Η επόμενη (μετά τον ιό) ημέρα.

Όχι, δεν θα γράψω για το μέλλον της Χώρας. Δεν είμαι κανένας σοβαρός αναλυτής με τέσσερα πτυχία στην πλάτη. Δυο κουβέντες μόνο, όπως τα καταλαβαίνει το μυαλό μου και θα πάω στο ΕΚΑΒ.

Έχουμε και λέμε. Οι μισοί πολίτες δεν δουλεύουν, οι άλλοι μισοί είναι συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι. Τα επιδόματα πέφτουν βροχή. Τα κουκιά όμως είναι μετρημένα. Τα έσοδα του Κράτους προέρχονται αποκλειστικά από την φορολογία. 

Άρα; Πως θα πληρωθεί ο λογαριασμός;

Που βρήκε τα δις ο Αλέξης και άφησε μαξιλάρι; Από λεφτόδεντρο; Όχι, αλλά ρημάζοντας στην φορολογία, συγκεκριμένη τάξη πολιτών. Αν τα ξοδέψει ο Κυριάκος, πως θα τα αναπληρώσει; Από λεφτόδεντρο; Δεν υπάρχει είπαμε.

Αντί να περάσουμε στην ψηφιοποίηση και στην τηλεργασία, με τρόπο ομαλό, εδώ και 20 χρόνια, το κάναμε με τον πιο βάναυσο τρόπο μέσα σε μία βδομάδα. Με το τέλος της πανδημίας, θα επιστρέψουμε στην προηγούμενη κατάσταση; Με τίποτα. Δεκάδες χιλιάδες τεμπελοθέσεις, πρέπει να θεωρούνται ήδη χαμένες και το κλάμα θα είναι γοερό, όταν αυτό επεκταθεί στο Δημόσιο.

Πάμε στο ΕΚΑΒ.

Ανέλπιστες καταστάσεις. Και χρήμα και δόξα. Αυτό δεν ξανάγινε ποτέ. Εκεί που ήμασταν οι παλιοτελευταίοι, ξαφνικά όλοι έχουν φάει την σκόνη μας. Έχει πάρει φωτιά το facebook και ο αυτοθαυμασμός έχει χτυπήσει κόκκινο. "Εσείς μείνετε σπίτι και ο μέχρι χτες ότι να ναι εκαβίτης είναι εδώ για σας". Και αμέτρητες συνεντεύξεις και αμέτρητες δωρεές ιδιωτών, ακόμη και στον πιο τελευταίο Τομέα και αμέτρητες φωτογραφίες και ευχαριστήρια με τον ιδιώτη που δώρησε τρία κουτιά γάντια στον Τομέα Άνω Τραχανοπλαγιάς του ΕΚΑΒ.

Και χρήμα από το Υπουργείο, στους μαχητές της πρώτης γραμμής. Και δώρο Πάσχα. Και επίδομα στολής, καθαρό, αφορολόγητο και αναπροσαρμοζόμενο. Με έναν Νόμο και ένα άρθρο. Με τον ίδιο τρόπο καταργείται, αλλά δεν είναι της παρούσης, τώρα βάζουμε τσέπη.

Τι θα μείνει την επόμενη μέρα, όταν θα σβήσουν τα φώτα της γιορτής, όταν θα έχει φαγωθεί το επίδομα και όταν τα like στο facebook πάρουν την κάτω βόλτα; Κατάθλιψη σε όσους (όσες) δεν πρόλαβαν να βρουν γυναίκα (άντρα) και βίαιη επιστροφή στην κανονικότητα για τους υπόλοιπους. Δύο σήματα στην αρχή της βάρδιας, μία ώρα διάλειμμα για καθαρισμό, καύσιμα, υλικά, άλλο ένα μετά και σχολάσαμε. Περιπατητικά τα περιστατικά κατά προτίμηση, τα οποία παραλαμβάνουμε έστω και με το ζόρι, για να μην κάτσει καμιά στραβή και φάμε στο κεφάλι καμιά ανακοπή, ή κανένα κουβάλημα από τον τρίτο, χωρίς ασανσέρ.

ΣΥΧΕΧΕΙΑ ΣΤΟ...ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ