Και τι ζητάω;

«Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό»

Οδ, Ελύτης

Μια αλλαγή που θα έρθει και τα ταράξει ανεπανόρθωτα τη λιμνάζουσα καθημερινότητα. Αυτό ζητούν οι περισσότεροι. Κι ύστερα ξαναβολεύονται στη ρουτίνα, ίσως γιατί μπροστά στις αλλαγές δεσπόζουν οι πιο κρυφοί μας φόβοι. Ωστόσο, καθώς οι μέρες περνούν όλο και κάτι ανακαλύπτουμε ότι μας λείπει. Άλλοι πιο επιπόλαιοι αναζητούν τα ασήμαντα μα για εκείνους σημαντικά κι άλλοι ψάχνουν κάτι βαθύτερο μα απροσδιόριστο που θα δώσει νόημα στη ζωή τους.
Από την άλλη, είναι αχαριστία να ζητάς αλλαγές όταν κάποιοι στερούνται αυτά που εσύ θεωρείς αυτονόητα. Με λίγες τύψεις κλείνουν πάντα οι κουβέντες μας με ένα "κανείς δε χάνεται..." μα η σκέψη συνεχίζει να ανακυκλώνεται στο μυαλό σου.

Είμαστε η γενιά που σκέφτεται πολλά αλλά καθόλου τον εαυτό της. Τι μας αρέσει πραγματικά; Τι επιθυμούμε περισσότερο από καθετί; Τι αξίζουμε; Ξεχνούμε να κάνουμε στον εαυτό μας τη βασικότερη κι επαναλαμβανόμενη ερώτηση των παιδικών μας χρόνων: Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Εν τέλει μεγαλώνουμε κι ακόμη δε βρίσκουμε τι ζητάμε από εμάς, τους άλλους, την ίδια τη ζωή. Γιατί εδώ που τα λέμε έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Πολλοί από εμάς βολευόμαστε στην ιδέα πως δε φταίμε γι' αυτόν τον ξεπεσμό, όμως δεν προσπαθούμε και να τον αποτρέψουμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν προλαβαίνουμε κι όλας. Εκεί που καθόμαστε και συζητάμε για μια κάποια ιδέα που θα φέρει επανάσταση, ξαφνικά σηκωνόμαστε όλοι μας και τρέχουμε να μαζέψουμε πτυχία και χαρτιά, με την ελπίδα να μας βοηθήσουν στην επανάσταση που ετοιμάζουμε κι όλο αναβάλλεται.

Αν όμως, βρίσκαμε αυτό που θέλουμε πραγματικά, αν το αφήναμε να ωριμάσει στη σκέψη μας κι αν προσπαθούσαμε με κάθε μέσο να το πραγματοποιήσουμε δίχως πολλές γκρίνιες, ίσως να καταφέρναμε να ξεχωρίσουμε τις λεπτομέρειες που κάνουν την καθημερινότητα όμορφη. Γιατί κακά τα ψέματα, όταν έχεις ή κάνεις ό,τι σε ευχαριστεί, η οπτική σου διαφοροποιείται. Βέβαια, το μαύρο δεν παύει να είναι μαύρο αλλά μπορείς να διακρίνεις μερικά χρώματα μέσα του.

Επομένως, το ζήτημα είναι τι θέλουμε σε σχέση με τον εαυτό μας και σε σχέση με τους άλλους. Διότι αν μάθουμε όλοι μας τι ζητάμε και τι δίνουμε τότε δε θα χρειάζεται να μπλεκόμαστε σε αδιέξοδα. Κι αν δεν μπλέκεις σε αδιέξοδα, έχεις περισσότερο χρόνο και διάθεση για να φτάσεις εκεί που επιθυμείς. Ωστόσο, μερικοί δρόμοι που δε βγάζουν πουθενά, έχουν πολλά να σου διδάξουν. Εξάλλου, έχω μια βαθιά πεποίθηση ότι οι δυσκολίες είναι για να διακρίνουμε τα ψήγματα ευτυχίας, που παρασυρόμενοι από τις στιγμές, συχνά αγνοούμε.

eirini-pasi

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ