Το Δεξί και το Αριστερό μονοπάτι

Σαφώς δεν μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά πότε δημιουργήθηκε αυτό το σχίσμα στον αποκρυφισμό, μεταξύ Δεξιού και Αριστερού μονοπατιού ή αν κάποιο από τα δυο αυτά μονοπάτια είναι προγενέστερο. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι διαμορφώθηκαν σταδιακά, με την ανάπτυξη και εμβάθυνση των τρόπων που οι Αποκρυφιστές προσέγγιζαν τα μυστήρια της Τέχνης.

prostate enlarges, which could cause urinary symptoms viagra usa online buy It could possibly increase a number of the side effects of Skelaxin cheap online viagra. These uncomfortable side effects may go away during treatment as your body adjusts towards the medicine cheap viagra a buy prescription without.

Αν και ο διαχωρισμός αυτός προϋπήρχε πριν την εμφάνιση της Χριστιανοσύνης, σίγουρα με την εγκαθίδρυση, της προς το παρόν κυριαρχούσας θρησκείας στην γηραιά ήπειρο, μπορούμε να πούμε ότι το σχήμα κορυφώθηκε. Τι πρεσβεύει όμως το κάθε μονοπάτι; Με ποιο τρόπο αυτές οι δύο ατραποί αντιμετωπίζουν την Μαγεία; Πραγματικά γιατί ονομάζονται Δεξί και Αριστερό μονοπάτι και όχι κάπως αλλιώς;

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο ερώτημα, γιατί σαφώς η ονομασία ενός πράγματος κρύβει το μισό για την κατανόησή του.

Από αρχαίων χρόνων η δεξιά κατεύθυνση συμβολίστηκε με την λογική, τη διάνοια, την φώτιση, την ομαλότητα, το φως και τον ήλιο. Με βάση τα ανθρώπινα δεδομένα, το δεξί χέρι είναι αυτό που (συνήθως) γράφει, αυτό που κάνει το ιερό σύμβολο του  εσταυρωμένου, αυτό που κρατά το σπαθί και επιτίθεται. Ο δεξιός παρατεταμένος δείκτης είναι αυτός που κατηγορεί, αυτός που εκτοξεύει το βέλος από το τόξο, το δεξί χέρι είναι αυτό που βαστά την σφύρα του δικαστή, αυτό που προσφέρει και δίνει. Η δεξιά πλευρά χαρακτηρίστηκε ως η πλευρά του ήλιου, εξαιτίας αυτής της εξωστρεφούς εκπέμπουσας φύσης της.

Από την άλλη η αριστερή πλευρά χαρακτηρίστηκε ως η ‘στραβή’ πλευρά, η πλευρά των συναισθημάτων ή ‘της καρδιάς’, των ενστίκτων, του βάθους και του σκότους. Sinister στα Λατινικά σημαίνει αριστερός και απεχθής ταυτόχρονα. Το αριστερό χέρι ήταν πάντα το μυϊκά ασθενέστερο, αλλά παρόλα αυτά εκείνο βάσταγε την ασπίδα και αμυνόταν, αυτό το χέρι προστάτευε την καρδιά και το υπόλοιπο σώμα από κάθε εξωγενές παράγοντα που ήθελε να το βλάψει. Το αριστερό χέρι ‘έπαιρνε’ και ‘βάσταγε’, όσο το δεξί έδινε. Ο όρκος δινόταν με το αριστερό χέρι, όπως π.χ. ο όρκος των ερωτευμένων. Η αριστερή πλευρά γι’ αυτό το λόγο χαρακτηρίστηκε ως σκοτεινή, λόγω της απορροφητικής, εσωστρεφούς φύσης της.

Οι όροι Αριστερό και Δεξιό μονοπάτι που χρησιμοποιούνται κυρίως από υποστηρικτές του Αριστερού. Ορισμένοι θεωρούν τα δύο μονοπάτια ως απλά διαφορετικές προσεγγίσεις για την αλήθεια, του οποίου η σχέση είναι σαν να την ισορροπία μεταξύ Γιν και Γιανγκ, ενώ άλλοι επικρίνουν το Δεξί μονοπάτι ως υπερβολικά περιοριστικό.

Σύμφωνα με την τελευταία αυτή άποψη, η Δεξιά ατραπός πολλές φορές επιβάλει συγκεκριμένου κώδικες συμπεριφοράς που εμποδίζουν τη λήψη αποφάσεων για τη ζωή του ατόμου, με αποτέλεσμα την απώλεια της ατομικότητάς του.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτή είναι η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο μονοπάτια: το Αριστερό διατηρεί την ατομικότητα, ενώ το Δεξί την καταστρέφει. Ωστόσο, σε ορισμένες τουλάχιστον από τις παραδοσιακές μορφές Εσωτερισμού, π.χ. Σουφισμό, μια τέτοια θεωρία φαίνεται ανίσχυρη, διότι διδάσκει ότι μόνο μέσα από τον θάνατο του εγώ (Fana) μπορεί να επιτευχθεί η αθανασία (Baqa). Στο παραπάνω συμφωνεί και ο Βουδισμός, όπου στοχεύει στην εξαφάνιση του Ego, και την ‘διάλυση’ της ατομικότητας, προκειμένου η ψυχή να ενταχθεί στο σύμπαν.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα

Δεξιά συστήματα πεποιθήσεων μοιράζονται τις εξής ιδιότητες:

* Η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, όπως μια θεότητα. 
* Υπακοή στο θέλημα της ανώτερης δύναμης.
* Η πεποίθηση ότι υπάρχει απόλυτος ορισμός του καλού και του κακού που ισχύει για όλους.
* Εσωτερική πίστη σε έναν υπερφυσικό μηχανισμό όπως Κάρμα, θεία δίκη, ή τον Νόμο των Τριών, η οποία συνεπάγεται την ηθική αξιολόγηση των αποφάσεων που λαμβάνονται στη διάρκεια της ζωής κάποιου.
* Εσχατολογικές πεποιθήσεις, για την σωτηρία των κάποιων και την καταδίκη κάποιων άλλων.

Αριστερό συστήματα πεποιθήσεων γενικά μοιράζονται τις εξής ιδιότητες:

* Η πεποίθηση ότι τα άτομα μπορούν να γίνουν (ή ήδη είναι) θεοί.

* Η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως ανιδιοτελής πράξη. Η εκπλήρωση των επιθυμιών κάποιου αναγνωρίζεται να είναι εγωιστική, έστω αποκομίζοντας μια μοναδική αίσθηση ικανοποίησης. Ο Αλτρουισμός θεωρείται αυταπάτη, που δημιουργήθηκε και προωθείται από συμβατικές θρησκείες.

* Η εξωτερική ερμηνεία των εννοιών όπως το κάρμα, θεία δίκη, ή τον Νόμο των Τριών, με αποτέλεσμα πιο ευέλικτους και όχι άκαμπτους κώδικες δεοντολογίας.

* Η πεποίθηση ότι το άτομο είναι διαπρεπές, και ότι όλες οι αποφάσεις πρέπει να γίνονται με στόχο την καλλιέργεια του εαυτού (όχι απαραιτήτως του «εγώ»).

* Η πεποίθηση ότι κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για την ευτυχία του, και ότι καμια δύναμη εξωτερική δεν προσφέρει σωτηρία.* Η πεποίθηση ότι οι δυνάμεις του σύμπαντος μπορούν να αξιοποιηθούν για προσωπική βούληση μέσω της Τέχνης, και ότι η πείρα και η δύναμη που ασκείται με τέτοιο τρόπο, είναι ένα βοήθημα για διαφώτιση, για την αυτο-ικανοποίηση, και την θεοποίηση του ατόμου.

* Μια Πλατωνική άποψη των θεοτήτων ως "πρώτες μορφές." Αν η θεότητα θεωρείται ότι έχει συνείδηση, τότε όλες οι σχέσεις με τη θεότητα είναι με τη μορφή εταιρικής σχέσης, ή μια συμμαχία η οποία δεν απαιτεί υποταγή. Ορισμένοι πιστοί του Αριστερού συστήματος συνοψίζουν την έννοια αυτή με τη δήλωση ότι «δυνατές θεότητες επιθυμούν δυνατούς συνεργάτες».

Η διαφορά των δύο αυτών μονοπατιών έγκειται συνεπώς και κατά βάση στην ηθική, περισσότερο, και την αισθητική, λιγότερο.

Στην ηθική, γιατί το Δεξί ορίζει ως ηθική, τον ‘θείο λόγο’, την συλλογικότητα αντί της ατομικότητας ενώ το Αριστερό την προσωπική, ‘εγωιστική’ βούληση, και την αισθητική γιατί το πρώτο ορίζει το πως πρέπει να είναι κάτι με βάση την εικόνα που έχει για το θείο, έξω από το άτομο, ενώ το δεύτερο με βάση της παραστάσεις που ήδη έχει μέσα του.

Μερικά συστήματα της Αριστερής ατραπού είναι τα εξής:

• Satanism, Ο Σατανισμός.
• Demonolatry, η Δαιμονολατρεία.
• Dragon Rouge, η Αδελφότητα του Κόκκινου Δράκου.
• Luciferianism, ο Εωσφορισμός.
• Setianism, ο Σετιανισμός.

Μερικά συστήματα της Δεξιάς ατραπού είναι τα εξής:

• Το σύστημα της Καμπάλα

• Ο Χριστιανισμός

• Ο κλασικός Ινδουισμός και Βουδισμός

• Στις πρακτικές των Τάντρα, η Ντακσιναχάρα.

Προτεινόμενα βιβλία επί του θέματος:

• Crowley, Aleister (1991). Magick Without Tears. New Falcon Publications.
• Flowers, Stephen (1997). Lords of the Left Hand Path: A History of Spiritual Dissent. Runa Raven Press.
• Sutcliffe, Richard J. (1996). "Left-Hand Path Ritual Magick: An Historical and Philosophical Overview," in G. Harvey & C. Hardman (eds.), Paganism Today, pp.109-37. London: Thorsons/HarperCollins.
• Svoboda, Robert E. (1986). AGHORA, At the Left Hand of God. Brotherhood of Life.
• Webb, Don; Stephen E. Flowers (1999). Uncle Setnakt's Essential Guide to the Left Hand Path. Runa Raven

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ