Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που κάνει ένας γιόγκι είναι ο λεγόμενος συντονισμός με τον γκουρού του (γκουρού σημαίνει δάσκαλος, από το γκου = σκοτάδι και το ρου = αυτός που διώχνει και είναι ένας μόνο για κάθε άνθρωπο, τον οποίο ορίζει ο Θεός – όχι εμείς και μας καθοδηγεί και μας προστατεύει μέχρι την τελική λύτρωση, στην αιωνιότητα, και δεν είναι ανάγκη να είναι ενσαρκωμένος στη γη) ή με οποιοδήποτε άλλο άγιο πρόσωπο. Κάποιοι αυτοσυγκεντρώνονται στην εικόνα του Χριστού, άλλοι στην εικόνα του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, άλλοι σ’ έναν άγιο. Προσπαθούμε να γίνουμε ένα μ’ αυτόν, να πάρουμε τον μαγνητισμό και την ενέργειά του, τις «δονήσεις» του, να σκεφτόμαστε όπως αυτός, να πάρουμε τη δύναμή του. Όταν το κάνουμε αυτό, σύντομα ανακαλύπτουμε ότι αρχίζει να μας επηρεάζει θετικά, και να μας καθοδηγεί. Για παράδειγμα, όταν φέρνουμε το πρόσωπό μπροστά μας, βλέπουμε στα μάτια του την απάντηση σε κάποιο ερώτημά μας, μόνο με την έκφραση των ματιών του, είναι σαν να μας μιλάει.
Ένα δεύτερο πράγμα που πρέπει να κάνουμε καθημερινά και συνεχώς, όσο μπορούμε, είναι να σκεφτόμαστε ότι ο Θεός ή ο γκουρού είναι πάντα μαζί μας, δίπλα μας, ό,τι κι αν κάνουμε, ακόμα κι όταν οδηγούμε, μαγειρεύουμε, είμαστε με φίλους, πάντα. Τότε θα δείτε ότι θα σας είναι πολύ πιο δύσκολο να θυμώσετε, να τσακωθείτε, να κάνετε κάτι κακό, και αντίθετα θα νιώθετε μια μεγάλη ηρεμία και δύναμη εν μέσω βασάνων, προβλημάτων, αντίξοων συνθηκών. Μα αν σκεφτόμαστε ότι ο Θεός είναι ακριβώς δίπλα μας, μέσα μας, πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι κακό, ή να μην έχουμε δύναμη και γαλήνη?? Και αυτή είναι η αλήθεια εξάλλου – ο Θεός είναι ΠΑΝΤΑ δίπλα μας.
Το τρίτο είναι οι «νοητικοί ψίθυροι».
Το να σκεφτόμαστε «Δεν είμαι το σώμα, είμαι Πνεύμα, δεν επηρεάζομαι από τίποτα, η ψυχή μου είναι θεϊκή, όλες οι δυνάμεις είναι δικές μου, είμαι ένα τμήμα του Πνεύματος και έχω όλες τις ιδιότητές του, θέλω να απελευθερωθώ, δεν θα είμαι πλέον δούλος των συνηθειών μου, με κατακλύζει μια απέραντη γαλήνη, γαλήνη και χαρά, αυτό είμαι, αυτός ο κόσμος δεν είναι πραγματικός, είναι μόνο ένα όνειρο, δεν φοβάμαι τίποτα, Θεέ μου, αποκαλύψου, Ομ, Ομ, Ομ» (κάτι απ’ όλα αυτά ή σε συνδυασμό – γι’ αυτό η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ της συμπληρωματικής σελίδας είναι τόσο σημαντική, ή η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ εδώ, όλα αυτά είναι σκέψεις για όλη την ημέρα, και αυτοί είναι νοητικοί ψίθυροι). Οι νοητικοί ψίθυροι έχουν τεράστια δύναμη, καθώς εισέρχονται στον υποσυνείδητο νου μας και τότε ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ, δεν είμαστε πια οι ίδιοι.
Ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα λέει «όταν θέλετε να αγοράσετε κάτι που σας αρέσει πάρα πολύ, δεν είναι αλήθεια ότι το σκέφτεστε συνέχεια? Με τον ίδιο τρόπο να σκέφτεστε συνέχεια τον Θεό, τον Γκουρού, το Ομ, κλπ» (όλα τα παραπάνω).
Το Ομ είναι ο ήχος του σύμπαντος. Το σύμπαν είναι δόνηση, και κάθε δόνηση παράγει ήχο (είτε τον ακούμε είτε όχι). Το Ομ είναι «μάντρα», δηλαδή ήχος που αν τον επαναλαμβάνουμε προκαλεί ευεργετικά αποτελέσματα. Στη «Δευτέρα Παρουσία του Χριστού» (αδημοσίευτο στα Ελληνικά), ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα γράφει: «Πολύ πριν η επιστήμη της Δύσης αναγνωρίσει τη δονητική ουσία της ύλης, οι σοφοί της αρχαίας Ινδίας έλεγαν ότι ολόκληρο το φάσμα της φύσης είναι μια αντικειμενικοποίηση του Ομ, του Αρχέγονου Ήχου ή Δονητικού Λόγου. Έδειξαν ότι όλα τα φυσικά φαινόμενα μπορούν να ελεγχθούν μέσω του χειρισμού της δόνησής τους μέσω της χρησιμοποίησης συγκεκριμένων μάντρα (mantras) ή ψαλμών. Ιστορικά ντοκουμέντα μιλούν για τις αξιοσημείωτες δυνάμεις που κατείχε ο Μιγιάν Ταν Σεν (Miyan Tan Sen), μουσικός του δεκάτου έκτου αιώνα στην αυλή του Ακμπάρ του Μεγάλου (Akbar the Great). Όταν τον διέταζε ο Αυτοκράτορας να τραγουδήσει μια νυκτερινή ράγκα το μεσημέρι, ο Tan Sen απήγγειλε ένα μάντρα το οποίο ακαριαία έκανε όλους τους χώρους του παλατιού να σκεπαστούν από σκοτάδι».
Γράφει επίσης στην Αυτοβιογραφία του: «Η παράδοση όλων των λαών περιέχει αναφορές για δυνατά ξόρκια πάνω στη Φύση. Οι Ινδιάνοι της Αμερικής ανέπτυξαν αποτελεσματικές ηχητικές ιεροτελεστίες για βροχή και άνεμο. Ο Ταν Σεν, ο μεγάλος Ινδός μουσικός, μπορούσε να σβήσει τη φωτιά με τη δύναμη του τραγουδιού του. Ο Τσαρλς Κέλογκ (Charles Kellogg), ο φυσιοδίφης από την Καλιφόρνια, έκανε μια επίδειξη του αποτελέσματος της ηχητικής δόνησης στη φωτιά το 1926, μπροστά σε μια ομάδα πυροσβεστών της Νέας Υόρκης. «Περνώντας ένα τόξο, όπως ένα μεγεθυμένο δοξάρι βιολιού, γρήγορα, εγκάρσια σε ένα διαπασών από αλουμίνιο, παρήγαγε έναν στριγγό ήχο που έμοιαζε με έντονα παράσιτα ραδιοφώνου. Αμέσως η κίτρινη φλόγα του αερίου, που είχε ύψος εβδομήντα εκατοστά και βρισκόταν σ’ έναν κοίλο σωλήνα από γυαλί, υποχώρησε σε ύψος δεκαπέντε εκατοστών και μετατράπηκε σε μια ακανόνιστη μπλε αναλαμπή. Άλλη μια προσπάθεια με το τόξο κι άλλος ένας τέτοιος ήχος έσβησε τελείως τη φωτιά».
Εκτός από τον διαλογισμό λοιπόν, αυτά τα τρία είναι αναγκαία, και μπορούν να γίνονται ακόμα κι αν διαλογίζεστε. Δείτε πώς θα αλλάξει η ζωή σας. (αποσπάσματα από τα μαθήματα και τα βιβλία του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα)
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.