Κατά την διάρκεια της ζωής μας όλοι οι άνθρωποι περνάμε όμορφες στιγμές, αλλά πολλές φορές και πολύ άσχημες και δύσκολες στιγμές αντίστοιχα.
Όταν διανύουμε μια δύσκολη περίοδο,
νιώθουμε συνήθως μεγάλη στεναχώρια,απόγνωση,απελπισία,θλίψη κτλ.
Την στιγμή που τις βιώνουμε, πολλές φορές ο εγκέφαλος 'σταματά' να λειτουργεί και έτσι δεν συνειδητοποιούμε αυτό που νιώθουμε και αυτό που ζούμε.
Είναι σαν να μπαίνουμε σε έναν αυτόματο πιλότο και όλα συμβαίνουν χωρίς να είμαστε ουσιαστικά εκεί.
Τις περισσότερες φορές όταν περάσει αυτήν η δύσκολη περίοδος,
αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε σιγά σιγά τι ήταν αυτό που βιώσαμε και τα συναίσθηματα που νιώσαμε.
Ίσως αυτήν είναι και η χειρότερη φάση που περνάμε.
Είναι η περίοδος του απολογισμού,
όπου η 'πληγή' έχει αρχίσει να κρυώνει και να πονάει περισσότερο.
Ευτυχώς όμως ακολουθεί σιγά σιγά και ίαση, η 'πληγή' κλείνει και η δύσκολη περίοδος αρχίζει να αποτελεί πλέον μόνο μια ανάμνηση.
Τότε αρχίζουν να ξεπηδάνε οι αναμνήσεις και η εικόνα του εαυτού μας στο μυαλό μας, όπως ήταν όταν βίωνε αυτήν την πολύ δύσκολη κατάσταση.
Μας βλέπουμε απ ' έξω πλέον, και αυτό που αντικρίζουμε είναι τον εαυτό μας να πονά,να κλαίει,να απελπίζεται.
Να καθίσουμε δίπλα του,να του σφίξουμε το χέρι και να του ψιθυρίσουμε στο αυτί ότι όλα θα πάνε καλά, ότι είναι απλά μια δύσκολη φάση και θα περάσει σύντομα.
Άλλωστε εμείς ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι αυτό ισχύει, γιατί είμαστε εδώ ακόμη πιο δυνατοί, είμαστε πλέον καλά και χαμογελάμε ξανά.
Είμαστε σίγουροι ότι αυτό που θέλουμε να πούμε στον 'παρελθοντικό' μας εαυτό είναι αλήθεια.
Αυτό λοιπόν που μπορούμε να κάνουμε όταν ξανά βρεθούμε σε μια πολύ δύσκολη φάση στην ζωή μας,
είναι να σκεφτούμε ότι έχουμε κοντά μας τον μελλοντικό μας εαυτό που μας παρηγορεί,είναι δίπλα μας και μας διαβεβαιώνει ότι όλα θα πάνε καλά.
Γιατί στην τελική αυτός γνωρίζει καλύτερα από όλους μας την αλήθεια.
Πάντα θα ξέρει.
Καλά θα κάνουμε λοιπόν να τον ακούσουμε και να τον εμπιστευτούμε.
Έν κατακλείδι, στις δύσκολες στιγμές ας βιώσουμε τον πόνο μας και ας ξεσπάσουμε, αλλά προς Θεού, μην πιστέψουμε ούτε στιγμή ότι θα είναι για πάντα έτσι.
Μια μπόρα,όσο μικρή ή μεγάλη και αν είναι,
πάντα περνάει και η ζωή πάντα συνεχίζεται.
Και ο μελλοντικός μας εαυτός θα είναι εκεί και θα μας περιμένει να ζήσουμε τα καλύτερα που ακόμη δεν έχουν έρθει.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.