Ο NOYΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΥΛΩΝΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο Νους (Ν+ους) του κάθε ανθρώπου είναι το αδιάρρηκτο εκείνο σημείο, το οποίο ο ίδιος άνθρωπος το ορίζει απόλυτα. Η πνευματική αν-έλιξ-η ανυψώνει το Νου μας και τον κάνει, να λειτουργεί εκπέμποντας σε ανώτερο φάσμα συχνοτήτων, υπό τον έλεγχό του. Έτσι η λειτουργία του Νοητικού Πεδίου στις ανώτερες συχνότητες ενεργοποιεί και αποδέχεται το ανώτερο «Λεπτοφυές» Πνευματικό Πεδίο.

Τα υπάρχοντα «Λεπτοφυή» Σώματα του ανθρώπου είναι τα εξής και διακρίνονται στο:

- Στο Ενεργειακό… που είναι η Αύρα μας.

- Στο Συναισθηματικό ... που είναι το Αστρικό μας.

- Στο Νοητικό… που είναι το ίδιο μας το Σώμα.

Αυτά λοιπόν τα τρία μέρη… μέσα από μια μυητική διαδικασία φωτίζονται και ενεργοποιούνται και τότε αρχίζουν να λειτουργούν σ’ ένα ανώτερο βεληνεκές επίπεδο. Τα σώματα αυτά συνδέουν πνευματικά τον άνθρωπο από τα «Τάρταρα… έως και τα ανώτερα Υπέρ Σύμπαντα του Κόσμου». Τα «Λεπτοφυή» αυτά Σώματα έχουν όμως και ένα Κατώτερο κι ένα Ανώτερο Δίδυμο. Έτσι κάθε Ανώτερο Δίδυμο μπορεί να πάρει τα ηνία ανάλογα, ώστε ο άνθρωπος να «αντιλαμβάνεται» πλέον τα καλέσματα του Ανώτερου Πνεύματος και της Ανώτερης Ψυχής του, που συν λειτουργούν και τον βγάζουν «έξω» από το «μάτριξ» και την κοινή εμπειρία του μη φωτισμένου ανθρώπου. Το Νοητικό Σώμα έχει ένα Ανώτερο Νοητικό Δίδυμο, που είναι ουσιαστικά το Πνευματικό Σώμα και δονείται στις Ανώτατες Πνευματικές Σφαίρες, που είναι διασυνδεδεμένο με το Πνεύμα της Παν Δημιουργίας.. Το Νοητικό Σώμα μπορεί να διακρίνει τι είναι δικό του, τι προέρχεται από το ίδιο, τι προέρχεται από το Σκιώδη Εαυτό του δηλαδή… το Υποσυνείδητο, αλλά και τι είναι μήνυμα ανώτερης καθοδήγησης από τον Ανώτερο Εαυτό, τι έρχεται «εμβόλιμο» από μία άλλη πηγή και που δεν είναι δικό του αυτόβουλο γέννημα.

Έτσι εμφανίζονται κάποιες σκέψεις και εικόνες στο Νου μας που δεν είναι ακριβώς δικές μας... οπότε στην καθημερινή μας κατάσταση και ειδικά του μη αφυπνισμένου ανθρώπου το Κατώτερο Νοητικό Σώμα του υπέρ λειτουργεί και κυβερνάται, έναντι της Συνείδησης που είναι ενεργά μια Αφυπνισμένη Συνειδητότητα και «ψιλιασμένη», αφού μπορεί σχετικά εύκολα να αποκωδικοποιήσει τους Ελληνικούς Μύθους και να παραστεί στο «Συμπόσιο» των θεών.

Πολλοί Συν Έλληνες βρίσκονται και σήμερα σε πλάνη, αφού δεν μπορούν να κατανοήσουν την «ερωτική σχέση» θεών και ανθρώπων, με αποτέλεσμα να καταγράφονται μέσα τους ολογραφικά εικονικά διαγράμματα, ότι όλα αυτά γίνονται σε πραγματικό χρόνο και να τα παίρνουν τοις μετρητοίς. Έχω δει και βιώσει τέτοιες καταστάσεις που μερικοί υποτίθεται… μου εξομολογήθηκαν… ότι βλέπουν τους θεούς ή έχουν επαφή με τους θεούς ή μιλούν επίσης μαζί τους … δημιουργώντας στους υπόλοιπους συνανθρώπους τους… ότι είναι μυημένοι και έτσι βρίσκονται σε μια διαρκή πλάνη και δημιουργούν γύρω τους ένα πέπλο ομίχλης και φαντασίας… παραπλανώντας και τους υπόλοιπους Συνέλληνες. Οπότε κρατάτε και μικρό καλάθι, όταν ακούτε τέτοιες περίεργες ιστορίες, διότι πολύ απλά θα το πω, ότι είναι να μας συμβεί ή να μας δοθεί …δηλαδή κάτι το πνευματικό…. θα αφορά μόνον εμάς και μόνον εμάς και δεν θα έχει τόση σημασία να ανακοινωθεί σε τρίτους, πόσο μάλιστα στο πλήθος. Ενώ βλέπετε να σας γράφω τόσα χρόνια, δεν έχω περιπέσει σε τέτοιο σφάλμα, παρότι μου έχουν συμβεί διάφορα πολύ σοβαρά γεγονότα και βιώματα πνευματικής υφής κι έχω μιλήσει στο πλήρωμα του χρόνου και ως ένα σημείο βέβαια… μόνον με κάποιους συγκεκριμένους φίλους…. που είναι πολύ κοντά σε μένα και είναι άτομα με παρόμοιες εμπειρίες. Οπότε είναι καλό να κρατάμε τα ηνία του α-λόγου για το ανώτερο καλό της ανθρωποψυχής.

Το λογικό είναι φλύαρο… ενώ η Συνειδητότητα είναι σχεδόν σιωπηλή… με ότι αυτό συνεπάγεται… Ο Νους, μόνος του μπορεί να μετατρέψει κάθε μη αφυπνισμένο άτομο σε μια «μαριονέτα» των ζωικών ενστίκτων, αφού ένα φλύαρο Νοητικό κι ένα «ναυάγιο» Συναισθηματικό Σώμα, είναι σίγουρα τα συνεργαζόμενα έρμαια των «αστρικών σκιωδών ανέμων»… της κατώτερης υπο-παρα-φύσης του ανθρώπου που δεν έχει εκλεπτυνθεί. Ο Ανώτερος Πόλος ενός Νοητικού Σώματος, του οποίου το Κατώτερο Δίδυμο βρίσκεται σε παραλήρημα, είναι ο ακίνητος Νους… ο οποίος γυμνάζεται μέσω του διαλογισμού και των συστημάτων Πνευματικής ανύψωσης ώστε να τελεί τη μικρότερη δράση κατά το δυνατόν, για να αναπτυχθούν άλλες υπέρ αισθήσεις… όπως είναι αρχικά η Συναισθηματική Νοημοσύνη. Το Νοητικό Σώμα μας … είναι αμφι-συνδεδεμένο με το Φυσικό μας Σώμα. Άρα οι παρορμήσεις διοικούν τον άνθρωπο και τον στέλνουν να βιώσει πολύ σκληρές εμπειρίες… τις οποίες συνήθως δεν μπορεί να τις αποκωδικοποιήσει ως το σενάριο που αυτές είναι για αφύπνιση και όχι για μια ακόμη μεγαλύτερη καταβαράθρωση… όπως συνήθως συμβαίνει καταληκτικά. Έτσι λοιπόν ένα καθαρό κι ανυψωμένο Συναισθηματικό Σώμα δε συνεργάζεται τόσο με το Νοητικό και το Φυσικό Σώμα, όσο με το ίδιο το Πνεύμα και την Ψυχή. Η Καρδιά μας… η κάρα του Διός (ΚΑΡ-ΔΙΑ)… είναι το πραγματικό μυαλό του ανθρώπου. Το Πνεύμα εγκολπώνεται μέσα στην Ύλη… μέσω της καθαρής Καρδιάς και είναι η μόνη Οδός… της Αλήθειας…της Θείας Άλης.

Η Κάθαρση είναι η λύση…. κι όταν οι πληγές μας θεραπεύονται πονούν περισσότερο από ποτέ… κι όποιος είναι έτοιμος αυτής της διαδικασίας κι έχει προσκαλέσει ο ίδιος αυτή τη θεραπευτική κάθαρση μέσα του, τότε ελπίζει να θεραπευτεί παντοτινά από αυτές τις πληγές και θα ανυψωθεί…. σε ανώτερα Πνευματικά Πεδία , για να μην επιστρέψει πάλι πίσω στη Γαία. Σε καθημερινή βάση ο Νους δοκιμάζεται…. ακόμη και των μυημένων ανθρώπων… οι οποίοι έχουν περάσει στην ανώτερη κατάσταση του Παρατηρητή και του Παρατηρούμενου ταυτόχρονα, έξω από τη σύμμειξη εντός των ανθρώπινων «Θεάτρων Ελέγχου» της Ενέργειας. Κι όταν λέγω ότι κάποιος είναι μυημένος στη διαδικασία… σημαίνει ότι είναι αυτός που τολμάει αρχικά να καθαρίσει τα Κατώτερα «Λεπτοφυή» Σώματα και να συνδεθεί με τα Ανώτερα Δίδυμά τους. Αυτό μας το δίδουν οι πρόγονοί μας χαρακτηριστικά… με τους γεωμετρικούς-γεωμαντικούς σχηματισμούς των πόλεων-χωριών που σας έχω γράψει στην πρώτη εποίκηση των Ελλήνων στη Γαία…. που αντιστοιχούν στα άστρα και τα ζώδια… οπότε ότι είναι κάτω είναι και επάνω και αντίστροφα… ώστε να γίνει κατανοητό ότι υπάρχει μία συνάφεια.

Ο ίδιος ο άνθρωπος… είναι κι αυτός ένα γεωμετρικό σχήμα, φέροντας το σχήμα του Πεντάκτινου Αστέρος ή αλλιώς είναι ένα σχήμα ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΝ, γι’ αυτό και λεξαριθμικά το γράμμα Ε(ψιλον) αντιστοιχεί στον αριθμό 5 (πέντε) και ο άνθρωπος είναι ένα ηλεκτρικό - ενεργειακό πεδίο από μόνος του… δηλαδή λειτουργεί σαν μια ηλεκτρική γεννήτρια και φέρει 7 (επτά) ενεργειακά κέντρα, με εφτά φωτοχρώματα, όπως της ίριδας(ουράνιο τόξο) και είναι φωτεινός λαμπτήρας… δηλαδή είναι ένα πηνίο με ενεργειακό κύκλωμα, όπου είναι ένας ηλεκτρομαγνήτης δύο πολικοτήτων δηλαδή… είναι ένας μετασχηματιστής, με διακόπτη και συγχρόνως είναι πομποδέκτης, ως ένας αγωγός της «θερμότητας» του «ηλεκτρισμού»… (θετική-αρνητική πόλωση ), όπου συντονίζεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Δηλαδή… το Σώμα μας μαζί με το Νου μας… είναι μία προσομοίωση που αφορά όλα φάσματα της Ζωή μας.

Το ερώτημα όμως που μπαίνει και είναι προς συζήτηση… τελικά εάν παρομοιαστούμε εμείς οι άνθρωποι ότι είμαστε η οθόνη ενός υπολογιστή… τελικά ο απλός Νους μας…. και όλες μας οι σκέψεις που εμφανίζονται στην κεντρική του οθόνη του υπολογιστή… τελικώς είναι πράγματι όλες δικές μας; Ναι ή Όχι; Ιδού η απορία….!

Γνωρίζουμε βέβαια κι έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι συντονίζονται μεταξύ τους κι επικοινωνούν ταυτόχρονα… ακόμη και μέσω των τεχνητών μέσων επικοινωνίας. Κι αυτό το φαινόμενο το λέμε «Τηλεπάθεια» και συνήθως οι άνθρωποι αυτοί ομιλούν για αυτό το φαινόμενο… για καλό σκοπό.

Όμως τι γίνεται εάν δύο άτομα μεταξύ τους μοιράζονται αρνητικά συναισθήματα αναλόγως των κοινών τους εμπειριών;

Γιατί δεν μπορούν τα άτομα αυτά να ξεφύγουν από τον ιστό των σκέψεων τους και των συναισθημάτων τους… που αναζωπυρώνονται συνέχεια με τόση ευκολία;

Και γιατί σίγουρα…( θα το έχετε διαπιστώσει αρκετοί που διαβάζετε αυτό το κείμενο τώρα)… ότι κάθε αρνητική μας σκέψη ή κατάσταση ξεπηδάει ιδίως όταν αρχίζουμε να διαβαίνουμε ένα φωτεινό δρόμο;

Τελικά είναι αυτό το εμπόδιο… είναι η δοκιμασία που πρέπει να ξεπεράσουμε; Εάν ανατρέξουμε στην μυθολογία μας και δούμε τον παραστατικότατο μύθο του Προδίκου, όπως μας τον διέσωσε στα απομνημονεύματά του ο Ξενοφών, θα δούμε ότι ο Ηρακλής… όταν ακόμη βρισκόταν στην νεαρή ηλικία των18 ετών, ζούσε στον Κιθαιρώνα, έχοντας δάσκαλό του τον Λίνο. Εκεί κατά την διάρκεια μίας δύσκολης στιγμής της ζωής του, είχε λάβει την απόφαση να ακολουθήσει… αντί της «Ηδίστης και ράστης οδού της κακίας» την «χαλεπήν και μακράν οδό της Αρετής». Ας θυμηθούμε όμως για λίγο το γνωστό μας μύθο… όπου κάποια ημέρα που ο Ηρακλής είχε απομακρυνθεί από το ποίμνιο και τους ποιμένες του πατέρα του, κάθισε σε ένα ερημικό μέρος και άρχισε να σκέφτεται και να αναρωτιέται για το ποια θα είναι η οδός που θα πρέπει να ακολουθήσει στην ζωή του. Τότε λοιπόν είδε να εμφανίζονται μπροστά του και να κατευθύνονται προς το μέρος του δύο πολύ ψηλές γυναίκες, με τελείως διαφορετική εμφάνιση κινήσεις και συμπεριφορά. Η μία γυναίκα φερόταν πολύ σεμνά, ήταν πολύ καθαρή και ντυμένη με λιτά και όμορφα ρούχα. Είχε κίνηση και στάση απλή και το βλέμμα της ήταν σοβαρό και μετριόφρον. Η άλλη γυναίκα ήταν παχύσαρκη και επιδεικτική. Φορούσε πολυτελή και πανάκριβα ρούχα, τα οποία όμως ήταν άκομψα και διαλεγμένα χωρίς καθόλου γούστο. Το βλέμμα της ήταν προκλητικό. Παρατηρούσε γύρω της τα πάντα με αυθάδη τρόπο, ενώ το πρόσωπό της ήταν πολύ έντονα μακιγιαρισμένο. Επιπλέον, επιτάχυνε το βήμα της, ώστε να είναι αυτή η πρώτη που θα βρεθεί μπροστά στον έφηβο Ηρακλή και μόλις τον πλησίασε του είπε τα εξής λόγια: «Βλέπω Ηρακλή, ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι το ποιος θα μπορούσε να είναι για σένα ο καλύτερος τρόπος ζωής. Έχω να σου πω λοιπόν, ότι να αποφασίσεις να με ακολουθήσεις, θα περάσεις μία πολύ όμορφη ζωή χωρίς να καταβάλεις καμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Ότι και αν είναι αυτό που επιθυμείς, θα μπορούσες πολύ εύκολα να το αρπάξεις από τους άλλους και όχι να προσπαθήσεις να το αποκτήσεις με την δική σου προσωπική εργασία. Αυτό που μπορώ να σου προσφέρω είναι την εύκολη απόλαυση όλων σου των αισθήσεων και θα ζεις μόνο για να απολαμβάνεις.» Ο Ηρακλής όταν άκουσε όλες τις δελεαστικές προτάσεις αυτής της γυναίκας, την ρώτησε: «Και ποιο είναι το όνομά σου;» Εκείνη του απάντησε: «Οι φίλοι μου με ονομάζουν ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ, οι εχθροί μου όμως με ονομάζουν ΚΑΚΙΑ.» Εν τω μεταξύ έφτασε και η δεύτερη ψηλή γυναίκα, η οποία είπε με την σειρά της στον έφηβο Ηρακλή: «Και εγώ έρχομαι να σου μιλήσω, διότι γνωρίζω τους γονείς σου και τους προγόνους σου και έμαθα τον τρόπο που ανατράφηκες. Όλα αυτά μου δίνουν την ελπίδα ότι θα με ακολουθήσεις. Δεν θα προσπαθήσω όμως να σε εξαπατήσω, ούτε και θα σου υποσχεθώ απολαύσεις χωρίς κόπους και χωρίς την προσωπική σου προσπάθεια. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να σου παρουσιάσω την ζωή, έτσι όπως την έφτιαξαν οι Θεοί. Δηλαδή, θα πρέπει να περιποιείσαι και να ευεργετείς τους φίλους σου, εάν θέλεις να σε αγαπούν και εκείνοι. Πρέπει να εργάζεσαι και να κοπιάζεις για τον τόπο σου, αν θέλεις οι άνθρωποι του τόπου σου να προοδεύσουν.» Επίσης, αποστόμωσε αμέσως την Κακία που εξακολουθούσε να είναι παρούσα, όταν επιχείρησε να την διακόψει με την ανόητη παρατήρηση: «Βλέπεις πόσο δύσκολα και κοπιαστικά έργα σου προτείνει αυτή η γυναίκα, αγαπητέ μου Ηρακλή» Αυτή η δεύτερη γυναίκα όμως, μίλησε τόσο μεστά και πειστικά, ώστε ο Ηρακλής αναγνώρισε στο πρόσωπό της την ΑΡΕΤΗ και μολονότι ο δρόμος που του πρότεινε ήταν ιδιαιτέρως δύσκολος, αποφάσισε να τον ακολουθήσει. Άρχισε λοιπόν να μάχεται κατά των ανθρώπινων κακών και κατά των τεράτων και των θηρίων που εμφωλεύουν στην ψυχή κάθε ανεξαιρέτως ανθρώπου, για να δείξει στους όμοιούς του την απόφαση που θα πρέπει να λάβουν και αυτοί, εάν θέλουν να ζήσουν μία ζωή με αρχές και ιδανικά και να γίνουν τελικά άνθρωποι αντάξιοι του ονόματός τους.

Το ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ λοιπόν αυτού του καταπληκτικού μύθου, το οποίο δια μέσου του Ηρακλή, φτάνει μέχρι και τις μέρες μας, είναι ότι σε κάθε στιγμή της ζωής μας, όσο μεγάλες και αν είναι οι πάσης φύσεως δυσκολίες που πιθανόν να μας καταδυναστεύουν, εμείς αυτό που θα πρέπει να κάνουμε, είναι να μιμηθούμε το παράδειγμα του Ηρακλή. Ο Ηρακλής αποτελεί το αιώνιο πρότυπο του ανθρώπου εκείνου που έχει μάθει να δίνει και να κερδίζει στην ζωή του μάχες και αγώνες, διότι έχει ως θεμελιώδες κίνητρό του, το να ξεπερνά κάθε μέρα τον εαυτό του ως προς το θέμα της Αρετής, ακόμα και όταν όλοι δίπλα του τον πολεμούν ανελέητα και δεν μπορούν να καταλάβουν τα πραγματικά του κίνητρα.

Στην πραγματικότητα σε αυτό το ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ, βρισκόμαστε κάθε μέρα, σε κάθε σημαντική απόφαση που καλούμαστε να πάρουμε στην ζωή μας. Ας σκεφτούμε λοιπόν όλοι μας, ας απομονωθούμε για λίγο από την πολύβουη καθημερινότητα μας και ας αναλογιστούμε κι εμείς, όπως ακριβώς και ο Ηρακλής:

Ποιος είναι ο δρόμος που θα επιλέξουμε για να λύσουμε το επόμενο πρόβλημά μας;

Ο δύσκολος και κακοτράχαλος δρόμος που οδηγεί όμως στην Αρετή ή ο εύκολος και ευχάριτος δρόμος που αναπόφευκτα οδηγεί στην Κακία;

Μια ελληνική παροιμία μας λέγει: «μάναμ… θέλω να αγιάσω μα δεν μπορώ…» και πράγματι δεν με αφήνουν οι σατανάδες… πολιτικοί και όλα αυτά περνάει σήμερα η Ελλάδα μας… είναι μία μεγάλη Α-λήθεια… διότι πληρώνουμε το τίμημα του να είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ…. αλλά το πόσο ΕΛΛΗΝΕΣ θα συνεχίσουμε να είμαστε… οφείλουμε να το αποδεικνύουμε κάθε μέρα… όλοι μας και προπαντός με την στάση μας και τις πράξεις μας.

(Αυτό το κείμενο κρατείστε το ως «Εισερχόμενο» στο μυαλό σας. Τώρα το τι «Εξερχόμενο»… θα στείλετε κι εάν το στείλετε προς τα έξω… ΕΣΕΙΣ το ξέρετε.)

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Χρησιμοποιώ τα Windows….της Ελληνικής Ψυχής.

[Επίσης στέλνω κι ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση: «Όλοι εσείς… οι σκοτεινές ενέργειες που αναμένετε άγρυπνοι και με πρώτη ευκαιρία πετάτε τα άγκιστρα… στα «λεπτοφυή» μας σώματα, ώστε να ενεργοποιήσετε ξανά ένα σκοτεινό ενεργειακό αλισβερίσι… να ξέρετε ότι εμείς ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΠΑΡΟΝΤΕΣ…. και είμαστε ΠΟΛΙΤΕΣ-ΟΠΛΙΤΕΣ… που έχουμε ως έμβλημα μας το ΣΠΑΘΙ… που το μετατρέπουμε σε ΣΠΙΘΑ… που θα σας κάψει ολωσδιόλου και θα σας τσουρουφλίσει κατάλληλα… διότι εμείς σήμερα έχουμε την Καρδιά μας Καθαρή και εκπέμπουμε πλέον στις Ανώτερες Συχνότητες της Αγάπης και του Ηλιακού Φωτός.» ]

Ε.Ι.

ΕΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ (ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ Ε.Ι.)

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ