Ζούμε μια εποχή ανατροπών και αποδόμησης. Η απρόσμενη εισβολή του COVID-19 ως πανδημία από τις αρχές του χρόνου, μας έμαθε ότι ένα ελάχιστο ενδοκυτταρικό παράσιτο, όπως χαρακτηρίζονται οι ιοί, αρκεί για να δημιουργήσει τις μέγιστες αλλαγές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι εξελίξεις στην εξάπλωση του κορωνοϊού δημιουργούν μια κατάσταση παγκόσμιας κρίσης όπου σχηματίζεται ένα περιβάλλον αβεβαιότητας ως προς το πώς θα εξελιχθεί η διασπορά και η μετάδοση του ιού, πολυπλοκότητας σε σχέση με τις συνέπειες σε οικονομικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο, καθώς και ασάφειας στους τρόπους αντιμετώπισης.
Συνταρακτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς συμβαίνουν διαρκώς και αδιαλείπτως. Η πανδημία έχει ήδη κοστίσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε όλη την υφήλιο. Επίσης, έχει προκαλέσει προβλήματα στην παγκόσμια οικονομία με άμεσα αποτελέσματα την ανεργία και την απώλεια εισοδήματος σε ένα εξαιρετικά μεγάλο πλήθος εργαζομένων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και, βεβαίως, έχει ενσπείρει τον φόβο σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Έτσι, οι πολίτες βρίσκονται σε σύγχυση και επικρατεί παντού φόβος. Φαίνεται πια ότι αυτός ο φόβος δεν θα είναι απλά κάτι παροδικό, κάτι που με την πάροδο της πανδημίας θα ξεχάσουμε γρήγορα χωρίς επιπτώσεις, αλλά θα είναι κάτι που θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ψυχική μας υγεία και γενικότερα στον τρόπο ζωής μας, πιθανά όχι μόνο τους επόμενους μήνες αλλά και τα επόμενα χρόνια.
Μέσα σε αυτές τις αλλαγές, δημιουργήθηκαν νέοι όροι που χρησιμοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο για να αποτυπώσουν τις συνθήκες που βιώνουμε, όπως η «καραντίνα», το «μείνε σπίτι», «κοινωνική απόσταση», «κοινωνική απομόνωση». Τα νεότερα αυτά δεδομένα δημιουργούν αναπόφευκτα ψυχολογικές παρενέργειες σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν αυτές τις αλλαγές τραυματικά.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα τραυματικά γεγονότα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό συναισθηματικό βάρος, ακόμη και αν δεν περιλαμβάνουν σωματική βλάβη. Έτσι, όλοι μας έχουμε επιβαρυνθεί συναισθηματικά, ακόμα και αν δεν έχουμε νοσήσει.
Στη συνέχεια, θα εστιάσουμε σε μια αθέατη πλευρά της πανδημίας, το συναισθηματικό τραύμα που μπορεί να αναπτύξουν οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες που μπορεί να έχει αυτός ο τραυματισμός, κυρίως με την εμφάνιση της διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD).
Τι είναι η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD);
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.