ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ

Γεωργιάδης : Ο Τσίπρας έχει την ευκαιρία να γίνει ο εθνικός μας ηγέτης.

Πάγκαλος : Ο Τσίπρας είναι ο σημερινός Χαρίλαος Τρικούπης.

Παράξενα πράματα παιδιά γίνονται, δεν συμφωνείτε; Αυτοί οι δύο, πώς γυρίσανε ξαφνικά; Αυτοί δεν ξέσκιζαν τον Αλέξη μέχρι πριν λίγο; Εκτός αν έχω μπερδευτεί και μιλούσαν για άλλον.

Αυτά όμως είναι ελληνικά πράματα κι άρα καραγκιοζηλίκια. Άλλα όμως, δεν είναι.

Ομπάμα : Η συμφωνία είναι ένα θετικό βήμα, αλλά χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα. Πάλι ασχολείται με μας ο ποιητής, ή απευθύνει την δήλωση προς κάποιους άλλους. Πού να ξέρω πάλι εγώ, ο ποιμήν της Ευρώπης.

Που όμως χωρίς να ξέρω, είμαι ακόμα ικανός να καταλάβω οτι ξαναβγήκε η έκθεση του ΔΝΤ, που μιλάει για κούρεμα του χρέους αλλά και για τριάντα χρόνια που δεν θα πληρώνουμε τίποτα. Άρα τι δουλειά να κάνουμε εμείς, που δεν θα δίνουμε και φράγκο; Και καλά αυτό. Παίρνει το αεροπλάνο ο Λιού και πάει να βρει τον Ντράγκι, τον καρότση και τον Σαπέν; Τι γίνεται ρε παιδιά;

Γίνεται μια ψηφοφορία σήμερα στην ελληνική βουλή, η οποία έχει τόση σημασία όση είχε και το δημοψήφισμα. Κάποιοι βέβαια βλέπουν το θέμα πατριωτικά, αλλά τι να κάνουμε; Να τους πείσεις για άλλα; Και τι σε νοιάζει; Αν δεν υπήρχε ο μαλάκας, πώς θα ξεχώριζε ο ελαφριά καλύτερος;

Διότι και η σημερινή ψηφοφορία, είναι απλά για να μετρήσει ο Τσίπρας, πόσοι από τους παλιούς συντρόφους του – μην γελάτε -, θα του μείνουν πιστοί. Ναι, ναι, αυτοί που δηλώνουν οτι στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά δεν ψηφίζουν τα μέτρα.

Λες και τα μέτρα έρχονται μόνα τους και δεν έχουν σχέση με κυβερνητική απόφαση. Τι τρομερή ιστορία κι αυτή. Νάσαι κυβέρνηση και να αισθάνεσαι οτι ακόμα κάνεις αντιπολίτευση. Να μην έχεις την καπατσοσύνη του ΚΚΕ, που συνέχεια προειδοποιεί οτι δεν βάφει τα χέρια του με την εξουσία. Δηλαδή την ώρα που συμβουλεύει τον λαό μην τυχόν και κάνει καμιά μαλακία και το βγάλει πρώτο κόμμα.

Αλλά να μην ξεφεύγουμε από το θέμα. Διότι είπαμε οτι σήμερα ο Τσίπρας θα μετρήσει τους δικούς του. Τους οποίους θα ανακατέψει με άλλους από ΝΔ, Πασόκ, Ποτάμια φτειάχνοντας το καινούργιο κόμμα. Το καθεστωτικό αμερικάνικο, που sic θα λέγεται ελληνικό ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα. Και φυσικά με 72% δημοτικότητα, θα προκηρύξει κι εκλογές αφού η χώρα δεν θα έχει πιστωτικά θέματα. Και φυσικά αποκτώντας και την πλήρη αυτοδυναμία. Τι σοι εθνικός ηγέτης επιπέδου Τρικούπη θα ήταν αν δεν τα έκανε αυτά;

Όπως κι αν δεν ξεκαθάριζε το κόμμα του από όλους εκείνους, οι οποίοι μπορούν να μαντρωθούν σε έναν άλλον σχηματισμό υπό την Κωνσταντοπούλου ή τον βαλτό από την πλανηταρχία Βαρουφάκη, που θα λέγεται ελληνικό αριστερό κόμμα για μιαν άλλην Ευρώπη. Αφού οι άνθρωποι δεν ξέρουν από πολιτική, γιατί να μην φύγουν σήμερα που δήθεν ο Τσίπρας σώζει την χώρα αλλά ταυτόχρονα εξυφαίνει και το παιχνίδι της πλανηταρχίας για διάλυση του ευρώ, την ώρα πλέον που ένα grexit οφείλει να είναι συντεταγμένο, μεθοδευμένο κι ασφαλές;

Όταν έχεις το χρίσμα της πλανηταρχίας, προχωράς εκ του ασφαλούς και με την σωστή καθοδήγηση. Κάποιοι σύντροφοι του το έπιασαν το νόημα και κωλοτούμπιασαν. Ας πούμε ο Λαφαζάνης, που σε τέτοια ηλικία να αφήσει την καρέκλα; Αλλά να μην μπαίνω σε ονόματα, αφού μπορεί να μην έχει και νόημα αν παρασκηνιακά είναι πλέον αργά. Αργά για τους πολιτικούς δηλαδή, αφού για τον λαό είναι πάντα νωρίς μιας και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Όπως τελευταίος θα πεθάνει ένας σαραντάρης σε σχέση με τον σύντροφο Ρωμανιά ή κάτι άλλα νούμερα που νόμισαν οτι θα διαλύσουν την Γερμανία ή θα επιβάλουν κομουνισμό σε αμερικάνικο οικόπεδο. Ο αστείος πώς φαίνεται;

Και τι θα έχουμε εν όψει εκλογών; Πρέπει να έχεις μάτια να βλέπεις. Διότι οι πάντες συμφωνούν οτι τα μέτρα της σημερινής ψήφισης είναι επαχθή και δεν βγαίνουν με τίποτα. Όμως, θα είναι η πρώτη φορά που ψηφίζεται κάτι κι απλά δεν θα εφαρμοσθεί; Όχι βέβαια. Αυτά είναι για να ψηφίσουν τα κοινοβούλια της Ευρώπης και να αγοράσουμε ζωτικό χρόνο. Η κανονική διαπραγμάτευση για το μνημόνιο 3 θα κρατήσει τέσσερις εβδομάδες κι αρχίζει από Δευτέρας. Εκεί θα οριστικοποιηθούν τα μέτρα, τα οποία, τα μόνα που θα είναι, θα είναι αφαιρέσεις μέτρων από την σημερινή ψήφιση. Δηλαδή ο Τσίπρας συμβιβάστηκε μεν, αλλά στο μνημόνιο θα φέρει λιγότερα,  παρέα με τα επενδυτικά πακέτα αλλά και τα κουρέματα; Και λέτε να μην σαρώσει στις εκλογές; Ή μήπως περιμένει η Ευρώπη να γίνουμε κράτος σε τρία χρόνια ενώ είμαστε καραγκιόζηδες από το 1821 και τούδε. Διότι έτσι θέλουμε αλλά κι έτσι μας θέλουν. Κι ό,τι μείνει στο πακέτο, το φροντίζει αυτές τις μέρες ο Λιου, που απλά έκανε το απλό: 18 χώρες την προηγούμενη Κυριακή ήταν υπέρ του grexit και ξαφνικά σήμερα δυσκολεύεσαι να βρεις έστω μία. Ρε παράξενα πράματα που θα τα λουστεί όλα ο καρότσης.

dailytripes

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ