Οι νέοι δεν το γνωρίζουν, ίσως δεν έτυχε να ακούσουν τίποτα σχετικά με το χωρίς προηγούμενο αλλά και επανάληψη γεγονός σε ντέρμπυ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Έκαψαν το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και γάβροι και βάζελοι θεατές. Γιατί;
Παίρνω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του οδοντιάτρου Θανάση Χατζή «Θρύλε, Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου…» που κυκλοφόρησε πριν 13 χρόνια. Με λίγες γραμμές αναφέρονται όλα όσα θα ήθελε να γνωρίσει ο σημερινός αναγνώστης για εκείνη «την ημέρα καταστροφής» της Λεωφόρου.
...Μπορεί μέσα στο ματς να υπάρχει μια ένταση, μια φασαρία, μια φωνή, ένα γιούχα αλλά άλλο αυτό κι άλλο οι διμοιρίες των ΜΑΤ, τα καπνογόνα, οι συλλήψεις, οι βανδαλισμοί, οι φωτοβολίδες, τα σπασμένα καθίσματα, οι τραυματισμοί ακόμη και οι θάνατοι (περίπτωση Μπλιόνα στη Λάρισα).
Εν τέλει μου φαίνεται αδιανόητο πως αυτό το απλό παιχνίδι, η χαρά και η διασκέδαση των απανταχού επί της Γης πιτσιρικάδων να έχει καταντήσει στις μέρες μας βόμβες μολότωφ, όπλα και ναρκωτικά! Ποιος φταίει άραγε γι’ αυτό; Τέτοια έκτροπα, που τέτοιας έκτασης ήταν και τα μοναδικά, έγιναν στις 17 Ιουνίου του 1964 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, σε ημιτελικό κυπέλλου ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό (με διαιτητή τον Ολλανδό Μάρτενς) και στο οποίο μάλιστα καταστράφηκε το γήπεδο, ξηλώθηκαν τα γκολπόστ, γκρεμίστηκαν τα κιγκλιδώματα, οργώθηκε (!) το γκαζόν, κάηκαν τα αποδυτήρια, δεν έμεινε έπιπλο για έπιπλο, κινδύνευσαν ζωές από τις φωτιές και τους καπνούς, έσπασαν όλες οι διαφημιστικές πινακίδες και οι παίκτες φυγαδεύτηκαν με κλούβες της αστυνομίας και της πυροσβεστικής από τους οπαδούς και των δύο ομάδων αλλά ο λόγος δεν ήταν ούτε η διαιτησία, ούτε η αντιπαλότητα των παικτών. Ήταν η (βάσιμη) υπόνοια των θεατών πως το παιχνίδι ήταν σικέ για να πάνε οι αντίπαλοι και σε άλλο παιχνίδι αφού δεν υπήρχαν τότε πέναλτι και όλοι οι παίκτες στην παράσταση έκαναν τους τουρίστες που χαζεύουν τα γλυπτά του Παρθενώνα!
Μια και το ανέφερα αυτό το γεγονός, ας πω και τη σύνθεση που έπαιξε ο Ολυμπιακός σ’ αυτό το ματς, που βέβαια δεν έχει σχέση με τη θρυλική δεκαετία του ’50 αλλά με μια περίοδο που όπως θα δείτε παρακάτω, παρ’ όλο ότι διαθέταμε παικταράδες, εν τούτοις δεν παίρναμε τίποτα!Αυγητίδης – Πλέσσας, Στεφανάκος, Πολυχρονίου, Σημαντήρης – Γκαϊτατζής, Παυλίδης – Βασιλείου, Σιδέρης, Αριστείδης Παπάζογλου, Νεοφώτιστος. Εννοείται ότι τελικός κυπέλλου κείνη τη χρονιά δεν έγινε και κυπελλούχος δεν υπήρξε.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.