''Κάποτε, όταν ο Χακούγιο έδινε μερικές διαλέξεις Ζεν, ένας γέρος τις παρακολουθούσε, χωρίς να τον βλέπουν οι μοναχοί. Στο τέλος κάθε ομιλίας, όταν οι μοναχοί έφευγαν, έφευγε κι εκείνος. Αλλά κάποια ημέρα έμεινε, αφού έφυγαν οι μοναχοί και ο Χακούγιο τον ρώτησε:<<Ποιός είσαι;>>
Ο γέρος απάντησε:
-Δεν είμαι ανθρώπινο πλάσμα, αλλά ήμουν ανθρώπινο πλάσμα όταν ο Κασάπα Βούδας δίδασκε σ' αυτόν τον κόσμο. Ήμουν δάσκαλος του Ζεν και ζούσαν σ' αυτό το βουνό. Εκείνη την εποχή ένας από τους σπουδαστές μου με ρώτησε αν ο φωτισμένος άνθρωπος υπόκειται στον νόμο του αιτιατού. Εγώ του απάντησα:<<Ο φωτισμένος άνθρωπος δεν υπόκειται στον νόμο της αιτιότητας.>> Για την απάντησή μου αυτή, που μαρτυράει μία προσκόλληση στην απολυτότητα, έγινα αλεπού επί πεντακόσιες αναγεννήσεις και είμαι ακόμα αλεπού. Μπορείς να με σώσεις απ' αυτήν την κατάσταση με τα λόγια σου του Ζεν και να με βγάλεις από το σώμα της αλεπούς; Λοιπόν, μπορώ να σε ρωτήσω; Υπόκειται ο φωτισμένος άνθρωπος στον νόμο της αιτιότητας;
Ο Χακούγιο απάντησε:<<Ο φωτισμένος άνθρωπος είναι ένα με τον νόμο της αιτιότητας.>>
Με τα λόγια του Χακούγιο ο γέρος φωτίστηκε. <<Απελευθερώθηκα>>, είπε, τιμώντας τον δάσκαλο με μια βαθιά υπόκλιση. <<Δεν είμαι πια αλεπού, αλλά πρέπει να αφήσω το σώμα μου στην κατοικία μου πίσω απ' αυτό το βουνό. Παρακαλώ κάνε την κηδεία μου σαν μοναχού.>> Κατόπιν εξαφανίστηκε.
Την άλλη μέρα ο Χακούγιο έδωσε διαταγή στον αρχιμοναχό να ετοιμαστούν όλοι για να παρακολουθήσουν την κηδεία ενός μοναχού. <<Κανένας δεν ήταν άρρωστος στο δωμάτιο των ασθενών, απόρησαν οι μοναχοί. Τι εννοεί ο δάσκαλός μας;
Μετά το δείπνο ο Χακούγιο οδήγησε τους μοναχούς έξω, γύρω απ' το βουνό. Μέσα από μια σπηλιά, με το μπαστούνι του τράβηξε το πτώμα μιας γέρικης αλεπούς και μετά εκτέλεσε την τελετή της πυράς.
Το ίδιο βράδυ ο Χακούγιο έκανε ομιλία στους μοναχούς και τους είπε την ιστορία για τον νόμο της αιτιότητας. Ο Ομπακού, ακούγοντας την ιστορία, ρώτησε τον Χακούγιο:
-Καταλαβαίνω ότι πολλά χρόνια πριν κάποιος άνθρωπος που έδωσε λαθεμένη απάντηση Ζεν, έγινε αλεπού για πεντακόσιες γενιές. Τώρα θέλω να ρωτήσω: Αν κάποιος δάσκαλος της εποχής μας, ακούγοντας διάφορες ερωτήσεις, δίνει σε όλες την σωστή απάντηση, τι θα γίνει αυτός;
-Έλα εδώ κοντά μου και θα σου πω, απάντησε ο Χακούγιο.
Ο Ομπακού πήγε κοντά στο Χακούγιο και έδωσε ένα χαστούκι στο πρόσωπο του δασκάλου του, γιατί ήξερε ότι αυτή θα ήταν η απάντηση που ο δάσκαλος είχε σκοπό να του δώσει.
Ο Χακούγιο χτύπησε τα χέρια του και γέλασε με αυτή την εξυπνάδα.
-Πίστευα ότι ένας Πέρσης έχει κόκκινη γενειάδα, μα τώρα ξέρω έναν Πέρση που έχει κόκκινη γενειάδα.
Σχόλio του Μουμόν:<< Ο φωτισμένος άνθρωπος δεν υπόκειται στην αιτιότητα.>> Πως μπορεί αυτή η απάντηση να κάνει ένα μοναχό αλεπού;
<<O φωτισμένος άνθρωπος είναι ένα με τον νόμο της αιτιότητας.>> Πως μπορεί αυτή η απάντηση να απελευθερώσει την αλεπού;
Για να το καταλάβεις αυτό καθαρά πρέπει να έχεις μόνο ένα μάτι.
Με έλεγχο ή χωρίς έλεγχο;
Το ίδιο ζάρι δείχνει δύο όψεις.
Χωρίς έλεγχο ή με έλεγχο,
και τα δύο είναι σφάλμα θλιβερό.''
Η Δεύτερη απο τις σαραντα οκτώ ιστορίες-Κοάν του Μουμόν απο την συλλογή''Άπυλη Πύλη''
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.