Όλοι σχεδόν οι άνθρωποι έχουν περιόδους στη ζωή τους στη διάρκεια των οποίων δεν νιώθουν ψυχικά καλά και δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν ως συνήθως. Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι πολλοί και διάφοροι, όπως υπερκόπωση, πένθος για την απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου, άγχος, οικονομικές δυσκολίες κ.ά. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις όπου η αιτία μπορεί να είναι η ύπαρξη κάποιας σοβαρότερης ψυχικής ασθένειας, χρόνιας ή παροδικής. Ορισμένες φορές, μπορεί να είναι απαραίτητη και η νοσηλεία για κάποιο διάστημα.
Όταν το άτομο που δεν νιώθει καλά ψυχικά τυχαίνει να είναι γονιός, η ανησυχία για το αν τα προβλήματά του μπορεί να επηρεάσουν το παιδί -εξαιτίας κάποιας κληρονομικότητας ή της αδυναμίας του ίδιου να φροντίζει το παιδί του όπως θα ήθελε- είναι συχνά διάχυτη, πυροδοτώντας ακόμα και ενοχές που επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάστασή του.
Μιλάμε στο παιδί για αυτό;
Οι περισσότεροι γονείς φοβούνται το ενδεχόμενο να μάθει το παιδί τους πως οι ίδιοι δεν νιώθουν καλά, θεωρώντας πως κάτι τέτοιο θα το επιβάρυνε ψυχικά. Τα παιδιά, όμως, καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ΄ό,τι πιστεύουμε και αν δεν τους εξηγήσουμε κάποια πράγματα, ίσως η σιωπή μας διογκώσει ακόμα περισσότερο το φόβο και την ανησυχία μέσα τους. Ποτέ δεν αποσιωπείται κάτι που είναι καλό και ευχάριστο…
Όταν κάποιο μέλος της οικογένειας έχει ψυχικά προβλήματα, επηρεάζεται αναπόφευκτα όλη η οικογένεια. Όταν το μέλος αυτό είναι τυχαίνει να είναι ένας από τους δύο γονείς, το παιδί νιώθει συχνά ανησυχία, φόβο, λύπη, ντροπή και θυμό τόσο απέναντι στο γονιό όσο και για το ότι όλα είναι διαφορετικά σε σχέση με τη ζωή άλλων οικογενειών και παιδιών. Αυτά, όμως, τα συναισθήματα του παιδιού δεν γίνονται πάντα αντιληπτά στους έξω, ακόμα και αν αυτοί είναι οι ίδιοι οι γονείς του. Κάποια παιδιά ανησυχούν και για το ενδεχόμενο να πρόκειται για κάποια κληρονομική ασθένεια που μπορεί να πλήξει και τα ίδια.
Όταν ένα παιδί δεν νιώθει καλά ψυχικά, η στάση του συχνά εναλλάσσεται ανάμεσα στο να γίνεται υπεραπαιτητικό και στο να αισθάνεται πως δεν αξίζει ακόμα και το ελάχιστο ενδιαφέρον των άλλων. Συχνά, το παιδί νιώθει πως αποτελεί πρόβλημα για ολόκληρη την οικογένειά του και κυρίως για τους γονεις του.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι πολύ σημαντικό να μιλήσουμε στο παιδί για όλα αυτά, σε όποια ηλικία και αν βρίσκεται. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε, ως γονεις, είναι η προσαρμογή των όσων πρόκειται να πούμε στο επίπεδο κατανόησης του παιδιού μας ώστε να μπορέσει να κατανοήσει αυτά που θα του πούμε. Η πληροφόρηση, η αποσαφήνιση και η κατανόηση αποδραματοποιούν την όλη κατάσταση στο μυαλό και στην ψυχή του παιδιού, αποτελώντας την καλύτερη δυνατή προστασία για τη δική του ψυχική ισορροπία. Η πληροφόρηση θα πρέπει να είναι απλή, σαφής και ειλικρινής. Ίσως αρκεί να πούμε στο παιδί και μόνο αυτό: «Ο μπαμπάς δεν νιώθει καλά και για το λόγο αυτό τον βοηθά ένας γιατρός ώστε να γίνει σύντομα καλά».
Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, μπορούμε να αναφέρουμε ακόμα το όνομα του γιατρού, το είδος της θεραπείας που κάνει ο γονιός, ποιοι είναι ενδεχομένως οι λόγοι της κατάστασής του και τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον. Η πληροφόρηση αυτή βοηθά γιατί συχνά τα παιδιά έχουν την τάση να θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη ή να νιώθουν υπεύθυνα για τη φροντίδα του γονιού τους σε βάρος του δικού τους «ευ ζην». Όταν ο γονιός τους δεν νιώθει καλά ψυχικά, προσπαθούν συχνά να δημιουργήσουν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, να φροντίζουν ώστε να συμβαίνουν πράγματα κ.ά. Το παιδί μετατρέπεται, κατά κάποιον τρόπο, σε γονιό του γονιού του, κάτι πολύ βαρύ για κάθε παιδί. Η πληροφόρηση πως υπάρχει κάποιος ειδικός που μπορεί και φροντίζει τον γονιό επαγγελματικά και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ανακουφίζει το παιδί σε μεγάλο βαθμό.
Εάν ο γονιός δεν αντέχει ή δεν είναι σε θέση να μιλήσει και να εξηγήσει στο παιδί το πώς έχει η κατάσταση, κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας ή κάποιο συγγενικό/φιλικό πρόσωπο εμπιστοσύνης -ακόμα και ο θεράπων ιατρός- μπορεί να αναλάβει την αποστολή της πληροφόρησης του παιδιού. Το σημαντικό είναι να εξηγηθεί η κατάσταση του γονιού στο παιδί και να πάρει απαντήσεις στα όποια ερωτήματα ή ανησυχίες τυχόν έχει.
Γονείς
Είναι σημαντική η διατήρηση των καθημερινών ρουτινών
Όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη από μια καθημερινότητα που να είναι προβλέψιμη και να λειτουργεί απρόσκοπτα χωρίς μεγάλες αλλαγές. Καθημερινές ρουτίνες όπως το πρωινό ξύπνημα, τα καθαρά ρούχα, η προετοιμασία πρωινού και η έγκαιρη άφιξη στο σχολείο είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται, όπως και η παρουσία ενός γονιού ή άλλου κοντινού ενήλικου ατόμου.
Όταν ένας γονιός δεν νιώθει καλά ψυχικά, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον τρόπο αντίδρασής του στις διάφορες καταστάσεις. Επειδή τα παιδιά έχουν την τάση να θεωρούν συχνά τον εαυτό τους ως υπεύθυνο για τη διάθεση του γονιού, είναι σημαντικό να εξηγούμε τους λόγους που αντιδρούμε π.χ. με εκνευρισμό, κλάμα κ.τ.λ. Επίσης, εάν είμαστε κουρασμένοι και χωρίς διάθεση για να ασχοληθούμε με το παιδί, είναι σημαντικό να του εξηγήσουμε πως αυτό οφείλεται στη δική μας διάθεσή και όχι σ΄αυτό το ίδιο.
Μιλώντας με το παιδί
- Η πληροφόρηση θα πρέπει να είναι απλή, σαφής και αληθινή.
- Προσαρμόζουμε κάθε πληροφόρηση στην ηλικία του παιδιού.
- Το παιδί έχει δικαίωμα και θα πρέπει να γνωρίζει τι συμβαίνει στην οικογένειά του.
- Το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει τι έχει ο γονιός του, το όνομα της ασθένειας και τι σημαίνει αυτό για τον ίδιο το γονιό.
- Το παιδί θα πρέπει να μάθει πως δεν έχει καμία ευθύνη το ίδιο για την κατάσταση του γονιού του.
- Το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον.
Αναζήτηση βοήθειας
Εάν ανησυχούμε για την ψυχική κατάσταση του παιδιού μας, είναι πάντα καλό να συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό που μπορεί να μας πληροφορήσει, να μας καθησυχάσει, να μας στηρίξει και να μας συμβουλέψει για το τι θα ήταν καλό να κάνουμε και για τη στάση που θα πρέπει να τηρούμε στις διάφορες καταστάσεις.
Μπροστά στο καλό του παιδιού αλλά και ολόκληρης της οικογένειάς μας, θα πρέπει να φροντίσουμε να παραμερίσουμε τις όποιες προκαταλήψεις μας αναφορικά με την αναζήτηση ψυχολογικής βοήθειας και στήριξης που μπορεί πραγματικά να βοηθήσει και να λύσει ψυχικούς, και όχι μόνο, γόρδιους δεσμούς.
Όταν το άτομο που δεν νιώθει καλά ψυχικά τυχαίνει να είναι γονιός, η ανησυχία για το αν τα προβλήματά του μπορεί να επηρεάσουν το παιδί -εξαιτίας κάποιας κληρονομικότητας ή της αδυναμίας του ίδιου να φροντίζει το παιδί του όπως θα ήθελε- είναι συχνά διάχυτη, πυροδοτώντας ακόμα και ενοχές που επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάστασή του.
Μιλάμε στο παιδί για αυτό;
Οι περισσότεροι γονείς φοβούνται το ενδεχόμενο να μάθει το παιδί τους πως οι ίδιοι δεν νιώθουν καλά, θεωρώντας πως κάτι τέτοιο θα το επιβάρυνε ψυχικά. Τα παιδιά, όμως, καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ΄ό,τι πιστεύουμε και αν δεν τους εξηγήσουμε κάποια πράγματα, ίσως η σιωπή μας διογκώσει ακόμα περισσότερο το φόβο και την ανησυχία μέσα τους. Ποτέ δεν αποσιωπείται κάτι που είναι καλό και ευχάριστο…
Όταν κάποιο μέλος της οικογένειας έχει ψυχικά προβλήματα, επηρεάζεται αναπόφευκτα όλη η οικογένεια. Όταν το μέλος αυτό είναι τυχαίνει να είναι ένας από τους δύο γονείς, το παιδί νιώθει συχνά ανησυχία, φόβο, λύπη, ντροπή και θυμό τόσο απέναντι στο γονιό όσο και για το ότι όλα είναι διαφορετικά σε σχέση με τη ζωή άλλων οικογενειών και παιδιών. Αυτά, όμως, τα συναισθήματα του παιδιού δεν γίνονται πάντα αντιληπτά στους έξω, ακόμα και αν αυτοί είναι οι ίδιοι οι γονείς του. Κάποια παιδιά ανησυχούν και για το ενδεχόμενο να πρόκειται για κάποια κληρονομική ασθένεια που μπορεί να πλήξει και τα ίδια.
Όταν ένα παιδί δεν νιώθει καλά ψυχικά, η στάση του συχνά εναλλάσσεται ανάμεσα στο να γίνεται υπεραπαιτητικό και στο να αισθάνεται πως δεν αξίζει ακόμα και το ελάχιστο ενδιαφέρον των άλλων. Συχνά, το παιδί νιώθει πως αποτελεί πρόβλημα για ολόκληρη την οικογένειά του και κυρίως για τους γονεις του.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι πολύ σημαντικό να μιλήσουμε στο παιδί για όλα αυτά, σε όποια ηλικία και αν βρίσκεται. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε, ως γονεις, είναι η προσαρμογή των όσων πρόκειται να πούμε στο επίπεδο κατανόησης του παιδιού μας ώστε να μπορέσει να κατανοήσει αυτά που θα του πούμε. Η πληροφόρηση, η αποσαφήνιση και η κατανόηση αποδραματοποιούν την όλη κατάσταση στο μυαλό και στην ψυχή του παιδιού, αποτελώντας την καλύτερη δυνατή προστασία για τη δική του ψυχική ισορροπία. Η πληροφόρηση θα πρέπει να είναι απλή, σαφής και ειλικρινής. Ίσως αρκεί να πούμε στο παιδί και μόνο αυτό: «Ο μπαμπάς δεν νιώθει καλά και για το λόγο αυτό τον βοηθά ένας γιατρός ώστε να γίνει σύντομα καλά».
Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, μπορούμε να αναφέρουμε ακόμα το όνομα του γιατρού, το είδος της θεραπείας που κάνει ο γονιός, ποιοι είναι ενδεχομένως οι λόγοι της κατάστασής του και τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον. Η πληροφόρηση αυτή βοηθά γιατί συχνά τα παιδιά έχουν την τάση να θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη ή να νιώθουν υπεύθυνα για τη φροντίδα του γονιού τους σε βάρος του δικού τους «ευ ζην». Όταν ο γονιός τους δεν νιώθει καλά ψυχικά, προσπαθούν συχνά να δημιουργήσουν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, να φροντίζουν ώστε να συμβαίνουν πράγματα κ.ά. Το παιδί μετατρέπεται, κατά κάποιον τρόπο, σε γονιό του γονιού του, κάτι πολύ βαρύ για κάθε παιδί. Η πληροφόρηση πως υπάρχει κάποιος ειδικός που μπορεί και φροντίζει τον γονιό επαγγελματικά και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ανακουφίζει το παιδί σε μεγάλο βαθμό.
Εάν ο γονιός δεν αντέχει ή δεν είναι σε θέση να μιλήσει και να εξηγήσει στο παιδί το πώς έχει η κατάσταση, κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας ή κάποιο συγγενικό/φιλικό πρόσωπο εμπιστοσύνης -ακόμα και ο θεράπων ιατρός- μπορεί να αναλάβει την αποστολή της πληροφόρησης του παιδιού. Το σημαντικό είναι να εξηγηθεί η κατάσταση του γονιού στο παιδί και να πάρει απαντήσεις στα όποια ερωτήματα ή ανησυχίες τυχόν έχει.
Γονείς
Είναι σημαντική η διατήρηση των καθημερινών ρουτινών
Όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη από μια καθημερινότητα που να είναι προβλέψιμη και να λειτουργεί απρόσκοπτα χωρίς μεγάλες αλλαγές. Καθημερινές ρουτίνες όπως το πρωινό ξύπνημα, τα καθαρά ρούχα, η προετοιμασία πρωινού και η έγκαιρη άφιξη στο σχολείο είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται, όπως και η παρουσία ενός γονιού ή άλλου κοντινού ενήλικου ατόμου.
Όταν ένας γονιός δεν νιώθει καλά ψυχικά, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον τρόπο αντίδρασής του στις διάφορες καταστάσεις. Επειδή τα παιδιά έχουν την τάση να θεωρούν συχνά τον εαυτό τους ως υπεύθυνο για τη διάθεση του γονιού, είναι σημαντικό να εξηγούμε τους λόγους που αντιδρούμε π.χ. με εκνευρισμό, κλάμα κ.τ.λ. Επίσης, εάν είμαστε κουρασμένοι και χωρίς διάθεση για να ασχοληθούμε με το παιδί, είναι σημαντικό να του εξηγήσουμε πως αυτό οφείλεται στη δική μας διάθεσή και όχι σ΄αυτό το ίδιο.
Μιλώντας με το παιδί
- Η πληροφόρηση θα πρέπει να είναι απλή, σαφής και αληθινή.
- Προσαρμόζουμε κάθε πληροφόρηση στην ηλικία του παιδιού.
- Το παιδί έχει δικαίωμα και θα πρέπει να γνωρίζει τι συμβαίνει στην οικογένειά του.
- Το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει τι έχει ο γονιός του, το όνομα της ασθένειας και τι σημαίνει αυτό για τον ίδιο το γονιό.
- Το παιδί θα πρέπει να μάθει πως δεν έχει καμία ευθύνη το ίδιο για την κατάσταση του γονιού του.
- Το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον.
Αναζήτηση βοήθειας
Εάν ανησυχούμε για την ψυχική κατάσταση του παιδιού μας, είναι πάντα καλό να συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό που μπορεί να μας πληροφορήσει, να μας καθησυχάσει, να μας στηρίξει και να μας συμβουλέψει για το τι θα ήταν καλό να κάνουμε και για τη στάση που θα πρέπει να τηρούμε στις διάφορες καταστάσεις.
Μπροστά στο καλό του παιδιού αλλά και ολόκληρης της οικογένειάς μας, θα πρέπει να φροντίσουμε να παραμερίσουμε τις όποιες προκαταλήψεις μας αναφορικά με την αναζήτηση ψυχολογικής βοήθειας και στήριξης που μπορεί πραγματικά να βοηθήσει και να λύσει ψυχικούς, και όχι μόνο, γόρδιους δεσμούς.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.