Γιά τό καλό μας;

Νά ἐμπιστευθοῦμε τίς ζωές μας στά χέρια τῶν …«εἰδικῶν»;
Νά ἐμπιστευθοῦμε τίς σκέψεις μας, τίς πεποιθήσεις μας καί τίς ἀπόψεις μας στά χέρια τῶν ἐπιμορφωτῶν;
Νά ἐμπιστευθοῦμε τό μέλλον τῶν παιδιῶν μας στά χέρια τῶν νεοταξιτῶν;
Νά ἀγνοήσουμε τό ἔνστικτον ἐπιβιώσεώς μας;
Νά κωφεύσουμε στίς κραυγές τῆς λογικῆς;
Νά φιμώσουμε τίς συνειδήσεις μας;

Ἐν τάξει… Θὰ μπορούσαμε νὰ τὰ κάνουμε ὅλα αύτά, ὑπὸ πολλούς, πάρα πολλούς, ἀπίστευτα πολλοὺς ὅρους.
Ὅρους ποὺ δὲν πληρῶνται, ἐφ΄ ὅσον μέσα ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς τοὺς συμβιβασμούς, ὁ Ἄνθρωπος φεύγει ἀπὸ τὸ ἐπίκεντρον τοῦ κόσμου μας καὶ μεταμορφώνεται σὲ ὑποστήλωμα ἑνὸς κόσμου πλαστοῦ, ὑβριδιακοῦ. Ἑνὸς κόσμου ποὺ ἐπίκεντρόν του εἶναι τὸ μέσον (χρῆμα) κι ὄχι ὁ σκοπὸς (αὐτοβελτίωσις), πρὸς ἐξυπηρέτησιν τῆς ἐξουσίας κι ὄχι πρὸς τὴν ἰσονομία καὶ τὴν δικαιοσύνη.

Δὲν ὑπάρχει λοιπὸν τὸ  «γιὰ τὸ καλό» μας κάπου μέσα σὲ ὅλην αὐτὴν τὴν …«εἰκονική πραγματικότητα», ποὺ μᾶς παρουσιάζουν ὡς ὑποχρεωτικὴ πορεία τῆς Ἀνθρωπότητος.
Τὸ «γιὰ τὸ καλό μας» δὲν μποροῦν νὰ τὸ ἀποφασίσουν ἀποδεδειγμένοι δυνάστες καὶ Ὑβριστές.
Τὸ «γιὰ τὸ καλό μας» ὀφείλουμε ὅλοι μας, ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ τὴν δική του θέσιν  καὶ ὀπτική, νὰ τὸ ἀνακαλύψῃ βῆμα τὸ βῆμα.

Τὸ «γιὰ τὸ καλό μας» εἶναι μία πορεία ποὺ μόλις ξεκίνησε, γιὰ ὅλην τὴν Ἐλευθέρα Ἀνθρωπότητα, ποὺ ἐπὶ τέλους σιγὰ σιγὰ ἐπαναπροσδιορίζει τὰ ἀληθῆ ὅρια, τοὺς ὅρους καὶ τὶς βαθμίδες Ἐλευθερίας της καὶ πού, ἐὰν δὲν δεσμευθοῦμε στοὺς ἑαυτούς μας γιὰ τὴν δική μας συνεισφορά-προσφορά, δὲν θὰ τύχουμε συμμετοχῆς στὴν ἀπελευθέρωσίν μας.
Χάρτινοι δράκοι εἶναι ὅλα αὐτὰ καὶ κάποιαν στιγμή, ὄταν θὰ εἴμεθα ἕτοιμοι, θὰ καταῤῥεύσουν σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα!!!

Ὑποχρέωσίς μας μία: ἡ ἀνακοπὴ τῆς δράσεως τῶν καπηλευτῶν καὶ ἡ ἐπανάκτησις τῆς Ἐλευθερίας γιὰ ὅλον ὸν πλανήτη.
Κάθε συμβιβασμός, κάθε ὑποχώρησις, κάθε σιωπή μας εἶναι πρὸς ὄφελος τῶν «ἐπικυριάρχων», ποὺ στὴν πραγματικότητα καθυστερεῖ τὴν ἀνατροπή τους.
Μία ἀνατροπὴ ποὺ εἶναι πλέον νομτέλεια…!!!

Φιλονόη

εἰκόνα

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ