Yehuda Amichai, Ποιήματα για μια γυναίκα

Ποιήματα για μια γυναίκα

1.

Το σώμα σου είναι λευκό σαν άμμος

που εντός της τα παιδιά ποτέ δεν έχουν παίξει.

Τα μάτια σου είναι θλιβερά και όμορφα

σαν τις εικόνες λουλουδιών σ’ ένα βιβλίο.

Τα μαλλιά σου αιωρούνται προς τα κάτω

σαν τον καπνό απ’ τον βωμό του Κάιν.

Πρέπει τον αδελφό μου να σκοτώσω

κι ο αδελφός μου πρέπει να σκοτώσει εμένα.

2.

Είναι η ζωή μου θλιβερή ωσάν την περιπλάνηση

περιπλανώμενου.

Οι ελπίδες μου είναι χήρες,

οι πιθανότητές μου δεν θα παντρευτούν, ποτέ.

Οι αγάπες μας φορούνε τις στολές των ορφανών

σε ορφανοτροφείο.

Οι μπάλες επιστρέφουν στα χέρια τους

από τον τοίχο.

Ο ήλιος δεν επιστρέφει.

Κι οι δύο μας είμαστε μια ψευδαίσθηση.

3.

Εάν ανοίξεις το παλτό σου,

πρέπει να διπλασιάσω την αγάπη μου.

Εάν φοράς το στρογγυλό λευκό καπέλο,

πρέπει να πολλαπλασιάσω το αίμα μου.

Στον τόπο που βρίσκεται η αγάπη σου,

όλα τα έπιπλα πρέπει να εκκαθαριστούν απ’ το δωμάτιο,

όλα τα δέντρα, όλα τα βουνά, όλοι οι ωκεανοί.

Είναι πολύ στενός ο κόσμος.

4.

Το φεγγάρι, δεμένο μ’ αλυσίδα,

στέκει ήσυχο έξω.

Το φεγγάρι, πιασμένο στα κλαδιά της ελιάς,

δεν μπορεί να ελευθερωθεί.

Το φεγγάρι των στρογγυλών ελπίδων

κυλά ανάμεσα στα σύννεφα.

5.

Τα βουνά έχουν κοιλάδες

κι εγώ έχω σκέψεις.

Απλώνονται

μέχρι την ομίχλη και μέχρι εκεί που δεν υπάρχουν δρόμοι.

Πίσω από το λιμάνι της πόλης

κατάρτια στέκονται.

Πίσω μου ο Θεός αρχίζει

με σχοινιά και σκάλες,

με κιβώτια και γερανούς,

με αιώνες των αιώνων.

Η άνοιξη μας βρήκε.

Όλα τα βουνά από γύρω 

είναι πέτρινα βαρίδια

για να ζυγίζουν πόσο αγαπάμε.

Το αιχμηρό γρασίδι δάκρυσε

στη σκοτεινή κρυψώνα μας.

Η άνοιξη μας βρήκε.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΚΙΡΓΚΕΝΗΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 20-11-2016

[< Chana Bloch and Stephen Mitchell, The Selected Poetry of Yehuda Amichai, University of California Press, 2013 (1986)]

heterophoton

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ