Το τέλος του κόσμου

Καθόμουν σε ένα παγκάκι στο πάρκο της γειτονιάς, μετά από μία δύσκολη μέρα στη δουλειά, χωρίς να κάνω τίποτα. Απλά κοίταζα ανέκφραστη το δέντρο απέναντι, ή τα παιδιά που έπαιζαν πιο πέρα, ή το νερό που ανεβοκατέβαινε στο βρώμικο σιντριβάνι. Απλά καθόμουν.

Κάποια στιγμή, ήρθε και κάθισε δίπλα μου ένας νεαρός. Πρέπει να ήταν γύρω στα τριάντα. Φορούσε μία χτυπητή κόκκινη μπλούζα, που έμοιαζε σαν να ήθελε να συγκεντρώσει όλα τα βλέμματα πάνω του, και ένα τζιν που ήταν σκισμένο σε κάποια σημεία. Χαμογελούσε με έναν τρόπο που με έκανε να νιώσω άβολα. Ενστικτωδώς, απομακρύνθηκα λίγο από αυτόν, μετακινήθηκα προς την άκρη, κρατώντας μία απόσταση ασφαλείας, απόσταση ευγένειας – όλοι αυτό δεν κάνουμε;

Εκείνος δεν κουνήθηκε. Απλώς με κοίταξε, χωρίς να χάσει εκείνο το μυστηριώδες χαμόγελο. Και μετά μίλησε.

- Πώς φαντάζεσαι το τέλος του κόσμου;

Δεν περίμενα ότι θα μου μιλούσε, και σε κάθε περίπτωση δε θα περίμενα ποτέ από έναν άγνωστο να μου κάνει μια τέτοια ερώτηση. Σάστισα. Γύρισα και τον κοίταξα με το πιο περίεργο βλέμμα που μπορεί να πετύχει άνθρωπος.

- Λέω, πώς φαντάζεσαι το τέλος του κόσμου;

Δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι με ρωτούσε σοβαρά και περίμενε μία εξίσου σοβαρή απάντηση, όμως φαινόταν πως δεν αστειευόταν. Αφού συνέχισα να τον κοιτάζω το ίδιο περίεργα για λίγα δευτερόλεπτα, τελικά άνοιξα το στόμα μου.

- Εεεεεε… Ξέρω ‘γω… Όπως τα δείχνουν στις ταινίες. Θα πέσει κανένας μετεωρίτης, ή θα σβήσει ξαφνικά ο ήλιος και θα παγώσουμε… Κάτι τέτοιο.

Δεν έδειχνε ικανοποιημένος από την απάντησή μου. Συνέχισε να έχει την ίδια σχεδόν παρανοϊκή γκριμάτσα στο πρόσωπό του, την ώρα που άρχιζε να στρίβει ένα τσιγάρο.

- Έτσι λες, ε;

Κούνησα το κεφάλι καταφατικά, λες και με είχε πιάσει όμηρο και μου είχε δέσει το στόμα με ταινία λες και δεν είχα άλλο τρόπο να του απαντήσω.

- Εγώ ξέρεις πώς φαντάζομαι το τέλος του κόσμου;

Ήμουν πολύ περίεργη να ακούσω τι είχε να πει.

- Πώς;

Αυτή τη φορά ανασηκώθηκε, και μου φάνηκε σαν να σκοτείνιασε. Έκλεισε τον καπνό του και μου είπε:

- Όταν οι άνθρωποι θα πάψουν να μιλάνε μεταξύ τους.

Και έφυγε.

thestranger

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ