Πως να χακάρεις ένα μυαλό #9: ...και λίγο σεξ παραπάνω

«Αιδοίου θριξ ναυν έλκει» είχε πει κάποτε ο Διογένης ο φιλόσοφος, πριν τον πουν Κυνικό.

Μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα, πριν το 1893 όπου εγκαινιάστηκε η διώρυγα της Κορίνθου, οι ναύτες προτιμούσαν να κουβαλούν πλοία και εμπορεύματα στα χέρια από το να κάνουν τον περίπλου της Πελοποννήσου, γιατί έτσι είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν και μερικά από τα μπουρδέλα κατά μήκος της δίολκου, που είχαν φυτρώσει εκεί για αυτό τον λόγο. Ποιος είναι ο κυνικός τώρα;

Η δύναμη του αιδοίου δεν σταματάει βέβαια στα καράβια. Όπως είδαμε στα προηγούμενα κείμενα, το σεξ βρίσκεται πίσω από πάρα πολλές δραστηριότητες και επιθυμίες μας, έστω και σε υποσυνείδητο επίπεδο. Ήταν (και είναι) τόσο σημαντικό για την εξέλιξη και την διαιώνιση της ζωής, που το μεγαλύτερο μέρος του πολιτισμού μας χτίστηκε με αυτό ως θεμέλιο.

Το σεξ δημιούργησε τους βασικούς αρσενικούς ρόλους, του άντρακλα και του στοργικού συζύγου, με τους δεκάδες υπό-ρόλους τους, ενώ έκανε τα θηλυκά επιλεκτικά και απαιτητικά προς τους συντρόφους τους. Είναι αυτό που δημιούργησε την ιεραρχία και την χάραξε με πυρωμένο σίδερο στο μυαλό των αρσενικών.

Λόγω του σεξ γεννήθηκε η απιστία και οι άπειρες τριβές που ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο φύλων ως αποτέλεσμα ή φοβία αυτής. Εξαιτίας του γαλουχήθηκε το ψέμα ως εξελικτικό εργαλείο καλύτερης αναπαραγωγής και επίσης εξαιτίας του άνθισε η πολυποικιλότητα των σεξουαλικών προτιμήσεων, από απλές έλξεις προς ένα χρώμα μαλλιών ή έναν συγκεκριμένο σωματότυπο μέχρι σημαντικές διαστροφές.

Είναι αυτό που μορφοποίησε την ηθική ως δικλείδα ασφαλείας για τις ανθρώπινες σχέσεις και εξαιτίας αυτού «εφευρέθηκε» η υποκρισία ως υπόγεια μεθόδευση υπέρβασής της. Επιπροσθέτως, το σεξ και η διαθεσιμότητα των θηλυκών είναι πίσω από πολλές εκφράσεις βίας κι ας μην φαίνεται απευθείας με γυμνό μάτι. Είναι μία πανίσχυρη υποσυνείδητη τάση χαραγμένη στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μας μέσα σε χιλιετίες γενετικής εξέλιξης.

Ήταν τόσο σημαντικό και τόσο βαθιά ριζωμένο στην καθημερινότητα και στις σκέψεις μας, που ο εγκέφαλος ανέπτυξε ξεχωριστά «κουμπιά» για αυτό. Κουμπιά που αν πατηθούν στρέφουν το άτομο προς τα εκεί, κάποιες φορές σχεδόν και σε κατάσταση μιας ιδιότυπης «ύπνωσης».

Έχουμε ήδη μιλήσει για τα βιολογικά κουμπιά του Φαγητού, του Φόβου και του Σεξ σε προηγούμενο κείμενο. Όσον αφορά το φαγητό, αν πατηθεί το αντίστοιχο κουμπί, ο εγκέφαλος αντιδρά με έναν τρόπο (θέλεις ή «πρέπει» να φας). Όσον αφορά τον Φόβο, ο εγκέφαλος έχει δύο τρόπους αντίδρασης, την μάχη (θυμός) ή την υποχώρηση (φόβος). Όσον αφορά το Σεξ δημιούργησε τρεις νοητικούς «συναγερμούς» με τις αντίστοιχες δράσεις τους.

Πριν σου πω για αυτά τα τρία σεξουαλικά κουμπιά λοιπόν, πρέπει να σου πω ότι λόγω φύσης είναι διαφορετικά στον άντρα και την γυναίκα. Είναι λογικό. Διαφορετικές ανάγκες και στόχους έχει ο ένας από την άλλη, άρα και διαφορετικά νήματα που τους κινούν.

Όμως η εξέλιξη και ο πολιτισμός περιέπλεξαν τα πράγματα κι έτσι σήμερα δεν είναι αφύσικο να βλέπουμε γυναίκες να αντιδρούν σε αντρικά σεξουαλικά κουμπιά και άντρες σε γυναικεία. Πλέον δεν αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο του φύλου μας, παρόλο που σε γενικές γραμμές οι άντρες θα τείνουν να έχουν αντρικά κουμπιά και οι γυναίκες, γυναικεία. Το σίγουρο είναι ότι ο καθένας από εμάς διαθέτει τουλάχιστον, και συνήθως όχι μόνο, ένα από αυτά.

Βιάζεσαι έτσι; Εντάξει, ας δούμε λοιπόν τα περιβόητα σεξουαλικά κουμπιά. Αυτά που αν σου τα πατήσουν σε κάνουν απείρως πιο δεκτικό ή δεκτική στο σεξ, μερικές φορές ακόμα και σε σημείο χειραγώγησης.

Φωτογραφία: TchaikovskyCF

Ξεκινάω από τα αντρικά. Το πρώτο από αυτά είναι φυσικά ηΔύναμη και δεν μιλάω βέβαια μόνο για την σωματική. Η δύναμη που δίνει η εξουσία είναι τις περισσότερες των περιπτώσεων αποδοτικότερη. Όσον αφορά την εξουσία λοιπόν, οι άντρες που την ποθούσαν είχαν περισσότερες πιθανότητες να την αποκτήσουν και μαζί με αύτη περισσότερες ερωτικούς συντρόφους, όπως είδαμε σε προηγούμενο κείμενο.

Βέβαια η Δύναμη εκτός από εξουσία είναι και έλεγχος μιας περιοχής, είτε είναι φυσική γη, είτε ο έλεγχος της αγοράς, μιας εταιρίας ή κυβερνητικών σχηματισμών. Κοίτα πως «γυαλίζει» το μάτι ορισμένων αντρών όταν αναφέρονται τέτοια θέματα, και πως ακόμα περισσότεροι από αυτούς δουλεύουν νυχθημερόν προς αυτή την κατεύθυνση, και θα καταλάβεις την δύναμη του κουμπιού της Δύναμης!

Οι γυναίκες χρειάζονταν άντρες με δύναμη, γιατί αυτό σήμαινε περισσότερη ασφάλεια για εκείνες και τους απογόνους τους. Δεν χρειάστηκε να αναπτύξουν ένα τέτοιο κουμπί, γιατί όσον αφορά το επιτυχημένο ζευγάρωμα, εκείνες βασίζονταν περισσότερο στην ελκυστικότητά τους, κυρίως με τις μορφές της ομορφιάς, της νεότητας ή της υγείας.

Φωτογραφία: oetzy

Το δεύτερο αντρικό σεξουαλικό κουμπί είναι η Κυριαρχία, δηλαδή η θέση του αρσενικού στην ιεραρχία. Στις πρωτόγονες κοινωνίες, μια υψηλή θέση στην ιεραρχία της ομάδας έδινε άμεση και αναίμακτη πρόσβαση στις γυναίκες χωρίς καμία απολύτως μάχη. Ήταν προνόμιο των αρχηγών, τελεία. Στον μεσαίωνα οι φεουδάρχες μπορούσαν ακόμα και να απαιτήσουν την παρθενιά μιας νιόπαντρης γυναίκας για να επιτρέψουν τον γάμο!

Μπορεί να γνωρίζεις τι σημαίνει η αγγλική λέξη «fuck», αλλά ίσως δεν ξέρεις από πού προέρχεται. Πρόκειται για ακρωνύμιο των λέξεων «Fornication Under Consentof the King», που σημαίνει «συνουσία με την έγκριση του βασιλέα». Ήταν το ταμπελάκι που κρεμιόταν στις πόρτες των νιόπαντρων ζευγαριών την πρώτη νύχτα του γάμου! Ω ναι, ο βασιλιάς μπορούσε να αποφασίσει ακόμα και αυτό. Ποιος δεν θέλει να γίνει βασιλιάς;

Από την άλλη, οι γυναίκες (όταν δεν υπάρχει βία, φυσική ή άλλη) είναι αυτές που διαλέγουν. Άρα δεν υπήρχε λόγος για κουμπί Κυριαρχίας σε αυτές. Αυτός είναι και ο λόγος που οι υψηλές θέσεις στην ιεραρχία καταλαμβάνονται κυρίως από άντρες. Οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Φωτογραφία: razoomanet

Το τρίτο και τελευταίο αντρικό κουμπί είναι η Ευκαιρία. Από γενετική άποψη, οι άντρες έχουν να χάσουν λίγα και να κερδίσουν πολλά σε κάθε ευκαιρία ζευγαρώματος που τους παρουσιαζόταν. Έτσι δημιουργήθηκε αυτό το κουμπί, που τους στρέφει το ενδιαφέρον σε όλες τις πιθανές ευκαιρίες στο περιβάλλον τους με την υποσυνείδητη τάση να δράσουν επί τόπου.

Κάνε μια παύση και άνοιξε ένα οποιοδήποτε telemarketing κανάλι. Θα δεις ένα χορό ευκαιριών σε κάθε διαφήμιση. «Κάντε τώρα την παραγγελία σας και κερδίστε άλλο ένα δώρο» ή «η προσφορά ισχύει μόνο για σήμερα». Τώρα θα μου πεις ότι μία έξυπνη σήτα, ένα σετ εργαλείων ή μία οθόνη-πλάσμα έχουν λίγη ως καμία σχέση με το σεξ, όμως το κουμπί είναι εκεί και οι διαφημιστές το ξέρουν. Την επόμενη φορά που θα σου «γαργαλήσει» το χέρι ένα τέτοιο μήνυμα, θα το ξέρεις κι εσύ.

Οι γυναίκες δεν χρειάζονταν την Ευκαιρία, μιας και έπρεπε να υπομείνουν κύηση 9 μηνών και άρα θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικές. Αντίθετα λοιπόν με τους άντρες, εκείνες ανέπτυξαν υπομονή.

Φωτογραφία: ntscha

Πάμε να δούμε και τα γυναικεία κουμπιά τώρα. Το πρώτο από αυτά, που πιθανόν να το μαντεύεις ήδη, είναι ηΑσφάλεια. Η κάθε είδους ασφάλεια ήταν σημαντική και για εκείνες και για τα παιδιά τους, τουλάχιστον μέχρι να φτάσουν σε ηλικία αναπαραγωγής. Για αυτό την αποζητούσαν και την αποζητούν, έστω κι αν έρχεται με την μορφή απλών (και αρκετές φορές ψευδών) διαβεβαιώσεων.

Για τους άντρες με το κουμπί της Κυριαρχίας, η Ασφάλεια περνούσε σε δεύτερη μοίρα, μιας και ήταν διατεθειμένοι να πάρουν περισσότερα ρίσκα με έπαθλο την άνοδο στην ιεραρχία. Για εκείνους, αυτό θα τους έδινε περισσότερες ερωτικές συντρόφους και άρα είχε προτεραιότητα. 

Φωτογραφία: vampyrekelli

Το δεύτερο γυναικείο σεξουαλικό κουμπί είναι αυτό της Δέσμευσης. Οι γυναίκες χρειάζονταν έναν μόνιμο προστάτη και για αυτό έλκονταν από άντρες που έδειχναν μόνιμο ενδιαφέρον για εκείνες. Κατ’ επέκταση ο θεσμός του γάμου δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει κυρίως αυτό το κουμπί (και συνακόλουθα το προηγούμενο της Ασφάλειας).

Είναι κάτι που επίσης γνωρίζουν οι διαφημιστές. Για αυτό και πατούν το κουμπί της Δέσμευσης ανελέητα, ώστε να δημιουργήσουν αφοσίωση στην μάρκα που διαφημίζουν. Παρατήρησε πως δουλεύει το λεγόμενο «brand loyalty».

Μπορεί να είναι ένας ηθοποιός, ένα μουσικό συγκρότημα ή μία μάρκα από τσάντες. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, που θα πουν «ο τάδε ΜΟΥ», αναφερόμενοι σε κάποιον ηθοποιό πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, που δεν γνωρίζει, ούτε θα γνωρίσει ποτέ την ύπαρξή τους. Με πατημένο το κουμπί της Δέσμευσης είναι οι πιο σκληροπυρηνικοί οπαδοί, οι οποίοι θα ακολουθήσουν ακόμα κι αν «ο τάδε τους» κάνει μια φιλμογραφία πατατοσαλάτα ή αν η τσάντα τους, τους κοστίσει όλο τον μισθό, ενώ πρόκειται να χαλάσει σε λίγους μήνες.

Από την άλλη, οι άντρες το μόνο που ήθελαν ήταν πρόσβαση σε περισσότερες γυναίκες, άρα το κουμπί της Δέσμευσης ήταν μάλλον άχρηστο για εκείνους, οπότε με την πάροδο των αιώνων ατρόφησε. Η υποκρισία και το ψέμα θα λειτουργήσουν εδώ ως αντίδοτο, δοθέντων βέβαια των κατάλληλων συνθηκών και ανθρώπων.

Τελευταίο είναι το κουμπί της Επένδυσης. Οι γυναίκες χρειάζονταν άντρες που ήθελαν και μπορούσαν να επενδύσουν σε αυτές πόρους. Νομίζω ότι είναι πλεονασμός να σου πω, το πόσο αγαπούν οι γυναίκες τα δώρα (και πόσο απεχθάνονται την τσιγγουνιά).

Φωτογραφία: MarinaVroda

Μπορείς να ρωτήσεις οποιονδήποτε ανθοπώλη. Ένα μεγάλο μέρος του τζίρου του προέρχεται από ανθοδέσμες που προορίζονται ως δώρα από άντρες προς γυναίκες. Γιατί; Είναι ένας τρόπος να πεις «σου προσφέρω» και να πατήσεις το κουμπί της Επένδυσης. Αν η γυναίκα που απευθύνεσαι διαθέτει αυτό το κουμπί, φίλε μου, κερδίζεις έναν πόντο!

Οι άντρες από την άλλη είχαν τις γυναίκες να προσέχουν τα παιδιά, οπότε λίγο τους αφορούσε ένα τέτοιο κουμπί. Για τούτο και το συναντάμε σπανιότερα σε εκείνους.

Ορίστε λοιπόν, τα έξι κουμπιά της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Τρία αντρικά, η Δύναμη, η Κυριαρχία και η Ευκαιρία, και τρία γυναικεία, η Ασφάλεια, η Δέσμευση και η Επένδυση. Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι προνόμια των αντίστοιχων φύλων, παρόλο που κατηγοριοποιούνται έτσι.

Είναι πιθανό (και φυσιολογικό πλέον) να παρατηρείς π.χ. το κουμπί της Ασφάλειας σε έναν άντρα ή το κουμπί της Κυριαρχίας σε μία γυναίκα. Είναι η πολύπλοκη εξελικτική μας πορεία και ο πολιτισμός που τα έβαλαν εκεί. Στην πρώτη περίπτωση θα έχεις έναν μετρημένο και υπολογιστή στοργικό σύζυγο και στην δεύτερη, μία εξουσιοφρενή καριερίστα. Δεν είναι επιστημονική φαντασία. Είναι πραγματικότητα, παρόλο που δεν αποτελούν πλειοψηφία.

Πάντως στην πλειοψηφία περιμένουμε να συναντήσουμε κάποια, αν όχι όλα, από τα αντρικά κουμπιά στους άντρες και τα αντίστοιχά τους, στις γυναίκες. Κάνε μια μικρή ενδοσκόπηση. Εσύ σε ποια κουμπιά είσαι ευαίσθητος ή ευαίσθητη; Είναι χρήσιμο να ξέρεις, γιατί έτσι είναι πιο εύκολο να αναγνωρίζεις πότε σου τα πατάνε ή εν πάση περιπτώσει, πατιούνται από μόνα τους χωρίς την συνειδητή σου παρέμβαση.

Όπως σου έχω πει, υπάρχουν πρωτόγονα ένστικτα στο πίσω μέρος του μυαλού σου σχεδιασμένα να σε βοηθούν στην αναπαραγωγή. Όμως από τότε που ήρθαν τα μνημίδια και ο πολιτισμός, αυτά καταπιέστηκαν και πλέον βγαίνουν την επιφάνεια ως υποσυνείδητες τάσεις.

Αυτός ο συνδυασμός πολιτισμού και πρωτόγονων ενστίκτων είναι που δημιουργεί αυτό το αίσθημα δυστυχίας ή μη-ολοκλήρωσης σε πάρα πολλούς ανθρώπους. Ο πολιτισμός είναι αυτός που μας νουθετεί ενάντια στην «φύση» μας και η «φύση» μας δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που επιτάσσουν αυτά τα ένστικτα.

Είναι ένστικτα που απλώς αυξάνουν κατά πολύ την πιθανότητα των γυναικών να κάνουν παιδιά. Βέβαια η εξέλιξη δεν υπολόγισε την ανθρώπινη εφευρετικότητα και την αντισύλληψη. Δεν υπολόγισε το γεγονός ότι σήμερα οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν σεξ χωρίς απαραίτητα να κάνουν παιδιά. Παρόλα αυτά οι πρακτικές αντισύλληψης είναι πολύ νέες συγκριτικά με την ηλικία του ανθρώπου και άρα είναι λογικό, τα ένστικτα αναπαραγωγής να είναι ακόμα πολύ δυνατά.

Τι θα συμβεί τους επόμενους αιώνες αν οι άνθρωποι συνεχίσουν να χρησιμοποιούν αντισύλληψη και κάνουν μόνο προγραμματισμένες εγκυμοσύνες; Το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα ένστικτα θα ατροφήσουν. Οι άνθρωποι σε χίλια χρόνια θα είναι περισσότερο υπολογιστές και τα σεξουαλικά κουμπιά θα αποσπούν την προσοχή τους όλο και λιγότερο. Τα τότε μνημίδια θα είναι αυτά που θα έχουν τον κύριο έλεγχο.

Βέβαια, αν είναι να ρισκάρουμε μια πρόβλεψη, θα πρέπει να δούμε το πράγμα από όλες τις πιθανές πλευρές. Γιατί βέβαια, δεν χρησιμοποιούν όλοι οι άνθρωποι αντισύλληψη ή τουλάχιστον δεν το κάνουν πάντα σωστά. Μπορεί να μιλάμε για εγωπαθείς ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν τα καλύτερα γονίδια στον κόσμο και προσπαθούν να τα διασπείρουν όσο γίνεται περισσότερο ή απλώς για αμόρφωτους ή ασυνείδητους ανθρώπους ή θρησκευόμενους, προσκείμενους σε δόγματα αντίθετα στην έννοια της αντισύλληψης.

Μιας και ο πολιτισμός και η ιατρική εγγυούνται πλέον την ασφάλεια σχεδόν όλων των νηπίων, είναι αναμενόμενο το DNA τέτοιων ανθρώπων να επικρατήσει, αφού όπως καταλαβαίνεις έχει εξελικτικό πλεονέκτημα.

Πράγμα που σημαίνει ότι η μη-συνειδητή ζωή και η τυφλή υπακοή στα ένστικτα επιβραβεύεται από την εξέλιξη. Είναι εξίσου πιθανό, αν όχι πιθανότερο, το DNAτέτοιων ανθρώπων να επικρατήσει τελικά, αφού οι «συνειδητοί» άνθρωποι θα κάνουν συγκριτικά πολύ λιγότερα παιδιά.

Ούτε μπορείς να βασιστείς στην κοινωνική ηθική. Όπως σου είπα στο προηγούμενο κείμενο, είναι φτιαγμένη για να υπηρετείς το DNA των άλλων καθιστώντας σε γενετικό σκλάβο τους. Θα σου δημιουργήσει συμπεριφορές που αποσκοπούν στην προστασία του DNA τους, όσο το δικό σου εξελικτικά θα μένει πίσω.

Οι καιροί που ζούμε είναι μεταβατικοί (όπως ήταν πάντα) για την ανθρώπινη φυσιολογία και ψυχολογία. Μπορεί τα μνημίδια να είναι πιο νέα και πιο επιθετικά από τα γονίδια, όμως τα γονίδια και οι σκοποί τους βρίσκονται πάντα πίσω τους. Οι περισσότερες γεννήσεις θα είναι πάντοτε υπέρ τους.

Ο πολιτισμός είναι ένα σύνολο μνημιδίων και οι απαρχές του πρώτα απ’ όλα εξυπηρετούσαν την επιβίωση και αναπαραγωγή. Αυτό το σύνολο δημιουργήθηκε αρχικά από γονείς που διέσπειραν τα σωστά μνημίδια για να κάνουν τον κόσμο ασφαλέστερο για τα παιδιά τους. Όμως αυτός ο κόσμος αποτελείται και από μη-γονείς. Είναι αυτοί που προσβάλλονται από τέτοια μνημίδια για να κάνουν τον κόσμο ασφαλέστερο για τα παιδιά των άλλων.

Είναι τρομερά δύσκολο να βρεις πολιτισμό που δεν τρέφει την μέγιστη συμπάθεια και συμπόνια για τα παιδιά του. Αυτά τα συναισθήματα θα τα νιώσεις για ένα απροστάτευτο παιδί είτε είσαι γονιός, είτε όχι.

Αν προσπαθείς να βρεις «καλό» και «κακό» σε αυτά που περιγράφω, μια πλευρά για να νιώσεις ασφάλεια και να φωνάξεις για το άδικο, μάλλον θα απογοητευτείς. Υπάρχουν δύο πανίσχυρες δυνάμεις, η γονιδιακή αναπαραγωγή και ο μνημιδιακός προγραμματισμός που αντιμάχονται για τη συνείδησή σου. Όμως καμιά τους δεν σε αντιπροσωπεύει (ούτε θα έπρεπε), γιατί και οι δύο εξυπηρετούν απλά και μόνο τους δικούς τους σκοπούς. Δεν είναι εσύ!

Προσπάθησα να σου δείξω τα ένστικτα και τις τάσεις που υποσυνείδητα σε ελέγχουν, με σκοπό να μπορέσεις να τα αναγνωρίσεις και τελικά να τα ξεπεράσεις. Η ζωή μπορεί και πρέπει να είναι περισσότερα από την τυφλή γονιδιακή αναπαραγωγή, δηλαδή το να κάνεις όσα περισσότερα παιδιά μπορείς. Μπορεί και πρέπει να είναι περισσότερα από τον μνημιδιακό σου προγραμματισμό και όλα όσα σου είπαν ότι «πρέπει» ή «δεν πρέπει» να κάνεις και να σκέφτεσαι.

Είναι όμως ένας απίστευτα δύσκολος άθλος κι ένα εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο. Το απόλυτο ζητούμενο του να μπορείς να αυτοπρογραμματιστείς για ότι σκοπό διαλέξεις εσύ για την ζωή σου, και όχι ότι προστάζουν τα γονίδια ή τα μνημίδια που σε προγραμμάτισαν με το ζόρι από παιδί.

Κοίτα μέσα σου με ειλικρίνεια και ψυχραιμία. Τώρα ξέρεις τι σε τραβάει και σε ποιες κατευθύνσεις. Είναι αυτό που πραγματικά θέλεις από την ζωή σου;

ΛΟΙΠΑ ΜΕΤΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΑ
(Βιβλιογραφία και προτεινόμενα αναγνώσματα)

Bell, Graham. The Masterpiece of Nature: The Evolution and Genetics of Sexuality (University of California Press, 1982).
Grey, John. Men are from Mars, Women are from Venus (HarperCollins, 1992).
Buss David M. The Evolution of Desire: Strategies of Human Mating (Basic Books, 1995).
Brodie, Richard. Virus of The Mind (Integral Press, 1996).

manitariskapas

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ