Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Χανόμαστε;

Χανόμαστε;
Ὅταν τὸ σπίτι σου ἔχει κτυπηθῇ ἀπὸ τοὺς σεισμούς, πολλὲς φορές, εἶναι τραυματισμένο, ἔχει μπαλώματα, τσιμεντοενέσεις, ὑποστηλώματα καὶ σὲ ἕναν ἐπερχόμενον σεισμό, ἴδιον ἤ μεγαλύτερον, θὰ καταπέση καὶ θὰ σὲ πλακώση, μαζὺ μὲ τοὺς ἀγαπημένους σου.
Κάθε ἐπὶ πλέον στιγμὴ παραμονῆς σὲ ἕνα τέτοιο κτίριο εἶναι ἐπικίνδυνη.
Μία πολὺ γενναία ἀπόφασις εἶναι τὸ νὰ ἀποφασίσῃς νὰ βγῇς ἔξω καὶ νὰ τὸ γκρεμίσῃς μόνος σου, γιὰ νὰ προλάβῃς τὸ κακὸ καὶ γιὰ νὰ τὸ κτίσῃς, στὴν συνέχεια, πολὺ πιὸ ἀσφαλὲς καὶ δυνατό. Αὐτὴν τὴν ἀπόφασιν ὅμως δὲν μποροῦν νὰ τὴν λάβουν ἄλλοι, παρὰ μόνον ὁ ἰδιοκτήτης, ποὺ θὰ ζυγίση τὰ «κόστη» του σὲ ἀπώλειες, γιὰ κάθε περίπτωσιν, καὶ θὰ ἐπιλέξη ἐὰν θὰ ταλαιπωρηθῆ γιὰ λίγο ἤ γιὰ πολύ.
Ἡ χώρα μας αὐτὴν τὴν στιγμὴ καταῤῥέει, σὰν ἕνα οἴκημα κτυπημένο ἀπὸ ἀπανωτοὺς σεισμούς.
Μὲ τὸ νὰ καθόμαστε μέσα στὸ ῥημαγμένο κτίριό της καὶ νὰ κλαῖμε τὴν Μοίρα μας δὲν κερδίζουμε κάτι. Ἀντιθέτως. Χάνουμε πολὺ χρόνο καὶ παραλλήλως κινδυνεύουμε νὰ ἐπέλθῃ κάτι ἰσχυρότερον, ποὺ θὰ μετατρέψη ὅλα αὐτὰ ποὺ σήμερα προστατεύουμε, σὲ φονικοὺς ὄγκους, ποὺ θὰ σκοτώνουν ἀδιακρίτως.

Ἡ μόνη μας λῦσις, ἐὰν πράγματι ἀγαπᾶμε αὐτὴν τὴν Πατρίδα, εἶναι νὰ «βγοῦμε» ἔξω ἀπὸ τὸ κτίσμα-πρόβλημα, νὰ ἀποφασίσουμε νὰ τὸ γκρεμίσουμε μόνοι μας ταχύτερα, πρὶν τὴν ἐμφάνισιν ἑνὸς νέου «σεισμοῦ» καὶ μετά, σιγὰ σιγά, λιθάρι τὸ λιθάρι, νὰ τὸ ξανακτίσουμε ὅλο σὲ νέες βάσεις, σαφῶς πιὸ ἀσφαλεῖς καὶ δυνατές.
Δὲν χανόμαστε λοιπόν.
Ἐξ ἀνάγκης ἐντοπίζουμε τὸν δρόμο μας γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ προστατεύσουμε τὴν Πατρίδα καὶ τοὺς ἀγαπημένους μας.
Ἀς προετοιμασθοῦμε λοιπὸν καταλλήλως καὶ ἄς παύσουμε τὶς μοιρολατρίες, ποὺ μᾶς ἀκινητοποιοῦν.
Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ χρειασθοῦν μόνον ἀποφασιστικοὶ Ἄνθρωποι ποὺ θὰ πιάνουν τὴν πέτρα καὶ θὰ τὴν στύβουν.
Ἄς γίνουμε ἕνας ἀπὸ αὐτούς.
Υ.Γ. Κι ἐὰν δὲν ἀντέχῃς ἐσὺ νὰ ὁλοκληρώσῃς τὸ γκρέμισμα, βοήθα ἄλλους νὰ τὸ κάνουν. Γιὰ ὅσο περισσότερον καιρὸ θὰ μείνουμε «ἄστεγοι», θὰ αὐξάνονται καὶ οἱ ἀπώλειές μας. Ὅσο ταχύτερα βγοῦμε ἀπὸ τὰ «γρανάζια» μας, τόσο ταχύτερα θὰ ξεκινήσουμε τὸ κτίσιμο. Κι ἔχουμε μακρὺ κι ἀνηφορικὸ δρόμο.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα