Η καρδιά μένει στα γεγονότα, το μυαλό όχι

Η φίλη Μίνα περιγράφει:

“Σήμερα το πρωί, έκανα πρωινό για δύο παιδιά και κάτι έκανε την καρδιά μου να σκιρτήσει και γρήγορα γρήγορα οργάνωσα ένα όμορφο πρωινό, με λεπτεπίλεπτα ποτήρια, λουλούδια, κεριά, για να κάνω έκπληξη στα παιδιά, όταν θα ερχόταν στην κουζίνα. Το πρώτο είπε: “Γιατί τα έκανες όλα αυτά Μίνα, τι θες από εμάς;” . Σοκαρίστηκα ακούγοντας αυτό το σχόλιο, αλλά ταυτόχρονα υπήρξε βαθιά κατανόηση. Το παιδί εξέφρασε ό,τι υπήρχε στο νου της, εξέφρασε αυτό που είναι, ψάχνοντας ένα κίνητρο, διότι και εκείνη ζει τη ζωή της με αυτό τον τρόπο. Πράγματι ο παρατηρητής είναι το παρατηρούμενο. Τότε ήρθε το δεύτερο παιδί, που μόλις είχε ξυπνήσει και μόλις είδε το εντυπωσιακό πρωινό είπε: “οο, τι συγκινητικό, σε ευχαριστώ πολύ, για τα κεριά και για όλα”.. 

‘Ενα καλό παράδειγμα πως αντιλαμβάνεται τα πράγματα το μυαλό και πως η καρδιά.. Φαίνεται ότι το μυαλό είναι πιασμένο στην αιτία-αποτέλεσμα, στο πάρε-δώσε, ψάχνει να βρει αιτίες, κίνητρα για τις δράσεις, ενώ η καρδιά μένει απλά με τα γεγονότα.

Και μένοντας στο γεγονός, η καρδιά αμέσως διαλύει το γεγονός, το μετασχηματίζει σε Αγάπη.

Έτσι πχ αν η Καρδιά μείνει με το γεγονός του πολέμου, χωρίς καμία διανοητική κίνηση, το μετασχηματίζει σε αγάπη τελειώνοντάς το. Τελικά το μόνο που μένει είναι αυτό που δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί, η Αγάπη.

jorgekapa

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ