ΑΤΛΑΝΤΙΟΙ ΟΦΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΔΥΝΑΜΗ

Τον συμβολισμό του όφεως περιτυλίσσουν με χιλιάδες μύθους , ιστορίες , και
θεϊκές σχέσεις . Όμως δεν παύει να υποκρύπτετε μέσα του η έννοια του κακού και
εχθρικού , άσχετα από θρησκευτικές προκατάληψης.

                                    
Το φίδι , όπως και ο ταύρος μέσα από κωδικοποιημένες μύθους και ιστορίες, ‘έχουν την έννοια της Γήινης Ενέργειας που σημαίνει γνώση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου. 

Αυτού δηλαδή που περιβάλλει κάθε ζωντανό οργανισμό. 

Όμως αυτό σημαίνει και τα δεσμά μας.
Ο εγκέφαλός μας έχει τον έλεγχο αυτής της ενέργειας μέσω της νοητικής επεξεργασίας του νού.

Άλλωστε οι λέξη ναός μέσα στον οποίο συντελείται η επαφή με το θείο, προέρχεται από την λέξη νούς. 

Γι αυτό στην αρχαιότητα έκτιζαν τους ναούς σε σημεία μεγάλης ενέργειας ,όπως ο ναός του Απόλλωνα που κτίσθηκε στους Δελφούς, αλλά και σήμερα ακόμη, από γνώση κτίζονται στον ίδιο χώρο οι χριστιανικοί ναοί και όχι για κάποιον άλλο λόγο. 

Κατά την ανατολική φιλοσοφία, στο σώμα μας υπάρχει το φίδι κουταλίνι, και αφορά την, από το κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή τον κόκκυγα ή ιερόν οστού ενέργεια, πού διέρχεται μέσω του Νωτιαίου μυελού, και φθάνει στον εγκέφαλο. 

Όμως, ο τελευταίος σπόνδυλος στην βάση του κρανίου, λέγετε Άτλας. Ο Άτλαντας ήταν υποχρεωμένος να κρατά τον Ουρανό στους ώμους του.

Όταν πήγε ο Ηρακλής να πάρει τά μήλα των Εσπερίδων, χρειάσθηκε την βοήθεια του Άτλαντα. 

Αυτός του έδωσε να κρατήσει για λίγο τον ουρανό μέχρι να του τά φέρει , και γυρνώντας , δεν ήθελε να τον ξανακρατήσει, γιατί βρήκε ευκαιρία να τον φορτώσει στον Ηρακλή. 

Τά μήλα τών Εσπερίδων

Ο Ηρακλής όμως με τέχνασμα ότι ήθελε να τον τακτοποιήσει καλύτερα , του ζήτησε να τον βοηθήσει κρατώντας τον για λίγο. 

Όταν ο Άτλαντας ξεγελάστηκε και τον πήρε, ο Ηρακλής έφυγε με τα μήλα. Βλέπουμε πώς σε συνδυασμό με τον μύθο, ο ουρανός κωδικοποιεί το κεφάλι μας, ενώ τά μήλα των Εσπερίδων , μας παραπέμπουν στο μήλο πού αποτελεί τον καρπού του δέντρου της Γνώσεως στον Παράδεισο. 

Αυτό το μήλο, τον απαγορευμένο καρπό , πρόσφερε και έφαγαν οι πρωτόπλαστοι , ένα φίδι. 

Το φίδι Εωσφόρος , ήταν η αιτία της «πτώσεως των» στην αιώνια δυστυχία με την απώλεια του Παραδείσου. 

Έπεσαν στους κόπους και τά βάσανα , πού σύμφωνα με τις Γραφές, ό ίδιος ο Θεός τους καταδίκασε γιατί παράκουσαν. 

Με τον ίδιο τρόπο ο Άτλαντας ήθελε να παρασύρει τον Ηρακλή , αλλά αυτός σαν γιός του Δία τά κατάφερε να ξεφύγει , παίρνοντας μαζί του, μέσω των μήλων, και όλη την γνώση. 

Βάζοντας στην θέση του Ηρακλή τον Νού, και στη θέση των μήλων των Εσπερίδων τον πλανήτη μας , αποκωδικοποιώντας το βρίσκουμε, πώς ο Νούς αποτελεί τον Πνευματικό μας Εαυτό , και ο πλανήτης τον Σαρκικό μας. 

Όταν ο Ουράνιος Πνευματικός εαυτός μας «μπαίνει» στην υλικότητα και «γνωρίζει» γίνετε κάτοχος της μορφικής έννοιας, τότε απελευθερώνετε. 

Όταν όμως , καταλαμβάνετε από τον σαρκικό μέσω της βρώσης των «μήλων» , τότε δεσμεύετε και πέφτει από την πνευματική του ύπαρξη.
Όταν λοιπόν στην φιλοσοφία των βουδιστών , λέγετε πώς αν ανεβάσουμε την ενέργεια αυτή, την κουταλίνι, στον εγκέφαλό μας, τότε θα φωτισθούμε, μήπως με αυτή την φώτιση θα έχουμε την ενεργοποίηση της αρχέγονης μνήμης των ενστίκτων . 

Επειδή εκεί εδρεύει το γήινο, σαρκικό, μητρικό, κύτταρο – πληροφορία, μέσω του οποίου διαπερνάει η ανά τους αιώνες μνήμη των γενεών. 

Μήπως κυριαρχούμενοι από τά κατώτερα χάσουμε τά ανώτερα;

Με την αναβίβαση του φιδιού κουταλίνι, πού εκφράζει την γήινη ενέργεια, προς τον εγκέφαλο, και ερεθίζοντας τα κέντρα του εγκεφάλου, τότε δημιουργείται πρόσβαση στα μνημικά αρχεία. Τά λεγόμενα Ακασικά Αρχεία. 

Όπως θα έχετε ακούσει , τίποτα δεν χάνετε στο τίποτα, από μια σκέψη μέχρι μια εμπειρία και ένα συναίσθημα. 

Αυτά καταγράφονται στο πληροφοριακό υλικό του DNA μας και μεταφέρετε μέσω των γονιδίων. 

Συγκεκριμένα, οτιδήποτε έχει μορφοποιηθεί και από την ενεργειακή του κατάσταση έχει μεταπηδήσει σε υλική, τότε μέσα του μεταφέρει την συνειδησιακή ύπαρξη. 

Κάθε τι που υπόκειται σε παρατήρηση, από αντικείμενο έως μια σκέψη, διαθέτει μορφή. 

Έχοντας αυτή την υπόσταση συμμετέχει στην συνείδηση. Έτσι, εκτός από αυτά που μεταφέρουμε μέσα μας , γενικά όλα γύρο μας , ο χώρος και ο χρόνος, ο ήλιος και το διάστημα, οι γαλαξίες και το σύμπαν ολόκληρο , συμμετέχει σε αυτό που λέμε Συνείδηση. 

Αυτή καταγράφετε στα πεδία με ηλεκτρομαγνητική μορφή . 

Το πεδίο αυτό βρίσκετε παντού, και μέσα μας και στον χώρο γύρω , αλλά και σε όλη την Δημιουργία. Είναι το Πλάσμα από όπου δημιουργούνται όλα. 

Τα αρχεία που υπάρχουν μέσα μας καταγράφονται στην αύρα μας , το πεδίο του σώματός μας. 

Τα αρχεία της Γής , καταγράφονται στην αύρα της , την ατμόσφαιρα. 

Τα αρχεία του έξω διαστημικού χώρου, καταγράφονται στον ηλιακό ηλεκτρομαγνητισμό. 

Πρόσβαση σε αυτό το τελευταίο δεν έχουμε εύκολα γιατί μας περιορίζει η Μαγνητόσφαιρα της Γής , ένα είδος φράγματος προς τα στοιχεία που εκπέμπονται από τον Ήλιο τα οποία μεταφέρουν πληροφορίες από το εξώτερο διάστημα.

Ό ελέγχος του φιδιού

Εντούτοις όμως, οι έχοντες ενεργοποιημένη Επίφυση , είναι δηλαδή πραγματικά «ανοιχτά μυαλά» , μπορούν να έχουν πρόσβαση με την «συμπαντική βιβλιοθήκη πληροφοριών», τα Ακασικά Αρχεία, διάμεσων των σωματιδίων , όπως τα Νετρίνα που δεν τα εμποδίζει τίποτα να εισέρχονται παντού, μέσω των οποίων παίρνουμε πληροφορίες ή έχουμε τις λεγόμενες φαεινές ιδέες.
Η Στύγα, ήταν η μέσω μιας πανάρχαιας γνώσης ενός παμπάλαιου πολιτισμού που είχε αναπτυχθεί πάνω στην Γή με πρότυπο ένα ουράνιο πολιτιστικό σύστημα, οδός πρόσβασης στό συμπαντικό συνειδησιακό πλάσμα πληροφοριών . 

Την ενέργεια αυτή που αποτελεί μέρος της Δημιουργικής αρχής , και που διαπερνά τα πάντα, έθεσαν κάτω από τον έλεγχό τους οι ονομαζόμενοι τότε Τιτάνες – Θεοί. 

Μέσω αυτής ταξίδευαν με το έτος φωτός, διέσχιζαν απίθανες διαστημικές αποστάσεις και σε 9 χρόνια ήταν στον Σείριο. Μέσω αυτής είχαν την δυνατότητα να ελέγχουν την ύλη , να πραγματοποιούν μεταμορφώσεις της , να καταργούν νόμους της και να διεισδύουν στα μυστικά της. 

Οι Άτλαντες , μέ το τέλος τους , έπειτα από κακή χρήση αυτής της δύναμης, αφού δημιούργησαν όντα όπως είπαμε και πιο πάνω , και μέσω της επαφής των με αυτά έχασαν την «θεϊκότητα τους» . 

Μπορούμε να θυμηθούμε πώς πρώτος που αναμείχθηκε σε αυτό το ζήτημα ήταν ο Προμηθέας, αλλά και την δημιουργία του Εριχθόνιου , της Πανδώρας, από μέρος των θεών, όπως και τους ανθρώπους από πέτρες που έφτιαξαν οι ατλαντικής καταγωγής Δευκαλίων και Πύρρα. 

Ακόμα όμως και αυτούς που έκαναν ο Κάδμος και ο Αιήτης, από τα «δόντια του δράκου». 

Η Στύγα έκλεισε για πάντα , και η συμπαντική αυτή ενέργεια της πρώτης αρχής βρίσκετε μόνο στον πυρήνα της Γής περνώντας δια μέσω των πόλεών της με την επωνυμία «Ήλιος του Μεσονυκτίου». 

Μόνο που αυτός ο Ήλιος έχει την μορφή φιδιού.
Έτσι οι Άτλαντες «ιερείς», οι και Οφίτες ονομαζόμενοι, βρέθηκαν στον υποχθόνιο χώρο των Ταρτάρων. 

Εκεί επιχειρώντας την επαφή με την δύναμη αυτή, πολλά χιλιόμετρα κάτω από την γή , έφτιαξαν την υπόγεια κατοικία τους , και μέσω των ιερατικών και μαντικών κέντρων επί της επιφάνειας της Γής διατηρούσαν την επικοινωνία και τον έλεγχο της ανθρωπότητας.

Ο έλεγχος αυτός είναι ο αντίθετος με τον σε αντιπαραβολή αυτόν που ο ανθρώπινος νούς επιβάλει επί του νευρικού του συστήματος που αφορά την ισορροπία του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού μέσω των ενεργειών του ενδοκρινικού όπως αναλύσαμε πιο πάνω. 

Και είναι ο αντίθετος γιατί αυτό που επιχειρείται από την εκ των κάτω οφιτών ατλάντων, είναι η χαοτική επί των ανθρώπων συναισθηματική διαταραχή, και κατ’ επέκταση νευρονοητική και ψυχολογική, μέσω της γενετησίου διεγέρσεως.

Γιατί το αυτόνομο νευρικό σύστημα, χωρίζεται , στο Συμπαθητικό και το Παρασυμπαθητικό. 

Το ένα κάνει το αντίθετο από το άλλο για να κρατείται η ισορροπία στον οργανισμό. 

Το ένα δηλαδή δημιουργεί ταχυκαρδία ενώ το άλλο βραδυκαρδία κ.ο.κ.
Τα δύο αυτά φίδι – ενέργειες που εκφράζουν το νευρικό μας σύστημα , μορφοποιούνται στο κηρύκειο του Ερμή.

Ο μύθος λέει ότι ο Ερμής είδε κάποτε δύο φίδια να μαλώνουν και έβαλε την ράβδο του ανάμεσά τους και αυτά περιτυλίχθηκαν γύρω της και σταμάτησαν να εχθρεύονται. 

Το όνομά του Ερμή αν ετυμολογηθεί σημαίνει, «αυτός που ερμηνεύει», «ο ερμηνευτής». 

Ο ερμηνευτής είναι ο νούς μας, η λογική που επεξεργάζεται και γνωρίζει, έτσι αναπτύσσει την συνείδηση και στο εξελικτικό επίπεδο την θεϊκότητα.
Το σύμβολο του φιδιού το υιοθέτησε ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης ως σύμβολο, που εκτός από ιατροί του σώματος ήταν και ιατροί της ψυχής. 

Η ράβδος με την οποία ελέγχουν το φίδι, είναι η δύναμη της εξουσίας και του ελέγχου πάνω σε αυτή την ενέργεια, τον ηλεκτρομαγνητισμό του σώματος, που έχει διαταραχθεί. 

Αυτό μπορεί να μεταφρασθεί και με την έννοια του ελέγχου του φιδιού γκουταλίνι με ράβδο την σπονδυλική στήλη , της ενέργειας των κατωτέρων ενστίκτων , τον ζωώδη ,που είναι όπως αναφέραμε ο επιδρών μέσω του Νωτιαίου μυελού που σαν φίδι περιτρέχει την σπονδυλική στήλη, ο και αρχαίος Όφις αποκαλούμενος.
Έτσι, όπως ο Ερμής , συμφιλιώνει αυτές τις δυνάμεις, και ισορροπώντας την κατανομή της ενέργειας στο σώμα επέρχεται και η ίαση, ο νούς νουθετεί και καθοδηγεί τα πάθη.

Ο Ηρακλής , από την νηπιακή του ηλικία κατάφερε να πνίξει τα δύο φίδια, δηλαδή να θέσει υπό τον έλεγχό του, να τιθασεύσει και να εξουσιάσει τις δυνάμεις εκείνες που μας κάνουν ευάλωτους και τρωτούς, και έγινε ένας ημίθεος ήρωας που πέρασε στα Ηλύσια Πεδία. 

Μέσω του μύθου αυτού , του Ηρακλέως , αφήνετε να διαρρεύσει επίσης και το ότι , ως παίς του Διός, του κατέχοντος την εξουσία των ουρανίων , όχι μόνο εξουσιάζει μέσω του νού του και της πνευματικής επαφής του με το Θείο τα γήινα, σωματικά ένστικτα, αλλά και υπονοείται μια αποστολή που του δόθηκε ενάντια των Οφιτών Ατλάντων, αυτών που αποκαλούμε σήμερα Σατανά . 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ