Όταν έρχεται το ένατο κύμα

Πόσοι άνδρες κάνουν πίσω μπροστά, στις τόσες απαιτήσεις των γυναικών…

Ημικρανίες, προσποιητοί οργασμοί για να τελειώνουμε με το σεξ.

Πόσες γυναίκες σηκώνουν τα χέρια και παραιτούνται από τις αναζητήσεις σεξουαλικού συντρόφου, σαν νάχουν μπαφιάσει να μην το θέλουν άλλο…

Στους δικούς μας τόπους η αναπαράσταση της λίμπιντο, δηλαδή της  φλογισμένης ερωτικής επιθυμίας, μοιάζει με οργισμένο ποταμό που παρασέρνει τα πάντα κι εμείς για να σωθούμε υψώνουμε τείχη, μη μας παρασύρει στο διάβα του.

Στην αρχαία Ιαπωνία οι άνθρωποι υπήρξαν σοφότεροι…. Όλη αυτή η λαγνεία και η σαγήνη, η ερωτική, έμοιαζε με μια σχεδία, έναν πλωτό κόσμο, που δεν μπορούσες πουθενά ν’ αγκυροβολήσεις, δεν υπήρχαν λιμάνια… έναν κόσμο που τον ζωντάνευαν οι παλλακίδες που περίμεναν στις άκρες του ποταμού τους ταξιδιώτες, μέσα στις δικές τους βάρκες.

Το νερό μετέφερε το πάθος, την επιθυμία σε μια ηρωική προσπάθεια να τα κρατήσει όρθια, ζωντανά και μάχιμα απέναντι στην οργή των ανέμων.
Ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί…

Η τέλεια ασυνέπεια…

Η παραμικρή έκρηξη των αισθήσεων προκαλεί πανικό, αφυπνίζει και γίνεται η κεντρική περιπέτεια της ύπαρξης….

Η καταστολή της «ερωτικής εντροπίας», η αποφυγή της απομάγευσης του ανθρώπου.

Κοινωνίες άρρωστες σεξουαλικά. Επιβάλλουν δυό καινούργιες μορφές…

Την εθελόντρια παρθένα και τον μαχητή ευνούχο…

Κακός συγχρονισμός και σπανιότητα δηλώνουν αλάνθαστα τούτη την αδυναμία…

Κι ύστερα σου λένε πως οι γυναίκες είναι το αδύνατο φύλο.

Στην αρχή της ερωτικής τους σταδιοδρομίας μαθαίνουν τ’ αγόρια να κρατιούνται περισσότερο…. Κάτι που πάει κόντρα στη φύση… Αν τα άφηναν ελεύθερα θα εκσπερμάτωναν σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα, όπως πολλά αρσενικά του ζωικού βασιλείου.

Η υπέρτατη οργασμική χαρά για τον άνδρα ισοδυναμεί με ακρωτηριασμό. Εκείνη τη στιγμή χάνει όλη τη δύναμή του… σαν μικρός θάνατος ..

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο εξηγείται ο θαυμασμός και ο φθόνος για την κλειτορίδα.. Αυτό το τόσο δα σπιρτάκι  που ανάβει τη φωτιά του οργασμού. Αθέμιτος ο ανταγωνισμός, αφού τούτη η φωτιά μπορεί να σβήνει και ν’ ανάβει ξανά και ξανά παρασύροντας τη γυναίκα σε απολαύσεις που οι άνδρες ούτε μπορούν να φανταστούν.

Η ανατομία των ανδρών είναι η ίδια τους η μοίρα.

Τι είναι λοιπόν η στύση;

Κατ’ αρχάς μια επαναστατική πράξη.

Μια κατάσταση αέναης σύνδεσης, μια φωνή που καλεί… μια σκάλα ένωσης … μια ενεργειακή ηλιακή δύναμη… μια ευκαιρία μέθης, ένα μυστήριο που θα μας ξεπερνάει αιώνια.

Μα πόσο σπουδαίος μπορεί να είναι ο έρωτας αφού μπορεί να επαναλαμβάνεται στο άπειρο… Στον αντίθετο πόλο θα βρούμε την επανάληψη, που δημιουργεί την ομορφιά της ερωτικής συνεύρεσης.

Μια χορογραφία με το κτήνος μέσα μας, κάθε φορά μοναδική και πρωτόγνωρη, που μας παρασύρει, μας οδηγεί σχεδόν υπνωτισμένους στο ίδιο και στο ίδιο κινησιολογικό λεξιλόγιο .

Μια δύναμη χαράς που μας ωθεί να συμμαχήσουμε με τον οργανισμό μας και να παραδοθούμε σ’ αυτήν.

Η χαρά του αφανισμού μέσα στον άλλο… η απώλεια σ’ έναν συνωστισμό αγνώστων ανωνύμων.. απρόσωπων, σ’ έναν κόσμο που και το παραμικρό άγγιγμα σε ρίχνει σε θέση οριζόντια…

Ένα παιχνίδι που δεν τελειώνει ποτέ…

Ο Ζακ φωνάζει μια μέρα από τα ψηλά δωμάτια του πύργου που είχε χτίσει….

–    Λώρα, μου σηκώθηκε…..
–    Κατέβα του φωνάζει εκείνη, είμαι στον κήπο, ποτίζω τα λουλούδια…
–    Όχι σε παρακαλώ ανέβα εσύ, δεν θ’ αντέξει τόση διαδρομή

Η αρχή της μετάβασης… τίποτα δεν χάνεται, τίποτα δεν πεθαίνει

Η αποκάλυψη του ένατου κύματος είχε πια φθάσει… ήταν εδώ.. έτοιμη να διηγηθεί την ιστορία μιας πέτρας.

mesogios

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ