Η σοδειά. Το τραγούδι του εκπαιδευτή

Για τους συνάδελφους εκπαιδευτές
Βασικής Υποστήριξης Ζωής

   Υπάρχει ένα πανέμορφο τραγούδι που λέγεται «Η σοδειά» (The harvest). Οι ρομαντικοί στίχοι του αναφέρονται στο ιερό λειτούργημα του εκπαιδευτή και στο καθήκον του για την ανθρωπότητα. Μπορεί να το φανταστεί κανείς ως μια ωδή για όλους εκείνους που φέρουν τον τίτλο του δασκάλου ή του εκπαιδευτή. Είναι πραγματικά μαγική η αίσθηση, όταν μερικές μελωδικές λέξεις μιλούν απευθείας στην καρδιά σου, πλαισιώνοντας με καλλιτεχνική χάρη και λυρισμό, το μεγαλείο των συναισθημάτων για εκείνα που είσαι ταγμένος να προσφέρεις.

Οι στίχοι τραγουδούν : 

«Γίνε ο θεριστής 100 χωραφιών πρόσφερε φως στην επερχόμενη μέρα δώσε έμπνευση σε ένα παιδί πότισε το χωράφι παραδώσου στη Γη»

  Όσοι διδάσκουμε τους αλγόριθμους των ενοτήτων της θαυματουργής Βασικής Υποστήριξης Ζωής, μπορούμε να νιώσουμε ως το κόκκαλο τη συγκίνηση που μας προκαλούν αυτοί οι στίχοι. Το χωράφι μας είναι γεμάτο από φρέσκα στάχυα, τα οποία αν θεριστούν σωστά, η πολύτιμη γνώση της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης, της απινίδωσης και της μεθόδου Heimlich (χειρισμού πνιγμονής), μπορούν να σώσουν ανθρώπινες ζωές μέσω της εφαρμογής τους από τους χιλιάδες μαθητές μας.

«Προσφέρουμε φως στην επερχόμενη μέρα», με κάθε διδασκαλία που μπορεί να δώσει πνοή σε έναν απνοϊκό συνάνθρωπο, όταν οι μαθητές μας εκτελέσουν κατά γράμμα την πρακτική δεξιότητα στην οποία τους εκπαιδεύουμε αυστηρά, με πολλαπλά σενάρια καρδιακής ανακοπής.

«Εμπνέουμε ένα παιδί», που γίνεται μάρτυρας μιας διασωστικής πράξης και «ποτίζουμε το χωράφι» της ζωής με τη φιλοσοφία του αλτρουισμού και της αγάπης για τον άνθρωπο.

  Κάθε φορά που με καλεί ένας πιστοποιημένος μαθητής, γεμάτος ενθουσιασμό, για να μου περιγράψει τη συμμετοχή του σε ένα συμβάν αναζωογόνησης ενός απνοϊκού θύματος, καταλαβαίνω τη σημαντικότητα του εκπαιδευτικού ρόλου που κατέχω αλλά και της διδασκαλίας της Βασικής Υποστήριξης Ζωής.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ