ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ

-Και γιατί για ότι συμβαίνει γύρω μου, να έχω εγώ κάποια ευθύνη;

-Για να το δούμε λίγο! Βλέπεις έναν τρελό στην τηλεόραση που κρατάει καραμπίνα γιατί έχει σαλτάρει, και εκεί που απειλεί όλο τον κόσμο, τον σκοτώνει τελικά η αστυνομία και εσύ ξεφυσάς ήσυχος.

Αυτός ο τρελός, προέρχεται από μια οικογένεια, όπου η μάνα ήταν δεσποτικιά, δεν ήξερε να δώσει αγάπη, γιατί είχε μεγαλώσει και εκείνη δίπλα σου, με τα πρότυπα που και εσύ υποστήριζες για το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Ο πατέρας, σύζυγος αυταρχικός που βρωμούσε κρασί, γιατί μαζί σου τα έπινε κάθε βράδυ, τότε που παρατούσατε την οικογένεια για το ταβερνείο και την ξεπέτα με την τσούλα της γειτονιάς, γιατί αυτό σήμαινε άντρας. Στο σπίτι, άρχοντας που λόγο δεύτερο δε σήκωνε.

Το παλικάρι μεγάλωσε και βγήκε στην εργασία. Εκεί που Θεός έγινε το χρήμα. Γκόμενες, μοτό, τσιγάρο και ποτό, αντριλίκι σκέτο. Συναίσθημα πουθενά. Τον παραδεχόσουν, όσο πιο πολλά είχε να ξοδέψει. Και εκείνος ξόδευε. Αγόρασε Περσικά χαλιά, που ποιος νοιάζεται για τα πεντάχρονα που τα είχαν πλέξει, αγόρασε διαμάντια για τις γκόμενες, που ποιος νοιάζεται για τους σκλάβους που έχασαν τη ζωή τους για να τα βγάλουν, αγόρασε γούνες και χαβιάρια που ποιος νοιάζεται για τη φύση που νεκρωνόταν. Είχε και πλήρωνε και δεν νοιαζόταν για λαούς ολόκληρους που πεινούσαν για να έχει αυτός. Μέχρι που τον άγγιξε η κρίση.

Και τότε τον απέλυσες, γιατί ήταν ένα νούμερο μη αποδοτικό, ήταν παλαιάς τεχνολογίας και μη ανταποκρινόμενος στις σύγχρονες συνθήκες. Και ούτε που τον ρώτησες πως θα ζήσει, γιατί τα νούμερα δεν τα ρωτάμε! Έκανε κλικ το μυαλό του. Αλλά το πρόγραμμα υγείας δεν το είχες ψηφίσει, επειδή δεν σε ένοιαζε το τσιμπούσι που είχε στηθεί σε βάρος του. Εσύ, επιδοτήσεις έβλεπες και έπαιρνες και αυτό ψήφιζες. Κύλησε ο νέος και χτύπησε και τη φλέβα. Αλλά εσύ, δεν ήθελες τέτοια κέντρα αποτοξίνωσης στη γειτονιά σου και ο δήμος σου για να πάρει την ψήφο σου, το έκανε πάρκο, για να βγαίνουν τα παιδιά σου εκεί να παίζουν το πρωί και το βράδυ να ετοιμάζουν εκεί τις επόμενες γενεές εξαρτώμενων νέων.

Και φώναξε για βοήθεια. Ναι, με την καραμπίνα. Αλλά τους ειδικούς για να τον ακούσουν, δεν τους χρειαζόσουν. Αυτά δεν θα συμβούν ποτέ σε εσένα έτσι και αλλιώς, ε; Και ψήφισες πανηγύρια και Ολυμπιάδες και σόου τις τηλεοράσεις. Αγόρασες τη θεραπεία του έναντι του βραδινού σου Dimple στο σήριαλ του καναπέ. 

Ακόμα και η σφαίρα που τον έσβησε, εσύ την πλήρωσες με τα απορρυπαντικά τα αυτοκίνητα και τις μαλακτικές μαλλιών που ξεπούλησαν στη μεγαλύτερη διαφημιστική ζώνη της ζωντανής μετάδοσης από την τηλεόραση.

Για ότι συμβαίνει να λες, εγώ μόνο εγώ είμαι αποκλειστικά υπεύθυνος (Καζαντζάκης), γιατί έτσι είναι. Είσαι τμήμα και μέλος του όλου, αδιαίρετος με αυτό και ότι κάνεις σε τοποθετεί στο όλο ή σαν ενεργητικό μέλος του ή σαν παθητικά υπεύθυνο των εξελίξεων. Ποτέ όμως σαν αμέτοχο.

Δημήτρης Νομικός συγγραφέας

hmt

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ