Τα Μαγιάτικα

Και τα προηγούμενα τρία μνημόνια καλά ήταν, φίλε μου Πιτσιρίκο, όμως ετούτο το τελευταίο που ψηφίζεται σήμερα είναι το κάτι άλλο.

Το τέταρτο μνημόνιο που περνά σήμερα η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι πραγματικά επαναστατικό.

Και δεν αναφέρομαι φυσικά στα μέτρα που θα οδηγήσουν πάλι σε μειώσεις μισθών και συντάξεων, ούτε στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που θα συνεχιστεί.

Μαθημένα είναι άλλωστε τα υποζύγια στα χιόνια και τις κακουχίες.

Με το καινούργιο μνημόνιο, όμως, καταργούνται και τυπικά πια οι βουλευτικές εκλογές.

Τι τις θέλουμε αλήθεια τις εκλογές αφού η επόμενη κυβέρνηση είναι από τώρα δεσμευμένη από την προηγούμενη όχι μόνο στην συνέχιση αλλά και στην υιοθέτηση των επόμενων μέτρων;

Οι εκλογές στην Ελλάδα μοιάζουν με συμβάσεις έργου και ρουσφέτι του Δόκτορος Σόιμπλε προς το υπηρετικό του προσωπικό που εργάζεται στο προτεκτοράτο.

Τριακόσιοι νοματαίοι που πληρώνονται για να εκτοξεύουν τις ατάκες τους –όσοι το κάνουν κι αυτό– με μισθούς 20 και 30 φορές μεγαλύτερους των φτωχοδιάβολων που αγωνίζονται για τον επιούσιο και την πληρωμή των γερμανικών τόκων.

Φυσικά, θα βγουν μπροστά κάποιοι ανόητοι ουρλιάζοντας πως ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΚΚΕ ψήφισαν το τέταρτο μνημόνιο του Τσίπρα, οπότε είναι κρίμα κι άδικο να παίρνουν τα σκάγια και όλους αυτούς.

Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για την ουσιαστική κατάργηση του πολιτεύματος της χώρας και τον απόλυτο εξευτελισμό του Συντάγματος και υπό αυτό το πρίσμα οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης μοιάζουν με σιωπηλή –στην καλύτερή της εκδοχή– αποδοχή της ανομίας.

Φαντάζομαι πως, αν υπάρχει μετά τον θάνατο ζωή, παρατηρώντας από ψηλά την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, η βασίλισσα Φρειδερίκη θα βλαστημά την ώρα και την στιγμή που δεν βασίλεψε 50 χρόνια αργότερα.

Ποιο 114; Φύλλο δεν θα κουνιότανε!

Διάσημοι, μαχητές και αιώνια παραδομένοι.

Άντε καμιά πορεία του ΠΑΜΕ το πρωί, συναυλία μετά το απόγευμα με τα επαναστατικά τραγούδια του ’60, και το βράδυ μπυρίτσα και σουβλάκι.

Και Survivor!

Οι «δεξιοί» με τους διάσημους, οι «αριστεροί» με τους μαχητές, και όλοι μαζί ενάντια στους Τουρκαλάδες.

Μέχρι την επόμενη «γενική απεργία».

Στο «τι να κάνουμε» δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις μετά από τις τόσες μεγάλες και συνεχείς μ@λακίες που μέχρι τώρα κάναμε.

Είναι σαν τον ασθενή που πηγαίνει στον γιατρό με πόνο στο στήθος λόγω στηθάγχης και δεν ακολουθεί ούτε την θεραπεία που αυτός του προτείνει, ούτε αλλάζει τον τρόπο ζωής του, όπως θα έπρεπε να κάνει.

Παθαίνει λοιπόν δυο-τρία εμφράγματα και ξαναπάει στον γιατρό και τον ρωτάει ξανά το «τι να κάνουμε».

Η αρχική απάντηση βέβαια είναι προφανής και καθόλου επιστημονική.

Κάνε την αυτοκριτική σου πρώτα άνθρωπέ μου και σταμάτα να κάνεις ότι μέχρι σήμερα έκανες και το οποίο επιβαρύνει την υγεία σου. Μετά βλέπουμε.

Τα παραπάνω, όμως, είναι εκ των ουκ άνευ.

Ίσως κάπως έτσι να ερμηνεύεται η μέχρι τα τώρα αποτυχία των μετα-ΣΥΡΙΖΑ πολιτικών κινήσεων τύπου ΛΑΕ και ΠΛΕΥΣΗ.

Επανάληψη του ίδιου μοτίβου και καμία αυτοκριτική.

Ο συνδυασμός που σκοτώνει.

Φυσικά, τα παραπάνω ισχύουν και για την παραδοσιακή εξωκοινοβουλευτική αριστερά και τις πολιτικές κινήσεις που κατά καιρούς την απαρτίζουν.

Θεωρία, επανάληψη, αυτοκατάργηση.

Κάποιο μεγαλύτερο ενδιαφέρον –λόγω κυρίως της πληθωρικής προσωπικότητας του αρχηγού– παρουσιάζει η πανευρωπαϊκή κίνηση DIEM25 του Γιάνη Βαρουφάκη.

Όμως, οποιοδήποτε σχέδιο εκδημοκρατισμού της ΕΕ και παραμονής στην Ευρωζώνη είναι εκ των προτέρων καταδικασμένο να αποτύχει.

Μιλάμε για το 4ο Ράιχ των τραπεζιτών και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Όσο μπορούσε να εκδημοκρατιστεί το 3ο Ράιχ του Χίτλερ, άλλο τόσο μπορεί να εκδημοκρατιστεί και η Ευρωζώνη του Σόιμπλε, της Μέρκελ, του Ντράγκι και του Γιούνγκερ.

Το αληθινό πρόβλημα των όποιων προοδευτικών δυνάμεων υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Δύση –και όχι μόνο στην Ελλάδα– είναι η ολοκληρωτική αποξένωσή τους από τις μάζες που έχουν πληγεί περισσότερο από την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία.

Όλοι αυτοί οι αριστεροί Δανδήδες της πολιτικής, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κινητοποιήσουν τους ανθρώπους αυτούς που χρειάζονται την αλλαγή του συστήματος περισσότερο από τους υπόλοιπους.

Δεν μιλούν την γλώσσα των φτωχών ανθρώπων ούτε αντιλαμβάνονται τις ανάγκες τους.

Θα μπορούσαν βέβαια να προσφέρουν στην εκπαίδευση και στην μόρφωση των φτωχών ανθρώπων έτσι ώστε να γίνουν ικανοί με την πάροδο του χρόνου να αναπτύξουν τους δικούς τους ηγέτες, ανθρώπους βγαλμένους κυριολεκτικά μέσα από τα σπλάχνα τους.

Αυτό, όμως, απαιτεί χρόνο και δεν ενδιαφέρει καθόλου εκείνους που επιθυμούν να φορέσουν τον μανδύα του σωτήρα σήμερα και όχι αύριο.

Βλέπω λοιπόν από μακριά, τα μνημόνια να πέφτουν σαν βροχή και οι αντιδράσεις να μην είναι ανάλογες των καταστάσεων που βιώνει η χώρα μας, κι αναρωτιέμαι αν το 80% τηλεθέασης του Survivor είναι μονάχα ένα σύμπτωμα κρετινισμού της κοινωνίας ή μια αποστροφή του κεφαλιού από την αηδία που σου προκαλεί ο άλλος και η κοινωνική πραγματικότητα που βιώνεις, ο εαυτός σου και η ζωή που ζεις.

Το ερώτημα με ξεπερνά και κάθε απάντηση δεκτή.

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

(Αγαπητέ Ηλία, προσπαθώ να σκεφτώ πώς είναι να είσαι Έλληνας, να έχεις μεταναστεύσει στην Ελβετία και να παρακολουθείς από εκεί αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα. Υποθέτω πως από τη μια θα έχει πλάκα αλλά από την άλλη θα έχει και πίκρα, γιατί θα βλέπεις το ενδεχόμενο επιστροφής σου να απομακρύνεται. Ηλία, η μη αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας δικαιώνει αυτούς που έφυγαν. Έβλεπαν μπροστά. Ηλία, για το Survivor θα σου πως αυτό που είπα και στο ηχητικό: στο Survivor δεν ξέρεις τι θα γίνει, ενώ στη Βουλή είναι βέβαιο πως θα ψηφιστεί το Μνημόνιο. Να είσαι καλά. Και μη χαλιέσαι. Αυτή είναι η πραγματικότητα.)

pitsirikos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ