Προσκόλληση

29 Ιουνίου 1961.

Η αγάπη δεν είναι προσκόλληση.
Η αγάπη δεν φέρνει πόνο.
Η αγάπη δεν έχει απελπισία ή ελπίδα.
Η αγάπη δεν μπορεί να γίνει κάτι αξιοσέβαστο, μέρος της κοινωνικής τάξης.
Όλα τα βάσανα ξεκινούν από το ότι δεν υπάρχει αγάπη.

.

Το να έχουμε δικό μας κάποιον και κάποιος να μας έχει δικό του, θεωρείται σαν μια μορφή αγάπης. Αυτή η ακατανίκητη δύναμη να έχουμε κάτι δικό μας, ένα πρόσωπο ή ένα κομμάτι γης, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των απαιτήσεων της κοινωνίας και των περιστάσεων, αλλά κάτι που ξεπηδάει από μια πολύ πιο βαθιά πηγή. Έρχεται από τα βάθη της μοναξιάς...

.

Το να ελέγχεις κάποιον, ν' αλλάζεις κάποιον στο όνομα της αγάπης δεν είναι τίποτα άλλο από ακατανίκητη ορμή να βρεις σιγουριά, ασφάλεια σε κάποιον και να βολευτείς.
Το να ξεφεύγεις από τον εαυτό σου μέσω κάποιου άλλου, μέσω κάποιας δραστηριότητας, οδηγεί κατ' ευθεία σε προσκόλληση. Σε τούτη τη προσκόλληση υπάρχει θλίψη και απελπισία κι από αυτό βγαίνει η αντίδραση να θέλεις να αποκολληθείς. Από τούτη την αντίθεση προσκόλλησης και προσπάθειας αποκόλλησης, γεννιούνται σύγκρουση και απογοήτευση.
Δεν υπάρχει φυγή από τη μοναξιά. Η μοναξιά είναι ένα γεγονός και η φυγή φέρνει σύγχυση και πόνο.

.

Το να μην κατέχεις τίποτα, όμως, είναι μια εκπληκτική κατάσταση.
Να μην έχεις στη κατοχή σου ούτε καν μια ιδέα, να μην εμπλέκεσαι με πρόσωπα ή πράγματα.
Όταν η ιδέα, η σκέψη ριζώσει, έχει γίνει ιδιοκτησία και τότε ο πόλεμος για απελευθέρωση αρχίζει. Κι αυτή η ελευθερία δεν είναι καν ελευθερία είναι μόνο μια αντίδραση...

Αρκεί να δει κανείς το γεγονός της μοναξιάς κι όλα θα σβήσουν μόνα τους.

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ
"Σημειώσεις"

Μετάφραση Νίκος Πιλάβιος
Εκδόσεις Καστανιώτη
Αθήνα 1996

.

ΥΓ 1.: Από το ίδιο βιβλίο: "Παρίσι το 1961"...

ΥΓ 2.: Οι φωτογραφίες είναι από κτήμα όπου ζούμε τα τελευταία 20 χρόνια.

ainafetst

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ