ΚΡΑΣΙ ΤΟΥΣ ΚΕΡΑΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Μυστικός Δείπνος. Ψοφάω για μυστικότητες. Και για δείπνα. Κι όταν το έχεις το έργο σ’ ένα πακέτο…, Μυστικός Δείπνος, σου λέει…, τότε το πράμα ενέχει τελετουργικότητα. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το τελευταίο δείπνο του Ιησού Χριστού με τους 12 μαθητές του…

Ο Μυστικός Δείπνος δεν είναι μόνον μυστικός, δηλαδή χωρίς να παραστεί στο τραπέζι και στο δωμάτιο κάποιος άλλος…, είναι και η τελευταία φορά που ο αρχηγός συνέφαγε και συνήπιε με τους 12 της ομάδος του.

Όλα έχουν την αξία τους. Τη σημασία τους. Και όλα όσα συνέβησαν και όσα ειπώθηκαν εκείνη τη βραδιά του Μυστικού Δείπνου δεν έχουν ερμηνευθεί καταλλήλως. Και όσο θα υπάρχει ζωή πάνω στη γη θα παραμένουν αποκωδικοποιημένα πολλά πράγματα που αφορούν το γεγονός, το Μυστικό Δείπνο.     

Επ’ αυτού θα απλώσει σήμερον σενδόνιον ο αποδυτηριάκιας και φοβάμαι πως ό,τι γράψει το χέρι μου για τουλάχιστον 500 χρόνια κάποιοι πολύ σοβαροί, όπως και κάποιοι λοξοί θα τρελλαθούν στο ψάξιμο του κειμένου για να το αποκρυπτογραφήσουν. Μιλάμε πολύ συγκρατημένα. Και ειλικρινώς θα σας ομολογήσω ότι το ξετύλιγμα του σεντονιού μου είναι εξαιρετικά κουραστική πνευματικά εργασία διότι πραγματικά πρόκειται περί ελλείματος η παραμικρή λεπτομέρεια αν δεν φωτιστεί, αν δεν σχολιασθεί.

Είναι το τελευταίο δείπνο…, που σημαίνει ότι ο Ιησούς για εκείνη τη συγκεκριμένη νύχτα κράτησε να πει όσα πολύ σημαντικά έβγαλε από το στόμα του προς τους παρόντες… Πόσοι ήταν οι παρόντες; Κανείς δεν ξέρει. Ούτε μας το λέει ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, το τεράστιο αυτό πρόσωπο της ανθρώπινης Ιστορίας που όταν ζωγράφιζε το αριστούργημα της αιωνιότητος, το Μυστικό Δείπνο, είχε επαφή με τον Θεό. Είναι ό,τι λέμε. Τελειώσαμε. Δεν μπορείς να είσαι το μυαλό των μυαλών, ο άνθρωπος που γεννήθηκες για να παραδώσεις στους ουρανούς σαν καλλιτέχνης αλλά και σαν επιστήμονας όλα όσα δημιούργησε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και να μην είσαι ευλογημένος. Δεν γίνεται. Λοιπόν.

Δέκα έξι δισεκατομμύρια εικονοστοιχεία βρίσκεις αν κάνεις ψηφιακή υψηλής κλάσεως ανάλυση στο Μυστικό Δείπνο του αναγεννησιακού Λεονάρντο ντα Βίντσι. Μιλάμε για δισεκατομμύρια λεπτομέρειες που δεν μπορείς να τις δεις με γυμνό μάτι. Και πέφτει το μυστήριο των μυστηρίων για το τι ακριβώς είναι τούτο και το άλλο και τι υπονοεί ο μάστερ.

Το ρήμα είναι Δάπτω, που σημαίνει κάθομαι να φάω το βράδυ. Το δείπνο, και ο δείπνος, το ίδιο είναι, πρόκειται για ουσιαστικό που τονίζεται με περισπωμένη.
Να μαζευτούμε να δειπνήσουμε, του προτείνουν οι μαθητές του Χριστού, που προτιμάς δάσκαλε; Και ο Χριστός, για μια φορά ακόμα τους ξηγήθηκε με τα γνωστά συνθηματικά του. Τραβάτε στην πόλη…, τους είπε, και πάρτε από πίσω κάποιον που θα κουβαλάει στην πλάτη μια στάμνα με νερό. Εκεί θα δειπνήσουμε, στο σπίτι που θα μπει ο τύπος… Στον ημιώροφο του σπιτιού, εκεί ετοιμάστε το τραπέζι…

Πότε έγινε ο Μυστικός Δείπνος που γιορτάζεται την προσεχή Πέμπτη, τη Μεγάλη Πέμπτη; Είπαμε. Δεν είπαμε; Ο καθένας ό,τι θέλει λέει. Και δεν έχουν σταματήσει να λένε. Μήπως τα ευαγγέλια γράφουν τα ίδια; Όχι, βέβαια. Για το ίδιο θέμα, και μιλάμε για τα βασικά, τα πιο βασικά της ζωής του Χριστού, υπάρχουν ανόμοιες περιγραφές και βέβαια ποικίλες ερμηνείες.

Υπάρχει το πασχαλινό τραπέζι στους Εβραίους. Για ποιους άλλους; Για τους Εβραίους μιλάμε. Και το Πάσχα είναι η μεγάλη θρησκευτική και εθνική γιορτή διότι εκείνη την ημέρα είναι της Μνήμης της Εξόδου, που σήμανε το τέλος της σκλαβιάς της εβραϊκής φυλής από τους Αιγυπτίους. Και στο δείπνο, όχι το γεύμα, το πασχαλινό κάθε οικογένεια οφείλει να σφάξει ένα αρνί. Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. Δηλαδή;

…Θυσιάζουν ένα αρνάκι οι Εβραίοι στον Θεό που τους βοήθησε να την κοπανήσουν από την Αίγυπτο. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Γιατί να ευχαριστιέται ο Θεός αν θυσιάζονται για πάρτη του ζώα; Γιατί θα πρέπει να χυθεί, μετά από σφάξιμο, αίμα ζώου. Και πώς το ξέρουν οι άνθρωποι, είτε είναι Εβραίοι, είτε αρχαίοι Έλληνες, ότι ο Θεός και οι Θεοί γουστάρουν αίμα ζώου, είτε αρνιού, είτε ταύρου, και δεν ικανοποιείται ο μεγαλοδύναμος με αίμα ανθρώπου…, κατά προτίμηση ρέζους αρνητικό. Τέλος πάντων.

…Δεν θα κάτσουμε σε ασήμαντες, κατ’ εμέ, λεπτομέρειες…, δηλαδή αν, όπως υποστηρίζεται, ο Μυστικός Δείπνος έγινε το δειλινό της ημέρας του Πάσχα ή, πριν μια ή, δυο ημέρες. Το έπιασες; Θέλω να τα πιάνεις… Ποιο; Είπαμε. Να διαβάζεις στο σεντόνι και πίσω από τις λέξεις. Λοιπόν. Η πρώτη συλλαβή είναι ίδια στις λέξεις Δείπνο και Δειλινό.

Δεν θα ξαναφάω μαζύ σας…, τους είπε ο Χριστός στο Μυστικό Δείπνο. Ούτε θα ξαναπιώ μαζύ σας. Φοβερά πράγματα. Τα ήξερε όλα ο μεγάλος. Ό,τι επρόκειτο να ακολουθήσει.

Μέχρι να έλθει η βασιλεία του Θεού…, τους είπε ο Χριστός…, δεν θα με ξαναδείτε σε τραπέζι μαζύ σας, ούτε θα πιούμε πάλι από τον καρπό του αμπελώνα. Ήρθε η βασιλεία; Δεν μιλάμε για τον Όθωνα και την Αμαλία, ούτε για την επιστροφή του Γλύξμπουργκ. Όχι, δεν ήρθε ακόμα η βασιλεία του Θεού και γι’ αυτό κάθε χρόνο σταυρώνεται ακόμα ο Ιησούς. Και πότε θα έρθει η βασιλεία; Λάθος ερώτηση. Ποιος θα αποφασίσει να έλθει η βασιλεία; Ο ίδιος ο Θεός ή, οι άνθρωποι;
Να ξέρουμε τι λέμε. Ποιος Θεός; Το ποιος είναι και πώς είναι ο Θεός και το τι θέλει από τους ανθρώπους, θυσίες ζώων και προσευχές δούλων, το αποφασίζουν οι άνθρωποι. Ποιος Θεός; Πάμε παρακάτω.

Κάποιος από εσάς θα με προδώσει… τους αιφνιδιάζει κάποια στιγμή στο Δείπνο τους 12 αποστόλους. Και ποιος είναι αυτός…, τον ρωτούν δικαιολογημένα. Βαρθολομαίος, Θαδαίος, Ιάκωβος, Ματθαίος, Σίμων, Ιωάννης είναι από τη μια του Ιησού και από την άλλη Πέτρος, Ιάκωβος, Ιούδας, Θωμάς, Ανδρέας, Φίλιππος. Ποιος από όλους;

Προηγουμένως ο Ιησούς ευλόγησε το ψωμί και αμέσως μετά για χάρη των μαθητών του το έκοψε κομματάκια λέγοντάς τους… Αυτό είναι το σώμα μου. Βραδυά μυστηριακή. Λάβετε και φάγετε…, τούτο είναι το σώμα μου…, τους λέει και όλοι κρέμονται από τα χείλη του. Πιείτε απ’ αυτό το κρασί…, αυτό είναι το αίμα μου, για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες. Και τους ζητάει να πιούν, για να με θυμάστε, από το ίδιο ποτήρι.

Έτσι έγινε. Πήρε μια κούπα κρασί ο Χριστός, είπε μια ευχαριστήρια προσευχή και τους κέρασε σα να είναι το αίμα της διαθήκης του. Και στη συνέχεια τους πλένει τα πόδια. Και τους προετοιμάζει για τον θάνατό του, που όμως αποτελεί την πόρτα για να γνωρίσει την αιώνια ζωή. Μη ξεχαστούμε με αυτόν που τον κάρφωσε…, και μετά θα δούμε αν σ’ αυτό το σεντόνι θα την κάνουμε για το επόμενο επεισόδιο στο Όρος των Ελαίων.

Ποιος είναι ο προδότης ανάμεσά μας με στεγνό στόμα ρωτάνε οι μαθητές. Είναι αυτός που βουτάει το ψωμί του μαζύ μου στην ίδια πιατέλα…, τους λέει κυττώντας όλους και χωρίς να απευθύνει σε κανέναν το βλέμμα.

…Πληροφορία για έθιμο εβραϊκό. Μεγάλη τιμή μού κάνει ο Εβραίος, που μ’ έχει καλέσει στο σπίτι του για φαγητό, όταν μια μπουκιά ψωμί τη βουτάει στο ζουμί του φαγητού και μού την προσφέρει να την χλαπακιάσω…

Κόβει μια μπουκιά ψωμί ο Χριστός, τη βρέχει στη σάλτσα του πιάτου και δίνει στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, τον γιό του Σίμωνα, τον μοναδικό απόστολο από τους 12 που κατάγεται από την στρατοκρατούμενη από τους Ρωμαίους Ιουδαία. Ο Ιούδας πήρε το κομμάτι ψωμί που είχε βουτηχτεί στη σως του μαγειρέματος αρνιού…, και όπως λένε οι γραφές, εκείνη τη στιγμή του μπήκε μέσα του ο Σατανάς.

Ποιος Σατανάς, ρε; Ο Θεός μπήκε μέσα στο Είναι του Ιούδα, λέει ο αποδυτηριάκιας, εκείνη τη στιγμή που ουσιαστικά ο Χριστός τον επιλέγει για προδότη. Ακριβώς. Αν συμφωνήσουμε με τα ιερά κιτάπια και είμεθα σε θέση με φόβο Θεού να ερμηνεύσουμε τα ευαγγέλια θα πούμε ότι ο Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο δίνει εντολή να τον προδώσει ο Ιούδας. Που σημαίνει ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή ο φουκαράς ο Ισκαριώτης, ο πιο αγνός και ο πιο πιστός οπαδός του Χριστού, ούτε καν είχε σκεφθεί να τον παραδώσει στο εβραϊκό ιερατείο.

Δεν το συζητάμε ότι είναι Θεϊκό Σχέδιο το όλο έργο. Η Σταύρωση και η Ανάσταση του Χριστού. Μέχρι την πιο μικρή λεπτομέρεια έχει σχεδιασθεί από τον Θεό. Ουδείς γήινος αποφασίζει σχετικώς για οτιδήποτε. Λοιπόν.

…Αν δεχθούμε ότι μόνος του αποφασίζει ο αληταράς ο Ιούδας να προδώσει τον άνθρωπο που περισσότερο από κάθε άλλον λάτρευε, τότε πάει περίπατο το Θεϊκό Σχέδιο. Ότι, δηλαδή, όλα είναι προσχεδιασμένα με σκοπό  να θυσιασθεί «ο αμνός του Θεού», ο Χριστός, και να διδάξει στην πράξη τη σωτηρία στους αδιόρθωτους ανθρώπους. Αν, λοιπόν, μας λένε ότι στη βραδυά του Μυστικού Δείπνου μπήκε ο Διάολος μέσα στον Ιούδα, τότε θα πρέπει να δεχθούμε ότι είναι όργανο του Θεού ο Διάολος. Τι ακριβώς συνέβη;

…Με το που παίρνει τη μπουκιά από το χέρι του Χριστού ο Ιούδας ακούει τον αρχηγό του να του λέει Ό,τι είναι να κάνεις, κάνε το σύντομα! Του «υπέδειξε» να τον προδώσει. Κι αυτά δεν γίνονται σε στιγμές βαβούρας και γλέντια. Είπαμε. Μυστικός και Δείπνος. Ατμόσφαιρα κατανυχτική. Γεμάτη συμβολισμούς. Δεν είναι άτομα, σκιές είναι όσοι βρίσκονται στο τραπέζι…, δυο ήταν τα τραπέζια, δυο μεγάλα τραπέζια. Είναι η ώρα που ο Χριστός έχει τελειώσει την αποστολή του στη γη και αποφάσισε να κληροδοτήσει με τον πιο τελετουργικό τρόπο τη διδασκαλία του στους δώδεκα.

Στην Τράπεζα της Μονής της εκκλησίας Canta Maria delle Grazie στο Μιλάνο, της Μαρίας της Κεχαριτωμένης, βρίσκεται ο Μυστικός Δείπνος που ζωγράφισε από το 1495 έως το 1498 ο ομοφυλόφιλος Λεονάρντο ντα Βίντσι. Για να καταλάβεις την ανθρώπινη ξευτύλα… Τι σας νοιάζει και τι σημασία έχει αν ήταν αδελφή ο ευλογημένος; Μήπως ο Θεός έχει φύλο; Ο αποδυτηριάκιας σου αποκαλύπτει ότι το παλληκάρι δεν ακούμπησε γυναίκα στα 70 χρόνια της ζωής του. Και λοιπόν; Φοβερά πράγματα. Ζήτησαν άδεια να ξεθάψουν το λείψανο του Λεονάρντο ντα Βίντσι για να διαπιστώσουν από το κρανίο του αν είναι αυτός η… Μόνα Λίζα. Φοβερά πράγματα. Ο σπουδαιότερος πίνακας που ζωγράφισε ανθρώπινο χέρι είναι η Μόνα Λίζα ή, η Τζοκόντα του ντα Βίντσι και υποψιάζονται πως επειδή ήταν γκαίη είναι μήπως η αυτοπροσωπογραφία του μεταμφιεσμένη σε τραβεστί. Ξεφύγαμε; Είμαστε στο Μυστικό Δείπνο.

Διακόσια σεντόνια δεν φθάνουν για να σχολιάσεις όλα όσα έχουν παρατηρήσει ή, όλα όσα κάποιοι θαρρούν πώς… κρύβονται στο Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Μέχρι που βλέπουν  την Μαρία Μαγδαληνή στο τραπέζι, αντί του Ιωάννου και, μάλιστα, το κορίτσι να κρατάει μαχαίρι. Ένα σωρό «ευρήματα». Και κρυμμένες φιγούρες στους τοίχους, πίσω από τους τοίχους.

…Δεν με παίρνει άλλο. Εκτός κι αν σήμερα πήρα την εντολή να γκρεμίσω τον τοίχο πίσω από τον Χριστό για να σας δείξω τι παίζει με την κάμερα του αποδυτηριάκια. 

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ