«Μοναξιά και ελευθερία: η αξία του να είσαι μόνος»

Γράφει ο Αντώνης χαρατσής

Ο ήλιος νιώθει ποτέ μόνος του; Το φεγγάρι νιώθει ποτέ μόνο του; Ο ουρανός νιώθει ποτέ μόνος του; Η θάλασσα νιώθει ποτέ μόνη της; Η φύση νιώθει ποτέ μόνη της; Ο θεός νιώθει ποτέ μόνος του; ΟΧΙ!

Γιατί η μοναξιά είναι το ΕΙΝΑΙ.

Όταν απαιτώ και έχω την ανάγκη να μην είμαι μόνος μου, όταν στηρίζομαι σε δεκανίκια, με καταβάλλει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, τότε είμαι σκλάβος της μοναξιάς. Γίνομαι άτεγκτος.

Ο πιο φαινομενικά δυνατός και καλοζωισμένος άνθρωπος είναι και ο πιο αδύναμος, γιατί διακατέχεται από τον φόβο του ξεβολέματος του.

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με τόσες ιδιαιτερότητες να αισθάνεται ποτέ μόνος του; Ο άνθρωπος-το ον με τα χίλια πρόσωπα.

Εσωτερική ελευθερία σημαίνει πραγματική βούληση, δεν επιθυμούμε και δεν προσπαθούμε να ικανοποιηθούμε, και τότε μπορούμε να διακρίνουμε το πραγματικό συμφέρον από το πρόσκαιρο, το ηθικό από το ανήθικο-έχουμε συνείδηση, και όταν έχουμε συνείδηση είμαστε πιο κοντά στην αλήθεια.

Μα τι άλλο είναι η μοναξιά παρά η τέχνη της ελευθερίας, της διαφορετικότητας-η τέχνη του να πεθαίνεις κάθε στιγμή.

Ελεύθεροι και μόνοι μέσα μας σημαίνει συναίρεση με κάθε τι ζωντανό σ` αυτόν τον κόσμο. Σημαίνει ότι δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε από κάποια παράταξη, που μας κάνει να ξεχνάμε γιατί πολεμάμε που μας κάνει να θεωρητικολογούμε, τρέφοντας και διεκδικώντας την ματαιοδοξία μας, κατατάσσοντας τους εαυτούς μας σε θρησκείες, φυλές και γλώσσες. Αλήθεια πόσο καλά πρέπει να γνωρίζουμε μία γλώσσα για να συννενοηθούμε μεταξύ μας;

Δεν διακατέχομαι από κάποια μανία για μία ευρύτερη και ειδικότερη εθνολογική πανανθρώπινη ένωση, ούτε τρέφω αυταπάτες. Αλλά, εάν δεν εμβαπτιστούμε από την ζωή μέχρι τον θάνατος μας, με μία αξία, με την αγάπη, εάν δεν νιώσουμε ποτέ πλήρεις, τότε δεν θα κατανοήσουμε ποτέ τι σημαίνει συντροφικότητα και τι σημαίνει να είσαι μόνος σου.

schooltime

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ