γράφει ο Αθανάσιος Καρβέλης
Επιμέλεια κειμένου K.C
Άντε τώρα να προλάβεις να αποτυπώσεις την κάθε σκέψη με ακρίβεια και μάλιστα σκέψεις από διαφορετικές χρονικές περιόδους..
Να αποτυπώσεις τις σκέψεις με λέξεις τέτοιες που όταν ήρθαν και σε βρήκαν, σε άγγιξαν στη καρδιά και σε συγκλόνισαν.
Να τις αποτυπώσεις έτσι ώστε να ακουμπήσεις κι εσύ με τη σειρά σου, την καρδιά και το νου όλων όσων θα τις διαβάσουν.
Αν όχι όλων, τουλάχιστον ένα ικανοποιητικό μέρος των αναγνωστών αυτών.
Σκέψεις που να αποτυπώνουν την δύσμοιρη εποχή και την άθλια υποταγμένη μας ζωή μέσα της. Τους φόβους τις ανασφάλειες και την υπαρξιακή ρήξη με τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Ίσως χρειαστεί να βρεις λέξεις μαγικές που βάζοντας τες σ’ένα κείμενο, να τις δώσεις εκεί έξω, σαν ξόρκι και με την ανάγνωση τους να γίνουν «ιός» που να αφυπνίσει το νου και τη συνείδηση του κάθε αναγνώστη.
Βλέπω καθημερινά πολλές τέτοιες προσπάθειες και από πολλούς ανθρώπους, που όπως δηλώνουν, έχουν κατανοήσει (..) τη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε όλοι μας, που όμως, λίγοι αντιλαμβανόμαστε και προσπαθούμε με λέξεις να την προβάλουμε και να τη δείξουμε σε όλους όσους ακόμα δεν την έχουν δει.
Προσπάθειες που όμως ακόμα δεν βρήκαν την ανταπόκριση που προσδοκούσαν. Κι έτσι, τις περισσότερες φορές γίνονται βορά για κατανάλωση ιδεών και σκέψεων στην ταΐστρα των υποζυγίων αυτής της άβουλης κοινωνίας όπως έχει χειραγωγημένα διαμορφωθεί. Πολύ μικρός ο ουσιαστικός κοινωνικός προβληματισμός. Καμία η ουσιαστική ενέργεια. Κανείς δεν νοιάζεται πλέον για κανέναν και για τίποτα όσο αφορά την ουσιαστική εξέλιξη μας και την πνευματική μας πρόοδο. Ο καθένας για το υλιστικό τομάρι του μάγκα μου.
Εχουμε ξεχασει να ειμαστε ανθρωποι, να ειμαστε συνανθρωποι και να χαιρομαστε γι’αυτό που ειμαστε. Εχουμε απλα μπερδευτει με τα αχυρα και τα πιτουρα και δεν ξεχωριζουμε κι εμεις πλεον απ αυτά. Ταμπελες παντου. Ταμπελες σε όλα και σε ολους. Αν δεν εχεις ταμπελα σημερα, δεν εισαι κανενας. Δεν εχεις λογο υπαρξης.
Για να σε κατανοησει κανεις και να καταλαβει αν ταιριαζει μαζι σου, πρεπει πρωτα πρωτα να ξερει τις ταμπελες σου.
Ταμπέλες που εχουν γινει τρόπος ζωης και μαλιστα με ιδεολογικό υπόβαθρο. Εισαι δεξιός ή αριστερος; Χριστιανός ή μουσουλμάνος; Παναθηναϊκος ή ολυμπιακος; Διεθνιστής η Εθνικιστής ; Ροκάς ή λαϊκός; Ιμο ή κάγκουρας; Σπορ ή κυριλέ; Ανοιχτοχέρης ή τσιγκούνης; Όλα τα όνειρα έχουν γίνει ένα τεράστιο πορτοφόλι.
Το ευήμερο μέλλον που αναζητάς, το βασίζεις επάνω σε ανούσιες και ψεύτικες ταμπέλες, για να γεμίσεις την κενή ψυχή σου , προσδοκώντας να γεμίσεις και το πορτοφόλι σου. Και του παιδιού σου το μέλλον που μόλις άνοιξε τα μάτια του καθώς και σ’αυτό που ακόμα κυοφορείται στην κοιλία σου….. δεν θα γλυτώσει κανείς απ αυτή τη μανία. Δεν χρειάζεται να ψάξεις, δεν θα κουραστείς καθόλου. Θα τα μάθεις όλα όταν ανοίξεις την τηλεόραση σου. Τι είναι, πόσο κάνει και που πωλείται.
«Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες,
λάβαρα, κόμιξ, σούπερ-μάρκετ, ηγέτες,
ρήτορες, μπλέντερ, βιταμίνες, μονώσεις,
κι ότι σου τάζουνε για να καυλώσεις
Κίνημα, χάπια, σελοτέιπ, πτυχία,
άγιοι, σέρβις, μπόντυ μπίλντινγκ, ηχεία,
κάμερες, γκέι, φουστανέλες, ψυχώσεις,
κι ότι σου δίνουνε για να καυλώσεις.
Λείψανα ,κέικ, χορωδίες, μουστάρδες,
βίζιτες, χύτρες, ινστιτούτα, κονκάρδες,
κόλλυβα , πόστερ, after-shave, διαγνώσεις,
κι ότι σου τάζουνε για να τα χώσεις.
Έρανοι, άλμπουμ, ονειράκια, πατέντες,
κάψουλες, μπόνους, φωτοκόπιες, κουβέντες,
κίναιδοι, τίτλοι, wind-surfing, εκπλήξεις,
κι'ότι σου δίνουνε για να πηδήξεις.
Όλα από χέρι καμένα
και τα σπίρτα μας βρεγμένα »
Στιχουργός: Τριπολίτης Κώστας
Οι ζωές μας εχουν αποκτήσει αξία αντικειμένου. Παίζεις ασυνείδητα, την ζωη σου στο χρηματιστήριο τιμών. Είμαστε παγιδευμένοι σε ένα περιορισμένο και πλήρη ελεγχόμενο πεδίο δράσης και οι κινήσεις μας είναι πλέον προβλέψιμες.
Αυτοί που ορίζουν τη ζωη σου, είναι αυτοι που εσυ όρισες με τη ψηφο σου να βρίσκονται στην διακυβέρνηση της χωρας σου, να ορίζουν τη ζωη σου κι εσυ να εισαι πάντα υπάκουος και πρόθυμος να καταναλώνεις τα προϊόντα τους, να πληρώνεις τους φόρους, να ψαχνεις να διακινείς το χρήμα τους και παντα να τους εκλέγεις με την ψήφο σου..
Ψάξου καλα ανθρωπε και θα καταλάβεις ποιος συντηρεί αυτές τις κυβερνήσεις ολ’αυτά τα χρονια και γιατι δεν αλλαζει τίποτα ποτε.
Πως είναι δυνατόν, να πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί οι στημένοι και καλοθρεμμένοι πολιτικάντιδες με τις γραβάτες και τα κουστούμια που κατά καιρούς βγαίνουν στα μπαλκόνια των τηλεοράσεων και με την ξύλινη γλώσσα τους, μας λένε σαχλαμάρες και σαλιαρίσματα μόνο και μόνο για να πάρουν την ψήφο μας, υπηρετούν την ίδια δημοκρατία που εννοείς κι εσύ;
Ή μήπως, αυτό που ζούμε είναι δημοκρατία;
Ουσιαστικά δεν το πιστεύουμε...
Η πλάνη στα χρόνια που ζούμε, είναι τεράστια.
Πότε υπάρχεις σε μια δημοκρατία;
Όταν έχεις άμεση συμμέτοχη στα κοινά, όταν έχεις το δικαίωμα της πραγματικής επιλογής και εκλογής.
Να επιλέξεις και να εκλέξεις τον ένα ή τον άλλο εκπρόσωπο της χώρας μέσα από το σύνολο της χώρας.
Τον εκλεκτό εκείνον που θα υπηρετήσει με ζήλο έννοιες και αξίες δημοκρατίας και ισονομίας.
Που θα υπερασπιστεί το δικαίωμα σου να ζεις και να εκφράζεσαι ελεύθερα και με αξιοπρέπεια σε ένα κράτος δικαίου. Που η πολιτική του θα δινει ισες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες χωρίς να τους χωρίζει σε τάξεις.
Που θα παίρνει κρίσιμες αποφάσεις για το λαό μαζί με τον λαό δημιουργώντας δημοψηφίσματα.
Ίσως μοιάζουν ουτοπικά όλα αυτά όμως… αυτά, καθώς και άλλα πολλά, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα αν τα απαιτήσεις ΕΣΥ άνθρωπε. Σε εσένα απευθύνονται.
Γίνε απλά ενεργός, ανάλαβε δράση και στάματα πια να είσαι θύμα και υποτονικός. Μη φοβάσαι να διεκδικήσεις αυτά που σου ανήκουν και που είναι αυτονόητα και τωρα δεν τα εχεις. Την ζωη σου άνθρωπε μη τους τη χαρίζεις έτσι απλά.
Αντί αυτού όμως έχουμε μόνο πλάνες που τις ανεχόμαστε και τις συντηρούμε με ζήλο. Πολιτικούς μαριονέτες που μας φτύνουν κατάμουτρα κι εμείς, συνεχίζουμε να τους παρακαλάμε για λίγη αξιοπρεπή ζωή.
Αυτοί μας φτύνουν κι εμείς κουνάμε σημαίες κομματικές και βλέπουμε εθνικούς ηγέτες και πατριώτες στα πρόσωπα των στημένωνπολιτικών, των σταλμένων σε αποστολή γενίτσαρων.
Αφού αποδείχτηκε πολλάκις ότι οι στημενοι αρχηγοί των στημενων κομματων από ξενα οικονομικά συμφέροντα και μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες παγκόσμιας εμβέλειας (που ΕΣΥ σήμερα με πολύ μεγαλη ευκολία και ανεση διακινείς τα προϊόντα τους), είναι ευκολονόητο ότι δεν έχουν πατριωτικά αισθήματα για την χώρα, για σένα καθως και για τη ζωή σου. Είναι εδώ για να διογκώσουν μόνο τον πλουτισμό τους.
Πως μπορείς λοιπον, να συνεχίζεις να εμπιστεύεσαι την ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου στα χέρια όλων αυτών που μόνιμη έγνοια τους είναι η ανθρώπινη εκμετάλλευση σε ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο στο όνομα μιας ανάπτυξης που εν τέλει ο σκοπός της θα είναι η υποδούλωση σου;
Θα σου πω το μυστικό.
Θεωρούν πως η γη τους ανήκει άρα κι ΕΣΥ κατά την λογική τους, υπάρχεις για να τους υπηρετείς.
Η ιδεα είναι ακριβώς η ιδια με εκείνη που κάποιοι πάρα πολλοί και μεσα από δόγματα, πιστεύουν πως ο Θεός έστειλε τα ζώα στον άνθρωπο για τροφή, ετσι και για τους εχοντες τον παγκόσμιο πλούτο, ο Θεός έστειλε τους ανθρώπους να τους υπηρετούν.
Πως μπορείς λοιπόν να συνεχίζεις να εμπιστεύεσαι την ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου στα χέρια όλων αυτών, που σε θέλουν (και το νιώθεις κάθε στιγμη) να τους φοβάσαι; Πως μπορείς να εμπιστεύεσαι όλους αυτούς που ενώ εσύ τους στέλνεις να υπερασπιστούν την τιμή σου και την υπερηφάνεια σου αυτοί σου ζητούν να ζεις σκυμμένος και μια ζωη υποταγμένος;
Είναι καιρός να δούμε τα πράγματα κατάματα όπως εχουν. Ακόμα κι αν σοκαριστούμε, να συνεγερθούμε και να τα αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και σύνεση ώστε να τα αλλάξουμε εγκαίρως.
Και πώς να μη το λέω αυτό, πώς να μη το σκέπτομαι, όταν βλέπω γύρω μου μια γενική αδιαφορία και έναν αδικαιολόγητο φόβο. Εσύ δηλαδή.. δεν το βλέπεις; Αφού ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος νοιάζεται πια για την ιδία του την ύπαρξη καθώς και τον ρόλο του μέσα απ τις οργανωμένες και δήθεν σύγχρονες κοινωνίες . Δεν έχει χρόνο ο άνθρωπος πια ούτε να σκεφτεί κάτι άλλο πέρα απ τα προβλήματα που του χρέωσαν να έχει. Είναι συνεχώς σκυφτός και δεν αντιλαμβάνεται το πραγματικό του πρόβλημα. Το ότι είναι παγιδευμένος. Ότι κάγκελα περιορίζουν κάθε στιγμή την σκυφτή ζωή του.
Είναι πλέον ανάγκη να ανασυνταχτούμε. Να ξαναρωτήσουμε τον εαυτό μας, βαθιά μέσα μας, τι θελει σ’αυτόν τον κόσμο που γεννήθηκε; Γιατί ήρθαμε σ’αυτή τη ζωή και τι είναι αυτό που αξίζει τοσο, ώστε γι’αυτό να αγωνιστούμε και να είμαστε υπερήφανοι.
Να μετρηθούμε και να δούμε την δύναμη μας απέναντι σε όλους αυτούς που μας θέλουν άβουλους και σκυφτούς, ότι είναι τεράστια.
Η δύναμη μας είναι τεράστια σηκώστε το βλέμμα σας και δείτε τη!!
Γίνεται, συμβαίνει αυτό τώρα σε ολόκληρο τον πλανήτη από πολλούς αφυπνισμένους ανθρώπους. Αυτοί όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε διάφορες εξεγέρσεις και αναταραχές σε ολόκληρο τον κόσμο είναι όλοι θυμωμένοι με τις κυβερνήσεις και τα συστήματα τους. Νιώθουν ότι τους έχουν εξαπατήσει. Και έτσι είναι. Εσύ δε το νιώθεις αυτό; Δεν το αισθάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά;
Αθανάσιος Καρβέλης
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.