O "ιδανικός" σύντροφος

Ο ιδανικός σύντροφος

Ξερετε τί σκεφτομαι σημερα; βλεπω ολα τα ποστ περι ιδανικου συντροφου,αδελφης ψυχης,διδυμης φλογας και μου φαινεται πως αγνοουμε κατι σημαντικο. Κι αυτο ειναι οτι ιδανικος συντροφος μπορει να σημαινει ενας ανθρωπος που καθρεπτιζει τις ελλειψεις και τα ψεγαδια μας και μας προσφερει την ευλογια της αυτογνωσιας. Αδικως απογοητευομαστε οταν αυτο συμβαινει. Ενας αλλος μπορει μονο να καθρεπτισει οτι εχουμε μεσα μας. Οσο καλυτερα ειμαστε εμεις,οσο πιο πληρεις,οσο πιο πολυ αγαπη και φροντιδα δινουμε στον εαυτο μας τοσο πιο ‘‘ιδανικο‘‘θα ειναι το ταιρι μας! Και το παραδοξο ειναι οτι οταν αληθινα δεν θα νιωθουμε την αναγκη ισον δεν θα ειμαστε σε ελλειψη,τοτε ο συντροφος δεν θα μπορει παρα να ειναι ο ιδανικος! Ωστωσο καθε ανθρωπος γυρω μας ΕΙΝΑΙ ιδανικος. Ισως δεν χρειαζεται να μεινει αλλο διπλα μας (κι εμεις διπλα του) γιατι εξυπηρετησε τον σκοπο του και με αγαπη και ευγνωμοσυνη ισως ειναι ωρα να χωρισουν οι δρομοι μας. Αυτο η καρδια μας θα μας το πει.

Οποιος απο εμας λοιπον ψαχνει τον ιδανικο συντροφο δεν εχει παρα να κοιταξει τους ‘‘καθρεπτες‘‘ γυρω του,να ψαξει -και να βρει-μεσα του.

Και φυσικα βρισκοντας μεσα μας αγαπη,αποδοχη,πληροτητα ειναι επομενο οτι εν τελει θα ελξουμε ενα συντροφο εξισου ολοκληρωμενο η τελοσπαντων εναν συντροφο προθυμο να εξελισσεται μαζι με μας και να κοιταζει μεσα του καθε φορα που παρουσιαζεται μια προκληση κι ετσι να δημιουργησουμε την "ιδανικη"σχεση οπου και οι δυο συντροφοι θα ειναι εξισου αφοσιωμενοι σε αυτην και η σκληρη δουλεια που απαιτειται να ειναι ευχαριστη και καθολου βαρετη!

Πως βρισκουμε λοιπον τον ιδανικο συντροφο?
Οταν ιδανικος συντροφος ειναι ο ιδιος μας ο εαυτος!
Ωστοσο αξιοποιηστε καθε "μη ιδανικη" σχεση για να μαθετε τον εαυτο σας και να ξερετε οτι καθε σχεση και καθε προσπαθεια μας οσο επιτυχημενη η αποτυχημενη κι αν την βαπτιζουμε ειναι ευλογια,ειναι ευκαιρια για αυτογνωσια και εχει να μας προσφερει πολλα!
Ακομα κι αν θεωρουμε οτι τελειωνει αδοξα...

Με ρεαλισμο αλλα και φαντασια προχωραμε!

Η τέχνη της συμβίωσης

Ένας πανάρχαιος μύθος των ινδιάνων Σιου, λέει πως ήρθαν κάποτε στη σκηνή του γέρου μάγου της φυλής, πιασμένοι χέρι χέρι, ο Άγριος Ταύρος, ο πιο γενναίος και τιμημένος νέος πολεμιστής, και το Ψηλό Σύννεφο, η κόρη του αρχηγού, μια από τις ωραιότερες γυναίκες της φυλής. "Αγαπιόμαστε" αρχίζει ο νέος.

"Και θα παντρευτούμε" λέει εκείνη.
"Και αγαπιόμαστε τόσο που φοβόμαστε..."
"Θα θέλαμε κάποιο μαγικό, ένα χαϊμαλί, ένα φυλαχτό..."
"Κάτι που θα μας εγγυάται ότι θα είμαστε για πάντα μαζί."
"Που θα μας εξασφαλίσει ότι θα είμαστε ο ένας στο πλευρό του άλλου, ώσπου να συναντήσουμε τον Μανιτού, την ημέρα του θανάτου".
"Σε παρακαλούμε" ικετεύουν, "πες μας τί μπορούμε να κάνουμε..."

Ο μάγος τους κοιτάζει και συγκινείται που τους βλέπει τόσο νέους, τόσο ερωτευμένους, να λαχταρούν τόσο μια του λέξη.

"Υπάρχει κάτι ..." λέει τελικά ο σοφός μάγος μετά από αρκετή ώρα. "Αλλά δεν ξέρω...είναι ένα έργο πολύ δύσκολο και απαιτεί θυσίες."

"Δεν μας πειράζει" λένε και οι δύο.
"Ό,τι και να' ναι" επιβεβαιώνει ο Άγριος Ταύρος.

"Ωραία" λέει ο μάγος. "Ψηλό Σύννεφο, βλέπεις το βουνό που είναι βόρεια από το χωριό μας; Πρέπει να το ανέβεις μόνη σου, χωρίς τίποτα άλλο εκτός από ένα δίχτυ και τα χέρια σου, και να κυνηγήσεις το πιο όμορφο και δυνατό γεράκι του βουνού. Αν το πιάσεις, πρέπει να το φέρεις εδώ ζωντανό την τρίτη μέρα μετά την πανσέληνο. Κατάλαβες;"

Η νεαρή κοπέλα συγκατανεύει σιωπηλά.

"Κι εσύ Άγριε Ταύρε" συνεχίζει ο μάγος, "πρέπει να ανέβεις το βουνό του κεραυνού, κι όταν φτάσεις στην κορυφή, τον πιο άγριο απ' όλους τους αετούς, και με τα χέρια σου μόνο κι ένα δίχτυ να τον πιάσεις χωρίς να τον τραυματίσεις και να τον φέρεις μπροστά μου, ζωντανό, την ίδια μέρα που θα έρθει και το Ψηλό Σύννεφο....Πηγαίνετε τώρα."
Οι δυο νέοι κοιτάζονται με τρυφερότητα, κι ύστερα από ένα φευγαλέο χαμόγελο φεύγουν για να εκπληρώσουν την αποστολή που τους ανατέθηκε. Εκείνη πάει προς το βορρά, εκείνος προς το νότο...

Την καθορισμένη ημέρα, μπροστά στη σκηνή του μάγου, περιμένουν οι δυο νέοι, ο καθένας με μια πάνινη τσάντα, που περιέχει το πουλί που του ζητήθηκε.
Ο μάγος τους λέει να βγάλουν τα πουλιά από τις τσάντες με μεγάλη προσοχή. Οι νέοι κάνουν αυτό που τους λέει, και παρουσιάζουν στο γέρο για να τα εγκρίνει τα πουλιά που έπιασαν Είναι πανέμορφα, χωρίς αμφιβολία, τα καλύτερα του είδους τους.

"Πετούσαν ψηλά;" ρωτάει ο μάγος.
"Ναι, βέβαια. Κι εμείς, όπως μας ζητήσατε.... Και τώρα;" ρωτάει ο νέος. "Θα τα σκοτώσουμε και θα πιούμε την τιμή από το αίμα τους;"

"Όχι" λέει ο γέρος.

"Να τα μαγειρέψουμε και να φάμε τη γενναιότητα από το κρέας τους;" προτείνει η νεαρή.

"Όχι" ξαναλέει ο γέρος. "Κάντε ότι σας λέω. Πάρτε τα πουλιά και δέστε τα μεταξύ τους από τα πόδια μ' αυτές τις δερμάτινες λωρίδες... Αφού τα δέσετε, αφήστε τα να φύγουν, να πετάξουν ελεύθερα."

Ο πολεμιστής και η νεαρή κοπέλα κάνουν ό,τι ακριβώς τους έχει πει ο μάγος, και στο τέλος ελευθερώνουν τα πουλιά.

Ο αετός και το γεράκι προσπαθούν να πετάξουν, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να στριφογυρίζουν και να ξαναπέφτουν κάτω. Σε λίγα λεπτά, εκνευρισμένα που δεν καταφέρνουν να πετάξουν, τα πουλιά επιτίθενται με τσιμπήματα το ένα εναντίον του άλλου, μέχρι που πληγώνονται.

"Αυτό είναι το μαγικό. Μην ξεχάσετε ποτέ αυτό που είδατε σήμερα. Τώρα, είστε κι εσείς ένας αετός κι ένα γεράκι. Αν δεθείτε ο ένας με τον άλλον, ακόμα κι αν το κάνετε από αγάπη, όχι μόνο θα σέρνεστε στη ζωή σας, αλλά επιπλέον, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσετε να πληγώνετε ο ένας τον άλλον. Αν θέλετε η αγάπη σας να κρατήσει για πάντα, να πετάτε μαζί, αλλά ποτέ δεμένοι."

Aπό το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι "Ο δρόμος της συνάντησης".

Ποσο σεβομαστε και εκτιμαμε το αντιθετο φυλο?

Ο άνδρας είναι το πιο εξυψωμένο των πλασμάτων. Η γυναίκα είναι το ύψιστο των ιδανικών. Ο Θεός έκανε για τον άνδρα ένα θρόνο. Για τη γυναίκα ένα βωμό. Ο θρόνος εκθειάζει, ο βωμός αγιάζει.

Ο άνδρας είναι ο εγκέφαλος, η γυναίκα η καρδιά. Ο εγκέφαλος κατασκευάζει το φως, η καρδιά παράγει την αγάπη. Το φως γονιμοποιεί. Η αγάπη ανασταίνει. Ο άνδρας είναι δυνατός με τη λογική. Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα. Η λογική πείθει. Τα δάκρυα συγκινούν.

Ο άνδρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς. Η γυναίκα για όλα τα μαρτύρια. Ο ηρωισμός εξευγενίζει, το μαρτύριο ανυψώνει.

Ο άνδρας έχει την ανωτερότητα. Η γυναίκα την προτεραιότητα. Η ανωτερότητα σημαίνει τη δύναμη, η προτεραιότητα αντιπροσωπεύει το δικαίωμα.

Ο άνδρας είναι ένας μεγαλοφυής, η γυναίκα ένας άγγελος. Ο μεγαλοφυής είναι άπειρος. Ο άγγελος είναι ακαθόριστος.

Ο πόθος του άντρα είναι η ανώτατη δόξα. Ο πόθος της γυναίκας είναι η άκρα αρετή. Η δόξα κάνει όλο το μεγάλο. Η αρετή κάνει όλο το θεϊκό.

Ο άνδρας είναι ένας κώδικας, η γυναίκα ένα ευαγγέλιο. Ο κώδικας διορθώνει. Το ευαγγέλιο τελειοποιεί.

Ο άνδρας σκέπτεται. Η γυναίκα ονειρεύεται. Το να σκέπτεται κανείς σημαίνει να έχει μια νύμφη στο κρανίο. Το να ονειρεύεσαι σημαίνει να έχεις ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο.

Ο άνδρας είναι ένας ωκεανός. Η γυναίκα είναι μια λίμνη. Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει, η λίμνη το ποίημα που θαμπώνει.

Ο άνδρας είναι ο αετός που πετάει. Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδάει. Το να πετάς σημαίνει να κυριαρχείς στο διάστημα. Το να τραγουδάς σημαίνει να κατακτήσεις την ψυχή.

Ο άνδρας είναι ένας ναός, η γυναίκα είναι το ιερό. Μπροστά στο ναό αποκαλυπτόμαστε. Μπροστά στο ιερό γονατίζουμε.

Τελικά: ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη. Η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.

Βίκτωρ Ουγκώ

Ευχαριστω!
Καλλιοπη Παπαχατζακη

White Time Healer

kalliopi99

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ