ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΙ Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ- ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ …

Η διαδοχή των γραμμάτων  στό ελληνικό αλφάβητο ,στην πλήρη εκφώνηση τους [  άλφα ,βήτα ,γαμα κλπ ] ,δεν είναι καθόλου τυχαία ,αλλά πίσω από αυτήν υπάρχει μια πλήρης γραμματική ,συντακτική, και νοηματική συνέχεια ,ανωτέρας συλλήψεως .

Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση ,τα ελληνικά γράμματα [ αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα …στίγμα η δίγαμα ]   ακούγονται και γράφονται ως εξής…..

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ .

Αποκωδικοποιώντας την  γνωστή αυτή διάταξη ,που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας ,έχουμε τα ακόλουθα ….

ΑΛ ΦΑ,            ΒΗ ΤΑ ΓΑ ,         [Α]ΜΑ ΔΕ [Ε]Λ ΤΑ ΕΨ  ΙΛΩΝ,     ΣΤ[Η]  ΙΓΜΑ,     ΖΗ  ΤΑ,        Η   ΤΑ,        ΘΗ ΤΑ  ΙΩΤΑ  ΚΑ  ΠΑΛΑΜ ,       ΔΑ,        ΜΗ ΝΥΞ   Η,    Ο   ΜΙΚΡΟΝ,        ΠΥΡΟΣ  Ι ΓΜΑ   ΤΑΦΥ   [Ε]ΨΙΛΩΝ,      ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ .

Εν συνεχεία αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται …..[   ίνα, εστί, δε ,οι ]……έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής επίκλησης προς την πηγή του φωτός .

Αλ φά,            βή τά Γά!       Άμα δε Ελ τα εψ  ιλών,     Στη ίγμα  [ίνα]    ζή  τα,        ή   τα,        θή τα  Ίώτα  κατά παλλάν   Δά,   [Ίνα ]     μη νύξ   η,    ο   μικρόν [εστί],        πυρός [δέ]  ίγμα   ταφη   εψιλών,      φύ[οι]  Ψυχή ο μέγα [εστί] .

Η επικληση αυτή είναι καταγεγραμενη από ...αρχης στο υποσυνειδητο των Ελληνων .

Αμεσως πιο κατω αποκαλιπτουμε την σημασια των λεξεων της προσευχης αυτης .

ΑΛ         = Ο νοητός Ήλιος

ΦΑ-ΟΣ  = Το φως

ΒΗ         =  Προστακτική του ρήματος  βαίνω [ βαδίζω ,έρχομαι] 

ΤΑ         =  Δοτική άρθρου δωρικού τύπου…. τη, εις την

ΓΑ         =   Γη [ δωρικός τύπος ]

ΑΜΑ      =  [ Επιρρ.] συγχρόνως

ΕΛ         =   Ο ορατός Ήλιος , ο ερχόμενος .

ΕΨ        =    Ρήμα εψομαι , εψ-ημενος ,ψημένος

ΙΛΩΝ    =   Ιλύς [ ουσιαστικό ]  λάσπη ,πηλός

ΣΤΗ       =   προστακτική ρήματος ίστημι

ΙΓΜΑ     =   καταστάλαγμα ,απόσταγμα .

ΖΗ          =    προστακτική ρήματος ζω  

Η            =   υποτακτική ρήματος ειμί ,είμαι

ΘΗ         =  Προστακτική ρήματος ..θέτω .

ΙΩΤΑ      =   τα ιωγα ,   τα εγώ  .

ΠΑΛΑΝ  =  Ρήμα πάλλω [ δονούμαι ,περιστρέφομαι ] επίθετο παλλάς = παλλουσα ,περιστρεφόμενη [ πρβλ Παλλάς Αθηνά ]

ΔΑ     =  Άλλος τυπος της ΓΑ  , Γης [  πρβλ   Δια- μητηρ >  Δημητηρ >  Δήμητρα  = Μητέρα Γη ..

ΝΥΞ   =  [ ους ] νύκτα …

Ο        =   [ αναφ.] το οποίο, που .

ΦΥ[οι]  = ευκτικη ρήματος φύω [ φυτρώνω αναπτύσσομαι ].

Αλ , εσύ που είσαι το φώς , έλα στη Γή ! 
Kαι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου στην ύλη που ψήνεται............ [ που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού ].

Ας γίνει ένα καταστάλαγμα [ μια ξηρά] για να μπορέσουν τα εγώ να ζήσουν ,να υπάρξουν και να σταθούν ,Πάνω στην παλλόμενη Γη .

Ας μην επικρατήσει η νύκτα που είναι το μικρόν ,και κινδυνέψει να ταφή .........[ να σβέση να χαθεί ]          το καταστάλαγμα του πυρός .                      μέσα στην αναβράουσα ύλη ,και ας αναπτυχτεί η ψυχή , που είναι το μέγιστο το σημαντικότερο όλων !

Η Εκφώνηση της επίκλησης αυτής ,στον αρχικό της τύπο ,σαφώς και έχει μια ισχυρή δονητική επίδραση στους αισθανομένους ανθρώπους του φωτός , σε οποίο σημείο αυτού του πλανήτη και αν βρίσκονται ,διότι πάνω από όλα είναι μια μυστηριακή κρούσης στον ιερό σπόρο της ψυχής τους !

Άρθρο από το ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ τεύχος 21   υπογράφετε από τον ΙΑΛΥΣΣΟΣ

Έγινε μερική επεξεργασία από Atheatos ….

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ