Θέλω

Θέλω ένα βαθύ πιάτο με μπριάμ κάτω από μια κληματαριά με θέα τη θάλασσα, μια ρακή, λίγο ζυμωτό ψωμί και φίλους γύρω από το τραπέζι/// Και θέλω να είναι συνεχώς μεσημέρι, ακίνητος ο ήλιος στον ουρανό, να μην περνά η ώρα, να μην περνά η όρεξή μας, να μην μας διαπερνά κανένα ζόρι και καμία βιασύνη, να μην μας προσπερνά η ζωή///Θέλω να γίνουν όλα απλά///Θέλω να δω για άλλη μια φορά τις αιτίες που κάνουν τους ανθρώπους να βουρκώνουν///Θέλω να μπορώ να τους αγκαλιάσω λέγοντάς τους ένα απλό “μαζί”///Θέλω να περπατάω αμέριμνη στα στενά του αγαπημένου μου νησιού και να δροσίζεται το πίσω μέρος του λαιμού μου από μια σταγόνα που έσταξε από την ευωδιαστή μπουγάδα στο σχοινί της τροχαλίας///Θέλω να κοιτάζω όμορφα αγόρια και κορίτσια να στολίζουν σαν λουλούδια τον Ιούλιο///Θέλω να διαγράψω από το νου μου όσα αναιρούν τις καλύτερες προθέσεις μου και ακυρώνουν άτιμα τις χαρές μου///

Θέλω να χαϊδεύω το κεφαλάκι του βασιλικού από την πήλινη γλάστρα, να ακουμπάω ένα μοσχομυριστό Μοχίτο στο πράσινο τραπεζομάντηλο ακούγοντας Λένα Πλάτωνος και Cocorosie το ηλιοβασίλεμα και να μουρμουρίζω στίχους του Μπωντλαίρ///Θέλω να ταΐζω στο στόμα κεράσια την αγάπη μου και μετά να απλώνω την παλάμη μπροστά στο στόμα της για να μαζεύω τα κουκούτσια///Θέλω να χαζέψω το μυώδες κορμί του αγοριού με τα Rayban και να περηφανεύομαι πως σε αυτή τη ζωή κατάφερα να κάνω κάτι πολύ άξιο, αφού ένας τόσο ωραίος έφηβος πασχίζει να με εντυπωσιάσει κολυμπώντας///Θέλω να σβήσουν με μια αόρατη γομολάστιχα οι αγωνίες του πρόσφατου καιρού κάνοντας χώρο για ένα αλλιώτικο μέλλον///Θέλω τα περιστέρια να συνεχίσουν να έρχονται γύρω μου κι εγώ να έχω σουσάμι να τα ταΐσω///Θέλω να μη χρειαστεί να ξαναταΐσω ποτέ τον “προστατευόμενό μου” εκεί στο σκαλί, γιατί με κάποιο μαγικό τρόπο αυτή η χώρα θα έχει κάνει χώρο για όλα της τα παιδιά και όλοι θα έχουμε τροφή και στέγη///Θέλω να μου χαριστεί για λίγο η μελαγχολία μου και να παραμερίσει επιτέλους προς όφελος της χαράς μου///Θέλω να βρίσκω αιτίες να νιώθω πως όλα πάνε καλά, πως γίνομαι λίγο καλύτερη, πως δεν είμαι βάρος σε κανέναν και πως δεν είναι απαραίτητο τα βάρη όλου του κόσμου να πέφτουν στις πλάτες μου λόγω ανασφάλειας και ενοχών///Θέλω να ξαναρχίσω να μετράω αστέρια ξαπλωμένη στην άμμο του Αυγούστου και να ξαναβρώ τον τρόπο που μέτραγαν μέσα μας παλιά οι λαμπερές στιγμές και τα ωραία μας λόγια///Θέλω να γίνει κάτι μαγικό και αυτό το καλοκαίρι να μην αφήσει παραπονεμένο ούτε ένα μικρό καφετί μυρμήγκι///Θέλω να γεμίσει ο αέρας με πεταλούδες και αγγέλους κάποιο απόγευμα, και μέσα από το φτερούγισμά μους να διακρίνουν οι άνθρωποι τη δύναμη των πιθανοτήτων///Θέλω να ακούω να γελάει ένα παιδί μέσα από ένα μισάνοιχτο παντζούρι///Θέλω οι φίλοι μου να με πάρουν αγκαλιά και να νιώθω να πάλλονται από ευτυχία οι καρδιές τους///Θέλω να νιώθω πως με αγαπάς και πως εξακολουθείς να θέλεις να σε αγαπάω///Θέλω να γίνω το καλοκαίρι και να κάνω επανάσταση, μένοντας εδώ για πάντα///Θέλω///Τα σέβη μου.

thethreewishes

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ