Τι έγινε το βράδυ της Πέμπτης

Η πρώτη φορά που αισθάνθηκε αγάπη λέει

ή έρωτα καλύτερα δεν ξέρω ας το πούμε όπως θέλουμε

ήταν όταν εκείνη τον ξυπνούσε με μουσική και καφέ και του έφτιαχνε πρωινό και εκείνος την αγκάλιαζε από πίσω και τη χόρευε και κάπνιζαν στο μπαλκονάκι μέχρι να φύγουν με το αστικό για τη σχολή και ένιωθαν πλούσιοι και βασιλιάδες και ερωτευμένοι 

Περπατάμε από τον πύργο προς τη Ναυαρίνου

και ορκίζομαι ότι ακούω την πόρτα του λεωφορείου να ανοίγει και να μπαίνουν χέρι χέρι και να χαζογελάνε μέχρι να φτάσουν στη Θέρμη

μετά βέβαια θυμάμαι ότι μιλάει για δυο χρόνια πριν και επαναφέρω τα αφτιά μου στο εδώ μας

Περπατάει μπροστά μου ψηλός και ευθυτενής

κοιτάμε γύρω γύρω τα σπίτια τα απλωμένα ρούχα τις γλάστρες και τα ποδήλατα στις βεράντες

φανταζόμαστε που το πρωί οι άνθρωποι που κοιμούνται τώρα θα ξυπνήσουν να πιουν τον καφέ θα βγουν και λίγο στη βεράντα τους θα παίξουν με το σκύλο τους θα πάνε στη δουλειά 

Τώρα κοιμούνται κι εμείς εισβολείς του νου μαντεύουμε τις ζωές τους

Έχει όμορφα φώτα γύρω γύρω και τώρα που είναι άνοιξη ο αέρας μυρίζει αλλιώς

Με ενθουσιάζει όταν οι κουρτίνες κινούνται από τον αέρα. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που είπα για τη ζωή μου.

Ειδικά το καλοκαίρι που τις νύχτες κάνει ζέστη αλλά έχει ένα ελαφρύ αεράκι και αφήνεις ανοιχτά για να δροσίζεσαι και κινεί τις κουρτίνες και διαβάζεις ένα βιβλίο και όλα είναι πολύ απαλά και όμορφα και ασφαλή

Κι όταν διαβάζω κάτι που μου παίρνει το μυαλό το ξαναδιαβάζω και το ξαναδιαβάζω μέχρι να μπω μέσα του και να γίνω οι λέξεις

Μου λέει που όταν ήταν μικρός δεν τον άφηναν να τρώει παγωτά και η θεία του του πήρε ένα μυστικό παγωτό και πήγε και το είπε: "μαμά έφαγα μυστικό παγωτό"

Δεν μπόρεσα να γελάσω με την παιδική αφέλεια χωρίς να σκεφτώ την ενήλικη ανειλικρίνεια του μέλλοντος

Στο σπίτι μου είχα φυτέψει ήλιους κάποτε και κάθε πρωί ξυπνούσα και τους πότιζα και παρατηρούσα τι κάνουν και πόσο έχουν μεγαλώσει από την προηγούμενη που τα πότισα και ένιωθα περήφανη μητέρα των ήλιων μου και ζωγράφισα τις γλάστρες όλες κι αν κοιτούσες το σπίτι μου από το δρόμο το πρώτο πράγμα που παρατηρούσες ήταν αυτά τα χρώματα όλα 

Μιλήσαμε πολύ για το ζεστό γάλα το πρωί και για τα καταφύγια που φτιάχναμε από κουβέρτες όταν ήμασταν μικρά -σε άλλα μέρη ο καθένας αλλά εξίσου σημαντικά καταφύγια

Μου είπε για το πρώτο του φιλί και τους εφηβικούς έρωτες που τον έκρυβαν στις ντουλάπες τους

Θυμήθηκα που κρυβόμουν στη ντουλάπα για να ξεφύγω από τον αδερφό μου κι αυτός πάντα ήξερε πού είμαι αλλά έκανε ότι δε με βρίσκει για να χαίρομαι η μικρή του αδερφή

Έλεγε για τη γιαγιά του που ήταν κοντή αλλά θαυματουργή και όταν δεν είχα τι άλλο να πω έλεγε πες κι άλλα θυμήσου κι άλλα κι εγώ έμπαινα πιο μέσα στο παρελθόν και αναρωτιόμουν αν είμαι ερωτευμένη μ' αυτό το παρελθόν και εκείνα τα χρόνια κι αν αγαπώ αυτά που ζω τώρα το ίδιο

Κατάλαβα ότι ίσως να τα αγαπάω και περισσότερο γιατί διατηρώ τη φύση μου σε περίεργες συνθήκες μέσα και έδωσα μια νοερή αγκαλιά στον εαυτό μου που τα καταφέρνει και ζήτησα και συγγνώμη που κάποιες φορές τον πιέζω να είναι αντί να τον αφήσω ελεύθερο να είναι ό,τι είναι και ό,τι θέλει

Αναρωτήθηκα αν η πειθαρχία είναι δρόμος ή απλά άμυνα.

Θυμήθηκα την ξένη Θεσσαλονίκη που τώρα την ξεγυμνώνω και την αισθάνομαι πιο δική μου από ποτέ γιατί κάθε γωνιά της αποκτά νόημα κάθε μέρα

η διαδρομή απ'τη σχολή στο σπίτι και από το σπίτι μέχρι τη στάση του λεωφορείου κάθε βήμα γνωστό και τα ξύλινα έδρανα του πανεπιστημίου

τα ψώνια της εβδομάδας και οι απενεργοποιήσεις των κινητών όταν κάτι έχει τόσο τόσο νόημα

οι ταινίες τη Δευτέρα το βράδυ κάθε φορά στην ίδια θέση στον σχεδόν άδειο κινηματογράφο

Του είπα ότι την αγαπώ τη ρουτίνα όταν ξέρω να μην την κάνω τόσο ρουτίνα

Γελούσε και μ'άφηνε να μιλάω για να γελάει κι άλλο και να προλαβαίνει και να καπνίζει

Την Πέμπτη το βράδυ γύρισα σπίτι με μια καρδιά ανοιχτή ανοιχτή και φαντάσου

την προηγούμενη μέρα είχα κάνει τη δήλωση ότι κάθε μέρα γίνομαι πιο ευτυχισμένη και αυτό είναι βαρύ να το πεις, και ποιος ξέρει αν το εννοώ ή όχι και τι πάει να πει ευτυχία και πώς σκέφτηκα και αν όντως το νιώθω και όλα αυτά

Αλλά και τι σημασία έχει, το είπα όταν το είπα

Το τίποτα μας κάνει ευρηματικούς και μας φέρνει κοντά. Να ερχόμαστε.

first--breath

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ