Αυτός είναι ο ορισμός που έδωσε κάποτε ο Johny Cash για τον παράδεισο. Η εικόνα που είχε φτιάξει στο μυαλό του για την ευτυχία, είχε το πρόσωπο της June Carter. Αυτή τη γυναίκα ήθελε να βλέπει κάθε πρωί όταν ξυπνάει. Μαζί της ήθελε να μοιράζεται τον καφέ του. Εκείνη ήταν ο παράδεισός του. Για τουλάχιστον 35 χρόνια, μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος. Ίσως, για μια αιωνιότητα μετά από αυτόν.
Δεν έχω κατασταλάξει σε κάποια θεωρία για τη μεταθανάτια ζωή. Δεν με έχει απασχολήσει αν υπάρχει κόλαση και παράδεισος μετά. Με ενδιαφέρει να μεταπηδώ από το ένα στο άλλο στην πραγματική ζωή. Γιατί και στην κόλαση έχει φως και στον παράδεισο έχει σκοτάδια.
Θα συμφωνήσω, λοιπόν, με τον Cash ως προς τον παράδεισο. Πόσο πολύ απέχει από τον δικό σου αυτή η προσέγγιση; Πάω στοίχημα, όχι και πάρα πολύ. Αυτό που χρειάζεσαι και χρειάζομαι, που χρειαζόμαστε, είναι ο ένας τον άλλον. Είναι το πιο απλό αλλά και ταυτόχρονα το πιο ψαγμένο πράγμα που θα μπορούσες να ακούσεις/διαβάσεις.
Ένα πρωινό, ένας καφές και αυτή/αυτός που αγαπάς είναι αρκετά. Για κάθε Johny. Για κάθε June. Για το συγκεκριμένο ζευγάρι πάντως ήταν. Όχι από την αρχή, αλλά στο τέλος απέδειξαν ότι δεν διασταυρώθηκαν τυχαία οι δρόμοι τους.
Εκείνος, είχε χωρίσει με την μητέρα των παιδιών του έπειτα από 12 χρόνια γάμου. Η Vivian δεν άντεξε την τροπή που πήρε η ζωή του και κατέθεσε αίτηση διαζυγίου, το 1966, μεγαλώνοντας μόνη της τις 4 κόρες τους.
Με την καριέρα του στο αποκορύφωμά της, ο Cash βυθιζόταν ολοένα και περισσότερο στο σκοτάδι. Aλκοόλ, βαρβιτουρικά, ναρκωτικές και ηρεμιστικές ουσίες. Όταν έφτασε μέχρι και την απόπειρα αυτοκτονίας, αποφάσισε να σταματήσει την αυτοκαταστροφική πορεία. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η June, με την οποία τα έφτιαξε το 1967.
Ο έρωτας του ξανάδωσε όρεξη για ζωή και δημιουργία. Ένας έρωτας όμως που ξεκίνησε ως παράνομος γιατί όταν γνωρίστηκαν τόσο ο 29χρονος Cash ήταν παντρεμένος και το ίδιο και η 32χρονη τραγουδίστρια, στιχουργός και ηθοποιός. Δεν ξεκίνησαν με τις ιδανικότερες συνθήκες αλλά και οι δύο -ο καθένας με τον δικό του τρόπο- πάλεψαν για αυτή τη σχέση.
Ο καθένας έκανε τις δικές του υπερβάσεις και φτάσαμε σήμερα να μιλάμε για το παρακάτω γράμμα του Cash, που χαρακτηρίστηκε το ωραιότερο ερωτικό κείμενο όλων των εποχών.
Και κάπου εδώ, ένα pop up window μου έσκασε στο μυαλό με το παρακάτω ποίημα που είχα γράψει κάπου, κάπως, κάποτε.
Καμιά αγάπη δε γεννήθηκε στο φως
Όλοι οι άνθρωποι ενωθήκαν στα σκοτάδια
Κι ενώ ξεκίνησε ο καθένας μοναχός
Γίναν παρέα, κάτι κουρασμένα βράδια.
Και πάλι, μόνοι θα φύγουμε από εδώ
Έτσι, βιώνουμε και κάποιες μας στιγμές
Μα, όλα αυτά που θα μου πεις και θα σου πω
Είναι αυτά που θα φέρουν αλλαγές…
Όλοι προσπάθησαν να ορίσουν τη ζωή σου
Λίγοι σου έδωσαν το χώρο να απλωθείς
Εκείνοι που άφησες να αγγίξουν την ψυχή σου
Είναι αυτοί που τελικά θα πορευτείς.
Όσοι ακούσουν τη φλύαρη σιωπή σου
Και θα διαβάσουν πίσω από τις λέξεις
Όσοι θα μείνουν τελικά μαζί σου
Αφού εκφράσεις τις πιο κρυφές σου σκέψεις.
Γιατί, καμιά αγάπη δε γεννήθηκε στο φως
Κι όλοι παλεύουμε μέσα μας με σκοτάδια…
Πριν βιαστείς να με χαρακτηρίσεις χαζορομαντική, θα σου ομολογήσω ότι είμαι! Παρολα αυτά, ξέρω ότι ο κόσμος που ζούμε δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Επιμένω όμως να τον γεμίζω χρυσόσκονη. Ξέρω κι αυτό με την οπτική του καθενός. Αυτό, που εσύ βλέπεις το 6 την ίδια ώρα που εγώ βλέπω το 9.
Δεν έχει να κάνει, λοιπόν, με το ποιος έχει δίκιο ή άδικο.Έχει να κάνει με το να αφήνεις στον άλλο το χώρο του και να σου αφήνει το δικό σου. Καμιά φορά, χρειάζεται να κάνεις κι ένα βήμα στην απέναντι μεριά για να καταλάβεις. Εγώ το κάνω συχνά αυτό το βήμα αλλά, για να σου είμαι ειλικρινής, παραμένω πιστή στον τρόπο που έμαθα να βλέπω τα πράγματα. Ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα, άρα δεν σκάω, πια, για όσους δεν
Εγώ θα επιμένω πως ο ορισμός του παραδείσου είναι αυτό: "This morning, with her, having coffee."
Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις βρει τον άνθρωπο με τον οποίο θα μοιραστείς εκείνον τον καφέ; Θα βρεις τον παράδεισο μέσα σου! Σε αυτή την περίπτωση, θα χρειαστείς μόνο τον καφέ σου! Κι ένα από τα τραγούδια του Johny για να σε παρασύρει με την βαθιά και διακριτική μπάσα φωνή του. Για να σου πει: "You are my sunshine, my only sunshine. You make me happy when skies are grey". Και με το "You" θα εννοείς με τόση γενναιοδωρία τον εαυτό σου!
butterfly-s-diary
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.