Οι 7 Αρχές του Συγχρονικού Πεπρωμένου...

Έχετε νιώσει ποτέ, ότι βρεθήκατε, στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή;

Ότι σας ήρθε, μια θεόσταλτη βοήθεια, ή ότι συνέβη κάτι, που ήταν «γραφτό» να συμβεί; 

Αν είμαστε σε εγρήγορση, για να πιάνουμε τις συμπτώσεις που συνεχώς, διασταυρώνονται με την τροχιά μας, μπορούμε να οδηγηθούμε στην εκπλήρωση των βαθύτερων επιθυμιών μας... 

Αλλά πρώτα πρέπει να μάθουμε, τι να κάνουμε με τις συμπτώσεις, που οι περισσότεροι πιστεύουν, ότι απλώς μας συμβαίνουν, δίχως συγκεκριμένη σκοπιμότητα... 

Στην πραγματικότητα, αν στρέψουμε τις κεραίες, του νου μας, στην ανίχνευση των οιωνών, θα τους δούμε, να είναι εκεί... Παρόντες... 

Σαν φωτεινά σήματα, για να μας δείχνουν, αν οι επιλογές μας, είναι σωστές, ή όχι... Αυτό ισχύει, ακόμα, και στα πιο μικρά. 

Μια φίλη για παράδειγμα, έχει διαπιστώσει, πως είναι μια σαφής ένδειξη, να αναβάλλει για αργότερα, ή να ακυρώσει ένα τηλεφώνημα, αν καθώς επιχειρεί να καλέσει, η γραμμή κόβεται ή το τηλέφωνο μιλάει... 

Κάπως έτσι, αυτό, που ονομάζουμε διαίσθηση, εμπλουτίζεται εντυπωσιακά... 

Αρκεί, να αρχίσουμε, να παρατηρούμε τις συμπτώσεις, να προσέχουμε, κατά πόσο, ρέουν με ευκολία, τα πράγματα, ή αν εμποδίζονται... ποιο μυστικό οιωνό, μεταφέρουν τα βιβλία, που έρχονται στα χέρια μας... τι νόημα έχουν, οι στίχοι του τραγουδιού, που ακούμε, ανοίγοντας το ραδιόφωνο, ποια σημασία έχουν, οι επιγραφές, ή τα ονόματα εκείνων, που συναντάμε, μια ορισμένη στιγμή... 

Όλα μιλούν... 

Όλα συμμετέχουν ως σύμβουλοι, προστάτες και ορόσημα, στη διαμόρφωση, του πεπρωμένου μας. 

Όσο περισσότερο, προσέχουμε τις συμπτώσεις, τόσο περισσότερες, θα εμφανίζονται στη ζωή μας... 

Για να τις αξιοποιήσουμε καλύτερα, ο Ντήπακ Τσόπρα, προτείνει 7 τρόπους...


1ον: Να βλέπουμε τον κόσμο, ως προέκταση του εαυτού μας, και τον εαυτό μας, ως μέρος, μιας μεγάλης εικόνας, με την οποία, αλληλεπιδρούμε συνεχώς...

2ον: Να σχετιστούμε με τους άλλους, έτσι, που να μάθουμε, ότι δεν είμαστε, αποκομμένοι και αποξενωμένοι, από τα άλλα πλάσματα...

3ον: Να συνειδητοποιούμε, πότε, η δράση μας προέρχεται, από το Περιορισμένο, Φοβισμένο Εγώ μας... και πότε, από τον Άπειρο, Πνευματικό Εαυτό μας...

4ον: Να συνειδητοποιήσουμε, πόσο, ζωτική σημασία, έχει η πρόθεση, και πως χρωματίζει, την ποιότητα της δράσης μας...

5ον: Να παραιτηθούμε, από τα παράπονα και τις πικρίες, που μας δυσκολεύουν, να έρθουμε σε επαφή, με τον Πνευματικό μας Εαυτό...

6ον: Να σεβόμαστε εξίσου, την αρσενική και τη θηλυκή πλευρά, της ύπαρξής μας... 

Και...

7ον: Να Αναγνωρίζουμε, το Θαύμα του Σύμπαντος!!!

Όλα αυτά, δεν είναι παρά η ευαισθητοποίησή μας, προς τις βαθύτερες, διαστάσεις, της ύπαρξής μας... εκεί, όπου οι συμπτώσεις, δεν είναι μόνο, συμβάντα με κρυφό νόημα, αλλά, όπως λέει ένα ρητό: 

"Είναι Ο Τρόπος Του Θεού, Για Να Μας Μιλάει... Διατηρώντας, Την Ανωνυμία Του..."

Της Ιουλίας Πιτσούλη

enallaktikiagenda + pestomoukiauto

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ