Έρπης: Φυσικό «φρένο» στην εμφάνισή του!

Ένας ιός που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αποτέλεσμα συχνά του στρες που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται πολύ αυξημένο. Ωστόσο, η Φύση έχει προβλέψει και γι’ αυτό, δίνοντας λύσεις πέρα από τις ευρέως χρησιμοποιημένες χημικές αλοιφές του εμπορίου...

του Μάριου Δημόπουλου

Ο απλός έρπητας είναι ένας ιός που είναι υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπητα και για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. Υπάρχουν δύο τύποι απλού έρπητα: ο τύπος 1 (HSV-1) είναι ο συχνότερα υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπητα, ενώ ο τύπος 2 (HSV-2) είναι υπεύθυνος για σχεδόν το 90% των περιπτώσεων του έρπητα των γεννητικών οργάνων.

Σημάδια και συμπτώματα

Σε μερικούς ανθρώπους (κυρίως παιδιά), μια αρχική μόλυνση με HSV-1 μπορεί να προκαλέσει πυρετό, επώδυνο πρήξιμο και ανοικτές πληγές στα ούλα και μέσα στα μάγουλα, ή επώδυνο πονόλαιμο. Τα συμπτώματα αυτά του έρπητα, συνήθως ξεκινούν 2 έως 12 ημέρες μετά την έκθεση κάποιου στον ιό HSV-1.

Τα συμπτώματα του πρώτου επεισοδίου του HSV-2 συνήθως εμφανίζονται μέσα σε 2 με 10 μέρες μετά την έκθεση στον ιό, και διαρκούν, κατά μέσο όρο, 2-3 εβδομάδες. Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν μια αίσθηση τσουξίματος ή καψίματος, πόνο στα πόδια, στους γλουτούς και στην περιοχή των γεννητικών αδένων, κολπικό έκκριμα ή μια αίσθηση πίεσης στην περιοχή της κοιλιάς.

Μέσα σε λίγες μέρες εμφανίζονται πληγές στην περιοχή της μόλυνσης. Οι βλάβες μπορούν να συμβούν στον τράχηλο της μήτρας της γυναίκας ή στο πέρασμα του ουροποιητικού του άνδρα. Αυτά τα μικρά κόκκινα οιδήματα μπορούν να εξελιχθούν σε φουσκάλες ή σε επώδυνες ανοικτές πληγές. Με την πάροδο των ημερών, οι πληγές γίνονται κάκαδο και έπειτα θεραπεύονται χωρίς να αφήσουν ουλές. Άλλα συμπτώματα που μπορούν να συνοδεύουν το πρώτο επεισόδιο του έρπητα των γεννητικών οργάνων περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, μυικούς πόνους ή δυσκολία στην ούρηση, κολπική έκκριση και πρησμένους αδένες στη βουβωνική χώρα.

Μετά την αρχική μόλυνση του δέρματος ή των βλεννωδών μεμβρανών, ο ιός ταξιδεύει με τα αισθητήρια νεύρα στην κατάληξη της σπονδυλικής στήλης. Στους περισσότερους ανθρώπους ο ιός γίνεται αδρανής. Σε άλλους, όμως, ο ιός μπορεί να επανεργοποιηθεί από τραυματισμό ή στρες, ή όπου αλλού το ανοσοποιητικό σύστημα αποτυγχάνει να τον διατηρήσει υπό έλεγχο. Όταν ο ιός επανεργοποιηθεί, ταξιδεύει μέσω των νεύρων στο δέρμα, όπου πολλαπλασιάζεται στην επιφάνεια ή κο­ντά στο σημείο της αρχικής πληγής του ιού, εμφανίζοντας νέες πληγές. Μπορεί, επίσης, να επανεργοποιηθεί χωρίς να προκαλέσει κάποια σοβαρή πληγή.

Αιτίες

Ο έρπης προκαλείται από μια φλεγμονή με τον απλό ιό έρπητα και μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής στις μολυσμένες περιοχές.

Διατροφική αντιμετώπιση

Για την αντιμετώπιση του έρπητα, θα πρέπει κανείς να ακολουθεί μια υγιεινή διατροφή και να παίρνει βότανα ή συμπληρώματα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Θα πρέπει να αποφεύγονται οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες, τα ψωμιά, τα μακαρόνια, τις επεξεργασμένες τροφές, το αλκοόλ και η ζάχαρη που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και τροφές οι οποίες ενδεχομένως προκαλούν αλλεργίες.

Υπάρχουν επίσης και κάποιες ειδικές διατροφικές προσεγγίσεις. Μια δίαιτα υψηλή στο αμινοξύ λυσίνη και χαμηλή στο αμινοξύ αργινίνη μπορεί να είναι αποτελεσματική στην πρόληψη από τις μολύνσεις με τους ιούς HSV, ιδιαίτερα αν συνδυάζονται με συμπληρώματα λυσίνης (1500-3000 mg ημερησίως).(1) Αυτή η διατροφική προσέγγιση προέκυψε από έρευνες σε εργαστηριακό σωλήνα που έδειξαν ότι η λυσίνη έχει αντιιική δράση, λόγω της ιδιότητάς της να μπλοκάρει την αργινίνη. Η αναπαραγωγή των ιών HSV απαιτεί την παρασκευή πρωτεϊνών πλούσιων σε αργινίνη, και η αργινίνη από μόνη της θεωρείται ότι διεγείρει την αναπαραγωγή του HSV.

Από θεωρητική άποψη, αυτή η προσέγγιση μπορεί να είναι αποτελεσματική, διότι σε εργαστηριακές μελέτες έχει φανεί ότι η αναπαραγωγή του HSV εξαρτάται από επαρκή επίπεδα αργινίνης και χαμηλά επίπεδα λυσίνης. Τροφές υψηλές σε αργινίνη είναι η σοκολάτα, ο καφές, τα φιστίκια, τα αμύγδαλα και άλλοι ξηροί καρποί, οι σταφίδες, η βρώμη, το ψωμί ολικής αλέσεως και το καστανό ρύζι. Τροφές υψηλές σε λυσίνη είναι τα λαχανικά, το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, τα όσπρια, το ψάρι, η γαλοπούλα, το κοτόπουλο, το αβοκάντο, τα βερίκοκα, τα μήλα και τα σύκα. Τα συμπληρώματα λυσίνης φαίνεται ότι είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του έρπητα. (2-4)

Καλό θα είναι να αποφεύγει κανείς φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε κιτρικό οξύ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα πορτοκάλια, τα λεμόνια και το γκρέιπφρουτ.

Συμπληρώματα που καταπολεμούν τον έρπη

1. Λυσίνη: Η λυσίνη καταπολεμά τον ιό που προκαλεί τον έρπητα. Η δοσολογία είναι 1500 mg την ημέρα. Μην παίρνετε λυσίνη για περισσότερο από 6 μήνες κάθε φορά. Μην παίρνετε λυσίνη, αν είστε έγκυες ή θηλάζετε.

2. Κρέμα λυσίνης: Εφαρμόστε την κρέμα στην πάσχουσα περιοχή.

3. Βιταμίνες του συμπλέγματος Β: Είναι σημαντικές για τη θεραπεία και την ανοσοποιητική λειτουργία. Επίσης βοηθούν κατά του στρες, το οποίο αποτελεί βασική αιτία για τα ξεσπάσματα του ιού του έρπητα.

4. Ψευδάργυρος: Ο ψευδάργυρος ενισχύει την ανοσοποιητική λειτουργία για την καταπολέμηση των ιών. Κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος του ιού, πάρτε παστίλιες ψευδαργύρου που λιώνουν στο στόμα. Η δοσολογία είναι 15 mg ψευδαργύρου σε μορφή παστίλιας, κάθε τρεις ώρες όσο είστε ξύπνιοι. μέχρι να υποχωρήσουν τελείως τα συμπτώματα. Προληπτικά μπορείτε να λαμβάνετε 50 mg ψευδαργύρου ημερησίως σε μορφή κανονικής ταμπλέτας ή μέσω της πολυβιταμίνης που λαμβάνετε (οι πολυβιταμίνες περιέχουν συνήθως 30 mg ψευδαργύρου).

5. Βιταμίνη C: Η βιταμίνη C καταπολεμά τους ιούς και ενισχύει την ανοσοποιητική λειτουργία. Προληπτικά μπορείτε να λαμβάνετε μια ταμπλέτα των 1000 mg ημερησίως και, κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος του ιού, μπορείτε να λαμβάνετε μέχρι και 5000 mg ημερησίως σε μορφή σκόνης.

6. Βιταμίνη Α και Βιταμίνη Ε: Οι βιταμίνες αυτές χρειάζονται για τη θεραπεία των ιστών του στόματος και της περιοχής των χειλιών. Η δοσολογία είναι 10.000 IU βιταμίνης Α και 400 IU βιταμίνης Ε ημερησίως. Μπορείτε να βάλετε αυτές τις βιταμίνες τοπικά κατευθείαν στην πάσχουσα περιοχή.

Φυτικά εκχυλίσματα κατά του έρπητα

1. Γλυκόριζα: Είναι μέλος της οικογένειας του μπιζελιού. Το όνομα του φυτού προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γλυκός και ρίζα, με το οποίο δηλώνεται το γεγονός ότι οι αποξηραμένες ρίζες μπορούν να μασηθούν σαν ένα γλύκισμα, λόγω της γλυκιάς του γεύσης. Τα εκχυλίσματα γλυκόριζας έχουν χρησιμοποιηθεί στην Κίνα στην κλινική θεραπεία διαφόρων ασθενειών, όπως γαστρικό έλκος και έλκος δωδεκαδακτύλου, βρογχικό άσθμα, ιογενή ηπατίτιδα, ελονοσία και δερματίτιδα εξ επαφής. Η ρίζα γλυκόριζας περιέχει ένα συστατικό, το γλυκηρρηνιτικό οξύ, που αποτρέπει τόσο την ανάπτυξη όσο και τις καταστρεπτικές επιδράσεις στα κύτταρα από τον απλό έρπητα. Η τακτική κατανάλωση τσαγιού από ρίζα γλυκόριζας συστήνεται σε άτομα που είναι επιρρεπή σε συχνές τέτοιες μολύνσεις. Το βότανο δεν πρέπει να καταναλώνεται για περισσότερες από 20 μέρες συνεχόμενα. Καλό είναι να αποφεύγεται από άτομα που έχουν υπέρταση. Μπορεί κανείς να το πάρει ως διατροφικό συμπλήρωμα. Υπάρχουν δύο είδη γλυκόριζας, η κανονική γλυκόριζα και το άγλυκο παράγωγό της, η deglycyrrhizinated (DGL). Η κανονική γλυκόριζα είναι προτιμότερη.

2. Πικρό πεπόνι: Μια ειδική μορφή εκχυλίσματος πικρού πεπονιού, που ονομάζεται MAP 30, έχει επίσης δείξει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση κατά του ιού του απλού έρπητα.

3. Λαυρικό οξύ: Προέρχεται από την καρύδα. Το λαυρικό οξύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δόσεις των 12 με 25 γραμμαρίων ημερησίως, κατά τη διάρκεια μιας ενεργούς μόλυνσης έρπητα.

4. Goldenseal: Είναι ένα ιθαγενές βότανο στο ανατολικό μισό της Βόρειας Αμερικής, που θεωρείται φυσικό αντιβιοτικό. Η γραπτή ιστορία για το golden seal ξεκινά τον 16ο αιώνα, όταν οι αποικιστές συνάντησαν ιθαγενείς Αμερικανούς να μασούν το βότανο για στοματικά έλκη. Μπορεί να καταναλωθεί σε μορφή κάψουλας ή τσαγιού. Δεν πρέπει να καταναλώνεται το goldenseal εσωτερικά σε καθημερινή βάση για περισσότερο από μια βδομάδα κάθε φορά, ούτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επιπλέον, χρειάζεται προσοχή στη χρήση αν είστε αλλεργικοί στο αγριόχορτο.

5. Αστράγαλος: Κινεζικό βότανο που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και δρα ως αντιβιοτικό.

6. Cat’s claw: Περουβιανό βότανο που έχει ανοσοενισχυτικές ιδιότητες και δρα ως αντιβιοτικό.

7. Echinacea (Εχινάκεια): Ένα βότανο που συστήνεται κατά τη διάρκεια των κρυολογημάτων, διότι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Θεωρείται από πολλούς ότι μπορεί να προλάβει τα ξεσπάσματα του ιού του έρπητα.

8. Siberian ginseng (Ελευθερόκοκκος): Θεωρείται προσαρμογόνο – ένα συστατικό που βοηθά το σώμα να προσαρμόζεται στο στρες και είναι σημαντικότερο για τη διατήρηση καλής υγείας, παρά για τη θεραπεία ασθενειών. Τα ενεργά συστατικά στη ρίζα του ελευθερόκοκκου είναι διάφορες ελευθεροσίδες, που περιλαμβάνουν διαφορετικά είδη συστατικών. Περιέχει, επίσης, συμπλέγματα πολυσακχαριτών. Αυτά τα συστατικά θεωρούνται ότι παίζουν ρόλο στην ικανότητα του βοτάνου να ενισχύει την ανοσοποιητική λειτουργία. Ο ελευθερόκοκκος θεωρείται επίσης ότι βοηθά την υποστήριξη της λειτουργίας των επινεφριδίων, όταν το σώμα αντιμετωπίζει στρες. Ως ένας ανοσοδιεγερτικός παράγοντας, ο ελευθερόκοκκος ενεργοποιεί τις άμυνες του σώματος, ιδιαίτερα διεγείροντας ειδικούς τύπους ανοσοκυττάρων που ονομάζονται βοηθητικά Τ-λεμφοκύτταρα και φυσικά φονικά κύτταρα. Αυτή η κυτταρο-ανοσοδιεγερτική επίδραση δείχνει ότι ο ελευθερόκοκκος μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος σε μακρόχρονες θεραπείες ασθενειών του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ερυθηματώδης λύκος και AIDS. Έχει επίσης φανεί ότι μειώνει τη σοβαρότητα, τη διάρκεια και τη συχνότητα των προσβολών των μολύνσεων του απλού έρπητα και καθυστερεί την αναπαραγωγή των ιών που προκαλούν γρίπη και κοινό κρυολόγημα.

9. Φύλλα ελιάς: Το εκχύλισμα φύλλων ελιάς μπορεί να συγκρατήσει την ανάπτυξη ιικών ασθενειών, όπως ο έρπης.

10. Βάλσαμο λεμονιού: Το βάλσαμο λεμονιού (lemon balm) είναι μέλος της οικογένειας της μέντας. Περιέχει υψηλή συγκέντρωση πολυφαινολών και πιστεύεται ότι ελαχιστοποιεί τα ξεσπάσματα του έρπητα. Μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά σε μορφή κρέμας. Εναλλακτικά, μπορεί κανείς να βράσει τσάι από βάλσαμο λεμονιού και να το εφαρμόσει το απευθείας στην πληγή. Λαμβανόμενο εσωτερικά, το βάλσαμο λεμονιού έχει αντιικές ιδιότητες.

11. Έλαιο τεϊόδεντρου: Το έλαιο τεϊόδεντρου (tea tree oil) είναι ένα ισχυρό φυσικό αντισηπτικό. Κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος του έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορεί να γίνει επάλειψη στην προσβεβλημένη περιοχή μερικές φορές την ημέρα – είτε όπως είναι (πολύ ισχυρό), είτε διαλυμένο σε αποσταγμένο νερό ή σε φυτικό λάδι ψυχρής έκθλιψης. H εφαρμογή ελαίου τεϊόδεντρου πρέπει να αποφεύγεται κοντά στην περιοχή των ματιών. ΗΝ

Βιβλιογραφία

1. Algert S.J., et al., Assessment of dietary intake of lysine and arginine in patients with herpes simplex, Journal of the American Dietetic Association, 87:1560-1561, 1987

2. Griffith R.S., Norins A.L., Kagan C., A multicentered study of lysine therapy in herpes simplex infection, Dermatologica, 156:257-267, 1978

3. Milman N., Scheibel J., Jessen O., Lysine prophylaxis in recurrent herpes simplex Labialis: a double blind, controlled crossover study, Acta Derm Venereol, 60:85-87, 1980

4. Griffith R.S., et al., Success of l-lysine therapy in frequently recurrent herpes simplex infection, Dermatologica, 175:183-190, 198

hellenicnexusmag + dreamerwithacause

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ