Στιγμές δεδομένες, άνθρωποι ξεχασμένοι, ανούσιες πράξεις, κούπες ξεχασμένες δίπλα από το παράθυρο, κρύο δωμάτιο, κρύα πρόσωπα, ανέγγιχτα γράμματα, γράμματα που ποτέ δεν γράφτηκαν, ποτέ δεν στάλθηκαν, ποτέ δεν άρχισαν, ποτέ δεν τελείωσαν!
Χαμένα τηλεφωνήματα, χαμένοι και εμείς, ανείπωτα λόγια, λόγια ανύπαρκτα, ανούσια, ασήμαντα και όμως σημαντικά! Λόγια συνηθισμένα αλλά ξεχασμένα σε μια ευχή, σε ένα όνειρο! Λόγια που δεν ειπώθηκαν αν και θα έπρεπε!
Λόγια ξεθωριασμένα, ξεχασμένα και ριγμένα στο πάτωμα με τόση βία, με τόσο μίσος μα και αγάπη, θυμό και πόνο. Λόγια που έπρεπε να πεις και δεν είπες, λόγια που ήθελες να πεις και δεν βρήκες το θάρρος, λόγια αληθινά, λόγια καρδιάς… Λόγια χαραγμένα στην καρδιά, κλειδωμένα σε ένα μπαούλο με πολύτιμους θησαυρούς.
Μα δεν πρόλαβες να τα πεις, μα δεν πρόλαβες να τα μοιραστείς, σαν και έχεις χάσει το κλειδί! Σαν και αυτές οι μικρές υπάρξεις, νεράιδες τις λένε, ήρθαν και πήραν το κλειδί και το έχουν θάψει στο μαγικό τους κήπο, κάπου βαθιά κρυμμένα και σε έχουν ποτίσει νέκταρ για να το ξεχάσεις και να ξεχαστείς. Και εσύ τις άφησες έτσι απλά να το πάρουν. Δεν πρόλαβα να μιλήσω, δεν πρόλαβα να κάνω κάτι… Ίσως δεν μπορούσα, αυτό λέω σε μένα, μα είναι αυτό αλήθεια? Ή απλά είναι και αυτό μια δικαιολογία για να νιώσω καλύτερα!
Πολλές φορές θεωρούμε κάποιους ανθρώπους δεδομένους. Ξέρουμε ότι υπάρχουν εκεί, ζουν μαζί μας, ζουν για εμάς! Θα μπορούσαν να κάνουν τα πάντα για μας γιατί μας αγαπάνε και επειδή τους αγαπάμε και εμείς! Δίνουν χωρίς να πάρουν, γιατί αυτό είναι η αγάπη, δίνεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα! Και εσύ μεγάλωσες ξέροντας ότι πάντα θα είναι εκεί για σένα! Ποτέ δεν σκέφτηκες ότι δεν είναι δεδομένοι, ότι είσαι τυχερός που τους έχεις και ότι είναι δώρο από Τον Θεό.
Πολλές φορές θυμώνεις, νευριάζεις μαζί τους άλλες φορές πληγώνεται ο εγωισμός σου, η περηφάνια σου και γίνεσαι σκληρός μαζί τους. Αλλά αυτοί πάλι είναι εκεί και σε περιμένουν, θα σε συγχωρέσουν όπως κάνουν πάντα άλλωστε. Κάποιες φορές όμως δεν γίνεται αυτό.
Πολλές φορές δυστυχώς ο εγωισμός υπερισχύει την αγάπη και τότε οι δρόμοι των ανθρώπων χωρίζονται. Ο καθένας από εμάς είναι τόσο εγωιστής που μπορεί να κάνει χρόνια να μιλήσει ξανά στο αγαπημένο του πρόσωπο. Αν είναι τυχεροί, η ζωή θα τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία και ίσως οι δρόμοι αυτών των ανθρώπων να συναντηθούν ξανά, αν όχι όμως οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να ζήσουν χρόνια ολόκληρα δίχως να πουν μία λέξη μεταξύ τους.
Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί δυστυχώς η τύχη να μην είναι με το μέρος τους και να μην υπάρξει ποτέ αυτή η δεύτερη ευκαιρία. Μπορεί αυτή να είναι η κατάλληλη στιγμή να πεις αυτά που θέλεις γιατί ίσως αύριο… ίσως να μην υπάρχει αύριο… Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αύριο! Θυμάμαι από μικρή ο πατέρας μου πάντα έλεγε ‘Μην αφήσεις για αύριο, κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα!’. Μην περιμένεις το αύριο, μην περιμένεις μέχρι το τελευταίο αντίο, μπορεί να μην είσαι τόσο τυχερός για να έχεις αυτή την ευκαιρία! Μπορεί να μην υπάρχει αύριο! Μην αφήσεις το αύριο να σε προλάβει! Έφυγες νωρίς…
Αυτό το τηλεφώνημα που δεν έκανες, αυτά που δεν είπες, αυτά που δεν έκανες. Όλα αυτά θα σε βασανίζουν μια ζωή! Κάνε αυτό που θέλεις όσο είναι νωρίς.. Μην περιμένεις το τελευταίο αντίο να σε προλάβει, μην περιμένεις από τους άλλους να το κάνουν αυτοί πρώτοι!
Η ζωή είναι αρκετά μικρή για να ζούμε με μίσος στην καρδιά μας και για να ζούμε δυστυχισμένοι… Αλλά είναι και πολύ μεγάλη για να την ζήσεις μετανιώνοντας για τα λόγια που δεν είπες και για τις πράξεις που δεν έκανες! Εμείς φτιάχνουμε την δική μας ευτυχία! Είναι στα χέρια μας να είμαστε χαρούμενοι και να ζούμε την κάθε στιγμή με τα άτομα που αγαπάμε!
Συγνώμη αν κάποιες φορές είμαι σκληρή, συγνώμη αν κάποιες φορές είμαι αντιδραστική, συγνώμη αν κάποιες φορές λέω τα λάθος λόγια, κάνω τα λάθος πράγματα. Προσπαθώ, μαθαίνω , αλλάζω! Όλοι κάνουμε λάθη και είναι καλό να τα αναγνωρίζουμε. Αλλά δεν είναι σωστό αυτά τα λάθη, η ντροπή και ο εγωισμός να μας κρατάνε πίσω από το να είμαστε μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα!
Αυτοί που σε αγαπάνε σε αποδέχονται όπως είσαι, το ίδιο και εσύ, πρέπει να τους αποδέχεσαι όπως είναι! Μαθαίνεις να ζεις με τα λάθη και τα σωστά τους, με τα κακά και τα καλά τους, γιατί τους αγαπάς και σε αγαπάνε. Είσαι πάντα εκεί για αυτούς, όπως και εκείνοι για σένα. Ακόμη κιαν ζείτε σε διαφορετική πόλη, σε διαφορετική χώρα, σε διαφορετικό περιβάλλον, πάντα θα είσαι εκεί για αυτούς όπως και εκείνοι για σένα! Και όχι δεν είναι δεδομένο ότι τους αγαπάς, πρέπει να τους το λες κάθε στιγμή, με την πρώτη ευκαιρία που βρίσκεις, με το καλημέρα τους, με το καληνύχτα σου, μέχρι το τελευταίο αντίο! Μέχρι να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί σε εκείνο το μέρος από το οποίο οι πρόγονοί μας ξεκίνησαν. Μέχρι να ειδωθούμε ξανά σε εκείνο το μαγικό μέρος, Παράδεισος το λένε, και έχει εκεί κλεισμένους τους καλύτερους ανθρώπους. Μην κλαις, μην στεναχωριέσαι για αυτούς.
Εκείνοι είναιχαρούμενοι εκεί. Εκεί είναι ο τελικός προορισμός, το άσπρο φως, η χαρά καιη γαλήνη. Εκεί τραγουδάνε οι Άγγελοι και ψάλουν ύμνους μαζί με τους Αγγέλους που ήταν εδώ στην γη μαζί μας κάποτε! Είναι όλοι εκεί και μας βλέπουν από ψηλά, προσεύχονται για μας και μας προσέχουν! Κάποιες φορές έρχονται στα όνειρα μας, κάποιες φορές τους νιώθουμε δίπλα μας σαν ένα κρύο αεράκι ή άλλες φορές ξέρεις απλά ότι είναι εκεί και σε προσέχουν. Πάντα θα είναι στην καρδιά σου και πάντα θα τους σκέφτεσαι όσα χρόνια κιαν περάσουν γιατί είναι οι άνθρωποί σου, η ζωή σου, οι αναμνήσεις σου! Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχηθούμε στο Θεό γι’ αυτούς να τους προσέχει και να τους έχει καλά, μέχρι την μέρα που θα συναντηθούμε ξανά! Ραντεβού στο Παράδεισο!
You left so sudden and I didn't have the chance to give you my letters to Heaven! Take care of yourself and take care of my other Angels up there.
Skorpinazzz,
xxx
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.