Σελήνη | Το μονοπάτι των Ψυχών

Της Άννας Χαλκιώτη

Πρόσφατα μια φίλη μου έφερε στην Ζωή, το δεύτερο παιδάκι της. Μου περιέγραψε με δέος, πόσα πολλά κατανόησε για την Ύπαρξή μας, βιώνοντας την εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Κατά την διάρκεια του τοκετού μάλιστα, είχε και διάφορες εικόνες, έξω από τον κοινό αισθητηριακό μας κόσμο, που αφορούσαν κυρίως τον νέο- Φώτα*. Μία από αυτές την μοιράστηκε μαζί μου, ζητώντας βοήθεια για τον αποσυμβολισμό: «Έβλεπα την Θεά Αθηνά διαρκώς… Και δεν ξέρω τον λόγο… Γιατί λογικά, η Άρτεμις είναι αυτή που εφορεύει στους τοκετούς… Μα, εγώ έβλεπα την Αθηνά…»

Είναι πολύτιμο κάποιος να μοιράζεται μαζί σου τα ιδιαίτερα του. Για αυτό και ευχαριστώ για το μοίρασμα. Έπειτα, παρατηρώ ολοένα και περισσότερο τα Ελληνικά σύμβολα να μιλάνε στους ανθρώπους. Σαν να επιστρέφουμε στο «σπίτι» μας. Σαν μετά από μια μεγάλη περιπλάνηση, η ανθρωπότητα γυρνά πίσω στα Αρχέτυπα και λαμβάνει από τις πηγές το νάμα της Ψυχής, σκέφτομαι. Και η φίλη μου, πολύ λογικά διαισθάνθηκε να την εφορεύει η Θεά Αθηνά, γιατί αυτή προϋπαντεί και συνοδεύει(αν κι εμείς το επιθυμούμε βεβαίως) τον βίο μας. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.

Η Περσεφόνη μαζεύει λουλούδια με τις φίλες της, την Άρτεμη, την Αθηνά και τις Ωκεανίδες Νύμφες. Όταν απομακρύνεται λιγάκι από αυτές, ο Πλούτωνας ξεπηδά από τα έγκατα της Γης με το άρμα του, την αρπάζει και την παίρνει μαζί του στο βασίλειό του. Ή Δήμητρα δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί και ψάχνει την Κόρη της. Ο Ήλιος της μαρτυρά το γεγονός καθώς είναι Παντεπόπτης. Τότε εκείνη ζητά την επιστροφή της κι επειδή δεν εισακούγεται, παύει την καρποφορία. Συμφωνείται λοιπόν η Περσεφόνη να περνά το μισό της ζωής της με τον Πλούτωνα και το υπόλοιπο μισό με την μητέρα της. Έτσι η Δήμητρα επαναφέρει τους κύκλους της φύσης, κι αυτό πολύ σύντομα είναι το κεντρικό θέμα των Ελευσίνιων Μυστηρίων.

Δήμητρα – Περσεφόνη – Πλούτωνας: είναι ο κύκλος της Ζωής μας. Ερχόμεθα και μεγαλώνουμε ως άλλοι σπόροι κι εμείς (Δήμητρα-Γη), φεύγουμε και στο βασίλειο του Άδη θα λάβουμε κάποιο είδους πλούτου (του καθαρμού μας). Είναι ο κύκλος της Ζωής, η τροχιά των Όντων. Η Περσεφόνη εφορεύει στην Σελήνη, στο μπροστινό της μέρος και υποδέχεται τις ψυχές. Τις βοηθά στο έργο τους, να καθαρίσουν από τα πάθη που τις κυρίευσαν εδώ, στο κόσμο της Ύλης και να επιστρέψουν σε αυτόν.

Άρτεμις: εφορεύει τους τοκετούς και ύστερα, την ανάπτυξή μας είς το Φως και την ασφαλή μας επιστροφή σε Αυτό. Είναι η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα και η δικιά της αποστολή είναι να μας εισάγει σταδιακά στο Φως. Άρτεμις η Σελήνη – Απόλλων ο Ήλιος, το απόλυτο Φως!

Κι ερχόμαστε στην Αθηνά. Λίγοι ίσως γνωρίζουν πως και η Αθηνά συνδέεται με την Σελήνη. Αθηνά: εκ του αθρέω-αθρώ, μας λέγει ο Πλάτων στον Κρατύλο, δηλαδή εποπτεύω. Η Αθηνά εποπτεύει τις γεννήσεις (τον βίο μας, όχι τον τοκετό). Εποπτεύει για αυτό και λατρεύονταν σε ακροπόλεις. Εκείνη εφορεύει στο πίσω μέρος της Σελήνης, στην αθέατη μεριά του για εμάς. Αυτή η μεριά λούζεται διαρκώς από το φως του Ήλιου, φωτίζεται ακατάπαυστα με την ηλιακή γνώση. Η Αθηνά είναι σύμβολο γνώσης και Σοφίας, για αυτό και η άμεση επαφή με τον Ήλιο, κατ’ εξοχήν σύμβολο υπέρτατης γνώσης εις όλους τους πολιτισμούς. Είναι λοιπόν έφορος των γεννήσεων για να δώσει στους νέους Φώτες την Φρόνηση και την Σοφία. Να μετριάσει τα πάθη τους, καθώς υπέρμετρο πάθος εστί υπέρμετρη υγρότις. Και υπέρμετρη υγρότις εστί διαρκής λύπη που συν το χρόνο οδηγεί στον θάνατο. Το υπέρμετρο πάθος ταράσσει την ισορροπία πυρός και ύδατος από τα οποία στοιχεία είναι «πλασμένες» οι ψυχές των ανθρώπων. Η Αθηνά, αν το επιτρέψουμε και καλλιεργήσουμε τις αρετές της (σοφία μέσω γνώσης), θα μας συνοδεύει εις όλο το ταξίδι της ψυχής (γέννηση, εναλλαγή βίου, κάθαρση και ξανά ενσάρκωση).

Δικαίως λοιπόν, το όραμα της Αθηνάς στην διάρκεια του τοκετού, οφείλει να θεωρηθεί Θεϊκό δώρο. Σημάδι πως η ψυχή αυτή εσυνοδεύθει με τον πρέπων τρόπο στον νέον της βίο! Και ας βοηθήσουν κι οι γονείς το έργο τούτο με το να γίνουν οι πρώτοι σωστοί καθοδηγητές!

Η Σελήνη είναι ένας πλανήτης τόσο σημαντικός για τους ανθρώπους. Είναι ένας μεταβατικός «σταθμός» για τις ψυχές στο ταξίδι της ενσάρκωσης και απενσάρκωσης. Οφείλουμε να γνωρίζουμε τα περί Σελήνης, διότι έτσι εναρμονίζουμε τον παρόντα βίο μας και διάγουμε μια ζωή αρμονική και ει δυνατόν σε σωστές κατευθύνσεις και αποφάσεις, ταυτόχρονα όμως στρώνουμε το μονοπάτι της εναλλαγής του βίου μας και της επόμενης ενσάρκωσης!

Ω.

* Νεό-Φώτα: ο φώτας – η φώτα= ο/η  άνθρωπος, οι φώτες= οι άνθρωποι. Καταδεικνύοντας έτσι πως το Φως ενυπάρχει από την γέννηση κι εμείς καλούμεθα απλά να το διατηρήσουμε και να το επαυξήσουμε.

omorfizoi

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ