντότητα και μπόρεσε να κατονομάσει αυτήν την ψυχή ως τον ΄Οβα, τον οδηγό της. Υπήρξαν και πολλές ζωές στις οποίες ο ΄Οβα δεν εμφανίστηκε και, μερικές φορές, η φυσική του επαφή μαζί της συνοψιζόταν στο να έρχεται ασώματος για να τη βοηθήσει. Ξαφνικά, τη ρώτησα αν ήταν πιθανό ο ΄Οβα να βρίσκεται στη ζωή της τώρα. Αφού δίστασε ένα λεπτό, η γυναίκα άρχισε να τρέμει ανεξέλεγκτα. Δάκρυα ήρθαν στα μάτια της και άρχισε να φωνάζει από το όραμα που ήρθε στο μυαλό της.

Περίπτωση 18
Α: Ω, Θεέ μου - Το ήξερα! ΄Ηξερα ότι υπήρχε κάτι άλλο σχετικά μ' αυτόν. Δρ. Ν: Σχετικά με ποιον; Α: Τον γιο μου! Ο ΄Οβα είναι ο γιος μου, ο Μπράντον. Δρ. Ν: Ο γιος σου είναι, πράγματι, ο ΄Οβα; Α: Ναι, ναι! (γελώντας και κλαίγοντας μαζί). Το ήξερα ! Το ένιωσα απ' τη μέρα που τον γέννησα - κάτι υπέροχο, οικείο και ιδιαίτερο για μένα - περισσότερο από ένα αβοήθητο μωρό ... ω ... Δρ. Ν: Τι ήξερες, την ημέρα που γεννήθηκε;
Α: Δεν το ήξερα στην πραγματικότητα - το ένιωσα μέσα μου - κάτι περισσότερο από τη συγκίνηση που νιώθει μια μητέρα, όταν γεννάει το πρώτο της παιδί. ΄Ενιωσα ότι ήρθε εδώ - για να με βοηθήσει - δεν το βλέπεις; Ω, είναι τόσο υπέροχο - είναι αλήθεια - είναι αυτός! Δρ. Ν: (την ηρεμώ πριν συνεχίσω, γιατί από τη συγκίνηση κινδυνεύει να πέσει από την πολυθρόνα). Γιατί πιστεύεις ότι ο ΄Οβα είναι εδώ σαν το μωρό σου, ο Μπράντον; Α: (πιο ήρεμη τώρα, αλλά εξακολουθεί να σιγοκλαίει) Για να με σώσει απ' αυτήν τη δύσκολη στιγμή ... τους σκληρούς ανθρώπους, που δεν με δέχονται. Θα πρέπει να ήξερε ότι ήμουν σ' αυτήν την κατάσταση πολύ καιρό και αποφάσισε να έρθει σε μένα σαν γιος μου. Δεν είχαμε πει ποτέ ότι θα έκανε κάτι τέτοιο πριν γεννηθώ ... τι φοβερή έκπληξη ...
Σημείωση : Την εποχή που κάναμε αυτήν τη συνεδρία, η πελάτισσά μου αγωνιζόταν να αναγνωριστεί σε μία ιδιαίτερα ανταγωνιστική επιχείρηση. Είχε και προσωπικές δυσκολίες στο γάμο της, επειδή έπεφτε σ' αυτήν, κυρίως, το βάρος να φέρνει χρήματα στο σπίτι. ΄Εκτοτε, έμαθα ότι χώρισε.
Δρ. Ν: Αισθάνθηκες τίποτα ασυνήθιστο με το μωρό σου, όταν το έφερες στο σπίτι; Α: Ναι, πρώτη φορά είχα αυτήν την αίσθηση στο νοσοκομείο και δεν μ' εγκατέλειψε ποτέ. Τον κοιτάζω μέσα στα μάτια και ... με μαλακώνει. Μερικές φορές γυρίζω στο σπίτι τόσο εξαντλημένη - τσακισμένη, ένα ράκος - που δεν έχω κουράγιο να ασχοληθώ μαζί του, όταν φεύγει η μπέϊμπι σίτερ. Αυτός, όμως, είναι πολύ υπομονετικός μαζί μου. Δεν χρειάζεται ούτε να τον πάρω στα χέρια. Ο τρόπος που με κοιτάζει είναι ... τόσο σοφός. Δεν είχα εντελώς καταλάβει τι σήμαινε αυτό. Τώρα, ξέρω!Ω, τι ευλογία! Δεν ήμουν καλά καλά σίγουρη ακόμα κι αν έπρεπε να κάνω παιδί - τα βλέπω όλα τώρα.
Δρ. Ν: Τι βλέπεις; Α: (με σταθερή φωνή). Καθώς προσπαθώ να προχωρήσω στη δουλειά μου, οι άνθρωποι γίνονται ... πιο σκληροί ... δεν παραδέχονται αυτά που ξέρω και μπορώ να κάνω. Ο άντρας μου κι εγώ έχουμε προβλήματα. Με αποπαίρνει, γιατί πιέζω πολύ τα πράγματα ... θέλοντας να πετύχω. Ο ΄Οβα - ο Μπράντον - είναι εδώ για να με κρατήσει δυνατή, ώστε να μπορέσω να τα καταφέρω ... Δρ. Ν: Και πιστεύεις ότι δεν δημιουργεί πρόβλημα η ανακάλυψη ότι ο οδηγός σου είναι μαζί σου, ως Μπράντον, σ' αυτή τη ζωή; Α: Ναι, αν ο ΄Οβα δεν ήθελε να ξέρω ότι αποφάσισε να έρθει στη ζωή μου, δεν θα είχα έρθει να σε δω - δεν θα υπήρχε αυτό το πράγμα στο μυαλό μου.

Αυτή η εξαιρετική περίπτωση δείχνει τη συναισθηματική μέθη, που αισθάνεται ένας άνθρωπος, όταν έρχεται σε επαφή με τον οδηγό του κατά τη διάρκεια της ζωής του. Παρατηρήστε το ρόλο που επέλεξε ο ΄Οβα: δεν πήρε τον πιο χαρακτηριστικό ρόλο, αυτόν που, συνήθως, παίρνει μια αδελφή ψυχή. Δεν ήρθε ως σύζυγός της και αυτό δεν το έκανε ποτέ, σε καμία από τις προηγούμενες ζωές της. Φυσικά, οι αδελφές ψυχές παίρνουν και άλλους ρόλους εκτός από του συζύγου, ένας όμως ενσαρκωμένος οδηγός, σε κανονικές συνθήκες, δεν παίρνει ποτέ ένα ρόλο, ο οποίος μπορεί να παραβιάσει το νόμο ανάμεσα σε δύο αδελφές ψυχές, που εργάζονται μαζί στις ζωές τους. Η αδελφή ψυχή της γυναίκας αυτής τυχαίνει να είναι ένας παλιός της έρωτας, από το γυμνάσιο.

Βάσει όλων των πληροφοριών, που κατόρθωσα να συγκεντρώσω, προκύπτει ότι ο ΄Οβα έχει περάσει στο επίπεδο του μαθητευόμενου οδηγού τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια. Είναι πιθανό να αποφοιτήσει από το μπλε επίπεδο, δηλαδή αυτό του ανώτερου οδηγού, πριν η γυναίκα αυτή κριθεί ικανή να ανυψωθεί από τη λευκή στην κίτρινης ενέργειας αύρα. Ανεξάρτητα από το πόσους αιώνες διαρκεί αυτή η διαδικασία, ο ΄Οβα θα παραμείνει ο οδηγός της, ακόμα και αν δεν ενσαρκωθεί ποτέ ξανά μαζί της σε κάποια ζωή. Φτάνουμε ποτέ τους οδηγούς μας ως προς το επίπεδο εξέλιξης; Τελικά, ίσως, αλλά πρέπει να πω ότι κάτι τέτοιο δεν προέκυψε από τις περιπτώσεις μου. Οι ψυχές, που εξελίσσονται σχετικά γρήγορα, είναι χαρισματικές, το ίδιο όμως είναι και οι οδηγοί που τις βοηθούν.

Δεν είναι ασυνήθιστο να βρούμε οδηγούς που δουλεύουν κατά ζεύγη με τους ανθρώπους στη Γη, ο καθένας με τη δική του εκπαιδευτική προσέγγιση. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, ο ένας είναι επικεφαλής, παρ' όλο που ο πιο έμπειρος, ανώτερος οδηγός μπορεί στην πραγματικότητα, να είναι λιγότερο φανερός στην καθημερινή άσκηση των καθηκόντων τους. Ο λόγος γι' αυτήν την πνευματική ρύθμιση είναι η αλληλοδιαδοχή, γιατί είτε ο ένας από τους δύο είναι υπό εκπαίδευση (όπως, για παράδειγμα, ένας κατώτερος οδηγός μ' έναν ανώτερο) είτε η μεταξύ τους σχέση είναι τόσο παλιά (όπως ενός ανώτερου οδηγού μ' ένα διδάσκαλο), ώστε έχει προκύψει μία μόνιμη σχέση μεταξύ τους. Σ' έναν ανώτερο οδηγό μπορεί να ανατεθεί εξ ολοκλήρου μία ομάδα ψυχών, η οποία όμως εξακολουθεί να εποπτεύεται από ένα διδάσκαλο, ο οποίος επιβλέπει αρκετές ομάδες ψυχών.

Οι ομάδες των οδηγών δεν αναμιγνύονται μεταξύ τους μέσα ή έξω από τον πνευματικό κόσμο. ΄Εχω έναν στενό φίλο, οι οδηγοί του οποίου φανερώνουν πώς δύο δάσκαλοι, που δουλεύουν μαζί, αλληλοσυμπληρώνονται. Θεώρησα κατάλληλη την περίπτωση αυτού του ανθρώπου και τη χρησιμοποιώ, γιατί παρατήρησα τον τρόπο με τον οποίο οι δύο αυτοί οδηγοί αλληλεπιδρούν στις διάφορες συνθήκες της ζωής. Ο κατώτερος οδηγός του φίλου μου εμφανίζεται με τη μορφή μιας ευγενικής, τρυφερής γυναίκας, που είναι αυτόχθων Αμερικανίδα γιατρός και ονομάζεται Κουάν. Ντυμένη απλά, με ένα ριχτό φόρεμα από δέρμα ελαφιού, με τα μαλλιά της πιασμένα πίσω, το απαλό πρόσωπο της Κουάν είναι λουσμένο σ' ένα λαμπερό φως όποτε εμφανίζεται. ΄Οταν ο φίλος μου την καλεί, η Κουάν τού παρέχει ένα όχημα για την επίγνωση και την κατανόηση των γεγονότων και των ανθρώπων που σχετίζονται με τα γεγονότα, τα οποία τον προβληματίζουν.

Η επιθυμία της Κουάν να ελαφρύνει το φορτίο τής, μάλλον, δύσκολης ζωής, που επέλεξε ο φίλος μου, αντισταθμίζεται από μία επιβλητική, δυναμική, αρσενική μορφή, που ονομάζεται Ζιλ. Ο Ζιλ είναι καθαρά ένας ανώτερος οδηγός, ο οποίος βρίσκεται, ίσως, πολύ κοντά στο επίπεδο του διδασκάλου, στον πνευματικό κόσμο. Με αυτήν την ιδιότητα, δεν εμφανίζεται καθόλου συχνά, όπως κάνει η Κουάν. Οι εμφανίσεις του Ζιλ στην ανώτερη συνειδητότητα του φίλου μου, είναι απότομες και ξαφνικές. Ακολουθεί ένα δείγμα για τη διαφορετική λειτουργία ενός ανώτερου οδηγού απ' αυτήν που έχει κάποιος με κατώτερη καθοδηγητική επάρκεια.

Περίπτωση 19
Δρ. Ν: ΄Οταν συλλογίζεσαι βαθιά ένα σοβαρό πρόβλημα, πώς έρχεται σε σένα ο Ζιλ; Α: (γελάει). ΄Οχι όπως η Κουάν - αυτό μπορώ να σου το πω. Συνήθως, του αρέσει να ... κρύβεται για λίγο ... στην αρχή ... πίσω από μια σκιά ... μπλε ατμού. Τον ακούω να κρυφογελάει πριν τον δω. Δρ. Ν: Εννοείς ότι πρώτα εμφανίζεται σαν μία μορφή με μπλε ενέργεια; Α: Ναι ... για να κρυφτεί λιγάκι - του αρέσει να είναι μυστικοπαθής, αλλά αυτό δεν κρατάει πολύ. Δρ. Ν: Γιατί; Α: Δεν ξέρω - για να σιγουρευτεί ότι τον θέλω πραγματικά, νομίζω. Δρ. Ν: Εντάξει. ΄Οταν εμφανίζεται, πώς σου φαίνεται εσένα ο Ζιλ; Α: ΄Ενα ξωτικό με τη μορφή ενός μικρόσωμου γέρου, σαν αυτούς που συναντούμε στη μυθολογία της Ιρλανδίας. Δρ. Ν: Α, ώστε είναι κοντός; Α: (γελάει πάλι). Μία φιγούρα νάνου - μαλλιά με μπούκλες γύρω από το ρυτιδιασμένο του πρόσωπο - η εμφάνισή του είναι χάλια και κινείται διαρκώς προς κάθε κατεύθυνση. Δρ. Ν: Γιατί το κάνει αυτό; Α: Ο Ζιλ είναι χαρακτήρας σιωπηλός, φευγάτος, του αρέσει να περνά απαρατήρητος - ανυπόμονος επίσης - κάνει όμως φασαρία, καθώς βηματίζει πάνω κάτω μπροστά μου με τα χέρια του πιασμένα πίσω απ' την πλάτη του. Δρ. Ν: Και πώς θα ερμήνευες αυτήν τη συμπεριφορά; Α: Ο Ζιλ δεν είναι αξιοπρεπής και επιβλητικός, όπως μερικοί άλλοι (οδηγοί) ... αλλά είναι πολύ έξυπνος ... πολυμήχανος. Δρ. Ν: Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος; πώς συνδέεται με σένα αυτή η συμπεριφορά;
Α: (ζορισμένος). Χάρη στον Ζιλ, έχω δει τις ζωές μου σαν παρτίδες σκάκι, με τη Γη σαν σκακιέρα. Ορισμένες κινήσεις φέρνουν ορισμένα αποτελέσματα και δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Εγώ σχεδιάζω το πρόγραμμα και μετά τα πράγματα πάνε στραβά όσο διαρκεί το παιχνίδι στη ζωή μου. Μερικές φορές, νομίζω ότι μου βάζει ακόμα και παγίδες για να τις δουλέψω πάνω στην σκακιέρα. Δρ. Ν: Είσαι ευχαριστημένος μ' αυτή την τεχνική του ανώτερου οδηγού σου; Σ' έχει βοηθήσει ο Ζιλ να λύσεις τα προβλήματά σου, στη διάρκεια αυτού του παιχνιδιού της ζωής;
Α: (παύση). ... Πιο μετά ... εδώ (στον πνευματικό κόσμο) ... αλλά, με βάζει και δουλεύω απίστευτα σκληρά στη Γη. Δρ. Ν: Θα μπορούσες να απαλλαγείς απ' αυτόν και να δουλεύεις μόνο με την Κουάν; Α: (με θλιβερό χαμόγελο). Δεν είναι έτσι τα πράγματα εδώ. Εκτός αυτού, είναι λαμπρός και ευφυέστατος. Δρ. Ν: Οπότε, δεν διαλέγουμε τους οδηγούς μας; Α: Με κανέναν τρόπο. Εκείνοι διαλέγουν εμάς. Δρ. Ν: Υποψιάζεσαι γιατί έχεις δύο οδηγούς, οι οποίοι προσεγγίζουν τα προβλήματά σου τόσο διαφορετικά, ως προς τον τρόπο που σε βοηθούν; Α: ΄Οχι, δεν ξέρω, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Η Κουάν ... είναι ευγενική ... και σταθερή στην υποστήριξή της. Σημείωση : Οι ενσαρκώσεις των αυτόχθονων Αμερικανών, που ζούσαν κάποτε στη Βόρειο Αμερική, έχουν δημιουργήσει δυνατούς πνευματικούς οδηγούς για εμάς, που τους έχουμε ακολουθήσει και ζούμε σ' αυτήν τη χώρα. Ο μεγάλος αριθμός των Αμερικανών, που αναφέρουν ότι έχουν τέτοιους οδηγούς, ενισχύει την πεποίθησή μου ότι οι ψυχές έλκονται από γεωγραφικά περιβάλλοντα, τα οποία γνώρισαν κατά τη διάρκεια προηγούμενων ενσαρκώσεων.
Δρ. Ν: Τι σου αρέσει περισσότερο στις εκπαιδευτικές τεχνικές του Ζιλ; Α: (συλλογισμένος). Ω, ο τρόπος που - έ, που μου κάνει πλάκα - σχεδόν με χλευάζει για να βελτιωθώ στο παιχνίδι. ΄Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ, με κεντρίζει και με κρατάει διαρκώς σε κίνηση ... επιμένοντας να χρησιμοποιήσω όλες μου τις ικανότητες. Η έννοια της απαλότητας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον Ζιλ.
Δρ. Ν: Και αισθάνεσαι ότι προπονείσαι έτσι στη Γη, ακόμα κι όταν εσύ και εγώ δεν δουλεύουμε μαζί; Α: Ναι, όταν διαλογίζομαι και εισχωρώ στον εαυτό μου ... ή όταν βλέπω όνειρα. Δρ. Ν: Και ο Ζιλ έρχεται κάθε φορά που θα τον ζητήσεις; Α: (μετά από κάποιο δισταγμό). ΄Οχι ... αν και μου φαίνεται ότι υπήρξα μαζί του για πάντα. Η Κουάν έρχεται σε μένα πιο συχνά. Δεν μπορώ να έρθω σε επαφή με τον Ζιλ, απλά και μόνο επειδή θα το θελήσω΄ πρέπει αυτό που κάνω να είναι πραγματικά σοβαρό. Είναι αδιόρατος, μου διαφεύγει. Δρ. Ν: Συνόψισέ μου τα συναισθήματά σου για την Κουάν και τον Ζιλ. Α: Αγαπώ την Κουάν σαν μητέρα, αλλά δεν θα βρισκόμουν εδώ που είμαι τώρα, χωρίς την πειθαρχία του Ζιλ. Είναι και οι δύο άξιοι, γιατί μου επιτρέπουν να επωφελούμαι από τα λάθη μου.

Οι δύο αυτοί οδηγοί είναι μία συνεργαζόμενη ομάδα εκπαιδευτών, διαδικασία χαρακτηριστική για όσους έχουν δύο οδηγούς. Σ' αυτή την περίπτωση, ο Ζιλ απολαμβάνει να διδάσκει καρμικά μαθήματα με τη Σωκρατική μέθοδο. Χωρίς να κάνει νύξεις εκ των προτέρων, εξασφαλίζει τη λύση του προβλήματος σε σημαντικά θέματα και δεν γίνεται ποτέ βατός στον φίλο μου. Η Κουάν, απ' την άλλη πλευρά, προσφέρει ανακούφιση και ευγενική ενθάρρυνση.

΄Οταν ο φίλος μου έρχεται στο γραφείο μου για μία συνεδρία ύπνωσης, έχω επίγνωση ότι η Κουάν παραμένει στο παρασκήνιο, ενώ ο Ζιλ είναι ο ενεργός πρωταγωνιστής. Ο Ζιλ είναι ένας οδηγός που ενδιαφέρεται πραγματικά, όπως συμβαίνει με όλους τους οδηγούς, αλλά χωρίς ίχνος επιείκειας. Η αντιπαράθεση επιτρέπεται προκειμένου να οικοδομήσει στο μέγιστο βαθμό την ικανότητα του φίλου μου να αντιμετωπίζει καταστάσεις, πριν τον αιφνιδιάσουν οι λύσεις. Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ τον Ζιλ κακό δάσκαλο. Την άποψή μου αυτή δεν τη συμμερίζεται ο φίλος μου, ο οποίος είναι ευγνώμων για τις προκλήσεις στις οποίες τον γυμνάζει αυτός ο πολύπλοκος δάσκαλος. Πώς είναι ο μέσος πνευματικός οδηγός; Από την εμπειρία μου, δεν υπάρχουν δύο ίδιοι οδηγοί. Αυτές οι αφοσιωμένες, ανώτερες οντότητες μού δίνουν την εντύπωση ότι παρουσιάζουν μεταστροφές διάθεσης απέναντί μου από τη μία συνεδρία στην άλλη, ακόμα και μέσα στην ίδια συνεδρία με κάποιον πελάτη. Μπορούν να είναι συνεργάσιμοι ή να παρεμποδίζουν τη διαδικασία, ανεκτικοί ή προσβλητικοί, να μιλούν με υπεκφυγές ή να είναι αποκαλυπτικοί ή, ακόμα, και παντελώς αδιάφοροι σε ο,τιδήποτε κάνω με έναν άνθρωπο. Τρέφω μεγάλο σεβασμό στους οδηγούς, γιατί αυτές οι ισχυρές οντότητες παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στον προορισμό μας, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι αρκετές φορές με αγχώνουν πάνω στη δουλειά μου. Τους βρίσκω αινιγματικούς, επειδή είναι απρόβλεπτοι στις σχέσεις τους μαζί μου, όταν προσπαθώ να διευκολύνω καταστάσεις. Στις αρχές αυτού του αιώνα, τα μέντιουμ, που δούλευαν με ανθρώπους σε ύπνωση, συνήθιζαν να ονομάζουν οποιαδήποτε ασώματη οντότητα υπήρχε στο δωμάτιο «κατευθύνον πνεύμα», επειδή αυτή διηύθυνε την πνευματική επικοινωνία για τον άνθρωπο. ΄Ηταν κοινώς παραδεκτό ότι ένα τέτοιο πνεύμα (είτε επρόκειτο για οδηγό είτε όχι) είχε ενεργειακά πρότυπα, τα οποία ήταν συναισθηματικά, διανοητικά και πνευματικά εναρμονισμένα με αυτά του ανθρώπου. Η σημασία των αρμονικών ενεργειακών προτύπων μεταξύ του διευκολύνοντος και αυτών των οντοτήτων ήταν, επίσης, γνωστή.

Αν ένα «κατευθύνον» πνεύμα παρεμποδίζει την έρευνά μου μ' έναν πελάτη, αναζητώ γιατί συμβαίνει αυτό. Με μερικούς οδηγούς, που βάζουν φραγές, πρέπει να παλέψω για να εξασφαλίσω και την παραμικρή πληροφορία, ενώ άλλοι μου παρέχουν πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων σε μία συνεδρία. Δεν ξεχνώ ποτέ ότι οι οδηγοί έχουν κάθε δικαίωμα να παρακωλύουν την προσέγγισή μου στα προβλήματα των ψυχών, που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους. Τελικά, εγώ, έχω τους δικούς τους ανθρώπους πελάτες για ένα μικρό μόνο διάστημα. Ειλικρινά, θα προτιμούσα να μην έχω καθόλου επαφή με τον οδηγό ενός ανθρώπου από το να δουλεύω με κάποιον, ο οποίος μπορεί σε κάποιο σημείο να με βοηθήσει και να μπλοκάρει το ρυθμό της μνήμης στην επόμενη φάση της ίδιας συνεδρίας.

Πιστεύω ότι ο λόγος που ένας οδηγός μπλοκάρει τις πληροφορίες δεν έχει να κάνει, απλά και μόνο, με την αντίστασή του στην άμεση ψυχολογική κατεύθυνση, που παίρνει μία θεραπευτική συνεδρία. Αναζητώ διαρκώς νέα στοιχεία για τον πνευματικό κόσμο. ΄Ενας οδηγός, που υποστηρίζει την ελεύθερη ροή αναμνήσεων προηγούμενων ζωών σ' έναν από τους πελάτες μου, μπορεί να εμποδίσει τις ερωτήσεις μου όταν αυτές φτάσουν μακριά, στη ζωή σε άλλους πλανήτες, τη δομή του πνευματικού κόσμου ή την ίδια τη δημιουργία. Γι' αυτό και μπορώ να συγκεντρώσω αυτά τα πνευματικά μυστικά, από ένα μεγάλο σώμα πληροφοριών των πελατών μου, μόνο σε μικρά ψήγματα, κάτι που αντανακλά τη διακριτική κρίση πολλών οδηγών. Αισθάνομαι επίσης ότι, κατά τη διάρκεια των επικοινωνιών με τους ανθρώπους και τους οδηγούς τους, δέχομαι βοήθεια από τον δικό μου πνευματικό οδηγό.

Κατά καιρούς, κάποιος άνθρωπος ενδέχεται να εκφράσει δυσαρέσκεια απέναντι στον ή στην οδηγό του. Αυτό είναι συνήθως προσωρινό. Οποιαδήποτε στιγμή, οι άνθρωποι ενδέχεται να θεωρήσουν ότι οι οδηγοί τους είναι πολύ δύσκολοι και δεν εργάζονται προς το συμφέρον τους ή, απλά, ότι δεν τους προσέχουν αρκετά. Κάποτε, κάποιος μου ανέφερε ότι είχε προσπαθήσει, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, να οριστεί σ' αυτόν άλλος οδηγός. Είπε: «Η οδηγός μου με καθυστερεί, δεν μου δίνει αρκετά από τον εαυτό της». Ο άνθρωπος μου είπε ότι η επιθυμία του για αλλαγή οδηγού δεν έγινε τελικά δεκτή. Παρατήρησα ότι έμεινε για αρκετό καιρό μόνος, χωρίς ιδιαίτερη αλληλεπίδραση μέσα στην ομάδα μετά τις δύο τελευταίες ζωές του, επειδή η οδηγός αρνήθηκε να ασχοληθεί με τα ζητήματά του. Θύμωνε με την οδηγό του, επειδή δεν τον προφύλαττε από δυσάρεστες καταστάσεις.

Οι δάσκαλοί μας δεν ταράζονται, στην πραγματικότητα, τόσο πολύ μαζί μας, μέχρι του σημείου δηλαδή να αποξενώνονται, παρατήρησα όμως ότι έχουν έναν τρόπο να μένουν αφανείς, όταν οι πικραμένοι μαθητές τους αποφεύγουν πραγματικά να λύσουν τα προβλήματά τους. Οι οδηγοί δεν θέλουν παρά το καλύτερο για μας και, μερικές φορές, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μας παρακολουθούν, ενώ υποφέρουμε πόνους και δεινά για να φτάσουμε σε κάποιους στόχους. Οι οδηγοί δεν μπορούν να βοηθήσουν στην πρόοδό μας παρά μόνο όταν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές, έτσι ώστε να επωφεληθούμε πλήρως από τις ευκαιρίες της ζωής.

΄Εχουμε λόγο να φοβόμαστε τους οδηγούς μας; Στο Κεφάλαιο Πέντε, με την Περίπτωση 13, είδαμε μία προφανώς νεαρή ψυχή η οποία, αμέσως μετά το θάνατο, εξέφραζε ταραχή στην ιδέα ότι θα συναντήσει τον οδηγό της, τον Κλόντι, για να τον ενημερώσει. Τις περισσότερες φορές, η ανησυχία αυτή δεν διαρκεί για πολύ. Μπορεί να νιώθουμε στενοχώρια, επειδή οφείλουμε να εξηγήσουμε στους οδηγούς μας γιατί οι στόχοι μας δεν κατακτήθηκαν, αλλά εκείνοι καταλαβαίνουν. Αυτό που ζητούν οι οδηγοί από εμάς είναι να ερμηνεύσουμε τις προηγούμενες ζωές μας, έτσι ώστε να επωφεληθούμε από το γεγονός ότι συμμετέχουμε στην ανάλυση των λαθών μας.

Οι πελάτες μου εκφράζουν όλων των ειδών τα συναισθήματα για τους οδηγούς τους, αλλά ο φόβος δεν συγκαταλέγεται σε αυτά. Αντίθετα, οι άνθρωποι ανησυχούν περισσότερο μήπως τους εγκαταλείψει ο πνευματικός τους οδηγός, κατά τη διάρκεια των δύσκολων περιόδων της ζωής τους. Η σχέση μας με τους οδηγούς είναι περισσότερο σχέση μαθητή και δασκάλου παρά κατηγορούμενου και δικαστή. Οι προσωπικοί μας οδηγοί μάς βοηθούν να αντιμετωπίσουμε το διαχωρισμό και την απομόνωση, την οποία κάθε ψυχή κληρονομεί με τη γέννησή της στον φυσικό κόσμο, και που δεν τη θεραπεύει η αγάπη της οικογένειας, όσο μεγάλη κι αν είναι. Οι οδηγοί μάς προσφέρουν την επιβεβαίωση του Εαυτού μέσα σ' έναν πολυπληθέστατο κόσμο. Οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν αν οι οδηγοί τους σπεύδουν κάθε φορά που τους καλούν σε βοήθεια.

Οι οδηγοί δεν έχουν όλοι το ίδιο σύστημα ως προς τον τρόπο που επιλέγουν να μας βοηθήσουν, επειδή εκτιμούν πολύ προσεκτικά πόσο τους χρειαζόμαστε. Με έχουν, επίσης, ρωτήσει αν η ύπνωση είναι ο καλύτερος τρόπος για να επικοινωνήσει κανείς με τον οδηγό του. Φυσικά, εγώ κλίνω υπέρ της ύπνωσης, επειδή γνωρίζω τις δυνατότητες και την αποτελεσματικότητα που έχει αυτό το μέσο, για να αποκτήσει κανείς λεπτομερείς πνευματικές πληροφορίες. Παρ' όλα αυτά, η ύπνωση με επαγγελματία διευκολύνοντα, δεν είναι εύκολη σε καθημερινή βάση, ενώ ο διαλογισμός, η προσευχή, ακόμα και η διαύλωση μέσω κάποιου άλλου ανθρώπου, ίσως είναι. Η αυτο-ύπνωση, ως μορφή βαθέως διαλογισμού, είναι μία τέλεια εναλλακτική μέθοδος και ίσως προτιμητέα για όσους φοβούνται να υπνωτιστούν από άλλους ή δεν επιθυμούν την παρεμβολή άλλου ανθρώπου στην πνευματική τους ζωή. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί, όλοι έχουμε τη δυνατότητα να στέλνουμε τα κύματα της σκέψης μας, τα οποία φτάνουν πολύ μακριά, από την ανώτερη συνειδητότητά μας. Οι σκέψεις του κάθε ανθρώπου αντιπροσωπεύουν ένα νοητικό αποτύπωμα για τους οδηγούς, οι οποίοι εντοπίζουν ποιοι είμαστε και πού βρισκόμαστε. Στη διάρκεια της ζωής μας και ιδιαίτερα σε περιόδους έντονου στρες, οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται την παρουσία κάποιου που τους προσέχει. ΄Ισως να μην είμαστε σε θέση να περιγράψουμε αυτή τη δύναμη, αλλά εκείνη βρίσκεται εκεί ούτως ή άλλως.

Στη διαδικασία εύρεσης της ανώτερης δύναμής μας το πρώτο βήμα είναι η προσέγγιση της ψυχής μας. ΄Ολες οι γραμμές νοητικής επικοινωνίας, που χρησιμοποιούμε για να φτάσουμε σ' έναν ύψιστο-Θεό, παρακολουθούνται σ' αυτό το σκαλοπάτι από τους οδηγούς μας. Κι εκείνοι έχουν τους δικούς τους οδηγούς, σε ανώτερη βαθμίδα. Ολόκληρη η κλίμακα λειτουργεί σαν ένα αδιάσπαστο κύκλωμα στην πηγή του συνόλου της νοήμονος ενέργειας, και κάθε βαθμίδα αποτελεί μέρος του όλου. Είναι σημαντικό να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι μία προσευχή τους για βοήθεια θα απαντηθεί από τη δική τους ανώτερη δύναμη. Γι' αυτό οι οδηγοί είναι ζωτικής σημασίας στις πνευματικές και προσωρινές μας ζωές. Αν είμαστε χαλαροί και σε κατάσταση εστιασμένης συγκέντρωσης, μία εσωτερική φωνή μάς μιλάει. Ακόμα κι αν δεν πήραμε εμείς την πρωτοβουλία για το μήνυμα που λάβαμε, θα πρέπει να εμπιστευόμαστε αυτό που ακούμε.

΄Ερευνες ψυχολόγων σε εθνική κλίμακα, πιστοποιούν ότι ένας άνθρωπος στους δέκα παραδέχεται πως ακούει φωνές, οι οποίες είναι συχνά θετικές και εκπαιδευτικές. Είναι μια ανακούφιση για πολλούς ανθρώπους να ξέρουν ότι οι εσωτερικές τους φωνές δεν είναι οι παραισθήσεις των ψυχασθενών. Μία εσωτερική φωνή δεν πρέπει να μας θορυβεί΄ είναι ο δικός μας σύμβουλος, που κατοικεί μέσα μας και ανταποκρίνεται στο κάλεσμά μας. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι φωνές ανήκουν στους οδηγούς μας.

Οι οδηγοί, που αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν τις ψυχές, συνεργάζονται μεταξύ τους και μεταβιβάζουν ο ένας στον άλλον επείγοντα νοητικά μηνύματα. ΄Ετσι, άνθρωποι που δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν τον εαυτό τους σε κρίσιμες καταστάσεις, ενδέχεται να βρουν συμβούλους, φίλους ή ακόμα και άγνωστους ανθρώπους, οι οποίοι θα σπεύσουν να τους βοηθήσουν ακριβώς την στιγμή που το χρειάζονται.

Η εσωτερική δύναμη, που νιώθουμε στην καθημερινή μας ζωή, δεν αντανακλά τόσο την οραματική εικόνα του οδηγού μας, όσο τα συναισθήματα και την πειστική αίσθηση ότι δεν είμαστε μόνοι. Οι άνθρωποι, που ακούνε και ενθαρρύνουν την εσωτερική τους φωνή μέσω μιας ήρεμης περισυλλογής, λένε ότι αισθάνονται μία προσωπική σύνδεση με μία ενέργεια πέρα απ' αυτούς, η οποία τους υποστηρίζει και τους καθησυχάζει. Αν προτιμάτε να αποκαλείτε αυτό το εσωτερικό σύστημα καθοδήγησης έμπνευση ή διαίσθηση δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, γιατί το σύστημα που μας βοηθά είναι μία έκφανση του εαυτού μας και ανώτερων δυνάμεων.

Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας, έχουμε την τάση να ζητάμε καθοδήγηση για να αποκατασταθούν τα πράγματα αμέσως. ΄Οταν βρίσκονται σε ύπνωση, οι πελάτες μου λένε ότι οι οδηγοί τους δεν τους βοηθούν στην άμεση λύση όλων των προβλημάτων τους, μάλλον τους φωτίζουν μονοπάτια για να τα ακολουθήσουν, προσφέροντάς τους νύξεις. Αυτός είναι και ο λόγος που είμαι προσεκτικός, όταν διαπιστώνω ότι ένας άνθρωπος μπλοκάρεται κατά τη διάρκεια της ύπνωσης. Η εσωτερική επίγνωση αποκαλύπτεται καλύτερα με έναν ελεγχόμενο ρυθμό, τον καταλληλότερο για τον κάθε άνθρωπο. ΄Ενας δάσκαλος, που ενδιαφέρεται για το μαθητή του, μπορεί να μη θέλει να του αποκαλυφθούν όλες οι όψεις ενός προβλήματος σε μία δεδομένη στιγμή. Διαφέρουμε ως προς την ικανότητά μας να χειριζόμαστε τις αποκαλύψεις.

΄Οταν ζητάτε βοήθεια από την ανώτερη πνευματική σας δύναμη, πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην ζητάτε άμεση αλλαγή. Η επιτυχία μας στη ζωή βασίζεται στον προγραμματισμό, υπάρχουν όμως και εναλλακτικά μονοπάτια να επιλέξουμε για να φτάσουμε σε κάποιους στόχους. ΄Οταν αναζητάτε καθοδήγηση, προτείνω να ζητάτε βοήθεια για το αμέσως επόμενο βήμα στη ζωή σας. ΄Οταν το κάνετε αυτό, να είστε έτοιμοι για ανέλπιστες πιθανότητες. Να έχετε την πίστη και την ταπεινότητα να ξανοιχθείτε σε πολλούς δρόμους, που οδηγούν σε λύσεις. Μετά το θάνατο, δεν βιώνουμε ως ψυχές τη θλίψη με τον συναισθηματικό προσδιορισμό που βιώνεται η θλίψη στη φυσική μορφή.

Παρ' όλα αυτά, όπως είδαμε ήδη, οι ψυχές δεν είναι αποκομμένα όντα, χωρίς συναισθήματα. ΄Εχω μάθει ότι και οι δυνάμεις που μας προσέχουν αισθάνονται αυτό που αποκαλώ πνευματική θλίψη, όταν βλέπουν να κάνουμε φτωχές επιλογές στη ζωή και να βιώνουμε τον πόνο. ΄Οπως οι αδελφές ψυχές μας και οι φίλοι μας υποφέρουν όταν βασανιζόμαστε, έτσι και οι οδηγοί μας. Οι οδηγοί μπορεί να μη δείξουν την στενοχώρια τους στη συνομιλία του προσανατολισμού ή και κατά τη διάρκεια των συζητήσεων μέσα στις ομάδες ψυχών, ανάμεσα στις ζωές, όμως αισθάνονται έντονα την ευθύνη τους απέναντί μας ως δάσκαλοί μας.

Στο Κεφάλαιο ΄Εντεκα θα δούμε την άποψη ενός οδηγού, που βρίσκεται στο Επίπεδο V. Δεν έχω βρει μέχρι σήμερα, ανάμεσα στους πελάτες μου, έναν άνθρωπο ενσαρκωμένο, που να βρίσκεται στο Επίπεδο VI ή, αλλιώς, έναν οδηγό σε επίπεδο διδασκάλου. Υποθέτω βέβαια ότι δεν έχουμε και πολλές τόσο εξελιγμένες ψυχές στη Γη, σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή. Οι περισσότεροι οδηγοί του Επιπέδου VI είναι πολύ απασχολημένοι με το να σχεδιάζουν και να κατευθύνουν τις καταστάσεις από τον πνευματικό κόσμο για να ενσαρκώνονται ακόμα.

Από τις αναφορές που είχα από τους ανθρώπους του Επιπέδου V, φαίνεται ότι το Επίπεδο VI δεν έχει να δεχτεί άλλα μαθήματα, έχω όμως την αίσθηση ότι μία ψυχή του Επιπέδου V, η οποία εξακολουθεί να ενσαρκώνεται, ίσως και να μη γνωρίζει όλα τα εσωτερικά καθήκοντα και το έργο των οντοτήτων στο επίπεδο του διδασκάλου.

Περιοδικά, κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας με μία πιο εξελιγμένη ψυχή, ακούω αναφορές σχετικές με ένα επίπεδο εξέλιξης ακόμα υψηλότερο κι από το Επίπεδο VI. Αυτές οι οντότητες, στις οποίες αναφέρονται ακόμα και οι διδάσκαλοι, κινούνται στη βαθύτερη ζώνη της ιώδους ενέργειας. Τα ανώτερα αυτά όντα θα πρέπει να πλησιάζουν το δημιουργό. Μου έχουν πει ότι αυτές οι αιθερικές μορφές είναι ακαθόριστες και φευγαλέες, αλλά απολαμβάνουν μεγάλη τιμή και ευλάβεια στον πνευματικό κόσμο. Ο μέσος πελάτης μου δεν γνωρίζει αν οι πνευματικοί οδηγοί θα πρέπει να τοποθετηθούν σε μία κατηγορία χαμηλότερη από το θεϊκό ή να θεωρηθούν κατώτεροι θεοί λόγω της εξέλιξής τους. Δεν είναι λάθος, όπου και αν τους κατατάξει κανείς, από τη στιγμή που αυτό του παρέχει ανακούφιση, ανύψωση και το θεωρεί λογικό.

Παρ' όλο που μερικοί από τους πελάτες μου έχουν την τάση να θεωρούν τους οδηγούς θεϊκούς - οι οδηγοί δεν είναι ο Θεός. Κατά τη γνώμη μου, οι οδηγοί δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο θεϊκοί από μας και γι' αυτό μας παρουσιάζονται σαν φυσικά όντα. Σε όλες τις περιπτώσεις, με τις οποίες ασχολήθηκα, κανείς δεν είδε ποτέ το Θεό. Οι άνθρωποι στην κατάσταση της ύπνωσης λένε ότι αισθάνονται την παρουσία μιας υπέρτατης δύναμης, που διευθύνει τον πνευματικό κόσμο, δεν αισθάνονται όμως άνετα με τη λέξη «Θεός», όταν πρέπει να περιγράψουν ένα δημιουργό. ΄Ισως ο φιλόσοφος Σπινόζα το διατύπωσε καλύτερα με αυτά τα λόγια: «Ο Θεός δεν είναι Αυτός που είναι, αλλά Αυτό που είναι».

Κάθε ψυχή έχει μία ανώτερη πνευματική δύναμη, που συνδέεται με την ύπαρξή της. ΄Ολες οι ψυχές είναι μέρος της ίδιας θεϊκής ουσίας, που γεννιέται από μία υπερψυχή. Η νοήμων αυτή ενέργεια έχει εύρος συμπαντικό, συνεπώς όλοι συμμετέχουμε στη θεϊκή κατάσταση ύπαρξης. Αν μία ψυχή αντανακλά ένα μικρό ποσοστό της υπερψυχής που ονομάζουμε Θεό, τότε οι οδηγοί μας μάς δίνουν τον καθρέφτη, μέσα στον οποίο μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας συνδεδεμένους με αυτόν το δημιουργό.

ΠΗΓΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ