φίλες και φίλοι
ΕΑΝ το ατύχημα είναι ένα αρνητικό θαύμα, το θαύμα είναι θετικό ατύχημα. Το ατύχημα είναι αρνητικό θαύμα διότι δεν ενισχύει τη ζωή – το θαύμα είναι θετικό ατύχημα γιατί την ενισχύει. Κριτήριο λοιπόν του εάν ένα συμβάν είναι ατύχημα ή θαύμα είναι η ενίσχυση της ζωής. Το ατύχημα και το θαύμα είναι οι υλικές μορφές της έκπληξης, του μη αναμενόμενου, του απροσδόκητου. Δεν χρειάζεται να παραπέμψω σε ατυχήματα – τα ζούμε και τα βλέπουμε και τ΄ακούμε καθημερινά. Εκείνο που με απασχολεί είναι γιατί δεν ζούμε, δεν βλέπουμε και δεν ακούμε θαύματα. Δεν υπάρχουν; Μήπως είναι τόσα πολλά που δεν μπορούμε να τα δούμε; Μου φαίνεται πως η ήρθε η ώρα να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στο θαύμα – και έτσι να ξαναδούμε από άλλη οπτική γωνία, πέραν της αριστοτελικής, το ατύχημα. Παραθέτω έξι θαύματα και τα σχολιάζω: το νερό, τα αμινοξέα, η ζωή, ο θάνατος, ο άνθρωπος, η τέχνη. Δεν είναι θαύματα; Ασφαλώς και είναι – εκθέτω ευθύς αμέσως την επιχειρηματολογία μου και καταλήγω: ζούμε μέσα σε ένα αέναο, διαρκές θαύμα με, συγκριτικά, ελάχιστα ατυχήματα, εκ των οποίων τα περισσότερα συμβαίνουν στην ανθρώπινη κοινωνία.
ΠΡΙΝ όμως θα ήθελα να κάνω μια σύντομη παράκαμψη και να εστιάσω την προσοχή μου σε ένα ζήτημα μεθοδολογικό και επιστημολογικό. Έχουμε συνδέσει το θαύμα με τη θρησκεία, οπότε καταλήγουμε στην διαβεβαίωση ότι δεν γίνονται θαύματα. Ο Χριστός έκανε θαύματα, ήταν θαυματοποιός – οι γιατροί όμως δεν μπορούν να κάνουν θαύματα. Οι ταχυδακτυλουργοί κάνουν θαύματα; Τα παιδιά – θαύματα δεν είναι θαύματα; Μια διαφήμιση παλιά έλεγε, θαύμα φαγητό θα γίνει, με Φυτίνη, με Φυτίνη! Εάν ανακατέψουμε τη στάχτη, θα βρούμε κι άλλα θαύματα. Θα το κάνουμε, θα το κάνουμε, θα την ανακατέψουμε.
ΕΚΕΙΝΟ που δεν μας επιτρέπει να αντιληφθούμε τα θαύματα δεν είναι μόνο ότι τα έχουμε συνηθίσει και δεν τα βλέπουμε ως θαύματα αλλά ότι θεωρούμε πως τα θαύματα γίνονται από κάποιον. Χωρίς θαυματοποιό δεν υπάρχουν θαύματα.
Πρόκειται για άλλη μια έκφανση του ποιμενικού ηρωισμού, πρόκειται δηλαδή για μια προσωποποίηση της διαδικασίας που καταλήγει στην εκδήλωση του θαύματος, το οποίο, από τη στιγμή που θα εμφανιστεί, θα παραμείνει ως αναπόσπαστο τμήμα της πραγματικότητας. Κάποτε δεν υπήρχαν αμινοξέα, με τα οποία δομείται η ζωή, και από τότε που εμφανίστηκαν, δεν έπαψαν να υπάρχουν. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι τα αμινοξέα είναι θαύμα – αρχίζει να το αντιλαμβάνεται η θαυματολογία. Κοινά στοιχεία μεταξύ επανάστασης και θαύματος θα εξετάσουμε ένα άλλο πρωινό.
ΤΟ θαύμα είναι μια διαδικασία χωρίς δράστη ή δράστες, χωρίς υποκείμενο. Όταν βλέπω τους χορευτές του Μπεζάρ να χορεύουν την Ιεροτελεστία της Άνοιξης, του Στραβίνσκι, βλέπω ένα θαύμα εν εξελίξει, ένα θαύμα εν τω γεννάσθαι. Οι χορευτές δημιουργούν το θαύμα; Όχι, κάτι άλλο, θα δούμε παρακάτω τι, όταν θα εξετάσουμε το θαύμα του νερού. Να άλλη μια δυσχέρεια: αυτό που θεωρούμε θαύμα μπορεί να είναι ατύχημα κι αυτό που θεωρούμε θαύμα είναι ατύχημα. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται από μια αντιγηραντική κρέμα που κάνει θαύματα. Άρα, η αντιγηραντική κρέμα είναι θαύμα. Είναι; Μήπως η χρήση της είναι ατύχημα, ω, πόσο ατυχήματα γίνονται κάθε μέσα πάνω στα πρόσωπα των γυναικών – και των ανδρών! Όταν θα πάψουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα, θα μας πάρει καιρό, με τα μάτια του Κυρίου, θα διαπιστώσουμε ότι ο κύριος υπεύθυνος της σύγχυσης τι είναι θαύμα και τι είναι ατύχημα είναι ο Κύριος και η Κυριαρχία.
ΗΤΑΝ θαύμα η γένεση των χημικών στοιχείων. Ήταν θαύμα η γένεση του νερού. Πώς επετεύχθη; Εξ αιτίας της δυνατότητας, της ικανότητας των χημικών στοιχείων να συνδέονται με τα άλλα. Χωρίς αυτή την ικανότητα δεν υπάρχει θαύμα – το θαύμα λοιπόν είναι το αποτέλεσμα της σύνδεσης, της αλληλοεπίδρασης, της συνύπαρξης, της συνεργασίας. Αυτός ο άνθρακας (C)! Μπορεί να συνδεθεί μα άλλα τέσσερα στοιχεία, εκ των οποίων ένα από αυτά, ή περισσότερα να είναι ο άνθρακας! Κι από αυτά τα άλλα τέσσερα, τα πιο συνηθισμένα είναι το υδρογόνο, το οξυγόνο και το άζωτο. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της βαρυονικής ύλης αποτελείται από αυτά τα τέσσερα χημικά στοιχεία. Να σας θυμίσω ότι μέχρι το 2005 είχαν εντοπιστεί στο διάστημα πάνω από 130 μόρια, κάθε ένα από αυτά κι ένα θαύμα.
20 αμινοξέα είναι προϋπόθεση για τη γένεση της ζωής. Κάθε ένα κι ένα θαύμα. Γιατί δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε πώς εμφανίστηκε η ζωή, πώς από τη συνεργασία των αμινοξέων παράχθηκαν οι πρωτεΐνες και τα γονίδια με τα μηνύματά τους, η συγκέντρωση και η αντιγραφή των πληροφοριών; Το μήνυμα δεν ήταν θαύμα; Ήταν – υπήρξε για πρώτη φορά και συνεχίζει να υπάρχει: άρα είναι θαύμα. Θα μάθουμε πως εμφανίστηκε η ζωή όταν αποκατασταθεί η τιμή του θαύματος, όταν το μελετήσουμε και το κατανοήσουμε. Θα περάσουν, θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες. Θα είναι μια ακόμα ένδειξη ότι ένας νέος πολιτισμός εμφανίζεται, ένα νέο θαύμα.
Ο θάνατος δεν είναι θαύμα; Ασφαλώς και είναι! Τον επινόησε το θαύμα της ζωής για να συνεχίσει να υπάρχει η ίδια η ζωή, εμφανίστηκε, ενίσχυσε τη ζωή και συνεχίζει να υπάρχει και να την ενισχύει. Δεν ήταν, δεν είναι θαύμα ο άνθρωπος; Εμφανίστηκε στο τέλος μιας διαδικασίας πολλών εκατομμυρίων ετών. Δράστης του θαύματος ‘άνθρωπος’ δεν είναι ο άνθρωπος, είναι οι σχέσεις που συνέπηξε με τη φύση και τους άλλους γύρω του. Ποιο άλλο ον έχει επίγνωση του θανάτου; Εάν δεν βλέπουμε τον θάνατο ως θαύμα οφείλεται στο γεγονός ότι ο Κύριος πρόβαλε στον θάνατο την κοινωνική του ύπαρξη – ήταν, είναι άρπαγας, καταστροφέας και εξολοθρευτής και βλέπει τον θάνατο ως άρπαγα, καταστροφέα και εξολοθρευτή. Ο ήλιος μας μια μέρα θα σβήσει και η ζωή θα χαθεί – κι αυτό όμως θαύμα είναι. Ατύχημα δεν είναι.
ΔΕΝ είναι θαύμα η Τέχνη, δεν είναι θαύμα ο χορός; Ό,τι ενισχύει τη ζωή και προέρχεται από ένα άλλο θαύμα είναι κι αυτό θαύμα. Ό,τι δεν την ενισχύει, δεν είναι θαύμα, είναι ατύχημα; Γιατί όμως να υπάρχει το ατύχημα; Μα ένα καινοφανές ερώτημα που πρέπει να διερευνηθεί. Προκαταβολικά, δίκην ορεκτικού: το ατύχημα είναι αποτέλεσμα της συρρίκνωσης της σύνδεσης – αφού το θαύμα είναι αποτέλεσμα της επέκτασης και κλιμάκωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.